Μέγας καυγάς έχει ξεσπάσει στα ΜΜΕ και πιο πολύ στα social media με αφορμή την ταινία του Γαβρά για τον Βαρουφάκη. Ως συνήθως η κουβέντα γίνεται χωρίς κανείς (πλην δημοσιογράφων και κριτικών κινηματογράφου) να έχει δει την ταινία.
Πάντως ακόμη κι οι ειδικοί αναφέρουν ότι η ταινία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αγιογραφία του Βαρουφάκη! Ο οποίος, παρεμπιπτόντως και πλην όλων των άλλων, έδωσε στον Γαβρά ΚΑΙ τις ηχογραφήσεις από τις συνεδριάσεις του Eurogroup.!!! Κάτι που μέχρι πριν λίγο ήταν κακούργημα και το άλλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ…
Στην «κατηγορία» ότι γίνεται κριτική χωρίς να έχει δει κάποιος την ταινία, η απάντηση είναι ότι έχει δει την ίδια τη ζωή. Έχει βιώσει όσα προκάλεσαν Τσίπρας και Βαρουφάκης. Κι έχει διαβάσει το βιβλίο του Βαρουφάκη που χρησιμοποίησε ως σενάριο ο Γαβράς κι είναι γεμάτο ανακρίβειες. Άλλωστε ο μύθος του υπουργού με τα πουκάμισα έξω που γυρίζει κι απειλεί την Ευρώπη για να νικήσει τον Μινώταυρο (κατά Προκόπη Παυλόπουλο) του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού ή καπιταλισμού, είναι πολύ ρηχός. Τόσο ρηχός που μας αναγκάζει να προβληματιζόμαστε μήπως και τα άλλα πολιτικά έργα του Γαβρά δεν έχουν το βάθος και τη σημασία που τους έχουμε δώσει. Επιπλέον, δεν έχουμε δώσει ακόμη την δέουσα σημασία στις συνολικές πράξεις Τσίπρα- Βαρουφάκη- Καμμένου και κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Που αναμφισβήτητα επιχείρησαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Βενεζουέλα της Μεσογείου. Με απίστευτο κόστος για όλους μας, αφού κατά Βίζερ έφτασε τα 200 δις ευρώ, ενώ η παραβίαση των ευρωπαϊκών κανόνων οδήγησε στα capital controls και στην εκμηδένιση της τότε αξίας των μετοχών των τραπεζών (δηλαδή, 33 δισεκατομμύρια ευρώ), που σχεδόν εξ ολοκλήρου ανήκαν στο κράτος, δηλαδή στους πολίτες.
Από την άλλη πλευρά, οι φανατικοί Αριστεροί και ψηφοφόροι του Βαρουφάκη (έχοντες κατά πλειοψηφία άγνοια επί οικονομικών ζητημάτων), θεωρούν ότι όσα έκανε το 2015 αυτός ο άνθρωπος , αποτελούν, περίπου, Ευαγγέλιο τους! Άλλωστε αυτοί οι αδαείς ή θυμωμένοι ψηφοφόροι με προμετωπίδα τον «αντισυστημισμό» που δήθεν εκφράζει ο παραληρηματικός και ναρκισσιστικός του λόγος, αδιαφορούν αν όσα εκφράζει αποτελούν ουσιαστικά νεκρό γράμμα.
Η αλήθεια είναι ότι ο Βαρουφάκης ήταν ένας μέτριος πανεπιστημιακός/οικονομολόγος στα χρόνια της κανονικότητας. Ο οποίος, όταν ξέσπασε η κρίση βρήκε προσβάσεις στα μικρά περιφερειακά ΜΜΕ, ισχυριζόμενος πράγματα στα οποία ουδείς τον αντέκρουε λόγω άγνοιας ή επικοινωνιακής υστέρησης. Κι ύστερα ήρθαν τα μεγάλα κανάλια στα οποία (κυρίως) οι Παπαδάκης, Αυτιάς και Χατζηνικολάου τον κατέστησαν …ειδήμονα! Το ίδιο έκανε κι ο Σταύρος Θεοδωράκης, τότε, στο Protagon. Ο Γιάνης έλεγε κι έγραφε μανιφέστα χωρίς συνοχή, ειρμό κι επιχειρήματα. Μόνο και μόνο για να εντυπωσιάζει τους αδαείς και θυμωμένους.
Το πάθος του για δημοσιότητα, ο ναρκισσισμός κι ο λαϊκισμός του τον οδήγησαν στην παραδοξότητα, δεδομένου ότι δεν είχε και πολύ καλές σχέσεις με τον ορθό λόγο. Μοιραία έγινε και στοχαστής του διαδικτύου. Στο οποίο δεν υπάρχουν φραγμοί.
Ε, στη συνέχεια ήρθε ο Τσίπρας! Ο οποίος «τσίμπησε» λόγω άγνοιας και του έδωσε τα κλειδιά για να …κατατροπώσει τον Σόιμπλε, τον Ντάισελμπλουμ και το ΔΝΤ! Ο Τσίπρας τον άκουγε με θρησκευτική ευλάβεια και απλώς παρακολουθούσε τις διαδρομές του εδώ κι εκεί. Όπως εκείνη την εμφάνισή του αλά Μπάτμαν στην Ντάουνινγκ Στριτ!!!
Τώρα, η ναρκισσιστική ηδονή και το άρρωστο υπερεγώ του Βαρουφάκη βρήκαν ανταπόκριση στην κομμουνιστική συνείδηση του γέροντα Γαβρά κι εκείνος ντυμένος με κάτι που έμοιαζε με φράκο ήταν ευτυχισμένος κι έλαμπε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας. Που προβλήθηκε η ταινία εκτός συναγωνισμού.
Σκέφτομαι ότι άβουλοι, λαϊκιστές και χωρίς γνώση δημοσιογράφοι κατέστησαν αστέρα τον Βαρουφάκη. Κι ο Τσίπρας είπε να τον εκμεταλλευθεί….
Κι αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με τη σκέψη και την κριτική μας, πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο Βαρουφάκης στην Ελλάδα είναι δικαιωμένος, όταν σε άλλη χώρα θα ήταν αποδιοπομπαίος τράγος. Ο Βαρουφάκης δεν έδωσε λογαριασμό σε κανέναν (πολιτικά ή δικαστικά) για όσα έπραξε. Αν αυτό γινόταν θα έπαιρνε μαζί του και τον Τσίπρα… Κι αφού δεν απολογήθηκε ποτέ, μπήκε στη Βουλή ως πολιτικός αρχηγός, πάει στη Βενετία ως σταρ κι απέκτησε υψηλότατη διείσδυση σε συγκεκριμένους θύλακες διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Τσίμπησε μάλιστα και την ταινιούλα του Γαβρά με συμμετοχή του ελληνικού κράτους, μέσω ΣΥΡΙΖΑ, περισσοτέρων από 600 χιλιάδων ευρώ! Την οποία ταινιούλα, μετά από 30-40 χρόνια θα την βλέπουν (αν την βλέπουν) όπως βλέπουμε εμείς σήμερα τις ταινίες του Τζέιμς Πάρις με τη Βουγιουκλάκη και τον Πρέκα…
Όσο για εμάς; Εμείς καθίσαμε στις ουρές των capital controls, εμείς υπεστήκαμε τις συνέπειες του τρίτου κι αχρείαστου μνημονίου και όλων των ιδεών(;;;), ιδεοληψιών και ψεμάτων των σαλονάτων κομμουνιστών που …δήθεν πάλευαν για το καλό μας…
