Δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος ή ποιοι ήταν εκείνοι που είχαν πείσει τον Αλέξη Τσίπρα ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την εκ των έσω ανατροπή του Μητσοτάκη. Δεν ξέρω καν πώς αισθάνθηκαν οι εν αναμονή… πρωθυπουργοί που έβλεπαν το τρένο να περνά. Η ουσία είναι στην προχθεσινή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τις παρακολουθήσεις του Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, δεν γίναμε σοφότεροι. Αναμενόμενο. Είναι τόσες πολλές οι ιδιαιτερότητες αυτής της υπόθεσης που δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να γίνουμε σοφότεροι.
Αν όμως μπορούμε να μιλήσουμε με σαφήνεια για κάτι είναι ότι ο Ανδρουλάκης κατέστησε τον Τσίπρα υπερασπιστή του και έβαλε το κόμμα του στην αυλή κατακόκκινης Κουμουνδούρου. Ο δε Τσίπρας μη έχοντας πολιτικό λόγο και ρεαλιστικές προτάσεις διακυβέρνησης της χώρας, δεν βλέπει άλλο τρόπο να επανέλθει στην εξουσία, πλην της εσωκομματικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης του Μητσοτάκη. Εξ ου και καλούσε τους βουλευτές της ΝΔ να τον ανατρέψουν, εξ ου και τόσα σενάρια και «λύσεις» που σέρνονταν υπό μορφή φημολογίας, όλο το τελευταίο διάστημα.
Οι δυο δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν χθες, διέψευσαν οικτρά και τους δυο.
Η πραγματικότητα λοιπόν είναι μια. Στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή επιχειρήθηκε από παντού και κατά ριπάς επίθεση στον Μητσοτάκη. Ο καθένας έλεγε ότι έλεγε, όχι επί της ουσίας αλλά με εκθέσεις ιδεών που απευθύνονταν στους οπαδούς τους. Έτσι γίνεται πάντα, Η μάχη της ατάκας είναι.
Όλοι ζητούσαν από τν Μητσοτάκη να πει αυτό που δεν μπορούσε να πει. Για ποιον λόγο η ΕΥΠ παρακολουθούσε το τηλέφωνο του Ανδρουλάκη;
Το ερώτημα ΜΟΝΟ ο Ανδρουλάκης θα μπορούσε να το απαντήσει, αν πήγαινε ο ίδιος να ενημερωθεί και μετά να το μεταφέρει στον ελληνικό λαό. Μα δεν το κάνει, επειδή έτσι νομίζει ότι θα σέρνει την κυβέρνηση μαζί με τον άλλον σφραγιδοφύλακα της προόδου, μέχρι τις εκλογές.
Αν λοιπόν αναζητήσουμε νικητή στη μάχη της ατάκας, αυτός είναι ο Μητσοτάκης που απάντησε στην πρόταση Τσίπρα προς τους βουλευτές της ΝΔ να τον ανατρέψουν με την πρόταση: «Να κάνετε πρόταση δυσπιστίας»!
Κι ο Τσίπρας που νόμιζε ότι αλώνιζε στη Βουλή, μαζεύτηκε στο έδρανό του. Η ατάκα Μητσοτάκη έμεινε αναπάντητη. Ξέρετε τι είναι να ζητάς εκλογές, να φωνάζεις για συνταγματική εκτροπή, να κατεβάζεις στον αντίπαλό σου όσους χαρακτηρισμούς γνωρίζεις ή σου ψιθυρίζουν και στην ώρα της απόφασης να μαζεύεσαι στη γωνίτσα σου; Τζάμπα μαγκιά!
Είναι κατανοητός πλέον ο λόγος που η κυβέρνηση αποδέχθηκε πρόθυμα το αίτημα ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρα για την προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή. Το είδαμε…
Κάτι τελευταίο: Δεν είναι κατανοητός ο λόγος της προνομιακής μεταχείρισης των πολιτικών για τις νόμιμες ακροάσεις, που απαιτείται από πολλούς και μάλλον φαίνεται να αποδέχεται η κυβέρνηση. Δηλαδή, ο πολιτικός είναι πιο ίσος από οποιονδήποτε άλλον πολίτη; Και δη σε μια περίοδο που ο πουτινισμός επιχειρεί αποσταθεροποίηση της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ και ρίχνει κυβερνήσεις, όπως σε Βρετανία και Ιταλία; Ας το ξαναδούμε…
Άλλωστε ποιος έχει να φοβηθεί κάτι; Στην πολιτική η ζωή του καθενός οφείλει να είναι καθρέφτης… Και σε δημόσια θέα. Αλλιώς ας ασχοληθεί ο πολιτικός με το ψάρεμα…
ΣΣ. Το γινάτι βγάζει μάτι. Όταν ζητάς να γίνεις πρόεδρος της Δημοκρατίας και μετά προκύπτει Σακελλαροπούλου, δεν χωνεύεται εύκολα, όσο ευτραφές στομάχι κι αν διεθέτεις.
