Εγκλωβισμένη η χώρα στις ιδεοληψίες που διακατέχουν την κυβέρνησή της, τις συνεχείς λανθασμένες επιλογές, τη μίζερη πραγματικότητα της κρίσης και την παραγωγή παραπολιτικής κι όχι πολιτικής, προσπερνά αβρόχοις ποσί τα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα που σοβούν πέριξ της.
Τέσσερα κορυφαία ζητήματα που μοιάζουν με χειροβομβίδες που κρατά στα χέρια της η κυβέρνηση βρίσκονται σε συνεχή διέγερση κι όμως ουδείς δείχνει να νοιάζεται και ν’ ασχολείται.
- Ονομασία των Σκοπίων.
- ΔΕΗ.
- Τράπεζες.
- Ασφαλιστικό.
Να τα δούμε τηλεγραφικά.
- Ονομασία των Σκοπίων.
ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για να κλείσει η ανοικτή πληγή της ονομασίας των Σκοπίων.
Αφενός για να ασφαλίσουν ότι θα παραμείνουν κλειστές οι πόρτες σε οποιαδήποτε επιρροή της Ρωσίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη κι αφετέρου για να υπάρχει ηρεμία στα Βαλκάνια εν όψει εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Ανατολής.
ΗΠΑ και ΝΑΤΟ πιέζουν την Ελλάδα για άρση του βέτο της Ελλάδας για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, που έβαλε ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι το 2008.
Πλην των πιέσεων, κινούνται περιφερειακά κι ήδη έκλεισαν δυο «μαύρες τρύπες» της περιοχής.
- Τελείωσε ο εθνικιστής Γκρουέφσκι στα Σκόπια που προκαλούσε συνεχώς την Αθήνα και τη Βουλγαρία.
- Υπεγράφη, τον Αύγουστο, το σύμφωνο φιλίας Βουλγαρίας και Σκοπίων.
- Το καλοκαίρι (Ιούνιος) έγινε μέλος του ΝΑΤΟ το Μαυροβούνιο.
Ουδείς στη χώρα μας ασχολήθηκε με το σύμφωνο φιλίας Βουλγαρίας – Σκοπίων. Πολύ περισσότερο αφού στο κείμενο του συμφώνου, η Βουλγαρία παρέκαμψε την «κόκκινη γραμμή» της για μη αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας».
Τα δε Σκόπια, παραιτήθηκαν από την διεκδίκηση της «μακεδονικής» μειονότητας στη Βουλγαρία.
Διπλωματικοί παρατηρητές ισχυρίζονται ότι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ δεν είναι αδιάφοροι στην ονομασία «Άνω Μακεδονία», την οποία θεωρούν ρεαλιστική. Αυτή την ονομασία την απορρίπτουν οι Βούλγαροι επειδή έτσι μένουν ανοικτά τα δικά της σύνορα.
Εμείς; Εμείς τι λέμε; Τι κάνουμε; Ουδείς γνωρίζει.
Το βέβαιο είναι ότι η συνάντηση Τραμπ – Τσίπρα στις 17 Οκτωβρίου, κλείστηκε ουσιαστικά περί τούτου.
- ΔΕΗ
Η ΔΕΗ, συμφώνως με όσα η ίδια έδωσε στη δημοσιότητα για το πρώτο εξάμηνο του 2017, έχει μειωμένα καθαρά κέρδη παρ’ ότι σ’ αυτά έχουν αθροιστεί και τα έσοδα από την πώληση του ΑΔΜΗΕ.
Γεγονός που δείχνει ότι η κατάσταση είναι δραματική.
Πολύ περισσότερο αφού χάνει σταθερά πελάτες από τους παρόχους ρεύματος κι … αυξάνει το κόστος λειτουργίας της!!!
Αυτή τη στιγμή, στη ΔΕΗ το μέσο κόστος ανά εργαζόμενο είναι άνω των 50 χιλιάδων ευρώ, ενώ οι λειτουργικές ζημιές καλύπτονται από έκτακτα έσοδα, όπως από την πώληση του ΑΔΜΗΕ. Κι αν αναλογιστούμε ότι, λόγω μνημονιακής υποχρέωσης, πρέπει την επόμενη διετία να πέσει το ποσοστό της στο μερίδιο αγοράς κάτω από το 50%, για λόγους ανταγωνισμού, αντιλαμβάνεστε τι χειροβομβίδα κρατά η κυβέρνηση…
Που δεν απασφαλίζεται ΜΟΝΟ αν γίνουν δραστικές μειώσεις μισθών και απολύσεις.
- Τράπεζες
Στις τράπεζες τα «κόκκινα δάνεια» εξακολουθούν και στοιβάζονται. Χωρίς καν να έχει δημιουργηθεί ένας μηχανισμός για να διακρίνονται ποιοι είναι σε πραγματική αδυναμία να τα εξυπηρετούν και ποιοι είναι μπαταχτσήδες.
Το ΔΝΤ πετάει συνεχώς μπηχτές για νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Και κάποιοι ψιθυρίζουν (το λέω κομψά) για ανάγκη bail-in…
- Ασφαλιστικό
Στο ασφαλιστικό, κυβέρνηση και κοινωνία βιώνουν την καταστροφή που επέφερε ο Κατρούγκαλος.
Αυτό δεν είναι … χειροβομβίδα μα πυρηνική βόμβα.
Αναλογιστείτε μόνο τούτο:
Όλα, μα όλα τα έσοδα της κυβέρνησης (φόρος εισοδήματος πολιτών, φόρος εισοδήματος εταιρειών κι ολόκληρος ο ΕΝΦΙΑ) ΔΕΝ καλύπτουν το κενό που δημιουργείται στο ασφαλιστικό σύστημα, όσο διατηρούνται αυτές οι συντάξεις, αυτά τα όρια συνταξιοδότησης και τα ευγενή ταμεία!
Είναι σαφές και ξεκάθαρο.
Και τις τέσσερις χειροβομβίδες, η κυβέρνηση τις λιβανίζει στα χέρια της και το πρόβλημα μεγεθύνεται. Κι όλο και περισσότεροι πολιτικοί παρατηρητές ισχυρίζονται ότι ο Τσίπρας έχει κατά νου να τις δώσει στα χέρια του επόμενου.
Για να μπορεί να ξαναβγαίνει μετά στο πεζοδρόμιο και να διατηρεί την κομματική του υπόσταση…
