Πολλές φορές εμείς εδώ στην Ελλάδα νομίζουμε ότι είμαστε ομφαλός της γης κι ότι όλα παγκοσμίως κινούνται γύρω από τις δικές μας ανάγκες, απαιτήσεις, ακόμη και παραλογισμούς. Μα η πραγματικότητα λέει άλλα. Λέει ότι είμαστε μια κουκίδα στον χάρτη κι ότι αν ένας Κινέζος φταρνιστεί στη Σαγκάη, θα τον ακούσουν στο Μόναχο, στη Νέα Υόρκη ή στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Ότι συμβαίνει λοιπόν σε κάθε σημείο του πλανήτη, έχει άμεσο αντίκτυπο σε όλα τα άλλα, φυσικά και σ’ εμάς στην Ελλάδα. Το είδαμε στην πανδημία, στον πόλεμο της Ουκρανίας, το είδαμε παλιότερα με τις συνεχείς κρίσεις των χρηματιστηρίων, αλλά και του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.
Το βλέπουμε πάλι με τα φάρμακα. Οι ελλείψεις φαρμάκων δεν αποτελεί δικό μας φαινόμενο αλλά παγκόσμιο! Εκτός των επιμέρους ιδιαιτεροτήτων σε κάθε Ήπειρο ή χώρα, το βέβαιο είναι ότι για τις ελλείψεις στη Δύση φταίει η Δύση! Η Δύση που στις χαλαρές και μακάριες ημέρες δεν φρόντισε να δημιουργήσει ασφαλιστικές δικλείδες, ούτως ώστε μα μην παράγεται το 60% και πλέον των δραστικών ουσιών, σε δυο μόνο χώρες: Κίνα και Ινδία. Μαζί με τα γενόσημα.
Προσέξτε: Η Ινδία αποτελεί την κορυφαία χώρα στην παραγωγή αντιβιοτικών! Όμως για να παράξει πρέπει να εισαγάγει πρώτες ύλες από την Κίνα! Μύλος! Το επέτρεψε αυτό η Δύση, επειδή στις ασιατικές χώρες ήταν κι είναι φθηνότερη η παραγωγική διαδικασία φαρμάκων.
Τώρα λοιπόν υπάρχει πρόβλημα. Κι η Ευρώπη τρέχει και δεν φτάνει, ενώ προχωρά στην ενίσχυση της φαρμακοβιομηχανίας σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Το φάρμακο στην Ελλάδα
Στη χώρα μας το φάρμακο πάμφθηνο. Οι δε φαρμακαποθήκες έχουν κέρδος περίπου στο 4,7% κάθε φαρμάκου που διακινούν στην Ελλάδα.
Γιατί υπάρχουν ελλείψεις λοιπόν, πέραν εκείνων που παρατηρούνται εξ αιτίας της έλλειψης πρώτων/δραστικών ουσιών;
Οι ελλείψεις οφείλονται επειδή οι φαρμακαποθήκες εξάγουν μεγάλες ποσότητες φαρμάκων, αφού για κάθε τι που εξαγάγουν, έχουν ποσοστό κέρδους από 75 μέχρι 190%!!!
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα κυκλοφορούν περισσότερα από 1300 φάρμακα με τιμή πολύ χαμηλότερη από τη χαμηλότερη τιμή της Ευρώπης.
Προσέξτε: Οι πολυεθνικές εταιρείες εισάγουν φάρμακα σε επαρκή αριθμό. Τα παραλαμβάνουν οι φαρμακαποθήκες που εν συνεχεία τα …επανεξαγάγουν με τεράστιο κέρδος. Κάτι που είναι απολύτως νόμιμο.
Εδώ λοιπόν, πρέπει να βάλουμε στη συζήτηση την εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες. Είναι από τις πιο ισχυρές στην Ευρώπη, με περίπου 50 παραγωγικές μονάδες, δυνατότητα κάλυψης περισσότερο από το 80% της εγχώριας ζήτησης και εξαιρετική ποιότητα.
Ποιο είναι το πρόβλημά τους; Το πρώτιστο είναι η έλλειψη πρώτων υλών από την Ασία. Κατά δεύτερο είναι η μέθοδος τιμολόγησης αφού με τις υποχρεωτικές εκπτώσεις κι επιστροφές , επιστρέφουν το 50% των κερδών τους. Όσοι γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες δεν κερδίζουν τίποτα στα φτηνά φάρμακα. Φέρνουν μάλιστα ως παράδειγμα την τιμή των 2.5 ευρώ σ’ ένα φάρμακο, στο οποίο όταν επιστραφεί το 50% της αξίας του, όσα μένουν αποτελούν κόστος παραγωγής και λειτουργικότητας.
Τι ζητάνε λοιπόν οι φαρμακοβιομήχανοι; Την αναπροσαρμογή του ποσοστού επιστροφής, αφού λένε ότι έτσι θα μπορέσουν να αυξήσουν την παραγωγή τους, να επενδύσουν περισσότερο σε έρευνα και παραγωγή και τελικά να υπάρχει τόσο επάρκεια στην ελληνική αγορά, όσο και εξαγωγές με εισροή χρημάτων, ενισχυτικών στο ΑΕΠ.
Ποιος όμως θα πληρώσει την μείωση του ποσοστού τους από το σημερινό 50%; Ο προϋπολογισμός; Μάλλον δεν το αντέχει.
Κι ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται… Και θα κάνει κύκλους…
