Σε μια ακριβώς εβδομάδα, στη Γαλλία, δεν διακυβεύεται μόνο το μέλλον της ίδιας αλλά εν πολλοίς και το μέλλον της Ευρώπης.
Η Γαλλία είναι μια χώρα σύμβολο δημοκρατίας και ακρογωνιαίος λίθος της ενωμένης Ευρώπης. Οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου (οι επαναληπτικές στις 7 Μαΐου) αποτελούν κορυφαίο δείγμα για την πορεία της Ευρώπης.
Η Γαλλία δεν είναι μια απλή χώρα σας τις πολλές της Ευρώπης. Διαθέτει τη δεύτερη ισχυρότερη οικονομία της γηραιάς ηπείρου, αποτελεί κορυφαίο πυλώνα της Ευρωζώνης, είναι πυρηνική δύναμη, μόνιμό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και ως πρώην αυτοκρατορία διαθέτει αμφίδρομες σχέσεις με πολλές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Επιπλέον, η Γαλλία δεν είναι για την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι ήταν η Βρετανία. Οι Βρετανοί αντιθέτως με τους Γάλλους δεν είχαν ποτέ ισχυρά ερείσματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ δεν υιοθέτησαν καν τον ευρώ.
Αν λοιπόν στην Γαλλία επικρατήσει η Λεπέν, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτό ως γεγονός θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους της Ευρωζώνης. Ίσως και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προσωπικά ανησυχώ αν κι έχω εμπιστοσύνη στα δημοκρατικά αισθήματα των Γάλλων. Οι οποίοι, θεωρητικά, δεν θα παρέδιδαν τη χώρα τους στα σαγόνια του φασισμού της Λεπέν.
Όμως, με ανησυχεί το γεγονός οιουδήποτε ύπαρξης «βουβού ποταμιού» στην γαλλική κοινωνία υπέρ της Λεπέν. «Βουβού ποταμιού» που δεν μπορεί ν’ αποτυπωθεί σε δημοσκοπήσεις.
Η εκτίμησή μου είναι ότι το σκηνικό στη Γαλλία παραμένει ρευστό, όσο κι αν ο δεύτερος γύρος των εκλογών μπορεί να ενεργοποιήσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των Γάλλων, υπό τον φόβο της εκτροπής που θα δημιουργήσει η Λεπέν.
Ξαναλέω, ότι η Γαλλία δεν είναι σαν οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Στις Ολλανδικές εκλογές προ μηνός, επί παραδείγματι, υπήρχε ο φόβος επικράτησης του ακροδεξιού Βίλντερς, αλλά κι αν ακόμη εξελέγετο οι τριγμοί στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα μπορούσαν ν΄ αντιμετωπιστούν.
Στις εκλογές της Γερμανίας, τον Σεπτέμβριο, όποιος κι αν εκλεγεί μεταξύ Μέρκελ και Σούλτς δεν θα επιφέρει ρήγμα στην ευρωπαϊκή συνοχή. Κι οι δυο είναι δηλωμένοι ευρωπαϊστές, ενώ η μετριοπάθεια είναι χαρακτηριστικό τους. Αφήστε που τελικά θα συγκυβερνήσουν.
Αντιθέτως, η Γαλλία είναι μια τελείως διαφορετική περίπτωση. Στις εκλογές της κρίνεται η Ευρώπη που είχαμε την τύχη να ζήσουμε τις τελευταίες δεκαετίες.
Κι η θλιβερή Λεπέν, απειλεί αυτή την Ευρώπη.
Άρα, η πρώτη –επόμενη Κυριακή των εκλογών είναι κρίσιμη και σ’ αυτήν είναι στραμμένα τα μάτια όλων μας…
Με την ευχή ο 40χρονος – μετριοπαθής –σοσιαλφιλελεύθερος- μεταρρυθμιστής Εμανουέλ Μακρόν, να μπορέσει να πρωτεύσει και να δημιουργήσει ρεύμα νίκης για την τελική εκλογή της 7ης Μαΐου.
