Εδώ και καιρό γράφουμε σε τούτη τη στήλη ότι αποτελεί άλλο ένα μέγα ψέμα του πρωθυπουργού το νέο αφήγημα που εφηύρε για την καθαρή έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Και λέγαμε ότι δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για καθαρή έξοδο, όταν ήδη είναι σε ισχύ σχεδόν 300 μνημονιακοί νόμοι κι όταν τον επόμενο μήνα θα επικαιροποιηθούν στη Βουλή μέτρα που θα ισχύουν –εν είδη νέου μνημονίου διαρκείας- μέχρι το 2023.
Κάθε μέρα που περνάει αυτό το νέο αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα μοιάζει με ανέκδοτο. Τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων βρίσκονται στο 5% κι έχουν ανοδικές τάσεις. Κι οι αγορές δείχνουν τα δόντια τους με τον δανεισμό από αυτές να είναι απαγορευτικός.
Μόνο με αυτό το στοιχείο, θυμήθηκα τα προεκλογικά λόγια που έλεγε το Τρίο Μπελκάντο (Τσίπρας – Καμμένος – Βαρουφάκης) του εγχώριου λαϊκισμού ότι «θα παρακαλάνε να μας δανείσουν»…
Ακούστε χαρακτηριστικά στοιχεία.
Το τελευταίο διάστημα, σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν θεριεύσει και πάλι οι αποδόσεις του ελβετικού φράγκου, του αμερικανικού δολαρίου και των γερμανικών ομολόγων.
Αυτό, σε μια νέα περίοδο οικονομικής αναταραχής παγκοσμίως, οι πολίτες, οι επενδυτές κι οι αγορές εμπιστεύονται τα συγκεκριμένα προϊόντα που λειτουργούν ως ασφαλή καταφύγια.
Το ελβετικό φράγκο και τα ομόλογα επειδή η Ελβετία αποτελεί την ασφαλέστερη τράπεζα της υφηλίου.
Το δολάριο επειδή οι ΗΠΑ επειδή αποτελούν την μεγαλύτερη οικονομία της υφηλίου, με συνέπεια σε περιόδους κρίσης το δολάριο να είναι ισχυρό αποθεματικό νόμισμα. Γεγονός που σημαίνει ότι όλες οι χώρες διατηρούν το μεγαλύτερο ποσοστό των αποθεματικών τους σε δολάρια.
Η δε Γερμανία, είναι η τελευταία χώρα της Ευρώπης που θα χρεοκοπήσει καθώς διαθέτει νοικοκυρεμένα δημοσιονομικά στοιχεία και πανίσχυρη εξαγωγική οικονομία. Γεγονός που σημαίνει ότι σε κάθε κρίση, οι πάντες ασφαλίζουν τα χρήματά τους αγοράζοντας γερμανικά ομόλογα. Μάλιστα, εκεί ισχύει ότι «παρακαλάνε να τους δανείσουν», καθώς η ζήτηση γερμανικών ομολόγων είναι μεγαλύτερη από την προσφορά και τα πραγματικά επιτόκια είναι αρνητικά. Δηλαδή, αγορές κι επενδυτές οικονομικών προϊόντων πληρώνουν για να κατέχουν γερμανικό χρέος, αποφεύγοντας τα ομόλογα της Τουρκίας (παρ’ ότι έχουν απόδοση άνω του 13%), της Ελλάδας (παρ’ ότι έχουν απόδοση 5%) και της Ιταλίας (παρ’ ότι έχουν απόδοση περί το 3%).
Προσέξτε:
Το τελευταίο διάστημα (μετά το μικρό κραχ των χρηματιστηρίων τον Φεβρουάριο και πριν ακόμη την κρίση στην Ιταλία και πριν την χθεσινή κήρυξη οικονομικού πολέμου από τον Τραμπ στην Ευρώπη) οι ισοτιμίες του ελβετικού φράγκου και του δολαρίου ενισχύονται σημαντικά έναντι του ευρώ. Το ελβετικό φράγκο από 1,20 έχει βρεθεί περί το 1,15 και το δολάριο από 1,20 στο 1,16!
Όταν, λοιπόν, μετοχές και ομόλογα αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία των αγορών και το σημείο ισορροπίας απ’ όπου η ρευστότητα αφήνει τις μετοχές και πάει στα ομόλογα, εμείς που πάμε ξυπόλητοι στ’ αγκάθια και με τέτοιες τιμές των ομολόγων μας στις διεθνείς αγορές;
Ποιος θα πάρει ελληνικά ομόλογα (που ανήκουν στην κατηγορία junk bonds, δηλαδή σκουποδοχρεόγραφα υψηλότερου ρίσκου ακόμη και από μετοχές μέτριων οικονομικά εταιρειών) και δη για συστηματικό δανεισμό όταν έχει να επιλέξει αυτά της ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Ελβετίας;
Πολύ περισσότερο όταν οι τελευταίες αναταράξεις (στην Ιταλία ή με την κήρυξη οικονομικού πολέμου του Τράμπ στην Ευρώπη ή με τη συνεχιζόμενη ένταση στη Μέση Ανατολή μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράν) περιπλέκουν τις εξελίξεις κι αυξάνουν το ρίσκο;
Φυσικά, περί όλων τούτων και πολλών ακόμη, στην καθ’ ημάς Ανατολή δεν ασχολούμαστε ή δεν έχουμε ιδέα.
Κι ο Τσίπρας απλώνει ξαπλώστρες στις παραλίες για να κάνει φιέστες της «καθαρής εξόδου», χωρίς καν να κοιτάει το δελτίο θυέλλης…
Για το κόμμα του και τα μπαλκόνια, ετοιμάζεται πάλι να υπονομεύσει τον τόπο!
Ως επίλογο θ’ αναφέρω για μια ακόμη φορά ότι πρέπει να γίνει το λογικό και υπεύθυνο για τον τόπο. Τώρα που ακόμη μπορούμε, να ζητήσουμε από τους δανειστές της χώρας την ασφάλεια της προληπτικής γραμμής. Τη μοναδική ζώνη ασφαλείας του τόπου.
