Όποιος παρακολουθεί με στοιχειώδη συνέπεια τα πολιτικά μας δρώμενα, θα γνωρίζει ότι η Αριστερά (κυρίως η Μαρξιστική κι η εξωκοινοβουλευτική) δεν αποδέχονται τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τις εξουσίες (με τη διάκρισή τους) που εμπεριέχονται και λειτουργούν εντός αυτής. Κι επειδή δεν την αποδέχονται θεωρούν ότι η Δικαιοσύνη είναι ταξική και δεν εκφράζει το περί Δικαίου αίσθημα. Φυσικά το περί Δικαίου λαϊκό αίσθημα σε καμιά ευνομούμενη Πολιτεία ευδοκιμεί, αλλά αυτό είναι ήσσονος σημασίας για τις μειοψηφίες του πεζοδρομίου και της βίας.
Σκέφτομαι ότι πριν από δώδεκα χρόνια συνέβη ένα αποτρόπαιο γεγονός με τη δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού από έναν αστυνομικό κι εν συνεχεία η Αριστερά κατέστρεψε την Αθήνα. Προφανώς επειδή νόμιζαν ότι έτσι εκδικούνται την συστημική Δικαιοσύνη της φιλελεύθερης Πολιτείας. Τότε, λοιπόν, κι επειδή η κυβέρνηση Καραμανλή –Παυλόπουλου «έφτυσαν» τους θεσμούς του Πολιτεύματος κι επέτρεψαν στις συμμορίες της πεζοδρομιακής λαοκρατίας να κάψουν, να καταστρέψουν, να κλέψουν και να δείχνουν το μεσαίο του δάκτυλο στην αστική δημοκρατία, καθιερώθηκε η «γιορτή» -καταστροφή του … Δεκέμβρη. Όπως εύστοχα έγραψε η Λένια Λιώση «αν δεν δούμε τις λάμψεις των μολότοφ να κάνουν φλαμπέ τα στολισμένα δέντρα, τότε δεν νιώθουμε ότι έρχονται γιορτές»!
Ο μοιραίος άνθρωπος εκείνων των ημερών, που αφελώς και εν τη πολιτική του μικρότητα νόμιζε ότι θα εκτονωθεί η κατάσταση με την απουσία των δυνάμεων του Κράτους, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ανταμείφθηκε κι έγινε αργότερα πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το ότι ήταν ο χειρότερος πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας είναι πια ήσσονος σημασίας.
Η ουσία είναι ότι από τότε κάθε τέτοια ημέρα ΔΕΝ τιμάται το δολοφονημένο παιδί αλλά οι καταστροφές! Η δε Αριστερά οικειοποιήθηκε άλλο ένα πρόσωπο για να το καταστήσει ήρωα και να ομιλεί για λογαριασμό του. Εδώ έχει ηρωοποιήσει στυγνούς δολοφόνους δεν θα το έκανε σ’ ένα δεκαπεντάχρονο παιδί;
Όμως ήταν ενοχλητική, ίσως και χυδαία η επικολυρική ανακοίνωση του Τσίπρα που θυμήθηκε την νεανική του ορμή στα πεζοδρόμια και μας ενημέρωσε ότι «η ιστορία δεν σταματά ούτε με λόγια, ούτε με γκλοπ, ούτε με σφαίρες»!!!!
Ο Αλέξης Τσίπρας μιλά υποκριτικά για γκλοπ, όταν ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι ο Παυλόπουλος εκείνο το βράδυ τα είχε απαγορέψει και παρακολουθούσε ως Νέρων την Αθήνα να καίγεται. Κι είχε «ψήσει» και τον Καραμανλή ότι έτσι πρέπει να γίνει…
Ο Αλέξης Τσίπρας μιλά υποκριτικά και για έναν ακόμη λόγο: Όσο ήταν πρωθυπουργός τα γκλοπ είχαν δια της βίας κλειστή την Ηρώδου Αττικού, ενώ συχνά –πυκνά προσγειώνονταν εναντίον συνταξιούχων ή και πολλών που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις για τις Πρέσπες, αρνούμενοι να αποδεχθούν την παράδοση εθνικότητας και γλώσσας στους βόρειους γείτονες.
Προχθές, ο Τσίπρας εμφανίστηκε πάλι οργισμένος (το συνηθισμένο του, δηλαδή) και μίλησε για γκλοπ επειδή η κυβέρνηση, σωστά, απαγόρεψε την επετειακή μάζωξη καταστροφής. Την ώρα που η χώρα μετρούσε 101 νεκρούς και βρίσκεται σε καθεστώς καραντίνας!
Έκανε τα ίδια όπως τότε με την προσπάθεια της Αστυνομίας να περιορίσει τις νυχτερινές μπυροκατανύξεις σε πλατείες και δρόμους. Μίλησε για στοχοποίηση της νέας γενιάς, για περιορισμό δημοκρατικών ελευθεριών κι άλλα παρόμοια…
Αυτή είναι η Αριστερά. Οι αντιθεσμικές κουταμάρες αποτελούν το οπλοστάσιό της και προβάλλουν προκαταβολική ιδεοληπτική «αντίσταση» που τελικά συντελεί στην εξάπλωση της πανδημίας.
Μοιραία βρίσκονται μακριά από την κοινωνία. Η οποία κατανοεί και τις δυσκολίες λόγω της παγκόσμιας (κι όχι δικής μας) πανδημίας αλλά και της διεθνούς οικονομικής ύφεσης.
