Συμπληρώθηκαν προχθές τρία χρόνια από εκείνη την ημέρα που μια παρέα που είχε μάθει να ζει με καταλήψεις, πεζοδρόμιο, υψηλή κριτική μέχρι ανοησίας και συνάξεις σε κρασοπουλειά, ανέλαβε να κυβερνήσει τη χώρα. Την ανέλαβε, μάλιστα, σε περίοδο που ήδη είχε αρχίσει να βλέπει φως στο τούνελ της κρίσης.
Τρία χρόνια μετά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ έχει οδηγήσει τη μεγάλη μερίδα της κοινωνίας σε απόγνωση κι αποσύνθεση.
Οι τράπεζες εδώ και δυόμιση χρόνια, ουσιαστικά, είναι ακόμη κλειστές εξ αιτίας των capital controls.
Το χρέος μεγεθύνθηκε.
Η δημόσια περιουσία ενεχυριάστηκε για 99 χρόνια.
Η Μεσαία τάξη διαλύθηκε από το ιδεολογικό μίσος της Αριστεράς απέναντί της.
Οι φόροι αυξήθηκαν κατακόρυφα, οι ασφαλιστικές εισφορές είναι θηλιές στο λαιμό του κάθε επαγγελματία, οι συντάξεις εξαϋλώθηκαν κι έχει ήδη υπογραφεί κι για άλλη μείωσή τους από το 2019, ενώ έγινε καθεστώς η μερική απασχόληση κι οι μισθοί των 400 ευρώ.
Αυτά, όμως, λίγο πολύ είναι γνωστά, καταγεγραμμένα κι ασφαλώς στα υπ’ όψη της κοινωνίας όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
Αυτά που δεν έχουν τόσο εμπεδωθεί κι αναλυθεί είναι άλλα.
Είναι η εμπέδωση του πολιτικού αμοραλισμού και κυνισμού. Πόσοι και πόσοι υπουργοί, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν βγαίνουν συστηματικά στη Βουλή ή στις τηλεοράσεις και μας μιλάνε για «αυταπάτες» που είχαν ή για «περυσινά ξινά σταφύλια, όταν τους υπενθυμίζεται τι έλεγαν πριν;
Είναι η πολιτικά αλητήρια θέση της Αριστεράς , ότι δεν είπαν μόνο αυτοί ψέματα, αφού έλεγαν κι οι άλλοι για πολλά χρόνια! Ναι, αλλά το 36% της κοινωνίας που πήγε και τους ψήφισε, γι αυτό τους ψήφισε. Για να μη κάνουν ότι οι άλλοι. Κι αυτοί έκαναν μέσα σε τρία χρόνια, όσα δεν έκαναν όλοι οι άλλοι για δεκαετίες.
Επιπλέον, είναι το γκρέμισμα, η διάλυση, κάθε τοίχους πολιτικής εντιμότητας και ήθους. Δεν έχουν φειδώ πουθενά! Βλέπετε, θεωρούν ότι έχουν το …ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς! Μα αυτοί όχι ηθικό πλεονέκτημα έχουν, ούτε καν τσίπα κι ευθιξία να παραιτούνται. Οι υποθέσεις του Σαρωνικού, των πυρκαγιών, της Μάνδρας, των βλημάτων, του καζίνο, της Μόριας, της Χίου και τόσες άλλες, ακόμη περιμένουν ανάληψη ευθύνης.
Είναι και κάτι ακόμη, ιδιαιτέρως σημαντικό. Ο εθισμός της κοινωνίας στην παραπλάνηση και στο ψέμα…
Κι από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και τα θετικά αυτά της τριετίας.
Ένα από αυτά είναι ότι κάθε νοήμων πολίτης συνειδητοποίησε ότι Αριστερά σημαίνει ένας κύκλος ανθρώπων που ασπάζεται μια παρωχημένη ιδεολογία. Η οποία από ουτοπία, καθίσταται «επάγγελμα» και εργαλείο εξαπάτησης των πολιτών.
Επιπλέον, είναι θετικό ότι μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, δεν υπάρχουν πλέον συμπολίτες μας που να πιστεύουν ότι τα μνημόνια σκίζονται και τα χρέη χαρίζονται.
Χώρια ότι δεν θα είχαν ψηφιστεί ποτέ κάποιες μεταρρυθμίσεις. Ασχέτως αν δεν εφαρμόζονται.
Τέλος, ένα άλλο θετικό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, αποτελεί το γεγονός ότι τώρα χάθηκαν από τα λεξιλόγια οι λέξεις «γερμανοτσολιάδες», «τοκογλύφοι», «μερκελιστές» κλπ….
Φοβάμαι ότι έτσι όπως το πάει ο Τσίπρας θα χαθούν και τα …νταούλια…
