Όποιος διαβάσει με τη δέουσα προσοχή την προχθεσινή δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΪ, πέραν της εκτίμησης ψήφου που φέρει στον ΣΥΡΙΖΑ 15% και το ΠαΣοΚ στο 12,5%, θα διαπιστώσει επιπλέον την πτωτική πορεία του «πράσινου» ήλιου, ειδικά μετά τη μετατροπή του σε «πράσινο» ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι σαφές ότι όσα επέλεξε ο Νίκος Ανδρουλάκης ως πολιτική, με τους υψηλούς τόνους και τη συμπόρευση με τον Κασσελάκη χωρίς διακριτές διαφορές, δεν τον ευνόησαν.
Προσέξτε: Ενώ το ΠαΣοΚ ήταν πρωταγωνιστής στην πρόταση δυσπιστίας εναντίον του Μητσοτάκη, ενώ αναγκαστικά τον ακολούθησαν τα υπόλοιπα κόμματα, ενώ στη Χαριλάου Τρικούπη πανηγύριζαν επειδή … σίγουρα θα προσπερνούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα βρίσκονταν στη δεύτερη θέση, τελικά πλήρωσαν τις ατυχείς εμπνεύσεις του Ανδρουλάκη και προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα. Δηλαδή, την παγίωση στη δεύτερη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις παλινωδίες του Κασσελάκη!
Προσέξτε κι αυτό: Στο δείκτη της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία, ο έχων την πρωτοβουλία της περασμένης εβδομάδας, βρίσκεται στο 8%! Καθηλωμένος και με πτωτικη πορεία. Ο δε Κασσελάκης –κυρίως λόγου του επικοινωνιακού θορύβου με την στρατιωτική του θητεία- ανέβηκε στον ίδιο δείκτη κατά δυο ποσοστιαίες μονάδες, από 10% σε 12%. Με πρώτο τον Μητσοτάκη με τεράστια διαφορά (34%) και δεύτερος ο «κανένας» με 23%.
Το συμπέρασμα είναι ότι το ΠαΣοΚ με Ανδρουλάκη δεν …βλέπει ήλιο!
Ας συζητήσουμε λοιπόν κάποια πράγματα:
Α. Ο Ανδρουλάκης, από τότε που εξελέγη πρόεδρος του ΠαΣοΚ, ΔΕΝ ενέπνευσε στο παραμικρό την ελληνική κοινωνία και θυμίζει περισσότερο συνδικαλιστή φοιτητή επαρχιακού πανεπιστημίου, παρά πρόεδρο κόμματος που «κοιτάζει» την εξουσία.
Β. Ο Ανδρουλάκης, στόχευσε το κράτος δικαίου. Μια με την παρακολούθησή του (που αν είχε πάει να ενημερωθεί θα είχαμε μάθει όλοι για ποιον λόγο συνέβαινε) και μετά με τα Τέμπη. Όμως, είναι σαφές ότι η κοινωνία έχει άλλες προτεραιότητες και δεν θεωρεί ότι η χώρα έχει πρόβλημα με το κράτος δικαίου και πρωτίστως δεν είναι χώρα με… αυταρχική κυβέρνηση. Αντιθέτως μάλιστα, πιο πολύ μοιάζει χώρα ασυδοσίας. Ακόμη κι ο έγκριτος συνταγματολόγος, εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων της Κεντροαριστεράς, Νίκος Αλιβιζάτος, ανέφερε προσφάτως ότι η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου και δεν αποκλίνει από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους!
Γ. Η πρόταση δυσπιστίας μπορεί να δημιούργησε ευφορία στο ΠαΣοΚ, αλλά ουσιαστικά φάνηκε να είναι συνέχεια ενός δημοσιεύματος που ήταν ολοφάνερο ότι στόχευε στη δημιουργία εξελίξεων ή έστω αναταραχής. Κι αυτό χρεώθηκε στον Ανδρουλάκη και τελικά η ευφορία έγινε κατήφεια με τη δημοσκόπηση. Δηλαδή έπεσαν και πάλι έξω, εκτίμησαν και πάλι λάθος τα πράγματα.
Δ. Ο Ανδρουλάκης με τους υψηλούς τόνους, δεν πείθει. Ουδείς τον πιστεύει όταν ισχυρίζεται ότι…. «απέναντί μας έχουμε μια αδίστακτη αγέλη εξουσίας, που καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και υπονομεύει το κράτος δικαίου»! Όμως, αυτή η… αγέλη εξελέγη με 23 μονάδες διαφορά προ εννέα μηνών. Δηλαδή, ο Ανδρουλάκης προσβάλλει βάναυσα την κοινωνία και το μόνο που κάνει τελικά είναι ν’ ακολουθεί την τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και να ικανοποιεί τους «πολέμαρχους» του διαδικτύου! Τουτέστιν … «πράσινος» ΣΥΡΙΖΑ με έδρα τη Χαριλάου Τρικούπη.
Ε. Ο Ανδρουλάκης ατύχησε –αν όχι απέτυχε- στην επιλογή συνεργατών πρώτης γραμμής. Από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας μέχρι και στα πρόσωπα των ψηφοδελτίων σε όλη τη χώρα. Αυτό το γεγονός, πέραν του ότι το χρεώνεται ο ίδιος, στερεί το ΠαΣοΚ από προσωπικότητες με κύρος.
Ζ. Οι συστηματικές ανακολουθίες του Ανδρουλάκη (νόμος με γάμο ομοφύλων, νόμος για ψήφο ομογενών κλπ) και η συστηματική εστίαση σε ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν τελικά τίμημα. Απομάκρυναν το ΠαΣοΚ από το Κεντρώο ακροατήριο, που δεν επιθυμεί επιστροφή στην τοξικότητα του πρόσφατου παρελθόντος. Αυτό είναι σαφές και μόνο ο Ανδρουλάκης με την αυλή του, δεν το αντιλαμβάνονται.
Όλα αυτά και πολλά άλλα, αποτελούν βάση συζητήσεων και προβληματισμού. Ακόμη κι όσοι στηρίζουν τον Ανδρουλάκη παντοιοτρόπως, αρχίζουν να ψιθυρίζουν τη θεωρία του «κουτσού αλόγου» που βρέθηκε σε πίστα που δεν μπορούσε να τρέξει…
