Το τελευταίο διάστημα στον κοντινό μου κοινωνικό περίγυρο, αντιλαμβάνομαι κλυδωνισμούς γερούς σε ζευγάρια που διατηρούν μακροχρόνιες σχέσεις.
Έχω πει πολλές φορές ότι δεν είμαι ψυχολόγος.
Παρακολουθώ όμως σεμινάρια ψυχολογίας και σεμινάρια αυτοβελτίωσης και αυτογνωσίας, πάνω από 25 χρόνια.
Και μόνο με αυτά τα εργαλεία μπορώ και μιλάω.
Και πάντα με τη δική μου ματιά.
Ήθελα να πω λοιπόν, κάτι σχετικό με την εισαγωγή που έκανα για αυτά τα ζευγάρια.
Διαπίστωση κοινή:
Δεν φτάνει μόνο η αγάπη, για να διατηρηθεί η φλόγα της σχέσης.
Χρειάζονται και 3 – 4 ακόμη πολύ σοβαρά πράγματα.
Σήμερα θα μιλήσω για το ένα από αυτά και τις άλλες φορές θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα, ένα – ένα ξεχωριστά.
Μια προϋπόθεση λοιπόν είναι να υπάρχει μεταξύ των δύο, εμπιστοσύνη.
Γιατί ”εμπιστοσύνη” σημαίνει: αναπνέω, αφήνω ελεύθερες τις σκέψεις μου, δεν φοβάμαι τι θα πω και τι θα κάνω, είμαι αποδεκτός γι’ αυτό που είμαι, άρα είμαι ο εαυτός μου, άρα διατηρώ την αυθεντικότητά μου.
Εμπιστοσύνη λοιπόν εκατέρωθεν, σημαίνει ειλικρίνεια και η ειλικρίνεια συνοδεύεται από ειλικρινείς σκέψεις και πράξεις.
Δεν σκέπτομαι άλλο, δείχνω άλλο και ονειρεύομαι άλλο.
Με την εμπιστοσύνη, την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητά μου, τιμώ το ταίρι μου.
Με τον ίδιο τρόπο, τιμά κι’ εκείνος εμένα.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης, σίγουρα με προσβάλλει και πίσω της σέρνει από τον άλλον μπανάλ σκέψεις και πράξεις που δεν αρμόζουν σε ανθρώπους που αγαπιούνται και σέβονται ο ένας τον άλλον.
Βέβαια, εμπιστοσύνη, μπορώ να απαιτώ μόνο όταν δεν έχω δώσει αφορμές για να μου τραβήξουν το χαλί.
Γιατί έτσι και κλονιστεί μιά φορά η εμπιστοσύνη, άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.
(Σε λίγες μέρες η συνέχεια, για τα προαπαιτούμενα μιας μακροχρόνιας σχέσης)
