Σ’ αυτή τη χώρα κατοικοεδρεύουν ένα σωρό Μεσσίες. Πολιτικοί που θ σώσουν τον κόσμο, την υφήλιο, τη χώρα, έστω και τη γειτονιά τους. Μόνο αυτή την περίοδο έχουμε μπόλικους στη Βουλή, ενώ ετοιμάζονται κι άλλοι να μας σώσουν, έστω κι αν έχουν αναφορά μόνο στο παρελθόν κι αυτή ζοφερή.
Θυμάμαι παλαιότερα τον Γεράσιμο Αρσένη, έκανε και κόμμα να αλλάξει τα πάντα. Τον Αντώνη Τρίτση, τον Δημήτρη Τσοβόλα, τον Κωστή Στεφανόπουλο, αργότερα τον Αβραμόπουλο, τον Καρατζαφέρη, τόσους και τόσους. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών, είτε δεν έφτασαν στην κάλπη είτε κολύμπησαν στα ρηχά νερά της πολιτικής εξαφάνισής τους.
Στις μέρες μας, δυο πολιτικοί από το πρόσφατο παρελθόν, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η κοινωνία τους έστειλε σπίτια τους κι ετοιμάζονται -με χοντρή βοήθεια- να μας σώσουν πάλι….. Τσίπρας και Σαμαράς. Ο πρώτος μάλιστα, ουσιαστικά ανακοίνωσε τον νέο φορέα του. Μόνο το όνομα δεν είπε…
Στην ουσιαστική παρουσίαση λοιπόν, μας είπε ότι …χρειαζόμαστε νέα «Εθνική Πυξίδα», «νέα μεταπολίτευση», πριν βρεθούμε σε εντελώς αχαρτογράφητα και επικίνδυνα νερά!!!
Ναι, έτσι είπε, χωρίς τσίπα για …αχαρτογράφητα κι επικίνδυνα νερά, σε μια εποχή που η Ελλάδα χαρακτηρίζεται παράδειγμα προς μίμηση στην Ευρωζώνη, για τον τρόπο που ανόρθωσε την Οικονομία της. Να μιλάει για επικίνδυνα νερά την ώρα που η χώρα καθίσταται κορυφαίος ενεργειακός κόμβος της Ευρώπης και πανίσχυρη στα εθνικά της θέματα, μάλλον δεν είναι πολύ ευφυές.
Ο Τσίπρας λοιπόν, φαντασιώνεται ότι είναι Μεσσίας και θα φτιάξει νέο κόσμο. Τα έλεγε και παλιότερα κι είδαμε όλοι τι φόρτωσε τελικά στη χώρα. Μα έχει πλάκα όλο αυτό.
Ο Τσίπρας, έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν του άρεσαν πρόσωπα και καταστάσεις. Τελικά, στην αφετηρία του νέου του εγχειρήματος, ήταν μαζί με όλο τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο οι Πολάκης και Τσακαλώτος δεν ήταν παρόντες. Όλοι οι άλλοι εκεί. Από τον Φάμελο και την Αχτσιόγλου, μέχρι τον Παππά (13-0) και τον Ραγκούση! Από τους 26 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν παρόντες οι 23 κι από τους 12 νεοκομμουνιστές της Ελληνικής Αριστεράς, ήταν οι 8!!
Αλήθεια, γιατί αντί να μπει στον κόπο και σε θηριώδη έξοδα (ποιος τα πληρώνει άραγε;) δεν συγκαλούσε μια κοινή συνεδρίαση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέα Αριστεράς, πλην των Πολάκη και Τσακαλώτου; Δεν έβαλε καν τα ρούχα του αλλιώς…
Έχει πλάκα και κάτι ακόμη: Ανέφερε ότι οι «σημερινοί σχηματισμοί της αντιπολίτευσης δείχνουν να μην μοιράζονται την ίδια αγωνία για μια εναλλακτική προοπτική για τη χώρα. Όσο θα επιμένουν σε λογικές που αφορούν το μικρόκοσμό τους και όχι την κοινωνία. Τόσο θα εδραιώνεται στους πολίτες η πεποίθηση ότι ο κύκλος τους έχει κλείσει»!!!
Μιλάμε για γέλια. Δηλαδή όσα είχε πει ο Αβραμόπουλος όταν ανήγγειλε το «Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών», που είχε διαγνώσει τα ίδια, ότι είχε τελειώσει ο βιοϊστορικός κύκλος των υπολοίπων κομμάτων. Παρεμπιπτόντως, αυτά τα κόμματα που υποτίθεται είχαν κλείσει τον κύκλο τους, είναι ακόμη εδώ. Κι ότι δημιουργήθηκε εξαφανίστηκε.
Η αλήθεια για τον Τσίπρα, είναι ότι μετά από μισό αιώνα ζωής, δεν μπορείς να πετάξει τον λαϊκισμό. Αν πει απεταξάμην τον λαϊκισμό, θα είναι άλλος. Ούτε μπορεί να κρύψει την άγνοια πραγμάτων και την έλλειψη μόρφωσης. Ούτε καν τις παιδικές αφέλειες της Αριστεράς. Ζήτησε επί παραδείγματι, η Ελλάδα να σταθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή αλλά και απέναντι στην αντιρωσική υστερία!!! Δηλαδή, τι επί της ουσίας και χωρίς φραστικούς βερμπαλισμούς;
Όπως, ζήτησε αντίσταση στην Ευρώπη αναφορικά με την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών σε βάρος του κοινωνικού κράτους. Είπαμε, Αριστερή αφέλεια και ουτοπία.
Εν κατακλείδι, έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει άλλο κόμμα, με παρόντες όλους του ΣΥΡΙΖΑ… πλην των δυο που είπαμε. Τους τσαλάκωσε κιόλας όλους στον εξώστη, μακριά από το γήπεδό του, Χωρίς κανένας να έχει φιλότιμο να σηκωθεί και να φύγει…
Ε, δεν έχει πλάκα;
Μόνο που σε μια χώρα που πάντα περιμένει τον Μεσσία, το αστείο κάποτε γίνεται ακριβό. Και πάντα το πληρώνουν οι ίδιοι: οι πολίτες.
