Πέρασαν ήδη 35 χρόνια από την πρώτη μεγάλη καταστροφή σε πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας. Χρειάζεται να περάσουν τουλάχιστον 350 χρόνια για να εξετασθεί απλά η πιθανότητα να επανέλθει η ζωή στις περιοχές του Chernobyl και του Prypiat της Ουκρανίας, αλλά και σε μεγάλη έκταση της γειτονικής Λευκορωσίας.
Το ατύχημα ήταν το αποτέλεσμα ανασφαλούς τεχνολογίας και σειράς απρόσμενων ανθρώπινων λαθών υπό ένα καθεστώς σε παρακμή. Προηγήθηκαν δηλώσεις των κρατούντων αυτού του καθεστώτος, ότι τα πυρηνικά του εργοστάσια ήταν τόσο ασφαλή, ώστε θα μπορούσαν να φτιάξουν και ένα κάτω από την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
Μερικά χρόνια πριν, το 1979, αποσοβήθηκε την τελευταία στιγμή στο Harrisburg της Pennsylvania των ΗΠΑ ένα παρόμοιο ολοκαύτωμα. Αυτό δεν απέτρεπε τότε και τους δυτικούς υπέρμαχους της πυρηνικής ενέργειας να εξιστορούν τους ίδιους ανόητους μύθους με τους ανατολικούς ανταγωνιστές τους. Το πραγματικό ραδιενεργό Καίσιο και Ιώδιο έφτασε όμως σε όλη την Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, προκαλώντας πανικό και διατροφική κρίση.
Πάνω από 3.500 χρόνια χρειάζονται για να εξουδετερωθούν τα πυρηνικά απόβλητα των «ασφαλών» πυρηνικών εργοστασίων του πλανήτη. Σε 35.000 υπολογίζονται οι πρόωροι θάνατοι που συνδέονται με το ατύχημα του Chernobyl. 350.000 εργάτες επιστρατεύθηκαν για να διορθώσουν τα αδιόρθωτα. Άλλοι τόσοι κάτοικοι των γύρω περιοχών αναγκάσθηκαν να μετοικήσουν και ο ίδιος αριθμός περίπου υπέστη σοβαρές και μακρόχρονες επιπτώσεις στην υγεία του.
Τα χρήματα που δαπανώνται ή γίνονται κέρδος από την πυρηνική ενέργεια και τα ατυχήματά της (γιατί και από αυτά κάποιοι κερδίζουν) υπολογίζονται πάντα σε δυνάμεις του 10, του 100, του 1000 …
Η ΕΕ έχει δώσει βοηθητικά ήδη 350 εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευασθεί ένα τεράστιο τσιμεντένιο κάλυμμα ασφαλείας πάνω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα. Αυτά ήρθαν να προστεθούν στα δισεκατομμύρια που έχουν δαπανηθεί ως τώρα για την ασφάλιση της «καρδιάς που ακόμη καίει». Το κάλυμμα έγινε, αλλά ήδη έχει αρχίσει να αποκτάει ρωγμές. Περισσότερες, όμως, απέκτησε το πυρηνικό λόμπυ, το οποίο μετά και από το ανάλογης έκτασης ατύχημα στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας, φάνηκε να οπισθοχωρεί, δυστυχώς μόνο προσωρινά. Τώρα κάνει ξανά την εμφάνισή του, προσπαθώντας να παρουσιάσει την πυρηνική ενέργεια ως καθαρή και ασφαλή, βασιζόμενη στη λήθη των λαών. Τι κι αν χώρες όπως η Γερμανία, το Βέλγιο και η Ισπανία έχουν αποφασίσει να παγώσουν ή να τερματίσουν το πυρηνικό τους πρόγραμμα, νέες μονάδες προγραμματίζονται ακόμη και στη γειτονιά μας.
Σήμερα, που οι περισσότερες μορφές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας είναι εφαρμόσιμες αλλά και φτηνότερες από τον άνθρακα και την πυρηνική ενέργεια, γίνεται πλέον σαφές ότι η προώθηση των «βρώμικων λύσεων» δεν βασίζεται στους πραγματικούς και μετρημένους αριθμούς των επιπτώσεων από τη χρήση τους και από τα ατυχήματά τους, αλλά στα φανταστικά κέρδη που αποκομίζουν οι κατασκευαστές και οι λειτουργοί τέτοιων μονάδων. Η πολιτική διαστρέβλωση δεν έχει όρια, όπως σύνορα δεν γνωρίζει η μόλυνση και η καταστροφή σε περίπτωση πυρηνικών ατυχημάτων.
Την περίοδο που διανύουμε, που με πρόσχημα την πανδημία λαμβάνονται συνεχώς εν κρυπτώ σημαντικές πολιτικές αποφάσεις, είναι απαραίτητη η συλλογική δράση των ενεργών πολιτών της Ευρώπης για να αποκρούσουμε τις μόνιμα παραπλανη-τικές δηλώσεις των παρακμιακών συντηρητικών οικονομικών δυνάμεων του πυρηνικού λόμπυ.
Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να ξαναζήσουμε τον εφιάλτη.
