Ένα ταξίδι στα Χανιά, είναι πάντα απολαυστικό έστω κι αν είναι δυο ημερών. Όχι μόνο για την υπέροχη παλιά πόλη και τις αυθεντικές οσμές της Κρήτης, όχι μόνο για τους εξαίσιους φίλους που πάντα σε πηγαίνουν σε στέκια μοναδικά, αλλά κι επειδή φουντώνουν οι πολιτικές συζητήσεις, αναλύσεις, προσεγγίσεις και δίνεται η δυνατότητα για εξαγωγή πολλών συμπερασμάτων. Ίσως και ρευμάτων του εγγύς κι απώτερου μέλλοντος.
Ήταν λοιπόν στην συζήτηση ο παραδοσιακός Δεξιός! Που άκουσε τον Μητσοτάκη να ισχυρίζεται ότι η ΝΔ είναι το προοδευτικό μετριοπαθές Κέντρο κι είχε κρεμάσει τα μούτρα του. «Σιγά μην είμαι εγώ ΠαΣοΚ», λέει μεγαλοφώνως.
Στη συζήτηση ήταν κι παραδοσιακός Κεντρώος! Που άκουσε το ίδιο από τον Μητσοτάκη και «κρέμασε» κι αυτός τα μούτρα του. «Τι προοδευτικό Κέντρο μας λέει, όταν έχει κόμμα με Σαμαρά, Άδωνι, Βορίδη, Πλεύρη κι ένα σωρό Δεξιούς;».
Στη συζήτηση ήταν κι ο εκσυγχρονιστής που προσέγγισε και ψήφισε ΝΔ όταν έγινε πρόεδρός της ο Μητσοτάκης. «Πολύ σωστά τα λέει», ήταν η δική του άποψη.
Ήταν κι ο Δεξιός- Δεξιός που πάντα γκρινιάζει κι αναζητά σωτήρα για τη χώρα αλλά τελικά πάντα βολεύεται με κάποιον Καμμένο ή Βελόπουλο. «Τι Κέντρο και πράσινα άλογα, πρέπει να ενωθούνε όλοι οι Δεξιοί και να μην αφήσουνε τους κατσαπλιάδες να γιομίσουνε ξένους την Ελλάδα», έλεγε.
Τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν ότι κάποιοι άνθρωποι που ψήφισαν και ψηφίζουν (κατά τα φαινόμενα) το ίδιο κόμμα, ενοχλούνται ο καθείς με τους άλλους που είναι στο κόμμα. Ο Δεξιός ενοχλείται και δεν θέλει να τον αποκαλούν Κεντρώο. Ο Κεντρώος δεν θέλει να τον λένε Δεξιό. Κι ο εκσυγχρονιστής που είναι καβάλα στο άλογο της διακυβέρνησης, τους ακούει, ίσως και με αλαζονικό μειδίαμα. Ο δε Δεξιός – Δεξιός (κάτι ως καρέτα –καρέτα) πορεύεται με τον χαβά και τις ψυχώσεις του.
Όλα αυτά όμως σημαίνουν και κάτι άλλο, δείχνουν τη μεγάλη εικόνα: Ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα στο οποίο χωράνε οι πάντες. Από τους γραφικούς Δεξιούς που δεν έχουν και πρόβλημα να συνεργαστούν ή να λένε σχεδόν τα ίδια πράγματα με την Αριστερά, μέχρι Κεντρογενείς – φιλελεύθερους, εκσυγχρονιστές, ακόμη και σκεπτόμενους μετριοπαθείς Αριστερούς! Είναι ένα τεράστιο πολυμίξερ ιδεών, ρευμάτων, απόψεων. Όλοι αυτοί ενώνονται από βασικές αρχές και κανόνες, κυρίως από το ότι δεν είναι Αριστεροί. Όταν το κόμμα τους δημιουργεί προϋποθέσεις –κυρίως μέσω των κατά καιρούς ηγετών του- για να διεισδύει στο Κέντρο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βρίσκεται στην εξουσία. Κι από εκεί θα μπορεί να λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις για τον τόπο.
Προσέξτε: Αν όλες οι φυλές της Νέας Δημοκρατίας δρούσαν χωρίς τις διπλανές τους, αυτό το κόμμα δεν θα βρισκόταν ποτέ στην διακυβέρνηση της χώρας. Κι όπως λέει στον «Τσάμικο» ο Σαββόπουλος, «όποιος δεν (το) καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει». Διαφορετικά ας δώσουν τα κλειδιά του Μαξίμου στον Τσίπρα ή στον όποιο Τσίπρα…
Προσέξτε κι αυτό: Άκουγα προσφάτως συζητήσεις προσώπων εκτός ΝΔ που βρίσκονται στα Δεξιά της και … θεωρούσαν ότι η κυβέρνηση … καταστρέφει την Ελλάδα και πρέπει μια μεγάλη Δεξιά να τη σώσει. Πέραν της γραφικότητας, πέραν της πολιτικής ποσοστιαίας ασημαντότητας, πρέπει να μιλάμε και για κουταμάρα. Δηλαδή, κάποιοι θέλουν ένα κόμμα του 1-2 έστω και 5%! Ε και; Να κάνει τι; Να εκβιάζει σε μια συγκυβέρνηση απλής αναλογικής, όσο υπάρχει απλή αναλογική; Κι ύστερα; Ε, ύστερα θα είναι … Βελόπουλος! Μπορεί να μην έχει στην κατοχή του τις επιτολές του Χριστού, αλλά θα είναι σαν τον Βελόπουλο στην πολιτική αφάνεια και μιζέρια…
Ξεκάθαρα πράγματα λοιπόν. Η ΝΔ δεν είναι ιδιοκτησία καμιάς τάσης, κανενός ρεύματος, ουδενός προέδρου. Εξ ου κι έχει καταφέρει να είναι το μεγαλύτερο κόμμα της Ευρώπης που μετέχει στο «Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα». Απλά, η οποία διαπραγμάτευση των ρευμάτων γίνεται και πρέπει να γίνεται εντός των τειχών της.
Κι όταν τελικά επιλέγεται η κεντρογενής -φιλελεύθερη πορεία (απόρροια της εκάστοτε ηγεσίας της), βρίσκεται σχεδόν πάντα στο τιμόνι της χώρας κι από εκεί μπορεί να παράγει για τον τόπο και να είναι χρήσιμη στον πολίτη. Αν επιλεγεί η Δεξιά πορεία, βρίσκεται στην αντιπολίτευση, ενίοτε και σε πορείες εσωστρέφειας.
Ας σκεφτούμε κι αυτό: Κάποιους ενοχλεί ο Θεοδωρικάκος λόγω της καταγωγής του, κάποιους άλλους ο Άδωνις, μερικούς άλλους η Μενδώνη και πάει λέγοντας.
Ας δούνε τι συμβαίνει στο άλλο πολυσυλλεκτικό μαγαζί. Με τις δεκάδες συνιστώσες και αντίστοιχες τάσεις. Με τους σταλινικούς να συναγελάζονται με τους παλαιοπασόκους και τους Ρουβίκωνες! Με τον Πολάκη μα και τον Ξανθό! Με τον αρλουμπολόγο μα και τον μετριοπαθή!
Δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ που το παρελθόν του φτάνει στις καταστροφικές για την Ελλάδα επιλογές χωράνε όλοι, μα στη Νέα Δημοκρατία που έκανε όλες τις μεγάλες εθνικές επιλογές κάποιοι θέλουν βίζα ιδεολογικής καθαρότητας; Και δη σε μια εποχή που οι ιδεολογίες μένουν λίγο πίσω και προτάσσεται ο πολιτικός ρεαλισμός; Γιατί να μπορεί να είναι πολυσυλλεκτικό το ΠαΣοΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά συμφώνως με κάποιους δεν μπορεί να είναι η ΝΔ; Μιλάμε λοιπόν για αστειότητες.
Ακούστε κι αυτό: Γιατί πρέπει ν’ «απολογείται» ο Μητσοτάκης επειδή καταφέρνει και κυβερνά εξαιρετικά (δεδομένων και των συνθηκών) με Άδωνι, Βορίδη, Πιερρακάκη, Θεοδωρικάκο, Βούλτεψη, Σκυλακάκη, Μιχαηλίδου κι όχι ο Τσίπρας που κυβέρνησε με οπαδούς της 17Ν, τον Ραγκούση, τον Πολάκη, τον Γαβρόγλου ή τον κυνηγό της αριστείας;
Ας τα σκεφτούνε αυτά κάποιοι. Είτε στα Χανιά και τις συζητήσεις εκεί που αποτέλεσαν τη μαγιά αυτών των σκέψεων, είτε σε όλη τη χώρα. Σε τελική ανάλυση ας σκεφτούν το πολύ πιο απλό: Μητσοτάκης ή Τσίπρας;
