Είμαστε στο καφενείο του χωριού.
Γερόντια και νιοι κάθονται γύρω από το σιδερένιο τραπεζάκι επάνω στο οποίο είναι αραδιασμένοι διάφοροι μεζέδες, τσίπουρα και ούζα.
Ο καθένας το μακρύ και το κοντό του.
Αγορεύουν οι δυο προύχοντες της εξουσίας με ύφος «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» κι «όλους κι όλα τα γαμ&ω».
Τον ένα τον φωνάζουν Αλέξη και τον άλλο Μπάνο.
Μόλις λέει κάτι ο ένας κλείνει το μάτι στον άλλο σαν να λέει «καλά δεν τα λέω ρε μαλάκα»; Κι ο άλλος του γνέφει το καταφατικά την κεφάλα. Κι ύστερα αυτοκαμαρώνονται μαζί.
Εκεί, στο καφενείο είπαν ν’ αφήσουν το παιγνίδι της οικονομίας και να παίξουν το παιγνίδι της εξωτερικής πολιτικής.
Ξαπλάρουν, λοιπόν, στις καρέκλες τους, πιάνουν κι άλλες τέσσερις ο καθένας για να βάλουν χέρια και πόδια κι αρχίζουν το παιγνίδι.
- Ρε μαλάκα, όμηροι είναι οι δικοί μας…
- Σκάσε ρε μαλάκα μη λες τέτοια κι ακούει δίπλα η κυρά Χαρίκλεια κι ανησυχάει…
- Μέχρι το Πάσχα θα έχουν έρθει, μου είπε ο κολλητός μου που είναι κολλητός της κολλητής μιας γκόμενας του Πούτιν, ότι ο Ρώσος θα μεσολαβήσει επειδή είναι ορθόδοξος…
- Ναι αλλά δεν είναι ορθόδοξος ο Ερντογάν…
- Ε και τι έγινε ρε αδελφέ; Καλή καρδιά να ούμ’…
- Ρε μαλάκα, ούτε σε 15 χρόνια δεν βγαίνουν!
- Ποιος τα λέει αυτά ρε μαλάκα;
- Δεν σου λέω, είναι εμπιστευτικό…
- Το άλλο; Που λέει ο καραγκιόζης μαλακίες; Και ζητάει και τα ρέστα!
- Να του την πεις, μη κολώνεις…
- Ναι ρε μαλάκα, θα του πω στα ίσια ότι είναι σουλτάνος…
- Καλά, χάνεις λάδια; Θα του κάνεις τα μούτρα κρέας. Εγώ θα του πω χοντρά ότι είναι μαλάκας και τρελός.
- Εσύ θα τα πεις χοντρά επειδή είσαι χοντρός… Αλλά μέσα είσαι ρε Μπάνο…
- Θα του πω ότι εμείς τους γαμίς&αμε το 1821…
- Ψιτ παιδί, φέρε δυο ούζα ακόμη, με τριπλό μεζέ…
- Έτσι που λες Αλέξη… Γράψτον στ’ αρχ&δια σου…
Κάπου εκεί, από την ομήγυρη πετάγεται ένας. Άκουσα ότι τον λένε μεσιέ Κατρουγκάλ.
- Η Τουρκία δεν μπορεί να μας κερδίσει πόλεμο στο Αιγαίο!
Ο καφετζής, λογικός άνθρωπος και περπατημένος κλάνει μέντα.
Πόλεμο; Έχουμε πόλεμο; Λες να ξέρει κάτι ο μεσιέ Κατρουγκάλ;
Μπααααααα!
Απερίσκεπτος είναι κι αυτός. Σαν τους άλλους.
Ελαφρούτσικοι όλοι. Δεν λέω Μικρούτσικοι γιατί μπορεί να πεταχτεί από κάπου ο Θάνος και ν’ αρχίσει να άδει «ένα μικρό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες»….
Όλοι μαζί.
Ελαφρόμυαλοι. Κοκορόμυαλοι! Εγκληματικά ανεύθυνοι.
Κι όπως έγραψε η Ρέα Βιτάλη, σκέψου να είσαι χώρα στα δικά τους χέρια…
- Ψιτ παιδί, ακόμη τα ούζα με τον τριπλό μεζέ;
