Τι μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το τελευταίο το τελευταίο διάστημα;
Ότι το καλοκαίρι του 2018 η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια και θ’ αρχίσει να πορεύεται μόνη της.
Ότι η έξοδος θα είναι «καθαρή» και ουσιαστικά δεν θα έχουμε ανάγκη κανέναν.
Εξ ου και δημιουργεί «αποθέματα –μαξιλάρι» 15 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2019 (διαλύοντας όμως τα πάντα στο εσωτερικό από τους φόρους) και τίτλους που η ωρίμανσή τους μετατίθενται για το 2022.
Εξ ου και η αντίδραση στις φωνές της λογικής που ισχυρίζονται ότι πρέπει να υπάρξει προληπτική γραμμή στήριξης από τους δανειστές, μόλις τελειώσει αυτό το μνημόνιο.
Εξ ου κι οι επιθέσεις με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς στον πρόεδρο της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα.
Αφού, αν εφαρμοστεί η προληπτική γραμμή στήριξης αυτό σημαίνει νέο ελεγχόμενο μνημόνιο.
Κι αυτό δεν το θέλουν.
Όλα είναι σαφή και ξεκάθαρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι μόλις τελειώσει το τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο που ο ίδιος έφερε, θ’ αρχίσει πάλι να βρέχει πολιτική και οικονομική ασυδοσία στο εσωτερικό της χώρας. Κι αυτό επιθυμεί σε μια απέλπιδα και τελευταία του προσπάθεια να κρατηθεί στην εξουσία.
Θέλουν να βγει ο Τσίπρας στα μπαλκόνια και να θέτει πάλι διλήμματα του τύπου:
«Μ’ εμάς που σας βγάλαμε από τα μνημόνια ή με εκείνους που σας έβαλαν;».
Θέλουν, πάλι, να βγουν στα μπαλκόνια και χωρίς έλεγχο των δανειστών (νομίζουν ότι θα είναι έτσι) θ’ αρχίσουν πάλι να τάζουν …επαναφορά της 13ης σύνταξης ….κατώτατους μισθούς στα 751 ευρώ ….συλλογικές διαπραγματεύσεις…. μείωση φόρων και άλλα παρόμοια.
Τι θα κάνουν, τότε, οι αγορές;
Γιατί να σε δανείζουν όταν αρχίζεις πάλι τα ίδια; Λογικά, θα εκτιναχθούν και πάλι τα spreads δανεισμού και θα καταστήσουν τον αναγκαίο δανεισμό, άπιαστο όνειρο.
Και, πλην των αγορών, τι θα κάνουν οι δανειστές;
Σ΄ αυτό το ερώτημα οι απαντήσεις είναι διφορούμενες.
Αν συμφωνήσουν με την πιθανότατη αντίδραση των αγορών από τις οποίες θα ζητάμε δανεικά, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να υπάρχει αφού αυτομάτως θα καταρρεύσει το αφήγημά του.
Σας φαίνεται, όμως, ότι οι δανειστές έχουν τέτοια πρόθεση;
Γιατί να τραβήξουν το χαλί από τα πόδια του Τσίπρα;
Αφού υπογράφει ότι του ζητήσουν. Αφού κάνει ότι του ζητήσουν. Αφού κι οι ίδιοι διασφαλίζουν μέσω εκείνου ότι επιθυμούν. Κι αφού έχουν ησυχία στους δρόμους και στα πεζοδρόμια της Ελλάδας, δεδομένου ότι ουδείς «σκούζει» τώρα για … προσκυνημένους και … γερμανοστολιάδες….
Η έμμεση στήριξη των δανειστών στον Τσίπρα, άρχισε ήδη να σιγοψιθυρίζεται τόσο στις Βρυξέλες, όσο και στα ημέτερα πολιτικά γραφεία. Αφήστε που σε μια επίδειξη αλαζονείας και ισχύος το αποκάλυψε στη Βουλή ο πρόεδρός της.
Στις Βρυξέλες και στο Βερολίνο σιγοψιθυρίζουν ήδη ότι θα ήταν καλό να μη είναι ο Τσίπρας στην αντιπολίτευση και ξαναγίνει η Ελλάδα …γης Μαδιάμ! Κι ότι θα ήταν καλό να είναι κυβερνητικός εταίρος σε μια κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, ούτως ώστε να εφαρμοστούν όσα εκείνος έχει υπογράψει.
Τονίζω και πάλι ότι αυτό το σενάριο ήδη σιγοψιθυρίζεται εκτός κι εντός Ελλάδας.
Κι αυτό βασίζεται στη μη αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, οπότε αναγκαστικά εκείνη θα πρέπει να επιλέξει:
- Είτε συνεργασία σε κυβερνητικό σχήμα με τον ΣΥΡΙΖΑ (με πιθανό πρωθυπουργό όχι τον αρχηγό της άλλα άλλο πρόσωπο).
- Εκλογές με απλή αναλογική.
Αυτό το σενάριο, μπορεί να αποτραπεί ΜΟΝΟ από έναν παράγοντα.
Την ελληνική κοινωνία.
Μπορεί να σκεφτεί και να πράξει ώριμα; Μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι οι σχεδιασμοί του Μαξίμου και των δανειστών, εξυπηρετούν μόνο εκείνους κι όχι την κοινωνία και την χώρα;
Επιτρέψτε μου να πω ότι δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για την ωριμότητα αυτής της κοινωνίας…
