Όλοι γνωρίζουμε ότι η θρησκεία στη χώρα μας καταλαμβάνει την πρώτη θέση αναφορικά με τη σημασία που της δίνουν οι Έλληνες στη ζωή τους! Την πρώτη θέση ανάμεσα σε χώρες με ανεπτυγμένες οικονομίες και με κοινωνικές ομάδες που διαθέτουν αναπτυγμένους πνευματικούς ορίζοντες.
Φυσικό ακούγεται ακόμη καις στις ημέρες μας. Η Ελλάδα άλλωστε δεν βίωσε τον Διαφωτισμό, μόνο έντονο σκοταδισμό αιώνων, όπου η Εκκλησία κατέστρεψε κάθε τι που συνέδεε τη χώρα με την αρχαιότητα. Μέχρι και τον Παρθενώνα έκανε εκκλησία … Παναγίας Αθηνιώτισσας!
Στη χώρα μας (έρευνα Pew Research Center σε 34 χώρες, το 2019) πιστεύουμε σε ποσοστό 80%, ότι η θρησκεία είναι «σημαντική» και «πολύ σημαντική» και μόνο το 20% «λίγο» ή «καθόλου σημαντική». Πρώτοι στον Δυτικό κόσμο! Στον αντίποδα είναι η Γαλλία (15%), η Τσεχία (14%) και η Σουηδία (9%). Μας νικούν μόνο η Ινδονησία (100%), οι Φιλιππίνες (98%) και η Τουρκία (89%).
Αυτά τα στοιχεία καταδεικνύουν σε ελάχιστο μόνο βαθμό για ποιον λόγο κάποιοι θεομπαίχτες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην ελληνική κοινωνία, για να …πωλούν επιτολές Του Χριστού και να ψηφίζονται, ενώ κάποιοι άλλοι με σαφείς αντιεκκλησιαστικές και αντιθεολογικές θέσεις (όπως το κόμμα «Νίκη»), να επιχειρεί να μπει στη Βουλή και να καταστεί –εκτός άλλων γραφικών- εκφραστής της… Ορθόδοξης οικουμενικότητας.
Αδαείς πιστοί πιστεύουν ότι το αυτοαποκαλούμενο κόμμα του … Θεού ή κόμμα μ’… εντολή της Παναγίας και οι άνθρωποί του, είναι οι… αυθεντικοί εκφραστές των Ευαγγελίων, των πατερικών κειμένων, συνεχιστές… Αγίων και… υπέρτατοι κριτές αναφορικά με το πώς πρέπει να ντύνονται οι άνθρωποι, να διασκεδάζουν, να διαθέτουν το σώμα τους.
Αδαείς πιστοί με φυσιολογική ζωή, που διασκεδάζουν, κάνουν έρωτα, γελούν με τη ζωή, επηρεάζονται από ανθρώπους που ζουν κι αναπνέουν κατά παράβαση των κανόνων της ζωής. Γιατί είναι άλλο πράγμα η πίστη, ακόμη και στα όρια φονταμενταλισμού κι άλλο ο βιασμός των αναγκών του πνεύματος και του σώματος που αυτοκαταδικάζονται. Είναι άλλο πράγμα το φως της θρησκείας κι άλλο το σκοτάδι του Μεσαίωνα στον οποίο εξακολουθούν να ζουν. Είναι άλλο πράγμα η πίστη κι άλλο πράγμα το φρένο στην εξέλιξη της ζωής και των κοινωνιών, όπου τα σύνορα με τον έξω κόσμο περιγράφεται ως …πτώση στην αμαρτία. Είναι άλλο πράγμα η θρησκεία κι η πίστη κι άλλο ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός ρασοφόρων, με τον οποίο επιδιώκεται ο έλεγχος της ατομικής μα και συλλογικής ζωής.
Αυτοί οι τύποι της «Νίκης» κι όσοι τους καθοδηγούν, ρασοφόροι κι επιχειρηματίες, γελοιοποιούν την πίστη, την Ορθοδοξία και την ίδια την Εκκλησία. Κάποιοι εκ του Αγίου Όρους (όχι μόνο φυσικά) παίζουν ελεεινά βρόμικο παιγνίδι και τους κατευθύνουν για ίδιο όφελος και για αλλότριους σχεδιασμούς που προέρχονται από το εξωτερικό. Έχουν φτάσει στο σημείο να καπηλεύονται… Αγίους και να τους διαχωρίζουν σε… δικούς κι… αλλότριους!
Αυτά αποτελεί ύβρεις! Ύβρεις προς την Εκκλησία! Κι αν εξαιρέσει κάποιος μια ασθενική δήλωση του Αρχιεπισκόπου και 2-3 Μητροπολιτών, όλοι οι άλλοι ρασοφόροι σιωπούν! Κι ας εκτυλίσσεται μπροστά τους ένας αντιεκκλησιαστικός βιασμός!
Κάπως έτσι λοιπόν, αβίαστα οι πολίτες ερωτούν: Τι κάνετε ωρέ ρασοφόροι; Πώς ταπεινώνετε δια της σιωπής σας την πίστη των Ελλήνων;
Υπάρχουν απαντήσεις; Και δη μαζικές;
Ιδού η Ρόδος Σεβασμιότατοι, Πανιερώτατοι, Θεοφιλέστατοι, Πανοσιολογιότατοι, Οσιότατοι, Αιδεσιμότατοι, Ιερολογιότατοι, Πρωτοσύγκελοι, Επίτροποι κι όλοι οι άλλοι…