Τα μάθατε φαντάζομαι. Η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή», φιλοξένησε την Κυριακή μια δημοσκόπηση της Public Issue με όλα τα ευρήματα να δείχνουν σημαντικότατη υστέρηση του κυβερνόντος κόμματος. Και με ένα επιπλέον στοιχείο, το οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά: Αυτό που «λέει» ότι η πλειοψηφία τάσσεται υπέρ της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.
Γιατί, όμως, η «Αυγή» δίνει με τη δημοσίευση της συγκεκριμένης δημοσκόπησης μέγιστο χαστούκι στην κυβέρνηση που υποστηρίζει αναφανδόν;
Οι απαντήσεις μπορεί να είναι πλείστες όσες. Ας δούμε τις πιο πιθανές:
- Προσφέρει ανιδιοτελώς σήμερα ένα μικρό δείγμα αξιοπιστίας, ούτως ώστε στο μέλλον να είναι περισσότερο πειστική σε μια εικόνα που θα έχει πιο καλή εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Η εφημερίδα δεν ελέγχεται απολύτως από την κυβέρνηση, αλλά από πρόσωπα και ομάδες με καθαρά Αριστερές –κομμουνιστικές καταβολές που αντιμάχεται περιοδικά την κυβέρνηση και την λανθασμένη –κατά την οπτική τους- πορεία της.
- Τη δημοσιεύει «προβοκατόρικα» με σκοπό να δημιουργήσει συσπείρωση στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
- Δεν μπορεί να κρυφτεί η πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε, άρα δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς η εφημερίδα.
- Κάνει παιγνίδι ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ότι και να συμβαίνει, το γεγονός ότι «η Αυγή» ανέβηκε στα κάγκελα, αποτελεί είδηση. Και κάποιοι το συνδέουν με τις εισηγήσεις στον πρωθυπουργό για προσφυγή στις κάλπες. Εξ ου και βγαίνει πρώτη φορά το εύρημα με την πλειοψηφία εκείνων που ζητούν εκλογές.
Ο βασικότερος λόγος που πολλοί (Παππάς κλπ) εισηγούνται εκλογές, είναι επειδή θεωρούν ότι μια ήττα με λογικό ποσοστό (18 -22%) θα είναι διαχειρίσιμη για τον Αλέξη Τσίπρα, ούτως ώστε να βρει τον χρόνο να πραγματοποιήσει συντεταγμένα την στροφή προς μετριοπαθέστερες θέσεις, να «καθαρίσει» μέσω λίστας την κοινοβουλευτική του ομάδα, ώστε να κυριαρχήσει στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Αυτή τη στροφή δεν μπορεί να την κάνει τώρα, αφού είναι δεδομένο ότι θα διαταράξει την κυβερνητική συνοχή.
Ένα σενάριο λοιπόν που ακούγεται έντονα στα δημοσιογραφικά γραφεία είναι αυτό συμφώνως με το οποίο δεν είναι διόλου απίθανο να ανακοινώσει εκλογές ο πρωθυπουργός, ακόμη και την πρώτη ημέρα του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε αυτό θα λάβει πανηγυρικό χαρακτήρα, θα πάψει η κριτική κι η γκρίνια κι ουσιαστικά δεν θα δεχθεί κριτική ο Αλέξης Τσίπρας.
Έτσι, λένε οι πολιτικοί αναλυτές, η «Αυγή» μπήκε στο παιγνίδι της προετοιμασίας με τη δημοσκόπηση στην οποία πλην της υπεροχής του Κυριάκου Μητσοτάκη απέναντι στον Πρωθυπουργό, το πιο ενδιαφέρον εύρημα, όπως είπαμε, είναι η θέληση του 51% των ερωτηθέντων για άμεση προσφυγή στις κάλπες. Ως γνωστόν, σε αυτό το ερώτημα οι ερωτώμενοι, διαχρονικά, είναι ιδιαίτερα συντηρητικοί, πολύ δε περισσότερο τώρα, που μόλις κλείσαμε έναν χρόνο από τις περσινές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Είναι ένα σαφές μήνυμα, ιδιαίτερα ανησυχητικό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αν είναι ενδιαφέρουσα η ίδια η δημοσκόπηση, εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η δημοσίευση της. Θα μπορούσε κάλλιστα η εφημερίδα να την βάλει στο συρτάρι της. Αλλά, δεν το έκανε…
Ίδωμεν! Το παιγνίδι χοντραίνει…
ε) η δημοσκόπηση λειτουργεί συσπειρωτικά για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα εν όψει συνεδρίου ζ) η δημοσκόπηση καταγράφει μια διερμηνευμένη δυσαρέσκεια και για τα δυο κόμματα εξουσίας, μια τέτοια λογική αποδυναμώνει το φερόμενο ως πρώτο κόμμα, αυτό της Ν.Δ. η) η πραγματικότητα είναι αυτή που καταγράφει η δημοσκόπηση και είναι πια δύσκολο να κρυφτεί.
Στις ερμηνείες αυτές, ενδεχομένως να χωράνε και κάποιες άλλες ακόμα. Μακάρι, πάντως να ισχύει η πρώτη. Ωστόσο, από αυτή την ιστορία, αναδεικνύεται ένα ενδιαφέρον ζήτημα που αφορά στην αξιοπιστία των Μέσων. Για την ακρίβεια πολλών από αυτά. Καχύποπτοι πολίτες αναρωτιούνται για την σκοπιμότητα της δημοσίευσης περισσότερο απ ότι για τα ευρήματα της δημοσκόπησης.
Υποθετικά, ας αντιστρέψουμε αυτή την πραγματικότητα (της αμφισβήτησης και καχυποψίας για τα Μέσα) και ας θεωρήσουμε ότι λειτουργούν μ’ έναν τρόπο θεαματικά διαφορετικό. Παρ ότι υποστηρίζουν έναν κομματικό φορέα ή έχουν μια συγκεκριμένη ιδεολογική προσέγγιση, δεν αποφεύγουν να καταγράψουν ένα γεγονός έστω και αν αυτή βρίσκεται απέναντι από τον φορέα ή την ιδεολογία. Δεν υιοθετούν το δόγμα «αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το κόμμα», αλλά συμπεριφέρονται μ έναν τίμιο τρόπο. Ο οποίος σήμερα, για πολλά Μέσα τουλάχιστον, αποτελεί ζητούμενο, Όσα Μέσα το επιχειρούν πάντως, βγαίνουν κερδισμένα.
Ποιός θα ήταν ωφελημένος σ’ ένα τέτοιο υποθετικό ενδεχόμενο όπου καταγράφεται η αλήθεια : α) ο αναγνώστης, τηλεθεατής, ακροατής ο οποίος θα είχε μια σχετικά ακριβή εικόνα για όλα όσα συμβαίνουν άρα και ένα καλύτερο κριτήριο πολιτικής συμπεριφοράς β) τα ίδια τα Μέσα αφού με μια αυξημένη αξιοπιστία θα είχαν και μεγαλύτερη αποδοχή από εκείνους στους οποίους απευθύνονται γ) η ίδια η λειτουργία της Δημοκρατίας αφού οι επιλογές των πολιτών θα στηριζόντουσαν σε πραγματική γνώση, αλήθειες και γεγονότα.
Όταν πάψουμε ν αναρωτιόμαστε για το τι έπαθε η Αυγή, άλλα και πολλά μη κομματικά Μέσα και φιλοξένησαν μια είδηση που δεν εξυπηρετεί τους ιδιοκτήτες τους, τότε τα πράγματα θα είναι καλύτερα…
