Οι περισσότεροι Έλληνες εμπιστεύονται τον Πιερρακάκη, όπως δείχνουν με σαφήνεια οι μετρήσεις της κοινής γνώμης. Άλλωστε τον συνοδεύει ο βαρύς ίσκιος της μεταρρυθμιστικής του ατζέντας κι η επιτυχία του στην ψηφιακή αλλαγή του κράτους, γεγονός άκρως ευεργετικό για τους Έλληνες.
Ο Πιερρακάκης είναι και πάλι σήμερα στο προσκήνιο της πολιτικής επικαιρότητας, κάνοντας πράξη την μεγάλη μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με την απελευθέρωση της απαγόρευσης ίδρυσης και λειτουργίας μη κρατικών πανεπιστημίων.
Ναι, είναι δέσμευση/υπόσχεση του Μητσοτάκη, ναι είναι θέληση της πλειοψηφίας των Ελλήνων, ναι είναι επιταγή των καιρών, αλλά δεν ήταν και δεν είναι το πιο απλό πράγμα. Είναι τεράστιο και σημαντικό θεσμικό και πολιτικό ρίσκο. Και πρέπει να τονίσουμε ότι η απελευθέρωση δεν θα είναι κυριολεκτική αλλά περιοριστική. Θα υπάρχουν –κάτι ως θυσία στην Αριστερά και στο ΠαΣοΚ- σχολαστικοί κι ίσως διόλου ελκυστικοί όροι ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, ενώ τα ΑΕΙ θα είναι μη κερδοσκοπικά, γεγονός που ίσως καταστεί απαγορευτική η επένδυση στην Ελλάδα.
Προσέξτε: Γιατί να έρθει ένα μεγάλο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, όταν πρέπει να καταθέσει ως εγγύηση μισό εκατομμύριο ευρώ ως εγγυητική και άλλο μισό για κάθε σχολή που θα διαθέτει; Γιατί να έρθει στην Ελλάδα ένα ξένο πανεπιστήμιο, όταν του επιβάλλεται συγκεκριμένος αριθμός εργαζομένων, με συγκεκριμένα προσόντα; Γιατί να έρθει ένα ξένο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, όταν είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάθε λίγο και λιγάκι θα γίνονται «ντου» Αριστερών και ανεξέλεγκτων κουκουλοφόρων με ντουντούκες και μολότοφ;
Είναι σαφές λοιπόν, ότι Μητσοτάκης και Πιερρακάκης κάνουν μεν το πρώτο βήμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στη χώρα μας θα διαθέτουμε ελεύθερη ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι άλλο πράγμα οι κανόνες κι άλλο οι περιοριστικές ρυθμίσεις. Όπως και νάναι όμως, η μεταρρύθμιση αποτελεί το πρώτο μεγάλο βήμα, με τις συνθήκες ώριμες αλλά και με μεγάλο ρίσκο.
Πρέπει να δούμε περισσότερα δεδομένα και κυρίως ποια ξένα πανεπιστήμια θα έρθουν στη χώρα για να φορέσουν τη στενή τήβενο των περιορισμών. Αν, επί παραδείγματι, καταφτάσει στην Ελλάδα ένα πανεπιστήμιο της Κύπρου ή άλλα από Βουλγαρία ,Λετονία κλπ, μάλλον θα είναι δώρο άδωρο. Αν δεν καταφτάσουν όσα ιδρύματα διοχετεύονται στον Τύπο, μάλλον θα είναι μια μεταρρύθμιση που τράκαρε.
Φρονώ ότι εκεί θα φανεί σε πρώτη φάση η επιτυχία. Ποιος ή ποιοι θα έρθουν. Και ποιοι κορυφαίοι επιχειρηματίες θα στηρίξουν (με χορηγίες και λοιπές συνδρομές) την μεταρρύθμιση. Ας περιμένουμε. Πρωτίστως όμως, ας χαιρετίσουμε το γεγονός, έστω και σε πρωτόλεια μορφή. Αποτελεί τεράστιο βήμα.
