Τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία μαθαίνει και μένει άφωνη τόσα και τόσα που προκαλούν άνθρωποι της διπλανής πόρτας, επώνυμοι και λιγότερο επώνυμοι.
Από τη στιγμή που άνοιξε το στόμα της η Σοφία Μπεκατώρου κι ύστερα, όλο και περισσότερες γυναίκες, αγόρια αλλά και μικρά παιδιά καταγγέλλουν μύρια όσα για σεξουαλικές επιθέσεις και βιασμούς. Είδαμε προφυλακίσεις επωνύμων, αποκαλύψεις σε αίθουσες δικαστηρίων ακόμη και διαπομπεύσεις τους.
Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να περνούν ο ένας μετά τον άλλο –κάποιοι να προφυλακίζονται κιόλας και να έπονται κι άλλοι- διάφοροι διεστραμμένοι τύποι που συνομιλούσαν ή «συνομιλούσαν» με το δωδεκάχρονο κορίτσι στον Κολωνό.
Βλέπουμε την κοινή γνώμη να παρακολουθεί με αποτροπιασμό τις διάφορες υποθέσεις ντροπής, όπως του κοριτσιού στον Κολωνό ή των παιδιών στα Πετράλωνα ή και του συγγραφέα παιδικών βιβλίων (!!) που προφυλακίστηκε για παιδική πορνογραφία.
Βλέπουμε τον πρωθυπουργό να τοποθετεί την πάταξη της σεξουαλικής βίας κατά των παιδιών στην κορυφή των εθνικών προτεραιοτήτων και ν’ αναδεικνύει τις σημαντικές πτυχές του εθνικού σχεδίου δράσης για την προστασία των ανηλίκων.
Βλέπουμε ότι αυτή η κυβέρνηση αυστηροποίησε στο έπακρο τις ποινές για βιασμούς ανηλίκων, καθιστώντας κακούργημα τον βιασμό, γεγονός που επισύρει ισόβια.
Βλέπουμε ότι στο επίπεδο της καταστολής έχουν δρομολογηθεί σημαντικές αλλαγές, αφού οι αστυνομικοί έχουν λάβει υψηλών προδιαγραφών εκπαίδευση. Το δείχνουν άλλωστε και οι τελευταίες υποθέσεις που εξιχνιάζονται.
Βλέπουμε ότι από πέρυσι η Κεραμέως έχει εντάξει στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα νηπιαγωγείων, δημοτικών και γυμνασίων τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, με θεματικές που στοχεύουν στη δημιουργία κουλτούρας πρόληψης της βίας και την καλλιέργεια του αλληλοσεβασμού, καθώς και την σεξουαλική αγωγή που ήδη διδάσκεται. Ενώ, θεσμοθείται αμέσως ο σύμβουλος σχολικής ζωής, δηλαδή ένας εκπαιδευτικός που θα είναι το πρώτο σημείο αναφοράς για μαθητές που θέλουν να μοιραστούν κάτι που τους προβληματίζει.
Είδαμε και με πόση ταχύτητα κινήθηκε η ΕΛΑΣ με την σύλληψη του Αλβανού βιαστή με το τατουάζ στο Παλαιό Φάληρο.
Αυτά είναι όσα βλέπουμε, όσα ακούμε και μαθαίνουμε. Μα υπάρχουν κι όσα δεν βλέπουμε, δεν μαθαίνουμε. Όσα αποσοβούνται και δεν φτάνουν στα τηλεοπτικά κανάλια. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση μιας νέας κοπέλας σε πόλη της Κεντρικής Μακεδονίας, όπου η ταχύτατη παρέμβαση του υπουργού ΠΡΟΠΟ, Τάκη Θεοδωρικάκου, την έσωσε από την κόλαση που ζούσε. Μαζί, φυσικά, με τις ενέργειες του στρατηγού από τη Θεσσαλονίκη και μιας εξαιρετικής υπαστυνόμου από γειτονική περιοχή. Δεν το έμαθε ποτέ κανένας, δεν το «πούλησαν» στην κοινή γνώμη, μα τους αξίζουν εύσημα.
Η ουσία λοιπόν είναι, ότι από την Πολιτεία υφαίνεται ένα δίχτυ προστασίας των παιδιών. Πρέπει όμως να συνδράμουμε κι όλοι εμείς, η κοινωνία. Να έχουμε ανοικτά μάτια κι αυτιά… Να ειδοποιούμε όσους πρέπει αν μαθαίνουμε κάτι…
Το δίχτυ προστασίας που δημιουργείται δεν ισχυρίζομαι ότι θα λειτουργεί πάντα αποτελεσματικά. Όμως είναι κάτι πολύ σημαντικό, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την αυστηροποίηση των ποινών και τα ισόβια για υποθέσεις βιασμών.
