Έγραφε το «Economist» προχθές, ότι η Ελλάδα « ύστερα από χρόνια επώδυνης αναδιάρθρωσης, βρίσκεται στην κορυφή της ετήσιας κατάταξής για τις οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου το 2023»!! Κι αν αυτό το αποδέχονται πλέον οι πάντες στην υφήλιο, πλην της ημέτερης μίζερης και εκτός πραγματικότητας αντιπολίτευσης, αν όλοι αποδέχονται τις σοβαρότατες μεταρρυθμίσεις του Μητσοτάκη στην Οικονομία, νομίζω ότι η μεγάλη μεταρρύθμιση της Παιδείας που έρχεται τον Ιανουάριο στην ανώτατη εκπαίδευση, θα είναι το μεγάλο σήμα κατατεθέν του. Τόσο για την Παιδεία, όσο και για την ίδια την ανάπτυξη της χώρας.
Η απαγόρευση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, αρχικά επιβλήθηκε από τη χούντα. Μετά τη μεταπολίτευση, η βαθιά συντηρητική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή την κατέστησε συνταγματική επιταγή, ενώ τελικά έγινε σημαία της Αριστεράς και της ιδεολογίας των κλειστών συνόρων και των περίκλειστων γνώσεων. Κι όταν κυβέρνησε το ΠαΣοΚ, η απαγόρευση ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, έγινε σημαία από… νάιλον του κρατισμού!
Έκτοτε υπήρξαν πολλές προσπάθειες συνταγματικής αναθεώρησης, μα όλες συγκρούονταν με τις ιδεοληψίες της Αριστεράς και του ΠαΣοΚ. Έκλειναν τα μάτια ακόμη και στην πραγματικότητα. Ήρθαν στην Ελλάδα πανεπιστήμια, λειτούργησαν ως κολλέγια, οι τίτλοι σπουδών τους αναγνωρίζονταν σε όλο τον κόσμο, πλην Ελλάδας. Κι αυτό κάποια στιγμή κατέρρευσε.
Το ΠαΣοΚ, επί των ημερών του Γιώργου Παπανδρέου, 2006, ήταν θετικό στη συνταγματική αναθεώρηση. Είναι χαρακτηριστικά όσα έλεγε στη Βουλή: «Χρειαζόμαστε μια ανοιχτή παιδεία για όλους σε ένα νέο παγκόσμιο περιβάλλον που να εξασφαλίζει ισότιμη και ουσιαστική πρόσβαση όλων στη σύγχρονη γνώση. Οι αλλαγές που απαιτούνται είναι μεγάλες. Απαιτούν τόλμη, εμπειρία και γνώση αλλά και βούληση, διάθεση για δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών και συναινέσεων» .
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τα έβαλε με τον Αλαβάνο του Συνασπισμού και την Παπαρρήγα, που ισχυρίζονταν ότι η μη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, προστατεύει τα ελληνικά. Έλεγε στη Βουλή, 2006: «Διαφωνώ ότι βοηθιέται το δημόσιο πανεπιστήμιο με το άρθρο 16. Φυλακίζεται σε ένα νομικό καθεστώς δυσκίνητο, που το εμποδίζει να προσελκύσει φοιτητές από το εξωτερικό, να συνδέεται με την περιφερειακή ανάπτυξη, να συνεργάζεται με άλλα ιδρύματος εντός ή εκτός της Ελλάδας. Το άρθρο 16 βάζει το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο σε μειονεκτική θέση απέναντι στα ιδιωτικά ή ξένα ιδρύματα. Ακόμη μειονεκτικότερη όταν πια έχουμε εξ αποστάσεως πτυχία που μπορεί να πάρει κανείς ακόμη και μέσω του διαδικτύου», έλεγε.
Λίγο μετά, κατά την προσφιλή του συνήθεια… πρότεινε ένα δημοψήφισμα για το άρθρο 16… και τελικά, όταν τον «πρόγκιξε» ο κρατιστής Ευάγγελος Βενιζέλος, έβαλε την …όπισθεν και χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία, με υπογραφή ΠαΣοΚ.
Σήμερα, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι βουλευτής του ΠαΣοΚ, αλλά ουδείς γνωρίζει τι θα κάνει το κόμμα του. Θεωρητικά ο Ανδρουλάκης έχει μια πανεύκολη επιλογή, ταυτισμένη με τη δημοσκοπική θέληση της κοινωνίας (53%), αλλά και τις επιταγές της εποχής. Άλλωστε, δεν μπορεί να συναινεί το ΠαΣοΚ σε κλειστά σύνορα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ταυτοχρόνως να ισχυρίζεται ότι αποτελεί προοδευτικό κόμμα… Αναμένουμε λοιπόν.
Όσο για την Αριστερά; Το ΚΚΕ ετοιμάζει ..επανάσταση στους δρόμους και στους χώρους των πανεπιστημίων, ο Κασσελάκης δηλώνει υπέρμαχος του Συντάγματος (που δεν συναινεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αναθεωρηθεί), η Κωνσταντοπούλου το ίδιο, όπως κι οι Τσακαλώτος – Χαρίτσης, παρ’ ότι σπούδασαν κι απέκτησαν σημαντικούς τίτλους σε ξένα ιδρύματα. Αριστερός αναχρονισμός και υποκρισία.
Κάτι τελευταίο: Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ κι η λοιπή Αριστερά παρουσιάζονται ως …στρατιώτες του Συντάγματος και του άρθρου 16, πρέπει να πούμε ότι η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ΔΕΝ είναι αντισυνταγματική. Άλλωστε το άρθρο 28 του Συντάγματος προβλέπει ότι την δημιουργία/ενεργοποίηση διακρατικών συμφωνιών, μέσω των οποίων θα ιδρυθούν στη χώρα μας ιδιωτικά πανεπιστήμια, με την ευθύνη της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Η σημαντικότερη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη.
