Ένα αφιέρωμα στον ευπατρίδη και πρωτοπόρο επιχειρηματία τροφίμων Θοδωρή Νιτσιάκο που “χάθηκε”, τόσο ξαφνικά στην Αετομηλίτσα, το χωριό του που λάτρεψε…
Η Αετομηλίτσα, είναι το ψηλότερο χωριό της Ελλάδας. Ένα χωριό ζωγραφιά, πετρόκτιστο, σκαρφαλωμένο στις νότιες πλαγιές του Γράμμου. Φύση μοναδική, αγριμάκια του δάσους σπάνια, κρυστάλλινα νερά, υδάτινα περάσματα, υπέροχοι άνθρωποι. Τόπος με ιστορία και γαστρονομική παράδοση.
Ο γνωστός επιχειρηματίας και θαυμάσιος άνθρωπος Θόδωρος Νιτσιάκος, ήταν «γέννημα, θρέμμα» της Αετομηλίτσας. Είχα την εξαιρετική τύχη να μας προσκαλέσει πριν καιρό να γνωρίσουμε το χωριό του. Η αγάπη για τον τόπο του είναι έκδηλη. Τα μάτια του λάμπουν, η διάθεση του αλλάζει όταν βρίσκεται εκεί. Νιώθει περήφανος για το χωριό του και δεν έχει άδικο. Τόση ομορφιά….
Εντελώς αυτοδημιούργητος, πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας ποτέ δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του.
Αετομηλίτσα, όνομα βουνίσιο που το άκουσμά του έχει να κάνει με την δύναμη, την τόλμη και την οξυδέρκεια του αετού και με το μήλο που χαρίζει αυτάρκεια στην διατροφή.
Γνήσιο βλαχοχώρι, Ντένισκο, το πρώτο του όνομα «στέκει εκεί» από τον 16ο αιώνα. Οι κάτοικοί του πετρομάστορες, κυρατζήδες και κτηνοτρόφοι. Η παράδοση θέλει υπαίτια για τις μικρές κατολισθήσεις του χωριού, την αρπαγή του Δράκου, του αρσενικού κριαριού από την Δρακόλιμνη του διπλανού χωριού.
Χωριό πνιγμένο στις οξιές, ρόμπολα, δρύες, έλατα. Λίμνες, καταρράκτες, ορειβατικές διαδρομές του ονείρου. Τόπος γεμάτος βότανα, μανιτάρια, μυριστικά περίεργα. Οι γυναίκες τα μάζευαν την άνοιξη τα στέγνωναν στον ήλιο και στο αγέρι και τα έφτιαχναν πίττες τον χειμώνα. Το γάλα ήταν αρκετό για να φτιάχνουν γιαούρτι και τυριά, με το μανούρι και το κεφαλοτύρι να είναι ξακουστά σε όλη την Ηπειρο. Στο Λαογραφικό μουσείο του χωριού, είχαμε «βιωματικό σεμινάριο» της ζωής του χθες με χρώμα ιδιαίτερο.
Σταθήκαμε τυχεροί και ένας σταυραετός πέρασε πάνω από τα κεφάλια μας. Είχαμε face to face συνάντηση με άγρια άλογα. Αρκουδίτσες δυστυχώς, δεν είδαμε, γιατί εδώ βολτάρουν.
Η Αετομηλίτσα ήταν έδρα της Κυβέρνησης του Βουνού στον εμφύλιο.
Η γευστική μας δοκιμή στο Ξενώνα της Αετομηλίτσας, περιελάμβανε όλες τις αυθεντικές βουνίσιες γεύσεις του τόπου. Μπουρανί δηλ. τσουκνίδα με φέτα, τσουκνιδόπιτα, κοτόπιτα του ονείρου, κεμπάπ, μπάτζο και γαλατόπιτα «φευγάτη». Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρωινό του ξενώνα με μαρμελάδες της Χρύσας, από άγρια φρούτα του δάσους, τυριά, τραχανά, θέα μοναδική στις χιονισμένες βουνοκορφές και δύο ελαφάκια να μοιράζομαι τα φρούτα μου. Ευχαριστώ για τις σπάνιες στιγμές…
Ο Ξενώνας Αετομηλίτσας μένει ανοικτός όλο το χρόνο Σαββατοκύριακα, Γιορτές και Καλοκαίρι τηλ. 6974389788 Λούσης Θόδωρος
Από τις διηγήσεις της παρέας λάτρεψα την μητέρα του κ. Θόδωρου Νιτσιάκου, την κ. Πολυξένη, που δεν υπάρχει πια, αλλά οι πίτες της είναι ξακουστές και η μαγειρική της ξεχωριστή.
Αυτή την συνταγή μου εμπιστεύτηκαν και την μοιραζόμαστε μαζί σας γιατί είναι εξαιρετική τιμή.
Η κοτόπιτα της Πολυξένης
Αυθεντική συνταγή της Πολυξένης Νιτσιάκου
Υλικά
Για το φύλλο
4 κούπες αλεύρι κοσκινισμένο
2 κ.σ. ελαιόλαδο
λίγο αλάτι
Για τη γέμιση
1 κοτόπουλο Νιτσιάκος
1 χουφτίτσα ρύζι καρολίνα
3 αυγά φρέσκα
3 κρεμμύδια κομμένα σε τέταρτα
χυμό από ένα λεμόνι
λίγο νερό
αλάτι
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Τρόπος παρασκευής
Ετοιμάζουμε το φύλλο
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί, τα ζυμώνουμε πολύ καλά, τα κάνουμε μικρά μπαλάκια, τα αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και τα αφήνουμε όλη νύχτα στο ψυγείο να «ξεκουραστούν».
Την επόμενη μέρα «βουτάμε» τα μπαλάκια στο αλεύρι και ανοίγουμε σε πολύ λεπτό φύλλο, πασπαλίζοντας με αλεύρι τη χούφτα μας.
Κάθε φύλλο που ανοίγουμε με τον πλάστη, το βρέχουμε με ελαιόλαδο πριν τοποθετήσουμε το επόμενο από επάνω.
Θα χρειαστούμε 11 φύλλα.
Ετοιμάζουμε τη γέμιση.
Βράζουμε το κοτόπουλο με τα κρεμμύδια, το ρύζι, μπόλικο αλάτι και φρέσκο πιπέρι, λίγο λεμόνι και λίγο νερό, μέχρι το φαγητό να «πιεί» τα υγρά του.
Μετά το βράσιμο, ξεψαχνίζουμε το κοτόπουλο και βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και τα ανακατεύουμε μαζί με λίγο λάδι.
Προσθέτουμε τα αυγά. Όπως είναι απανωτά τα φύλλα στον πάγκο, παίρνουμε 6 με τον πλάστη και τα βάζουμε σε λαδωμένο ταψί. Απλώνουμε τη μισή γέμιση, από πάνω στρώνουμε 1 φύλλο και βάζουμε την υπόλοιπη γέμιση.
Σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα 4 φύλλα, προσέχοντας να μην ακουμπάνε τα τοιχώματα του ταψιού.
Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 200ο C για 1 ώρα.
