Πολλά εν ολίγοις σήμερα.
Χθες και προχθές, με αφορμή την επιχείρηση της Αστυνομίας στα Εξάρχεια, έβγαιναν διάφορα Αριστερόπουλα στα ραδιόφωνα κι έλεγαν το ποίημά τους: «Εγώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ αλλά ξέρω ότι τα Εξάρχεια δεν ήταν ποτέ άβατο»…. Και μετά συνεχίζουν «Άλλωστε ήταν άβατο και πριν το ΣΥΡΙΖΑ»…
Τελικά βρε Αριστερόπουλα, ήταν ή δεν ήταν άβατο;
Τι να πω; Αν τους βλέπετε δίπλα σας, κάντε τους ένα φιλικό και παρηγορητικό «πατ-πατ» στην πλάτη και κεράστε τους δρακουλίνια…
Αηδιάζω με την υποκρισία και την όψιμη ευαισθησία των αριστερών. Πουλάνε ανθρωπισμό με τις περιουσίες άλλων που καταλαμβάνουν. Αρκετοί ζουν στις καλύτερες γειτονιές, πολλοί είναι εκατομμυριούχοι και περισσότεροι αρμέγουν το κράτος παντοιοτρόπως. Κι έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι οι καταλήψεις κτιρίων δεν είναι πρόβλημα!
Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, που ήταν από τους «σκληρούς» του 2015, δηλαδή εκείνους που ζητούσαν τη ρήξη με τους δανειστές και φέρουν τεράστια ευθύνη για τον εκτροχιασμό των διαπραγματεύσεων, το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, κάτι έπρεπε -τώρα- να πει. Και τι βρήκε να πει για «επιχείρηση σκούπα» της ΕΛ.ΑΣ. στα Εξάρχεια; Ότι η επαναφορά της νομιμότητας και της ισονομίας στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας υπακούει σε «αιμοβόρικα, μικροαστικά και αντιδραστικά ένστικτα».
Καταλάβατε τι είπε το πουλαίν του Τσίπρα, ο Τζανακόπουλος; Ότι η αποκατάσταση της αστικής κανονικότητας, που επιζητεί η πλειονότητα των Ελλήνων, είναι … αιμοβόρικη κι αντιδραστική πράξη!!!!
Τι να πει κάποιος και τι να σχολιάσει; Γελάει και το παρδαλό κατσίκι….
Σκέφτομαι συνεχώς ότι η Αριστερά υπάρχει μόνο στην Ελλάδα κι είναι αδύνατον να εκσυγχρονιστεί και ν’ αλλάξει σελίδα. Θα αναφέρεται στον μαρξισμό του 19ου αιώνα, θα τρέφεται από τον εμφύλιο πόλεμο και θα ομνύει στον διχασμό…. Εβδομήντα χρόνια αυτό κάνει. Αυτή είναι η παιδεία του στελεχικού δυναμικού της, αυτή είναι η δική της ανάγνωση της ιστορίας, αυτή είναι η ιδεολογία της. Όταν το μισό εκλογικό σώμα φλερτάρει από λίγο έως πολύ με τα τρία προηγούμενα είναι δύσκολο να κάνεις όνειρα που να φτάνουν στο απώτερο μέλλον.
Γι’ αυτό η φάση που διανύουμε είναι κρίσιμη και ο ρόλος του Κυριάκου Μητσοτάκη καθοριστικός. Η βιώσιμη ευημερία που στηρίζεται στην παραγωγικότητα και όχι στο δανεισμό βοηθάει τη δημοκρατία να ανοίξει ακόμα περισσότερο τους θεσμούς της και σπρώχνει την Αριστερή ολοκληρωτική ιδεολογία στο περιθώριο. Αυτός είναι και ο λόγος που ένας κόσμος εκτός της Δεξιάς ένωσε τις δυνάμεις του με τη Νέα Δημοκρατία. Είναι και δικό του αυτό το στοίχημα…
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει η πώληση μιας μπριζόλας στη Μύκονο αξίας 920 ευρώ. Η συγκεκριμένη μπριζόλα ήταν Kobe, η αξία της οποίας σε μερίδα 200-250γρ κυμαίνεται γύρω στα 250-300 δολάρια σ’ ένα καλό εστιατόριο στη Νέα Υόρκη. Το κιλό στα καλά κρεοπωλεία (μόνο σε τέτοια τη βρίσκει κάποιος) κοστίζει 250-300 δολάρια! Συνεπώς, πρόκειται για την καλύτερη μπριζόλα στον κόσμο. Άρα κι εφόσον λαμβάνουμε υπόψη ότι:
α) Ο πελάτης ήξερε τι παρήγγειλε. β) Η Μύκονος θεωρείται από τα ακριβότερα μέρη στον κόσμο να κάνεις διακοπές. γ) Κόπηκε απόδειξη. δ) Το βάρος της μπριζόλας μπορεί να ήταν μεγάλο, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια φυσιολογική συναλλαγή και μακάρι να είχαμε περισσότερες τέτοιες. Αν έρχονταν να φάνε Kobe στη Μύκονο 1000 άτομα την ημέρα, μιλάμε για 150 εκατομμύρια ευρώ φορολογητέο τζίρο τη σεζόν μόνο από τη μπριζολίτσα. Επομένως αντί να κράζουμε για τη χλιδή, θα ήταν εξυπνότερο να διαφημίζουμε στο διαδίκτυο και προς το εξωτερικό ότι στη Μύκονο σερβίρεται η καλύτερη Kobe!
Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα…
Ξεκινά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάσκετ στην Κίνα μεθαύριο και κάποιοι φίλοι πέταξαν ήδη για να συμπαρασταθούν στην εθνική μας. Δύσκολο ταξίδι! Ξεχωριστή εμπειρία! Πήγα κι έμεινα εκεί σχεδόν δυο μήνες, στους Ολυμπιακούς του 2008.
Είπα στους φίλους που πάνε τώρα ότι ειδικά στην Νανζίνγκ όπου θα βρίσκεται η Εθνική μας, η σπεσιαλιτέ φαγητού είναι σούπα από αίμα πάπιας. Στην Γκουανγκζού για παράδειγμα έχουν εκτροφεία αρουραίων ώστε να διαλέγει όποιος θέλει όποιον θέλει για το πιάτο του!! Μπορεί, επίσης κάποιος να καταναλώσει τραγανά έντομα, χελιδόνια ή φίδια. Και το εξαιρετικό (όπως λένε) φιλέτο κροκόδειλου. Ή χελωνόσουπα που κολυμπάει στο αίμα!
Προσοχή: Δεν είναι σιχαμένοι. Κάθε άλλο. Απλά αυτή είναι η κουλτούρα τους! Μη νομίζετε ότι τα κινέζικα που τρώμε εδώ ή στην Ευρώπη έχουν πολύ σχέση με …τα κινέζικα της Κίνας! Πάντως, θα βολευτούν για φαγητό στο ξενοδοχείο τους (με ευρωπαϊκές γεύσεις) ή στα KFC που αποτελούν σίγουρη λύση.
Κατά τα άλλα, τρομερή μόλυνση (που η Αθήνα μοιάζει με πνεύμονα πρασίνου) κι αναρίθμητοι ευγενικοί και χαμογελαστοί άνθρωποι!
Δύσκολο ταξίδι, αλλά εξαιρετική εμπειρία. Once in a life time.
