Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Φταις κι εσύ όμως! (όταν επικροτείς την αθλιότητα)
- Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε – που έλεγε κι ο παλιός πολιτικός – πάντα θέλει δύο για το φταίξιμο!
- Φταις κι εσύ λοιπόν για την κατάντια που μας περιβάλλει.
- Είτε μιλάμε για την πολιτική, είτε για τη δημοσιογραφία υπάρχει και η «άλλη πλευρά» που τροφοδοτεί και τους καλούς και τους αλητήριους!
- Γιατί ο αλητήριος δημοσιογράφος που βγάζει μια εφημερίδα και χυδαιολογεί δίνοντας βορά στα θηρία πρόσωπα και πράματα είναι ό,τι είναι από μόνος του.
- Αν όμως εσύ ως πολίτης του γυρίσεις την πλάτη τότε θα είναι ένα μηδενικό.
- Αν ο καταναλωτής των ειδήσεων, των εκπομπών, των εντύπων, γυρίσει την πλάτη του στις αλητείες – σαν κι αυτή τη χθεσινή του Μακελειού – τότε όλο το σκπουπιδομάνι θα βρεθεί στο φυσικό του χωρό: στη χωματερή.
- Από την άλλη το Μακελειό που έβγαλε την παίκτρια του τηλεπαιχνιδιού φωτογραφία να πεοθηλάζει κριτή (έτσι είπε η εφημερίδα) με ένα ελαφρύ εφέ για να φαίνεται όσο χρειάζεται για να ερεθιστεί νεαρός έφηβος, έκανε ότι είχε διδάξει η Αυριανή του Κουρή, η πρώτη διδάξασα την δημοσιογραφική αθλιότητα και αλητεία.
- Βλέπεις; Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τότε είχαμε τους αυριανιστές που ήταν ένας κανονικός στρατός έτοιμος να καταβροχθίσει τον «εχθρό». Σήμερα έχουμε γεμίσει με κυνικούς, απαθείς και «έλα μωρέ τι τα ψάχνεις», τύπους που επικροτούν διαφορα έντυπα και ηλεκτρονικά «μακελέματα».
- Είναι άλλο η ελευθερία της γνώμης και της άποψης και άλλο ο διασυρμός. Είναι άλλο η σκληρή κριτική και άλλο η διαπόμπευση.
- Ξέρεις η διαπόμπευση είναι ο προθάλαμος του λιντσαρίσματος. Σαν αυτό που έζησε το πανηλλήνιο με την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου.
- Εντάξει ο Ζακ για τους περισσότερους από τους αναγνώστες του «είδους» ήταν απλώς ένα πρεζάκι, μια αδερφή κλπ. Για να δω πώς θα αντιδράσουν όλοι αυτοί όταν το πλήθος αποφασίσει – καθοδηγούμενο από σκουπίδια-έντυπα να χτυπήσει κάποιον άλλον…
- Και μόνο που μπαίνουμε στη λογική της προηγουμενης φράσης σημαίνει μια νίκη στα σημεία της αλητείας.
- Αγαπητέ αναγνώστη, (τηλεθεατή, ακροατή) πρέπει να σταματήσουμε να σε «χαϊδεύουμε». Δεν μπορεί να γίνονται εγκλήματα στο «όνομά σου» και να σε έχουμε στο απυρόβλητο.
- Φταις κι εσύ γιατί επιβραβεύεις τις διαπομπεύσεις είτε αυτές είναι τηλεοπτικές είτε έντυπες, είτε ιντερνετικές!
- Φταις για το ποιοι μπαίνουν στη Βουλή. Μαζί τους διαλέγουμε!
- Δεν είσαι άμοιρος ευθυνών. Όταν επιλέγεις ποια εφημερίδα θα αγοράσεις, ποιον θα ψηφίσεις, ή ποιον δεν θα ψηφίσεις, ποια εκπομπή θα δεις, έχεις ακέραιη την ευθύνη της επιλογής σου. Ακόμη και τα «like» στο Facebook, ακόμη και αυτά είναι επιλογές που επιβραβεύουν μια στάση ζωής.
- Οι επιλογές σου, οι επιλογές μας, είναι η δύναμη που έχουμε ως ενεργοί πολίτες, αλλά και ως αδιάφορος όχλος-καταναλωτής.
Γιάννης Καφάτος
