Παρακολούθησα προσεκτικά –και από επαγγελματική διαστροφή- την συζήτηση στη Βουλή, για την έγκριση του προϋπολογισμού του 2021. Συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά ότι το «σύνδρομο Πολάκη» (έχει υβρίσει ακόμη και τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο), της ύβρης και της αγένειας είναι διάχυτο στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Άκουσα μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να εξαπολύει απίστευτες ύβρεις, επιπέδου Τρούμπας, στον πρωθυπουργό της χώρας και να τον αποκαλεί … επιδειξία!!!
Τι να πούμε, τι να σχολιάσουμε, πώς να ερμηνεύσουμε τέτοιες συμπεριφορές; Πώς να δεχθούμε ότι ο Ηλιού, ο Παπαγιαννάκης κι ο Κύρκος άφησαν επιγόνους υβριστές, αμετροεπείς κι άξεστους αγράμματους;
Ξέρετε κάτι; Τόσο στην ελληνική αρχαιότητα όσο και μέχρι τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης ο υβριστής ήταν απέναντι στους νόμους της πολιτείας , αλλά κι απέναντι στους άγραφους κανόνες της ευπρέπειας που καθόριζαν τα όρια της ηθικής. Πολλά άλλαξαν από την εμφάνιση της δηθενιάς του πρωτοσοσιαλισμού των «πράσινων» καφενείων. Με πρωτεργάτη τον … παρορμητικό Ευάγγελο Γιαννόπουλο που έκανε τη μούντζα … σήμα κατατεθέν του. Ομού με τους απλοϊκούς σε σχέση με το σήμερα χαρακτηρισμούς του τύπου… τενεκέδες ξεγάνωτοι! Μετά, οι μιμητές υπήρξαν ουκ ολίγοι, ενίοτε και στον Κεντροδεξιό χώρο που εξελίχθηκε σε εικόνα και ομοίωση των αντιπάλων του. Είδαμε μούντζες ακόμη και από μαθητές εναντίον του προέδρου της Δημοκρατίας κι ακούσαμε ύβρεις μέχρι και σε παρελάσεις. Κατάπτωση!
Διάβασα προσφάτως μια προσέγγιση του εξαίρετου γιατρού και ακαδημαϊκού Χριστόφορου Στεφανάδη αναφορικά με τις ύβρεις των πολιτικών. Που παρέθεσε μεταξύ άλλων τις αναλύσεις του Ντέιβιντ Όουεν, πρώην υπουργού Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας στην κυβέρνηση Κάλαχαν. Τι λέει ο Όουεν για τους πολιτικούς που διακατέχονται από το σύνδρομο της ύβρης;
Λέει ότι ό πολιτικός αυτός:
Α. Θεωρεί τους πολίτες απλά ένα πεδίο πού ασκεί την εξουσία του.
Β. Ταυτίζει τον εαυτό του με το κράτος ή ακόμα και με το έθνος!
Γ. Στις δημόσιες ομιλίες του μιλάει σαν μεσσίας, εκθειάζοντας τις ενέργειές του .
Δ. Φροντίζει υπέρμετρα για την δημόσια εικόνα του κι όσα πράττει έχουν σκοπό να ευνοούν αυτή τη φτιασιδωμένη εικόνα.
Ε. Μιλά ως μεσσίας, εκθειάζοντας τις ενέργειές του .
ΣΤ. Θεωρεί ότι έχει το αλάθητο και το προνόμιο να γνωρίζει μόνο αυτός την αλήθεια.
Ο Όουεν ισχυρίζεται ότι η υβριστική συμπεριφορά των πολιτικών οφείλεται σε δυο παράγοντες: Στο γενετικό μα και στο επίκτητο υπόστρωμά τους.Το γενετικό υπόστρωμα , αφορά την καθορισμένη από τα γονίδια δομή και λειτουργία του εγκεφάλου. Το επίκτητο υπόστρωμα, αφορά την δομή της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς , όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί κατά την διάρκεια της ζωής ενός πολιτικού.
Κι αν αυτά ανήκουν στη δικαιοδοσία των ψυχολόγων και των γιατρών που ασχολούνται με την ψυχική υγεία, εμείς ως παρατηρητές ή και έμμεσοι δέκτες των ύβρεων δεν μπορούμε παρά να ισχυριζόμαστε ότι προσβάλλεται και η αισθητική μας αλλά και η ηθική διάσταση του πολιτικού μας βίου. Οι ύβρεις μπορεί να διεγείρουν τα κατώτατα ένστικτα πολιτικών και λίγων ακολούθων τους μα στην ουσία ρίχνουν το επίπεδο της πολιτικής και τελικά διχάζουν την κοινωνία.
Θεραπεύεται αυτό το φαινόμενο; Νομίζω ότι μόνο οι ψηφοφόροι μπορούν να το πράξουν. Μα αν αναλογιστούμε τις επανειλημμένες επιλογές των ψηφοφόρων δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι… Πολύ περισσότερο που το φαινόμενο ανθίζει πια και στον –σε γενικές γραμμές- ευπρεπή Κεντροδεξιό χώρο, όπου διάφοροι φύλαρχοι βρίζουν τους πάντες και τα πάντα από την περιφέρεια μέχρι το διαδίκτυο προκειμένου να δείξουν τη λαϊκότητά τους και να βρουν θέση στην επόμενη Βουλή, ελέω και απλής αναλογικής…
