Είναι δεδομένο ότι ο κινηματογράφος έχει καταστεί πλειστάκις μια ισχυρότατη μορφή πολιτικής χειραγώγησης, εξ ου και η Αριστερά επιχειρεί συστηματικά να την χρησιμοποιεί και καπηλεύεται. Άλλωστε η προπαγάνδα μέσω της του κινηματογράφου και των συναισθημάτων που αυτός προκαλεί, γίνεται πιο αποτελεσματική και κατευθύνει τις σκέψεις.
Ο Γαβράς αναμφισβήτητα είναι ένας Αριστερός στρατευμένος καλλιτέχνης. Διεθνώς αναγνωρισμένος, κυρίως με πολιτικό κριτήριο ή την πολιτική αφέλεια όσων διαμένουν εκτός Ελλάδας. Τώρα, στα απόλυτα γεράματά του θεώρησε σωστό να δημιουργήσει μια νέα πολιτική ταινία, βασισμένη στο βιβλίο του Γιανη Βαρουφάκη «Ενήλικοι στο δωμάτιο». Μια ταινία που για τα ελληνικά δεδομένα φαίνεται καλοστημένη, υπερπαραγωγή που έχει δοθεί πολύ χρήμα. Το δε ελληνικό δημόσιο (όρα ΣΥΡΙΖΑ) τη χρηματοδότησε με ποσό 630 χιλιάδων ευρώ! Η ταινία αναφέρεται στο πρώτο εξάμηνο του 2015, με την καταστροφική διαπραγμάτευση που έφερε το τρίτο μνημόνιο και τη μεγαλύτερη ύφεση που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Όμως –κι εδώ μπαίνει το συναίσθημα κι η δύναμη του κινηματογράφου- η ταινία λειτουργεί ως Πάπας που δίνει άφεση αμαρτιών στην τότε κυβέρνηση και στον Βαρουφάκη. Είναι μια ταινία –πλυντήριο των ευθυνών, της ανοησίας, της έπαρσης, της άγνοιας και πρωτίστως του λαϊκισμού! Φτάνει στο σημείο να καθιστά τους θύτες …θύματα και … συμπαθητικούς!
Ξέρω! Θα πείτε ότι είναι δικαίωμα του δημιουργού να εκφράζει τις απόψεις του και να τις αποτυπώνει παντοιοτρόπως. Θα συμφωνούσα απολύτως αν η συγκεκριμένη ταινία ήταν τέχνη κι όχι ωμή και βίαιη προπαγάνδα… Όπως το βιβλίο άλλωστε… Δηλαδή… βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα!
Κι όπως έγραφε παλιά επί τούτου ο Τατσόπουλος, με το ένα, με το δύο, με το τρία: Πάμε για τρέλες, στις Σεϋχέλλες, πάμε για τρέλες, ω, ω, ω…
Δεν ξέρω, λοιπόν, αν στην προπαγανδιστική και ξεπλυματική ταινία του Γαβρά για τον Βαρουφάκη θα μάθουμε για κάποιους που ήθελαν να μπουκάρουν στο Νομισματοκοπείο, που υποκλίνονταν σε Ρώσους ολιγάρχες και επαιτούσαν λεφτά για να φύγουμε από τη Ε.Ε. και ΝΑΤΟ! Αν θα μάθουμε τα ταξίδια στον Μαδούρο ή πώς φτωχοποιήθηκε η ελληνική κοινωνία. Χωρισμένη μάλιστα σε ταξικούς εχθρούς ή …δικούς μας… Αν θα μάθουμε για τις ελληνοποιήσεις , τα επιδοματάκια, το 80% ψήφων στις φυλακές προς το κυβερνόν κόμμα, το κυνήγι της Αριστείας, την Παιδεία που εισάγει στα ΑΕΙ ακόμη κι όσους παρέδωσαν λευκές κόλλες στις εξετάσεις.
Δεν ξέρω αν η παγκόσμια διανόηση δώσει Όσκαρ στην μπαρουφάκεια ταινία και στον… Μπαλούρδο, αλλά εμείς εδώ γνωρίζουμε…
Βεβαίως, η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα θα υπάρξουν πολλοί που θα εκλάβουν ως ιστορική αλήθεια την ταινία του γηραιού Γαβρά! Οι ίδιοι θα εκλάβουν ως μυθεύματα όσα αναφέρονται στο βιβλίο της Βαρβιτσιώτη! Όχι για κανέναν άλλο λόγο. Αλλά επειδή το να είσαι Αριστερός στην Ελλάδα είναι προσοδοφόρο επάγγελμα…
Κάτι τελευταίο: Είδα με προσοχή κι επανειλημμένως το διαφημιστικό της ταινίας. Πέραν της προπαγάνδας εκτιμώ ότι Τσίπρας και Μπαρούφ είναι ασυγκρίτως καλύτεροι ηθοποιοί από αυτούς (Μπουρδούμης και Λούλης) που τους υποκρίνονται…
