Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από την ψήφιση του νόμου για την ισοτίμηση των πτυχίων Κολεγίων
και ΑΕΙ και η υπουργός Παιδείας δηλώνει με σαφήνεια ότι επίκεινται νέες νομοθετικές παρεμβάσεις σε όλο το φάσμα της Εκπαίδευσης, δημόσιας και ιδιωτικής. Πέρα από τη σαφή τοποθέτησή της περί ανάγκης να θεσπιστεί το πλαίσιο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού προσωπικού, ανοίγει και άλλα θέματα που αφορούν το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών.
Συγκεκριμένα, σε τηλεοπτική της συνέντευξη, με αφορμή την κατάργηση της αργίας των Τριών Ιεραρχών, δήλωσε ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί έχουν μειωμένο ωράριο σε σχέση με τους συναδέλφους τους σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ.
Όλως τυχαίως(;), λίγες μέρες αργότερα, ο σύνδεσμος ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων εκδίδει ανακοίνωση με την οποία διαμαρτύρεται για το φαινόμενο της παραίτησης ιδιωτικών εκπαιδευτικών που προτιμούν να εργαστούν ως αναπληρωτές στη δημόσια εκπαίδευση. Βέβαια, δεν λένε κουβέντα για τις πιθανές αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν έναν ιδιωτικό εκπαιδευτικό σε αυτή την επιλογή (απλήρωτη υπερωριακή εργασία, μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών, μαζικές απολύσεις στο τέλος της διετούς σύμβασης κλπ). Εννοείται, βέβαια, ότι κανένα ουσιαστικό πρόβλημα κάλυψης θέσεων δεν υπάρχει για τα σχολεία τους. Πρώτα απ’ όλα, είναι λίγες οι περιπτώσεις παραίτησης στη μέση της σχολικής χρονιάς, ενώ είναι γελοίο να μιλάνε οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων για πρόβλημα κάλυψης των θέσεων που αφήνουν οι λίγοι παραιτηθέντες συνάδελφοι τη στιγμή που όλοι ξέρουν πόσες δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι καθηλωμένοι στην ανεργία ή στην υποαπασχόληση.
Δεν σταματάνε, όμως, σε αυτό. Κλείνουν τη “διαμαρτυρία” τους με την αναφορά στο “μειωμένο ωράριο” των Ελλήνων εκπαιδευτικών που αντίκειται στις “βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ”. Με άλλα λόγια καλούν σε αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, δημόσιων και ιδιωτικών, λειτουργώντας ως λαγός της κυβέρνησης.
Η αλήθεια βέβαια που δε λένε και που σκόπιμα αποκρύπτουν τόσο η κυβέρνηση όσο και οι εργοδότες είναι ότι μέσος όρος εβδομαδιαίας διδασκαλίας των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα είναι 20.5, μισή ώρα παραπάνω από τον αντίστοιχο μέσο όρο των χωρών της Ευρώπης. Οι εργάσιμες εβδομάδες είναι 39 στη χώρα μας, έναντι 38 του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Αντίστοιχα οι μισθοί των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις χώρες της Ευρώπης (25η θέση) ή ακόμα και του ΟΟΣΑ.
Όλα αυτά δεν μπορούν να μας αφήνουν αδιάφορους. Έχουμε γίνει μάρτυρες την τελευταία δεκαετία αλλεπάλληλων καταστροφικών εις βάρος μας κυβερνητικών παρεμβάσεων. Στο όνομα της μνημονιακής αναγκαιότητας και των επιταγών ΕΕ και ΟΟΣΑ, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ (με τα παρακολουθήματά τους) μηδένισαν τους μόνιμους διορισμούς, αύξησαν τις ώρες εργασίας, μείωσαν δραματικά τους μηνιαίους μισθούς και εξάλειψαν 13ο και 14ο μισθό. Είναι πραγματικά προκλητικό να αφήνει έστω και υπονοούμενα μια υπουργός Παιδείας για πιθανή αύξηση του ωραρίου μας και για ανάγκη αξιολόγησης εκπαιδευτικών με πετσοκομμένες, μάλιστα, τις αμοιβές τους και με το ποσοστό των αναπληρωτών σε σχέση με τους μόνιμους να αυξάνεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο.
Συνάδελφοι, οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης φαίνεται ότι στοχεύουν στη ριζική αλλαγή του τοπίου στην Εκπαίδευση.
Καμία αναμονή!
Τώρα είναι ώρα ακόμα περισσότερο να στηρίξουμε την απεργία στις 18 του Φλεβάρη!
Ήλθε η ώρα να στείλουμε το δικό μας μήνυμα!
