Όλο ακούμε για διαπραγμάτευση και πάλι διαπραγμάτευση και ξανά μανά διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές.
Όλο ακούμε για το πόσο περήφανα «παλεύει» ο Τσίπρας με τον Τσακαλώτο για ν’ ανακουφιστεί ο κοσμάκης από όσα θέλουν οι… κεφαλαιοκράτες να του επιβάλλουν.
Οι… κεφαλαιοκράτες… ιμπεριαλιστές που θέλουν να περικόψουν δαπάνες του δημοσίου, να μειώσουν συντάξεις και όλα αυτά που μας λένε οι Αριστεροδέξιοι της κυβέρνησης.
Για να δούμε, όμως, για ποια πράγματα …διαπραγματεύονται και μιλάνε για κόκκινές γραμμές τις οποίες δεν είναι διατεθειμένοι να προσπεράσουν;
Είναι άραγε «κόκκινη» γραμμή ο μισθός των 6.200 ευρώ που λαμβάνουν κατά Μ.Ο. οι διευθυντές κάποιων ΟΤΑ και ΔΕΚΟ;
Είναι άραγε «κόκκινη» γραμμή οι 250 χιλιάδες εφάπαξ σε ΔΕΚΟ, με εργασία δέκα ετών;
Πέφτετε από τα σύννεφα με τα ποσά;
Κι όμως! Ακούστε:
Για τους μισθούς σε υπηρεσίες ή φορείς όπως οι Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης των Δήμων, η ιστορία ξεκινά από το 2011,όταν καθιερώθηκε το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο και αναγκαστικά έπρεπε να μειωθούν οι αποδοχές σε ΔΕΚΟ, ΝΠΙΔ και ΟΤΑ, κατά 35% σε σχέση με το 2009. Τότε, αποφασίστηκε αυτές οι περικοπές να γίνουν σταδιακά και να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2016. Όμως, αυτές οι μειώσεις κρίθηκαν παράνομες από το Ελεγκτικό Συνέδριο και μετά την άνοδο στην εξουσία των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ παραπέμφθηκαν στις… διαπραγματεύσεις.
Κι έκτοτε, πέφτει το παραδάκι, όπως στις εποχές προ κρίσης.
Κι οι διευθυντές λαμβάνουν μισθούς διπλάσιους των δημάρχων!
Κι επιπροσθέτως όλοι όσοι απασχολούνται (μέχρι κι οι διοικήσεις κι οι διοικητικοί υπάλληλοι που βάζουν σφαγίδες) στις εν λόγω υπηρεσίες, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ να λαμβάνουν επίδομα…. ρουχισμού! Το οποίο αναλόγως του Δήμου, κυμαίνεται από 500 μέχρι 600 ευρώ μηνιαίως!
Μόνο το επίδομα είναι μεγαλύτερο από τον ΜΟ των μισθών του ιδιωτικού τομέα.
Κι όλα αυτά φυσικά, βγαίνουν από τον ιδρώτα και το αίμα της υπερφορολογημένης κοινωνίας.
Κι η κυβέρνηση μάχεται υπέρ αυτών. Και πολλών παρόμοιων. Σε χιλιάδες άχρηστους κι αντιπαραγωγικούς οργανισμούς.
Οι «κόκκινες» γραμμές της είναι να μη μειωθούν οι κρατικές δαπάνες.
Να μη περικοπούν οι 6.200 ευρώ των διευθυντών των ΟΤΑ σε ύδρευση κι αποχέτευση.
Να μη περικοπούν οι προσωπικές διαφορές που διατηρούν οι «ευγενείς» συντάξεις.
«Κόκκινη» γραμμή στη διαπραγμάτευση είναι η διαφύλαξη των διατάξεων του Ν. 1264/1982, που δίνουν τη δυνατότητα στους συνδικαλιστές να κηρύττουν απεργίες με 50 -60 ψήφους.
«Κόκκινη» γραμμή για την κυβέρνηση, είναι το ορθολογικό άνοιγμα της αγοράς ενέργειας κι η πώληση μονάδων της ΔΕΗ, που θα συμβάλλει στη διάσωσή της και θα την προφυλάξει από την απειλούμενη χρεοκοπία.
«Κόκκινη» γραμμή είναι η εκκίνηση της διαδικασίας διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Όλα αυτά, δήθεν, στο όνομα της προάσπισης των συμφερόντων του λαού.
Κι αν κάτι από όλα αυτά, εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κρίνετε ότι σας εξυπηρετούν κι ότι αποδίδουν κοινωνική δικαιοσύνη, να μου χαιρετίσετε τον πλάτανο…
Καθίστε στην πολυθρόνα σας και πληρώνετε τους απίστευτους φόρους που επέβαλλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ για να συντηρούνται οι στρεβλώσεις του δημοσίου.
