Πόσο πιο πολύ απολαμβάνεις τη ζωή σου μόλις συνέλθεις από ένα στραπάτσο?
Επαγγελματικό, προσωπικό, οικογενειακό λίγη σημασία έχει.
Σημασία έχει η αναδιοργάνωση και το μάθημα.
Ξαφνικά, απολαμβάνεις πιο πολύ τον χρόνο σου και όσα αυτός σου δίνει.
Πιό πολύ τα ψήγματα ευτυχίας που ξέρεις πλέον να τα αναγνωρίζεις ευκολότερα.
Πιό πολύ το σπίτι σου και τις κρυφές γωνιές του που σου μιλάνε.
Τους φίλους, που έμαθες να τους ξεχωρίζεις σε όσους σου συμπαραστάθηκαν και στους άλλους.
Τα χόμπι σου, που σε ζητούσαν και σε ξαναβρήκαν.
Τη δίαιτά σου, που την κάνεις αν θέλεις, όποτε θέλεις και για όσο θέλεις.
Τα μαθήματά σου, που τα είχες απαρνηθεί ενώ σου έδιναν χαρά.
Τελικά απολαμβάνεις πιό πολύ τον εαυτό σου, που τόσο καιρό σου παραπονιόταν πως δεν τον αγαπούσες.
Νιώθεις ξανά ενεργός, δραστήριος, σε επιφυλακή για κάθε επερχόμενο ωραίο.
Έδιωξες τα ενεργειακά σου βαμπίρ να πάνε πίσω να κρυφτούν στη σπηλιά τους.
Πετάς στον ουρανό.
Νιώθεις ικανός να κατακτήσεις το Έβερεστ.
Αγαπάς μέχρι και αυτούς που σε έκαναν να κλάψεις, γιατί είναι η αιτία της τωρινής σου ευτυχίας.
Έμαθες.
Απόλαυσέ το.
Λοιπόν η ζωή ξέρει γιατί μου δίνει τα στραπάτσα.
Νομίζω επειδή με αγαπάει.
Γιατί κάθε φορά βγαίνω πιο δυνατή, εστιάζομαι στο κέντρο μου και μαθαίνω να χαίρομαι περισσότερο τις στιγμές.
Τελικά είναι ωραία η περιπέτεια της ζωής, γιατί είναι αποκλειστικά δική μου.
Και κάθε φορά πρωτόγνωρη.
