Όταν μετά από εκατό χρόνια θ’ αρχίσει να γράφεται η ιστορία των καιρών μας και ν’ αποσαφηνίζονται όσα βιώνουμε σήμερα, έχω τη βεβαιότητα ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα καταγραφεί ως μεγαλύτερος φορομπήχτης της νεότερης Ελλάδας.
Κυβερνά δυόμιση χρόνια και δεν άφησε τίποτα όρθιο.
Δεν είναι μόνο τα 100 δις ευρώ που κόστισαν στον τόπο οι παλινωδίες του πρώτου εξαμήνου της κυβέρνησής του. Δεν είναι μόνο το κλείσιμο των τραπεζών.
Ακούστε: Ψήφισε μέτρα 14,5 δις ευρώ με μόνο στόχο την αύξηση των εσόδων του κράτους από 47,7 δις (2015) σε 53 δις (2017) και 59 δις (2021).
Ποτέ, μα ποτέ, στη νεότερη ιστορία του τόπου δεν υπήρξαν τόσα έσοδα. Ούτε καν στις πιο ανθηρές ημέρες της οικονομίας.
Κι όμως ο Τσίπρας κι η Αριστερά «κατάφερε» αυτό που αν άλλες κυβερνήσεις είχαν επιχειρήσει θα είχαν ξηλωθεί οι πλάκες της πλατείας Συντάγματος.
Σχεδίασε με τους εγκεφάλους Βαρουφάκη, Τσακαλώτο, Δραγασάκη, Χουλιαράκη, Σταθάκη, Παππά, Παπαδημητρίου μια οικονομική πολιτική που θα αποφέρει στο κράτος σε επτά (7) χρόνια 385 δις!!
Την επέβαλλε επάνω σε μια ήδη προβληματική οικονομία, η οποία όμως είχε αρχίσει να σταθεροποιείται το 2014 (με όρους ΑΕΠ) και διέλυσε τόσο τη μεσαία –αστική τάξη μα και τα χαμηλότερα εισοδήματα που υποτίθεται υπερασπίζεται.
Κατέστησε τους Έλληνες επιχειρηματίες – ελεύθερους επαγγελματίες – επιστήμονες –αγρότες, στυμμένες λεμονόκουπες με τις τεράστιες φορολογικές επιβαρύνσεις που τους επέβαλλε.
Ξέρετε ποιο είναι το πιο τραγικό; Ότι αυτή η φορομπηχτική πολιτική δεν είναι προϊόν μνημονιακών υποχρεώσεων αλλά συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης της Αριστεράς και του Τσίπρα. Αυτοί επέλεξαν να επιβάλλουν περισσότερους από 90 φόρους, αυτοί επέλεξαν να επιβάλλουν αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Μόνο και μόνο για να μη μειώσουν το δημόσιο και τις δαπάνες του. Μόνο και μόνο για να μη θίξουν το φιλικό τους πελατειακό κράτος και τις συντεχνίες που το απομυζούν.
Τρανή απόδειξη αυτού είναι αυτή η περιβόητη αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.
Μόλις προχθές έληξε η μνημονιακή προθεσμία για την αποστολή στοιχείων για την αξιολόγησή τους. Ξέρετε πόσοι δημόσιοι ανταποκρίθηκαν; Μόνο το 20%! Το υπόλοιπο 80% αρνήθηκε! Με τη διακριτική προτροπή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης.
Ιδού λοιπόν οι δυο Ελλάδες. Η μια που αγκομαχά για να επιβιώσει κι η άλλη που δεν έχει κανένα άγχος επιβίωσης, αφού βρέξει χιονίσει ο μισθός, που καταβάλλει η πρώτη, πέφτει έστω και κουτσουρεμένος. Κι από επάνω, η δεύτερη αυτή Ελλάδα κουνάει και το δάκτυλο στην πρώτη! Είτε είναι ικανή είτε ανίκανη, είτε είναι διεφθαρμένη είτε όχι, ουδείς θα την αξιολογήσει, ουδείς θα την ψέξει…
Να γυρίσουμε, όμως, στον μέγιστο φορομπήχτη Τσίπρα.
Η χρονιά που διανύουμε είναι η χρονιά από όλες των μνημονίων στην οποία ψηφίστηκαν τα περισσότερα φορολογικά μέτρα από την εποχή που ιδρύθηκε το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Δηλαδή, εδώ και σχεδόν 200 χρόνια!
Το γραφείο προϋπολογισμού του κράτους στη Βουλή αναφέρει στην έκθεσή του ότι ΜΟΝΟ 6% ήταν περικοπές δαπανών και το 94% των ψηφισθέντων μέτρων ήταν πρόσθετα μέτρα στον τομέα των εσόδων του κράτους!
Αποτέλεσμα; Τεράστιες επιβαρύνσεις σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Επιβαρύνσεις που ξεπερνούν του 80% (!!!!) και οδηγούν στην γιγάντωση και του ιδιωτικού χρέους !
Προσέξτε και κάτι άλλο: Εφέτος υπολογίζεται ότι τα νέα φορομπηχτικά μέτρα Τσίπρα θα ξεπεράσουν τα 6,4 δις ευρώ, ενώ το 2018 τα 8 δις!
Τουτέστιν καταστροφή.
Ο Τσίπρας νομίζει ότι ο ίδιος που διέλυσε τα πάντα (οι αριθμοί το λένε κι όχι η οποιαδήποτε αντιπολιτευτική γραφίδα) θα οδηγήσει τα πράγματα σε ανάκαμψη. Ο Τσίπρας που είχε αυταπάτες (κατά δήλωσή του), θεωρεί ότι αντιστρέφεται ο δρόμος που οδηγεί στην απόγνωση τον ιδιωτικό τομέα.
Ξέρετε τι χρειάζεται γι αυτό; Θαύμα! Πολύ περισσότερο όταν η χώρα επί ημερών του και Αριστεράς έχει ακόμη χαμηλότερο ΑΕΠ από το 2014 όταν κι ανέλαβε τη διακυβέρνησή της; Σαφώς και δεν γίνονται θαύματα.
Άλλωστε, ούτε η παραγωγική βάση της χώρας έχει αλλάξει, ούτε αύξηση εξαγωγών παρατηρείται, ούτε επενδυτική τρέλα υπάρχει.
Αντιθέτως, ενώ μέχρι τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ο Τσίπρας κι η Αριστερά το πρόβλημα της κρίσης ήταν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ του δημοσίου και του κράτους, από τότε και μετά διογκώνεται ΚΑΙ το ιδιωτικό χρέος. Είτε στις οφειλές ανάμεσα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις είτε σε οφειλές προς το δημόσιο.
Ήδη, περισσότερα από 230 δις ευρώ αθροίζονται οι οφειλές από τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, από απλήρωτους φόρους, οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΚΟ!
Είναι η βόμβα των επόμενων ετών για την ελληνική οικονομία με αποκλειστικό αίτιο τον Αλέξη Τσίπρα.
Κι όχι μόνο αυτά.
Ο επόμενος μήνας θα έχει κι άλλον εφιάλτη. Θ’ αρχίσουν – πάλι με υπογραφή Τσίπρα- οι πλειστηριασμοί κι οι εκποιήσεις περιουσίας ιδιωτών που αδυνατούν να αντέξουν το φορολογικό τσουνάμι της Αριστεράς. Ενώ, σήμερα που διαβάζετε τούτες τις αράδες διατάσσονται χίλιες (1000) κατασχέσεις –όπως κάθε ημέρα- σε τιμές 40-50% χαμηλότερες από αυτές προ τριετίας!
Ο ανίκανος και φορομπήχτης Τσίπρας, οι ανίκανοι κι ιδεοληπτικοί υπουργοί του φτωχοποιούν κάθε μέρα ημέρα όλο και πιο πολύ τους Έλληνες.
Και φοβάμαι ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα….
