Στη χώρα μας, μεταξύ των άλλων παράδοξων που συμβαίνουν στη δημόσια σφαίρα, το Σύνταγμα (και η Αριστερά) απαγορεύουν την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Όταν αντίστοιχα ιδρύματα υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, σε όλη την υφήλιο ακόμη και στην Βόρειο Κορέα! Λέτε εμείς να ξέρουμε κάτι περισσότερο απ’ όλους τους άλλους;
Ένα άλλο παράδοξο – κι άκρως υποκριτικό- είναι ότι η χώρα μας αναγνωρίζει μεν τους τίτλους των μη κρατικών πανεπιστημίων του εξωτερικού αλλά αυτά καθεαυτά τα εξοβελίζει.
Να σας πω κι άλλα; Αποδεχόμαστε τα ιδιωτικά σχολεία στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλλά όχι στην τριτοβάθμια! Αποδεχόμαστε παροχή Υγείας από ιδιωτικά θεραπευτήρια και ιδιωτικούς φορείς αλλά όχι ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Το γεγονός ότι δεν έχουμε ιδιωτικά Πανεπιστήμια δεν οφείλεται παρά στις αγκυλώσεις και στις ιδεοληψίες της Αριστεράς και μέχρι πριν κάποια χρόνια και του ΠαΣοΚ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μόλις έγινε πρόεδρος του ΠαΣοΚ ο Γιώργος Παπανδρέου και τάχθηκε υπέρ της ίδρυσης των μη κρατικών Πανεπιστημίων, αντιτάχθηκε σφόδρα ο Ευάγγελος Βενιζέλος και χάθηκε ναι τεράστια ευκαιρία, αφού η Νέα Δημοκρατία είχε κι έχει πάγια θέση υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος. Μαζί, λοιπόν, θα είχαν αλλάξει όλα. Όσο κι αν αντιδρούσε λυσσαλέα η οπισθοδρομική κομπανία της Αριστεράς και της βολεμένης πανεπιστημιακής συντεχνίας.
Να δούμε, όμως, ποιοι λόγοι επιτάσσουν την αναθεώρηση του άρθρου 16 που αρνείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
- Θ’ αναδειχθεί η Ελλάδα σε περιφερειακό κέντρο εκπαίδευσης.
Τα στοιχεία αναφέρουν ότι οι ροές φοιτητών προς ξένα Πανεπιστήμια είναι καθολικά αυξημένες. Πολύ περισσότερο αν αυτά τα Πανεπιστήμια ήταν στην Ελλάδα και δη με εξειδίκευση την φιλολογία, την αρχαιολογία και τη φιλοσοφία. Αλλά και την Αρχιτεκτονική, τα μαθηματικά, τις Καλές τέχνες.
Τα στοιχεία καταδεικνύουν και κάτι ακόμη. Ότι η μεν Αγγλία έχει όφελος από αλλοδαπούς φοιτητές που υπερβαίνει τα 8 δις λίρες ετησίως, στις δε ΗΠΑ υπερβαίνουν τα 27 δις δολάρια. Εκθέσεις της Εθνικής Τράπεζας αναφέρουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να προσελκύσει 110.000 ξένους φοιτητές και παράλληλα να περιορίσει τις εκροές Ελλήνων φοιτητών στο εξωτερικό, με άμεσο όφελος της τάξεως του 1,8 δισ. ευρώ ετησίως.
- Η λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων στη χώρα μας θα λειτουργήσει ως άμιλλα με τα κρατικά. Θα τονωθεί η έρευνα και θα βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του συστήματος καινοτομίας, με την αύξηση των ερευνητικών ροών και τη συνακόλουθη μετατροπή τους σε αναπτυξιακό προϊόν.
- Θα περιοριστεί –αν δεν εξαλειφθεί πλήρως- η φυγή πόρων στο εξωτερικό.
Σήμερα φοιτούν στο εξωτερικό περισσότεροι από 40 χιλιάδες φοιτητές με κόστος (περίπου από 1200 έως 1500 ευρώ μηνιαίως) που φτάνει σχεδόν τα 600 εκ. ευρώ. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να μένουν εντός της χώρας, με ότι αυτό σημαίνει στην απασχόληση.
- Θα περιοριστεί το λεγόμενο brain drain φοιτητών και καθηγητών.
Σήμερα, το 60% των Ελλήνων καθηγητών Πανεπιστημίου απασχολείται στο εξωτερικό, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 11%, συμφώνως με τη μελέτη της Εθνικής Τράπεζας.
Το συντριπτικό ποσοστό αυτών θα επαναπατριζόταν αν μπορούσε να βρει συνθήκες εργασίας, έρευνας, προοπτικής, αντίστοιχα των Πανεπιστημίων που διδάσκουν σήμερα στο εξωτερικό.
Φυσικά, σε αυτά μπορούμε να προσθέσουμε πάμπολλους άλλους λόγους που συνιστούν επιτακτική την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 16.
Μάλιστα, πλην της ιδεοληψίας και των αγκυλώσεων αποτελεί κοροϊδία από την κυβέρνηση, κορυφαία στελέχη της να έχουν σπουδάσει σε ιδιωτικά Πανεπιστήμια στο Εξωτερικό (Τσακαλώτος, Παππάς, Χουλιαράκης, Κατρούγκαλος, Σταθάκης, Μάρδας, Μπαλτάς, Θεανώ Φωτίου, Γαβρόγλου κλπ) αλλά να αρνούνται αυτά τα Πανεπιστήμια να λειτουργούν στην Ελλάδα…
Κι όπως και να το δούμε, δεν προσιδιάζει σ’ ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος να κλείνει τα μάτια στο αύριο…
