Η χθεσινή ανακοίνωση του χειρότερου υπουργού Παιδείας στα χρόνια της μεταπολίτευσης, ότι από τη νέα σχολική χρονιά τα μαθήματα στα σχολεία θα ξεκινούν στις 9 το πρωί, ασφαλώς καταδεικνύει τη λογική και την κουλτούρα της Αριστεράς για την ήσσονα προσπάθεια.
Χωρίς καμιά διαβούλευση, χωρίς καμιά μελέτη, χωρίς ίχνος σοβαρότητας, ο υπουργός Παιδείας προχώρησε σε μια εξαγγελία –πυροτέχνημα για λίγο χειροκρότημα.
Τα ερωτήματα πολλά κι αναπάντητα.
- Τι σημαίνει πρακτικά ότι τα σχολεία θα ξεκινούν κατά μια ώρα αργότερα; Σημαίνει ότι θα τελειώνουν και μια αργότερα;
- Αν δεν τελειώνουν αργότερα, θα μειωθεί ο διδακτικός χρόνος; Ο ήδη μικρός σε σχέση με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι;
- Αν μειωθεί ο διδακτικός χρόνος, εις βάρος ποιων μαθημάτων θα μειωθεί;
- Θα συμβεί αυτό σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου; Κι αν συμβεί αυτό στο Λύκειο, πώς θ’ αντικατασταθεί ο χρόνος που θα λείπει (ειδικά στα παιδιά της Γ’ Λυκείου) από το διάβασμα και την προετοιμασία των μαθητών για τις εξετάσεις τους;
- Τι θα συμβεί με την ελληνική οικογένεια που είναι σε γενικές γραμμές προσαρμοσμένη στο ωράριο των σχολείων;
- Τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς και τις δικές τους οικογενειακές υποχρεώσεις;
- Τι θα γίνει με τα ωράρια των γονέων που εργάζονται και προγραμματίζουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες μετά την παράδοση των παιδιών τους (ειδικά στα δημοτικά σχολεία) στους χώρους εκπαίδευσης το πρωί ή την παραλαβή τους το μεσημέρι;
- Τι θα γίνει σε περίπτωση που τα σχολεία τελειώνουν αργότερα και πάντως μετά τις 15.00, με τη σίτιση των μαθητώ;. Και δη στα ελληνικά σχολεία που δεν διαθέτουν τις υποδομές για να γευματίζουν –έστω και πρόχειρα- οι μαθητές;
- Τι θα συμβεί με τις άλλες δραστηριότητες των μαθητών, όπως ξένες γλώσσες, αθλητισμός κλπ; Πότε θα γίνονται αν όχι μέχρι αργά το βράδυ, οπότε σε συνδυασμό με το απαραίτητο διάβασμα, δεν θα κοιμούνται λιγότερο;
Ο υπουργός Παιδείας, έτσι χωρίς κανένα σχεδιασμό, χωρίς καμιά επιστημονική μελέτη, προχώρησε σ’ ένα ακόμη πυροτέχνημα.
Μα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κάτι ακόμη πιο ουσιαστικό.
Είναι ότι εθίζονται τα παιδιά στη λογική της ήσσονος προσπάθειας. Εθίζονται στην λογική ότι δεν χρειάζεται μόχθος για την επιτυχία. Εθίζονται στη ραστώνη και στην ανεμελιά.
Πείτε με συντηρητικό, πείτε με όπως θέλετε. Μα δεν μπορώ να αποδεχθώ τον λαϊκισμό ή τις αποφάσεις με επικοινωνιακά κι ύποπτα χαρακτηριστικά.
Η σύγχρονη κοινωνία, τόσο στη χώρα μας όσο και σχεδόν όλο τον κόσμο, απαιτεί εφόδια, δουλειά, δουλειά, δουλειά, δουλειά, δουλειά… Και δεν μπορώ ν’ αποδέχομαι πειράματα η λαϊκισμό στο πιο μαλακό υπογάστριο της χώρας. Στην Παιδεία και στους νέους.
Ο υπουργός Παιδείας, αυτός άνθρωπος που κατάργησε 19 φορές (με κατά καιρούς δηλώσεις και τοποθετήσεις του) τις εισαγωγικές εξετάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και τελικά επί της ουσίας τις αύξησε, με κάνουν κι επαγρυπνώ. Κι ας κοιμάται η κόρη μου (που δεν θα κοιμάται γιατί αναγκαστικά θα διαβάζει μέχρι αργά το βράδυ) μια ώρα παραπάνω το πρωί…
