Πολλά εν ολίγοις σήμερα.
@ Χθες ήταν η επέτειος έναρξης των συνομιλιών της Γιάλτας, στα 1945. Όπου σε μια χαρτοπετσέτα χωρίστηκε ο κόσμος σε ζώνες επιρροής από τους Στάλιν, Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ. Εκεί, αλλά όχι σε χαρτοπετσέτα, επισημοποιήθηκε κι η συμφωνία για τη δημιουργία του Ο.Η.Ε. και ταυτοχρόνως απορρίφτηκε (με επιμονή του Στάλιν) η πρόταση των Τσόρτσιλ και Ρούσβελτ για διαμελισμό της Γερμανίας.
@ Σε μια άλλη χαρτοπετσέτα, το 2008, ο Γιάννης Παπαθανασίου, υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, πήγε στο Εurogroup κι έγραψε επάνω της ότι το ποσοστό του ελλείμματος της χώρας μας ήταν κάτω από 4% για το 2008! Μετά από λίγο άρχισαν μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές…
@ Είναι και μια άλλη χαρτοπετσέτα, της Μόνικας Λεβίνσκι, αλλά αυτή είναι ακόμη φυλαγμένη μαζί με το φόρεμα στο οποίο είχε σκουπιστεί από αυτή ο … λεκές του Μπιλ…
@ Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε τη συμφωνία με τις ΗΠΑ που ο ίδιος διαπραγματεύθηκε κι έκανε! Κι ύστερα μου λέτε ότι δεν θέλουν να μας στείλουν κατ’ ευθείαν σε ντιβάνι…
@ Διάλογος με συριζόπουλο:
-Γιατί ο Σύριζα δεν ψήφισε την συμφωνία που ο ίδιος διαπραγματεύτηκε με τις ΗΠΑ;
– Γιατί άλλαξαν οι συνθήκες.
– Με τις ΗΠΑ;
– Όχι.
– Με την Τουρκία;
– Ναι.
– Ποιά αλλαγή στις συνθήκες με την Τουρκία δικαιολογεί, κατά τον Σύριζα, να μην ψηφιστεί η συμφωνία;
– Η αλλαγή κυβέρνησης.
– Μα δεν άλλαξε κυβέρνηση στην Τουρκία.
– Άλλαξε όμως κυβέρνηση στην Ελλάδα…
@ Μεγάλος κάματος η αλήθεια κι η συνείδηση…
@ Το άλλο το μάθατε; Ο Πολάκης δήλωσε σοκαρισμένος από τη Μόρια! Μόλις το άκουσα βούρκωσα. Βλέπετε, μέχρι τις 7 Ιουλίου, όλα στη Μόρια ήταν παραδεισένια. Παιδάκια τρέχανε ανέμελα στο γρασίδι κι έπαιζαν, νεαρά ζευγάρια χαίρονταν τον έρωτά και το πάθος τους στα γαλήνια νερά του Αιγαίου και δίπλα οι άγγελοι των ΜΚΟ φρόντιζαν τα πάντα με τις ευλογίες της Αριστεράς! Η Μόρια ήταν η Ντίσνεϊλαντ στο Βόρειο Αιγαίο. Μα μόλις ξημέρωσε η 8η Ιουλίου κι ήρθε ο Κούλης, η Μόρια έγινε Νταχάου και Άουσβιτς μαζί…
@ Κουράγιο Παύλο μου. Κουράγιο! Κουράγιο Πολάκη μου! Πού θα πάει; Το είπες άλλωστε, όταν ξανάρθετε θα έχει αίμα….
@ Μ’ αυτά και μ’ εκείνα θυμάμαι τα λόγια του σοφού παππού: το ψέμα θέλει καλή μνήμη κι η αλήθεια κότσια!
@ Έχουμε και θρησκευτικά νέα σήμερα. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας αποφάσισε, λέει, ότι κανένας παππάς δεν θα ψάλλει νεκρώσιμη ακολουθία για όσους επιλέξουν να καούν από το να ταΐσουν τα σκουλήκια δια της ταφής… Προφανώς διαβλέπουν μείωση του τζίρου…
@ Την ίδια ώρα ο Ραγκούσης (ας μη ξεχνιόμαστε, πουλαίν του Γιώργου Παπανδρέου μαζί με τη Μπιρμπίλη) ξεκινάει, λέει, σταυροφορία για να γίνονται και οι γυναίκες ιερείς! Κι άντε, μετά, μια «βρόμικη» (όπως θεωρεί η εκκλησία την γυναίκα όταν έχει έμμηνη ρήση) να μπαίνει στο Ιερό ή να κάνει εξομολόγηση…
@ Σκέφτομαι, επειδή η πλάκα από τους Συριζαίους έχει πλέον πάει σε άλλα επίπεδα, ότι η πρώτη ερώτηση που θα κάνει γυναίκα παπαδιά εν ώρα εξομολόγησης είναι… «τι ζώδιο είσαι;»…
@ Ερώτηση: Τις χειροτονίες γυναικών θα τις κάνει ο Ραγκούσης; Και τι θα γίνει με τις αμαρτωλές; Θα χειροτονούνται; Επιπλέον, ποιες θα αποκαλούνται παπαδιές ; Οι σύζυγοι παπάδων ή οι χειροτονημένες;
@ Ραγκούσηηηηηηηηηηηηη! Λύσε μας τις απορίες!
@ Πώς το έλεγε η σπουδαία Ντίνα Κώνστα (Ντένη Μαρκορά) στους «Δυο ξένους»; «Να το βγάζετε πιο συχνά από τον στάβλο. Θέλει ξεμούδιασμα το ζωντανό»…
@ Αυτό με τους Ολυμπιακούς και τους Αεκτζήδες που πανηγύριζαν προχθές τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ, μου θυμίζει τους … Πασόκους παλιά που χειροκροτούσαν τον Φλωράκη! Ή τους Νεοδημοκράτες που χειροκροτούσαν την Παπαρήγα επειδή νόμιζαν ότι κόβει ποσοστά από το ΠαΣοΚ…
@ Έκανε μια έρευνα το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και το 40% των ερωτηθέντων απάντησε πως ήταν θετικό ή έστω αδιάφορο γεγονός η εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους ναζί. Μου φαίνεται αδιανόητο! Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Δεν μπορεί να έχουν μπει τόσο πολύ στα κύτταρα των νεοελλήνων η ρωσοορθόδοξη και η … ακροδεξιοαριστερή προπαγάνδα… Κι από την άλλη πλευρά, τα… νοσοκομεία είναι γεμάτα από όσους πέφτουν από τα σύννεφα, όπως εγώ…
@ Για το τέλος σήμερα σας έχω «JoJo Rabbit». Πήγα κι είδα την ταινία κι εκστασιάστηκα. Σκέφτηκα ότι είναι πολύ πολύ φυσιολογικό που διεκδικεί 6 Όσκαρ! Όταν περάσετε έξω από κινηματογράφο που την παίζει, μη διστάσετε. Παρατήστε τα όλα και μπείτε να τη δείτε. Ή εν πάση περιπτώσει προγραμματίστε να πάτε να τη δείτε. Είναι μια σπουδαία ταινία που καταφέρνει με βασικά υλικά να φέρει εις πέρας μια απαιτητική συνταγή. Αυτή της πικρής σάτιρας! Βγάζει γέλιο και κλάμα συνάμα και δη μ’ ένα δύσκολο και βαρύ θέμα. Με πολύ σεβασμό στο θέμα και στο μέσο θεατή. Ταινία με ανακουφιστικό χιούμορ σε σχέση με το θέμα της.
@ Η ταινία είναι μια «γλυκιά διασταύρωση» του «Η ζωή είναι ωραία» με το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ». Που ξεκινά από την αναπάντεχη προσγείωση της πατριωτικής φαντασίας ενός 10χρονου ναζί στην εμπόλεμη Γερμανία, στη σκληρή αποδοχή της προσωπικής και συλλογικής ήττας που διαφαίνεται… Είναι η ιστορία του μικρού Τζότζο, που, επειδή δεν θέλησε να σκοτώσει ένα κουνελάκι μπροστά στους αιμοδιψείς και ναζιστοθρεμμένους συνομηλίκους του στη μιλιταριστική κατασκήνωση, του κόλλησαν το κοροϊδευτικό παρατσούκλι «Τζότζο Κούνελος»… Κι εκείνος μετά ανακαλύπτει πως η μητέρα του (Σκάρλετ Τζοχάνσον, προς τέρψη του … Τσακαλώτου) κρύβει στο σπίτι μια έφηβη Εβραία… Δεν θα γράψω τίποτα άλλο για την υπόθεση. Απλά λέω (ξανά) και γράφω (ξανά) να δείτε την ταινία… Ίσως είναι η ταινία της χρονιάς!
