Είναι βέβαιο ότι στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δημιουργούνται αυτομάτως συνειρμοί όταν βλέπουν τον Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη και στο βήμα της ΔΕΘ. Συνειρμοί που έχουν να κάνουν με το παραμυθένιο πρόγραμμα του 2014, με λεονταρισμούς που αποδείχτηκαν γατίσιοι, ακόμη και με τα εγκαίνια του Μετρό σε …μουσαμάδες!
Κάπως έτσι λοιπόν, ελάχιστοι έδωσαν βάση σε όσα είπε ή έκανε, αφού στερείται πλέον αξιοπιστίας σε κοινωνικά στρώματα πέραν εκείνων των κομματικών στεγανών. Όσοι ακούνε πια τον Αλέξη Τσίπρα, ότι και να λέει, κρατάνε μικρό καλάθι.
Όσα εξήγγειλε στη ΔΕΘ είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι καν κοστολογημένα ή έστω δεν έχουν καν λογικό υπόβαθρο συζήτησης. Πώς στα κομμάτια υπόσχεσαι ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια, προσλήψεις παντού και ταυτοχρόνως φορολογικές ελαφρύνσεις; Και γιατί υπόσχεσαι μόνο 800 ευρώ βασικό μισθό, όταν το ΚΚΕ υπόσχεται 1200; Πώς υπόσχεσαι 800 όταν τα 650 τα έκανες 500;
Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε και πάλι να ψαρεύει παντού. Τη μια ημέρα στα πράσινα, την άλλη στα κόκκινα, ενίοτε και στο βαθύ –μαύρο μπλε!
Κατ’ αρχάς στο ΠαΣοΚ της Φώφης Γεννηματά που παρακολουθεί ανήμπορη, άβουλη, άφωνη, ίσως και μοιραία, τη λεηλασία που επιχειρείται προς το κόμμα της και την αφετηρία του. Τους κλέβει τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου, τους έκλεψε οπαδούς και τώρα λεηλατεί τα χρώματα και τα συνθήματα. Ταυτοχρόνως υιοθετεί τις θέσεις της σκληρής Δεξιάς των καιροσκόπων, οσφυοκαμπτών της εξουσίας. Ξέρει εκείνος, μαζί της συγκυβέρνησε. Υιοθετεί λοιπόν τις θέσεις της στα ελληνοτουρκικά. Όχι εκ πεποιθήσεως ή εξ αρχών, αλλά μόνο και μόνο για να δημιουργήσει ρήγματα στον αντίπαλό του.
Ο Αλέξης Τσίπρας παρ’ ότι εμφανίστηκε έτοιμος να κυβερνήσει, ουσιαστικά επανέλαβε πράγματα ανεδαφικά που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Είπε, μεταξύ άλλων, ότι θα… κρατικοποιήσει μια συστημική τράπεζα για να μπορεί ν’ ασκεί αναπτυξιακή πολιτική. Όμως, αυτό παραπέμπει στο θλιβερό 2015, τις κλειστές τράπεζες, τα capital controls, την ακροβασία ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην απόλυτη δυστυχία αλλά κι όλα τα δεινά που προκλήθηκαν από την κυβέρνησή της Αριστεράς και της τυχοδιωκτικής Δεξιάς.
Αναφέρθηκε και στην διαγραφή ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε από την πανδημία. Άντε πάλι η σεισάχθεια και τα παρόμοια φληναφήματα. Ποιους μπορεί να πείσει μ’ αυτά;
Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε να τον ψηφίσει η κοινωνία για να της δώσει τα πάντα. Να μεγαλώσει το κράτος με νέες χιλιάδες προσλήψεις αλλά και να καταργήσει σοβαρές μεταρρυθμίσεις στις οποίες έχει προχωρήσει αυτή η κυβέρνηση.
Μα γιατί να τον ψηφίσει η κοινωνία σήμερα ή αύριο, αφού τον καταψήφισε το 2019 και μάλιστα με ηχηρό τρόπο; Γιατί να του δώσει η κοινωνία δεύτερη ευκαιρία όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι από τον βασικό του αντίπαλο υστερεί παρασάγγας σε πολιτικό, μορφωτικό επίπεδο και πολιτισμική κουλτούρα;
Ο Αλέξης Τσίπρας το έδειξε για μια ακόμη φορά στη Θεσσαλονίκη το Σαββατοκύριακο που πέρασε: Ο ίδιος και το κόμμα του έχουν πιάσει ταβάνι! Κι αυτό το γνωρίζουν όλοι, πρωτίστως στο κόμμα του. Απλώς θεωρούν ότι δεν έχουν περιθώρια να κάνουν το παραμικρό, αφού κακά τα ψέματα, ακολουθεί χάος…. Γνωρίζουν στην Κουμουνδούρου ή πέριξ αυτής ότι χωρίς τον Τσίπρα είναι … 3% αλλά και με τον Τσίπρα δεν υπάρχει καμιά προοπτική.
Ο Αλέξης Τσίπρας, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να γίνει πάλι πρωθυπουργός. Κι αυτό για το οποίο θα «πολεμήσει» είναι να λάβει ένα αξιοπρόσεκτο εκλογικό ποσοστό, ούτως ώστε να μην αμφισβητηθεί η πρωτοκαθεδρία του στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι ο στόχος. Τον περιέγραψε άλλωστε στη συνέντευξη της Θεσσαλονίκης: Στοχεύει σ’ ένα ποσοστό αντίστοιχο των εκλογών του 2019, δηλαδή πέριξ του 30%. Όλα τα άλλα του είναι περιττά. Κι οι υποσχέσεις κι η Μεσαία τάξη κι οι μεταρρυθμίσεις και τα αφηγήματα…
