Οι μόνες επιλογές που μας επιτρέπονται, είναι να επιλέγουμε τον σύντροφό μας, τις παρέες μας, τη δουλειά μας (κι’ αυτό όχι πλέον), τη μουσική που ακούμε, τα χόμπι μας, τα βιβλία που διαβάζουμε, τις γεύσεις που δοκιμάζουμε.
Δεν μας επιτρέπεται όμως, όταν πρόκειται για φιλευσπλαχνία, για συμπαράσταση, για φιλανθρωπία, να επιλέγουμε που θα την προσφέρουμε, βάζοντας κριτίρια.
Όλα τα όντα πάνω στη γη, έχουν ψυχή και απαιτούν τον σεβασμό μας και την αγάπη μας. Ακόμη και τα λουλουδια. Και βεβαίως και τα ζώα.
Πολλώ δε μάλλον οι άνθρωποι.
Όταν πρόκειται να συμπαρασταθούμε, δεν επιλέγουμε.
Θα είμαστε εκεί και για τον υγιή και για τον ασθενή. Και για τον εγγράμματο και για τον αγράμματο. Και για τον ευφυή και για τον αφελή. Και για τον ντόπιο και για τον ξένο.
Με την ίδια αγάπη μας έφτιαξε ο Θεός. Την ίδια αγάπη μας εμφύσησε και την ίδια αγάπη προς όλους είμαστε υποχρεωμένοι να προσφέρουμε.
Οι ταμπέλες και οι στοχοποιήσεις, είναι ξένες προς τη Θεία Χάρη.
Κάτω από τον ίδιο ουρανό, είμαστε όλοι αδέλφια.
Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Και ας δώσουμε το χέρι μας σε όποιον μας ζητάει βοήθεια…
