Το ζήτημα της Κοινωνικής Κατοικίας, ενός προγράμματος παροχής φθηνής προς ενοικίαση στέγης σε νέες οικογένειες, το οποίο έχει θέσει πρώτο στη δημόσια σφαίρα το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, αναλύθηκε διεξοδικά στη σχετική θεματική συζήτηση, με ομιλητές την Υφυπουργό Υποδομών υπεύθυνη για την Κοινωνική Στέγη στην Πορτογαλία, Μαρίνα Γκονσάλβες, και την πρόεδρο του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση & Πρόεδρο High Level Group ΕΕ για τη μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους, Άννα Διαμαντοπούλου, και συντονιστή τον Εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Δημήτρη Μάντζο.
Η Μαρίνα Γκονσάλβες, η οποία προσεκλήθη από τον πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη και ταξίδεψε αποκλειστικά για το σκοπό αυτό στην Ελλάδα, ανέπτυξε το πρόγραμμα Κοινωνικής Στέγης της Πορτογαλίας, το οποίο είναι ιδιαίτερα διευρυμένο, με τη συνεργασία της αυτοδιοίκησης και τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης.
«Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε εργαλεία για να υπάρξει απάντηση στις ανάγκες του πληθυσμού για κοινωνική στέγη», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ παρουσίασε και το πρόγραμμα επείγουσας ανάγκης, που αφορά στον πόλεμο της Ουκρανίας. «Η λύση στο πρόβλημα στέγασης είναι να αυξήσουμε το δημόσιο απόθεμα κοινωνικής κατοικίας», πρόσθεσε η κα. Γκονσάλβες.Από την πλευρά της, η Άννα Διαμαντοπούλου, ανέφερε ότι το κοινωνικό κράτος βρίσκεται στο κέντρο του ευρωπαϊκού και εθνικού διαλόγου, υπογραμμίζοντας ότι «δεν αρκεί να μιλάμε και να υποσχόμαστε. Δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνικό κράτος αν δεν στηριχθεί και επεκταθεί το παραγωγικό κράτος ώστε να διανείμουμε δίκαια τον πλούτο».
«Μητέρα όλων των αλλαγών είναι η τεχνολογία. Είμαστε στην Δ’ Βιομηχανική Επανάσταση και εδώ είναι το στοίχημά μας. Το νέο ΠΑΣΟΚ έχει μπροστά του αυτό το στοίχημα του μέλλοντος. Η σοσιαλδημοκρατία είναι η κεντρική ιδέα για τον ευρύτερο χώρο που θα φέρει τις αλλαγές», πρόσθεσε η κα. Διαμαντοπούλου.
Ο Δημήτρης Μάντζος εξέφρασε την άποψη ότι «η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία οφείλει να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην προάσπιση της κατοικίας ως συλλογικό αγαθό», προσθέτοντας ότι «η εμπειρία της Ευρώπης είναι διδακτική και ενδεικτική των πολιτικών συσχετισμών και του τρόπου που αντιλαμβάνονται το κοινωνικό κράτος οι δυνάμεις της συντήρησης σε σχέση με τις πολιτικές δυνάμεις της προόδου».