Έγραφα προσφάτως μια σειρά από λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ως… σιδηρά κυρία ή έστω και ηγέτις η Έφη Αχτσιόγλου, όπως επιθυμούν και προβάλλουν κάποια μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα.
Άλλο όμως αυτό κι άλλο τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Όπου βασιλεύει λόγω πενίας των αντιπάλων της. Υπό αυτή την έννοια, μόνο κάποιος που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνεται ότι η Αχτσιόγλου τρέχει μόνη της στην κούρσα των εσωκομματικών διαδικασιών του ΣΥΡΙΖΑ. Αναμφισβήτητα θα τερματίσει πρώτη και θα είναι η αντίπαλος του Μητσοτάκη στις εκλογές του 2027.
Νίκος Παππάς, Ευκλείδης Τσακαλώτος και Στέφανος Τζουμάκας, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους δεν μπορούν.
Ο Παππάς, πέραν του προσωπικού του ηθικού ζητήματος (πώς μπορεί να είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ένας κατάδικος;), δεν διαθέτει συμπάθειες πέραν ενός τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσακαλώτος μπορεί να είναι συμπαθής (υπό προϋποθέσεις) για προσωπική παρέα, αλλά δυσκολεύεται ακόμη και με τα ελληνικά του. Πέραν του ότι τον ακολουθεί η εικόνα/απέχθεια της περιόδου 205/2019 και του υποτακτικού της τρόικας. Θα πείτε ότι το ίδιο συμβαίνει και με την Αχτσιόγλου –μαζί ήταν τότε στο Χίλτον ή εδώ κι εκεί- αλλά αυτή η εικόνα έχει πλήξει κυρίως τον Τσακαλώτο.
Ο δε Τζουμάκας, δεν χρειάζεται καν να σχολιαστεί, αποτελεί τον χαρακτηριστικό πασόκο που όλοι λατρέψαμε…
Όλοι αυτοί ανάμεσά τους, έχουν ελάχιστες διαφορές. Παρ’ όλα αυτά μοχθούν να πείσουν την κοινωνία ότι πρεσβεύουν διαφορετικά πράγματα. Προσωπικά όμως, δεν είδα ή άκουσα ποτέ καμιά διαφοροποίηση της Αχτσιόγλου στην παράβαση καθήκοντος για την οποία καταδικάστηκε ο Παππάς. Ούτε άκουσα κάποια διαφοροποίηση για τα ζητήματα που προέβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και τελικά συνετρίβη.
Ίδιοι είναι κι οι τέσσερις. Μιλάνε στα 2023 για … μεγάλη Αριστερά, την οριοθετούν αυθαίρετα κι από συνήθεια ως … προοδευτική, ενώ δεν έχουν εκφράσει μια κουβέντα για την τοξικότητα που εξέπεμπε ο ΣΥΡΙΖΑ (και με τη συμμετοχή τους) αλλά και τα θεόρατα ψέματα με τα οποία πολιτεύθηκε από την εποχή της πλατείας μέχρι και σήμερα.
Η Αχτσιόγλου όμως, σε σχέση με όλους έχει το πλεονέκτημα της ηλικίας, άρα διαφορετική εικόνα υποψήφιας και ταυτοχρόνως την προοπτική του 2027, ως αντιπάλου του Μητσοτάκη. Υπό αυτή την έννοια θα νικήσει στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν δεν τη θέλουν οι συριζοπασόκοι.
Είναι δε, άλλη συζήτηση το πώς θα φτάσει στα 2027…
