Βίοι παράλληλοι ΚΚΕ και Εκκλησίας – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Για τους ρασοφόρους τα έχουμε πει τόσες και τόσες φορές. Ειδικά οι υψηλόβαθμοι πραγματικά νομίζουν ότι είναι οι εκπρόσωποι του Θεού στη γη (στην Ελλάδα συγκεκριμένα, αφού αν είχαν γεννηθεί απέναντι θα αγαπούσαν άλλον Θεό) και έχουν μπερδέψει τα μάλα την πνευματική τους ιδιότητα με την κοσμικότητα και τα πεζά της πολιτικής και της καθημερινότητας.  Φυσικά, πρώτος υπαίτιος αυτής της κατάστασης, με τους ρασοφόρους να θέλουν να κυβερνούν ουσιαστικά τον τόπο, είναι η Πολιτεία. Και δη διαχρονικά. Μια ιστορία που ξεκίνησε μετά την απελευθέρωση εδώ και διακόσια χρόνια και κορυφώθηκε στο πέρασμα των χρόνων. 

Σακελλαρόπουλος Γ. Νίκος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Κι είναι χαρακτηριστικό το εξής: περιοχές της Ελλάδας που δεν «συναντήθηκαν» με το Βυζάντιο και την «ιεροσύνη» του, ανέπτυξαν πολύ πιο ανοιχτόμυαλες κοινωνίες και κουλτούρα που δεν συναντάμε ακόμη και σήμερα στην υπόλοιπη Ελλάδα.  Σκεφτείτε, επί παραδείγματι, τα Επτάνησα που δεν είχαν καμιά επιρροή Βυζαντίου. Εκεί αναπτύχθηκαν όλες οι προοδευτικές ιδέες της Δύσης και συναντήθηκαν με εκείνη την Ελλάδα που δεν έμενε στη «λάσπη –οπισθοδρόμηση» της Ανατολής. Εκεί Πανεπιστήμια , εκεί κι η διάδοση του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, εκεί η κουλτούρα, η Παιδεία, η μουσική, η ποίηση, η ζωγραφική, το θέατρο. Όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα αυτά δεν τα γνώριζαν καν…

Τα σκεφτόμουν όλα αυτά μετά τις συνεχείς «επαναστάσεις» ρασοφόρων εναντίον των μέτρων της Πολιτείας για την πανδημία. Ακόμη κι από εκείνους που θεωρητικά κατατάσσονται στην κατηγορία των πεπαιδευμένων και συνετών, όπως ο Μεσογαίας.

Όμως, επειδή έχει αρχίσει ο υπόγειος πόλεμος διαδοχής του Ιερώνυμου, ακόμη κι όσοι θεωρούνται «φωτισμένοι» κατρακυλάνε στον λαϊκισμό και στην έρπουσα κουταμάρα.

Ο Μεσογαίας, χωρίς ίχνος τσίπας και σεβασμού στους φιλανθρώπους που καταθέτουν τον οβολό τους στην Μητρόπολή του, ανέφερε ότι , για την πληρωμή των προστίμων που επέβαλλαν τα όργανα της Πολιτείας  για παράνομη λειτουργία ναών, θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα του φιλόπτωχου ταμείου!

Μόλις έγινε γνωστή αυτή η δήλωση, ξεσηκώθηκε αχός. Πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιεί τα χρήματα που συγκεντρώνονται για φιλανθρωπικές δράσεις προκειμένου να πληρώνει τα πρόστιμα της παρανομίας του; Πώς είναι δυνατόν να στερηθούν ένα πιάτο φαγητό οι άποροι κι οι πένητες, για να κάνουν κάποιοι εκ του ασφαλούς επανάσταση;

Οι απαντήσεις από υποστηρικτές του δεν άργησαν να κατακλύσουν το διαδίκτυο.  Οι οποίοι ανέφεραν (μεταξύ των οποίων, δυστυχώς και νομικοί) ότι η εκκλησία έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τα χρήματα που της καταθέτουν οι πιστοί! Κάποια από τα οποία κατατέθηκαν για άλλο λόγο από εκείνον που θα ξοδευτούν!

Η πεποίθηση που υπάρχει σε νομικούς κύκλους, είναι ότι κάτι τέτοιο εμπεριέχει ποινικές ευθύνες. Μα δεν είναι αυτό το ζητούμενο τούτων των σκέψεων αλλά στο γεγονός ότι ο φιλάνθρωπος έχει δικαίωμα να μαθαίνει που πηγαίνει ο οβολός του. Ε, αυτό το δικαίωμα, κατά πως φαίνεται, το διεκδικεί η εκκλησία. Κι αποτελεί πρόκληση! Πολύ περισσότερο όταν είναι σχεδόν βέβαιο ότι έτσι πολλοί υποψήφιοι φιλάνθρωποι εμφανίζονται «κουμπωμένοι» απέναντι στην εκκλησία –διαχειριστή των οικονομικών τους προσφορών.

Στην Ελλάδα, μόνο η εκκλησία και το ΚΚΕ διεκδικούν και κερδίζουν μέχρι τώρα το δικαίωμα να χρησιμοποιούν όπως θέλουν και κατά την κρίση τους, την περιουσία των πιστών τους και δη χωρίς έλεγχο και λογοδοσία, για συγκεκριμένους και εξειδικευμένους σκοπούς! Το ΚΚΕ μάλιστα αρνείται κάθε έλεγχο στα οικονομικά του με την δικαιολογία ότι έτσι θα αποκαλυφθούν οι …αιμοδότες του και …. θα διωχθούν!

Πολιτικός και κοινωνικός Μεσαίωνας. Με την Πολιτεία να παρακολουθεί και να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει… Συνεπικουρούσα προφανώς την καραμπινάτη παρανομία…

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Πέμπτης 17 Δεκεμβρίου 2020
Επόμενο άρθροΝ. Μπερνς: Αδίκως αμφισβητεί η Τουρκία την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.