Είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει στα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία με τις έντονες και καθημερινές ριπές εναντίον του Μητσοτάκη, διαμορφώνουν πολιτικό κλίμα και τάσεις. Κι είναι απίστευτο κι εντυπωσιακό επειδή, παρά τούτο, ο Μητσοτάκης παραμένει (δημοσκοπικά) με τεράστια διαφορά ο πιο υπεύθυνος πολιτικός της χώρας, ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός και δη με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο. Ταυτοχρόνως, το κόμμα του κινείται πέριξ του 28%, παρ’ όλη την κινητοποίηση για τα Τέμπη και τη δήθεν συγκάλυψη, για την ακρίβεια ή οτιδήποτε άλλο. Μ’ εφημερίδες, ραδιόφωνα κι ιστοσελίδες να τον ραπίζουν συστηματικά και να αποθεώνουν τον τίποτα.
Μ’ αυτά τα δεδομένα λοιπόν, αποτελεί τεράστια έκπληξη αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα με τον Μητσοτάκη. Έχει απέναντί του όλο το πολιτικό σύστημα, μέρος του κόμματός του και τους επιχειρηματίες/ βαρόνους των ΜΜΕ κι όμως εξακολουθεί ν’ απολαμβάνει σημαντικής εμπιστοσύνης από την κοινωνία. Ταυτοχρόνως δε, κάνει «περίπατο» ο μύθος ότι ο πρωθυπουργός κι η κυβέρνηση απολαμβάνουν επικοινωνιακή ασυλία ή έστω ανοχή! Παραμύθια της Χαλιμάς.
Για σκεφτείτε:
Α. Το ΟΡΕΝ, του ομογενή επιχειρηματία, «φίλου» του Πούτιν, που δήλωνε ότι δεν θα… επιτρέψει ποτέ να γίνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, βρίσκεται στη μάχη εναντίον του εδώ και χρόνια. Μπορεί να έχει ελάχιστες τηλεθεάσεις, αλλά η προπαγάνδα του βρίσκεται στον αφρό.
Β. Το MEGA, χτυπά σαν χταπόδι τον Μητσοτάκη, από το ένα πρωί μέχρι το άλλο. Έχει «ξεθάψει» μέχρι και τον παρακμιακό «biri biri maker» Λαζόπουλο, ενώ οι ενημερωτικές του εκπομπές ράβουν και ξηλώνουν…
Γ. Το Star κι ο Alpha, εκφράζουν σαφή αντικυβερνητική/αντιμητσοτακική στάση. Μπορεί να μη διαθέτουν αναλυτές σημαντικού ειδικού βάρους, αλλά ακόμη και στις εκπομπές κουτσομπολιού, κτυπάνε τον Μητσοτάκη…
Δ. Στον ΑΝΤ1 ακούνε Μητσοτάκη και βγάζουν φλύκταινες, ενώ έχουν καταστήσει ….πολιτικό όπλο εναντίον του Μητσοτάκη, τον… Κανάκη.
Ε. Ο SKAI, τηρεί μεν μια πιο ουδέτερη στάση, αλλά είναι σαφές ότι δεν στηρίζει με θέρμη τον Μητσοτάκη. Το ίδιο κι ίσως με περισσότερη συχνότητα η «Καθημερινή»…
ΣΤ. Το Action, διαθέτει μια σχετικά ισορροπημένη στάση, αλλά έχει μικρή τηλεθέαση.
Ζ. Το ΑΤΤΙΚΑ (ίδιας ιδιοκτησίας με το Action), είναι εξόχως αντικυβερνητικό.
Η. Το Contra, κινείται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠαΣοΚ, με σαφείς αντικυβερνητικές, αντιμητσοτακικές θέσεις.
Θ. Υπάρχει και το ΟΝΕ, που ναι μεν διαθέτει την καλύτερη ίσως πολιτική εκπομπή της τηλεόρασης -με τον επαρκέστερο δημοσιογράφο- τον Σταμάτη Ζαχαρό, αλλά μετά μπαίνει σε δρόμους πολιτικού «χθες».
Ι. Είναι κι η ΕΡΤ που έχει σημειώσει τεράστια βήματα στην ενημέρωση (με την καλύτερη πρωινή εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης -Παπαχλιμίντζος- Δούκα), αλλά αυτό αποτελεί εξαίρεση, αφού η κουλτούρα που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι νοοτροπίες Ακριβοπούλου/Καψόχα δεν ξεριζώνονται εύκολα.
Προσέξτε κι αυτό: Αν εξαιρέσει κάποιος λίγες ιστοσελίδες, σχεδόν το σύνολο του γραπτού Τύπου βρίσκεται απέναντι στον Μητσοτάκη! Με διευθυντές κι επιτελικούς προερχόμενους σχεδόν εν συνόλω από την Αριστερά ή έστω την Κεντροαριστερά. Με ότι κι αν σημαίνει αυτό…
Την ίδια ώρα σχεδόν σε όλες τις πολιτικές συζητήσεις είναι προσκεκλημένα πολιτικά στελέχη της … Νέας Αριστεράς, που μετά δυσκολίας υπερβαίνει τη μονάδα στις δημοσκοπήσεις. Κι όλοι οι άλλοι της δημοσκοπικής -κι όχι μόνο- ανυπαρξίας. Με αποτέλεσμα τις κατά ριπάς επιθέσεις εναντίον του εκάστοτε κυβερνητικού προσκεκλημένου κι η μονοπώληση πολιτικού λόγου που δεν αντιστοιχεί με τη διείσδυσή τους στην κοινωνία. Ακόμη κι όταν προσκεκλημένοι είναι υπουργοί που καλούνται για να παρουσιάσουν κι αναπτύξουν προγράμματα ή να εκφράσουν το έργο που πααράγεται, δεν μπορούν να το κάνουν επειδή απέναντί τους έχουν ανεπάρκεια και λαϊκισμό. Χώρια η μιζέρια, η γκρίνια κι η ανάδειξη κάθε αρνητικού, συνήθως ήσσονος σημασίας.
Θα πει κάποιος: Δεν πρέπει κάθε σταθμός και τα στελέχη του, να επιλέγουν τι θα πουν και ποια θέματα θα αναδεικνύουν; Φυσικά και πρέπει. Οφείλουν να το πράττουν.
Όταν όμως αβρόχοις ποσί υιοθετούνται παραπολιτικές ειδήσεις ως πολιτικές ή όταν αναπτύσσεται και μεγεθύνεται κάθε είδους θεωρία συνωμοσίας, τότε κάτι δεν πάει καλά. Κι όταν τα επιχειρηματικά συμφέροντα ή απαιτήσεις … κατευθύνουν την πολιτική επικαιρότητα, κάτι δεν πάει καλά. Όπως, κάτι δεν πάει καλά κι όταν διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα.
Το αποτέλεσμα ασφαλώς είναι θλιβερό, αφού όλο και περισσότεροι Έλληνες, αναζητούν πλέον την ενημέρωση για την Ελλάδα, μακριά από την Ελλάδα. Σε ΜΜΕ των ΗΠΑ, στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γερμανία, στην Κύπρο… Όλο και περισσότεροι απεχθάνονται τις πολιτικές εκπομπές, εξ ου και τα κανάλια …. βάζουν δήθεν κωμικούς ή τις κουτσομπόλες τους, για να …κάνουν πολιτική!
Σ’ αυτό το φαινόμενο, ασφαλώς δεν φταίει ο Μητσοτάκης… κι οφείλουμε να προβληματιζόμαστε….
