Με καπέλο που θυμίζει Ιντιάνα Τζόουνς και φόντο την Καμάρα, τη Ροτόντα και το Λευκό Πύργο, ο Ευτύχης Μπλέτσας ξεναγεί τους επισκέπτες της Διεθνούς Έκθεσης Τουρισμού Philoxenia στη Θεσσαλονίκη.
Στη μίνι ταινία – ντοκιμαντέρ με θέμα «Τουρίστας στην πόλη μου» που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Οργανισμού Τουρισμού Θεσσαλονίκης, ο γνωστός τουριστικός κινηματογραφιστής συστήνει την πόλη του στους επισκέπτες, μιλά για την ιστορία της, «κερνάει» μπουγάτσα, βομβίδια και φραπέ και μοιράζεται τα μικρά μυστικά της Θεσσαλονίκης με τους τουρίστες.
«Λένε πως για να εκτιμήσεις τον τόπο σου πρέπει να γυρίσεις τον κόσμο. Ε, λοιπόν γύρισα τον κόσμο ολόκληρο και κατέληξα: τίποτα δεν συγκρίνεται με τη Θεσσαλονίκη», λέει ο ίδιος, ξεκινώντας τη μίνι ταινία και δηλώνει τουρίστας στην πόλη του ύστερα από ταξίδια σε εκατό χώρες και εκατοντάδες πόλεις σε όλο τον κόσμου. Στην παραγωγή κυριαρχούν εικόνες από τον Λευκό Πύργο, τις ομπρέλες του Ζογγολόπουλου στην παραλία, την πλατεία Αριστοτέλους, το καραβάκι που κάνει βόλτες στον Θερμαϊκό και τα τείχη της πόλης, ενώ την εικόνα πλαισιώνουν και τα τραγούδια του Ευτύχη Μπλέτσα.
Μιλώντας για την ιστορία της πόλης σημειώνει ότι ιδρύθηκε το 315 π.Χ. από τον Κάσσανδρο, ο οποίος της έδωσε και την ονομασία της συζύγου του, που ήταν μάλιστα και ετεροθαλής αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αφηγείται την ιστορία του Λευκού Πύργου, που υπήρξε φυλακή και χώρος βασανιστηρίων, σημειώνει ότι τα κτίρια γύρω του ταιριάζουν με τη γεωμετρία του χώρου και την ιστορικότητα του μνημείου και φτάνει ως το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, για τον οποίο μιλά με αναφορές στην προσωπικότητά του, την αυτοκρατορία που δημιούργησε, την ασπίδα και το δόρυ της μακεδονικής φάλαγγας.
Όταν φτάνει στην πλατεία Αριστοτέλους, τονίζει ότι είναι για πολλούς αρχιτεκτονικά το πιο όμορφο σημείο της πόλης καθώς σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ερνέστο Εμπράρ και χτίστηκε μετά τη μεγάλη πυρκαγιά της πόλης το 1917. Στο Καπάνι συστήνει στους επισκέπτες τον μικρό γαστρονομικό παράδεισο της πόλης και δοκιμάζει ελιές Χαλκιδικής. Κάθεται στα μεζεδοπωλεία κοντά στη στοά Μοδιάνο και λίγο παραδίπλα, στα Λουλουδάδικα, βρίσκει κομμάτια από την ιστορία της πόλης.
Ειδικά για τη γαστρονομία της περιοχής υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη ταυτότητά της έχει αναγνωριστεί από την Unesco και προτείνει, μεταξύ άλλων, μπουγάτσα με άχνη ζάχαρη και κανέλα αλλά και με τυρί, σπανάκι και κιμά, κουλούρι με σουσάμι, βομβίδια, μπακαλιαράκια με σκορδαλιά και τηγανητές πατάτες, φραπέ αλλά και γεμιστά, παστουρμαδόπιτα Καισαρείας, Χουνκιάρ Μπεγεντί, γεμιστό τσουρέκι με επικάλυψη, καριόκα, σιροπιαστά και τρίγωνα Πανοράματος.
Η μίνι – ταινία «Τουρίστας στην πόλη μου» περιλαμβάνει ακόμη αναφορές στον βυζαντινό και αρχαιολογικό μουσείο, τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1926, τον πύργο του ΟΤΕ που έχει ύψος 76 μέτρα και φτιάχτηκε το 1966, το δημαρχείο της Θεσσαλονίκης, τη συνοικία των Εξοχών με τα παλιά, διατηρητέα αρχοντικά, την Άνω Πόλη, τα Κάστρα και τον Πύργο του Τριγωνίου, καθώς και το βυζαντινό φρούριο Επταπύργιο (Γεντί Κουλέ).
Ο Ευτύχης Μπλέτσας μοιράζεται επίσης μικρά μυστικά με τους επισκέπτες, λέγοντας ότι όταν βρέχει στην πόλη μπορεί κανείς να περπατήσει κάτω από τις καμάρες στην πλατεία Αριστοτέλους. Μιλάει ακόμα για το σταματημένο ρολόι του παλιού Χρηματιστηρίου της Θεσσαλονίκης που πάγωσε την ώρα του μεγάλου σεισμού του 1978 και, τέλος, κάνει ποδήλατο με την Ηλέκτρα Αστέρη και τα παιδιά τους στην παραλία, παροτρύνοντας τον επισκέπτη να δει το ηλιοβασίλεμα από τα κάστρα.
Η μίνι ταινία – ντοκιμαντέρ με θέμα «Τουρίστας στην πόλη μου» προβάλλεται ανά μία ώρα από σήμερα μέχρι και την Κυριακή στο «Σινέ Θεσσαλονίκη» (περίπτερο 13, σταντ C22), στην έκθεση Philoxenia.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
