Ακούγοντας τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Alpha και στον Αντώνη Σρόιτερ αναρωτήθηκα για μια ακόμη φορά πώς είναι δυνατόν αυτός ο πολιτικός άνδρας να έγινε πρωθυπουργός της χώρας και σήμερα να εκφράζει την αξιωματική αντιπολίτευση. Όσα είπε αποτελούν κατάφορη προσβολή της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας της κοινωνίας, της ίδιας της δημοκρατίας.
Αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να υποστηρίζει ότι βάζει τις διαδηλώσεις και τις πορείες επάνω από την ανθρώπινη υγεία και την ίδια τη ζωή; Πώς είναι δυνατόν; Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι μάχεται για τον άνθρωπο, να είναι τόσο κυνικός και περιφρονητικός γι αυτόν; Πώς είναι δυνατόν ένας πολιτικός ηγέτης να θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικές οι διαδηλώσεις μιας χούφτας κομματάνθρωπων και βολεμένων, από τις ανθρώπινες ζωές;
Ξέρετε κάτι; Αυτή και μόνο η μικρή φράση του Αλέξη Τσίπρα, ότι παίρνει το ρίσκο των θανάτων, είναι αποκαλυπτική της πολιτικής του κουλτούρας αλλά και της κουλτούρας της Αριστεράς.
Μπροστά στον στόχο, τι σημασία έχει το τίμημα; Εξ ου κι αμέσως μετά το …ρίσκο ζήτησε από την κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο για την Παιδεία, ενόσω διαρκεί η καραντίνα, ώστε να σταματήσουν και οι διαδηλώσεις που υποκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ!!!
Καταλαβαίνετε; Εκβιασμός! Στυγνός εκβιασμός! Που δεν αφορά την κυβέρνηση αλλά την κοινωνία, όλους εμάς. Εμείς, άλλωστε θα πληρώσουμε τις καιροσκοπικές επιλογές….
Το βέβαιο είναι ένα: Απάδει κάθε σοβαρής κριτικής ο λαϊκισμός κι η ανευθυνότητα του Αλέξη Τσίπρα. Όπως κι η προσπάθειά του για εξιτάρει συναισθηματικά τις μάζες με τι αναφορές του στους νεκρούς.
Προσέξτε: Ανέφερε ότι «οι κυβερνήσεις σε αυτή την παγκόσμια έκτακτη συνθήκη, θα κριθούν στο τέλος της ημέρας, όχι από τις μακάβριες συγκρίσεις του αριθμού των νεκρών. Διότι εάν εδώ έχουμε 6 χιλιάδες νεκρούς ή στην Ιταλία έχουμε δέκα χιλιάδες, αυτό δε θα πει κάτι σε αυτούς που χάσανε τη ζωή τους».
Καταλαβαίνετε; Ότι του φανεί…
Όμως δεν είναι έτσι. Οι συγκρίσεις νεκρών, πέραν του μακάβριου του θέματος, γίνονται όταν συγκρίνονται ίδιες χώρες από πλευράς πληθυσμού και δη ανά εκατομμύριο. Την ώρα λοιπόν που στόχευε στο συναίσθημα, όπως κάθε λαϊκιστής που θέλει να είναι συνεπής, το σχεδόν ομοειδές Βέλγιο (κι ένα σωρό άλλες αντίστοιχου πληθυσμού χώρες) είχε 21.423 νεκρούς, ήτοι 1.844 ανά εκατομμύριο. Η Ελλάδα 6.017 συνολικά και 579 ανά εκατομμύριο. Άρα, πάλι είπε ψέματα και σ’ αυτά επιχείρησε να στήσει αντιπολιτευτικό αφήγημα….
Α, μη ξεχάσουμε να πούμε ότι με την περιβόητη πολιτική του διορατικότητα
(αυτή των σκισμένων μνημονίων και των …παρακλήσεων να μας δανείσουν) προέβλεψε ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση! Προφανώς άλλες δημοσκοπήσεις του πάνε να διαβάζει…
Μια τελευταία απορία: Το ρίσκο που αναλαμβάνει ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη δήλωσή του, σε τι έγκειται; Θα περιθάλψει εκείνος όσους κολλήσουν στις διαδηλώσεις; Θα τους πληρώσει τα έξοδα; Αν κάποιος (ω μη γένοιτο) «φύγει», τι θα πει στην οικογένειά του; Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε.
