Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πρωινό της προχθεσινής Δευτέρας ήταν διαφορετικό στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πήγαν στην εσωκομματική διαδικασία ανάδειξης αρχηγού και ψήφισαν … μια λευκή σελίδα! Έναν άνθρωπο που πριν ένα μήνα δεν γνώριζαν! Που δεν είπε το παραμικρό, εκτός μια γενικόλογης πλατφόρμας, στην οποία υπήρχαν ως συνθήματα … το restart του κράτους, η προστασία της υγιούς επιχειρηματικότητας και των εργαζομένων κι η διαφύλαξη των ατομικών δικαιωμάτων και της διαφορετικότητας. Λίγο μετά προστέθηκε η επίσκεψη στη Μακρόνησο κι η δήλωση ότι θα …ξεδοντιάσει δικαστικούς και δημοσιογράφους!
Δηλαδή, μιλάμε για δραματικό αδιέξοδο της Αριστεράς.
Από τη μια ο Κασσελάκης –προφανής μπροστινός του Τσίπρα και του περιβάλλοντός του- που δεν λέει τίποτα και από την άλλη ένα φθαρμένο κομματικό ιερατείο που συμμετείχε σε όλη την τραυματική εμπειρία των Ελλήνων από την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κομματικό ιερατείο στο οποίο ακόμη κι η 38χρονη Αχτσιόγλου μοιάζει γερασμένη!
Τι τους είπε ο Κασσελάκης; Ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη! Κι έσπευσαν 66 χιλιάδες άνθρωποι να τον ψηφίσουν!!! Μιλάμε για ολοφάνερη αγωνία κι απόγνωση για να βρουν τον… τον αντι-Μητσοτάκη… Άκουσαν μεγαλοστομίες (όρα πρόγραμμα Θεσσαλονίκης 2014), ρητορείες κενές περιεχομένου κι ουσίας (όρα Τσίπρας), ενώ περισσότερα μάθαμε για την προσωπική του ζωή, παρά για τις πολιτικές του απόψεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον καθίσταται Terra Incognita. Θολό τοπίο! Αυτό θεωρείται βέβαιο πλέον, μετά την υποστήριξη κι ενός άλλου προεδρικού, του Νίκου Παππά! Του οποίου τη συνεργασία αποδέχτηκε ο Κασσελάκης, παρά το εξαιρετικά επιβαρυντικό 13-0 της καταδίκης του.
Πιθανότατα λοιπόν, στα ψηλά πατώματα της Κουμουνδούρου θα κατοικοεδρεύει ο Κασσελάκης και στους κάτω ορόφους ο Φίλης, ο Σκουρλέτης, ο Βούτσης, ο Παπαδημούλης, ο Μπάλτας, ο Τσακαλώτος και τόσοι άλλοι ορθόδοξοι της Αριστεράς. Πώς θα συνυπάρξουν; Πώς θα εξατμιστούν οι διανοητές της Αριστεράς από την Κουμουνδούρου και θα εξαγνιστεί η χώρα του καπιταλισμού; Πώς θα συμπορευθεί το αμπέχονο με το επώνυμο κοστούμι της βιτρίνας; Πώς θα είναι ένας πρόεδρος στα ψηλά πατώματα, που η πολιτεία του δημιουργεί απέχθεια και αποστροφή στην συντριπτική πλειοψηφία των κορυφαίων πολιτικών του στελεχών, ίσως και οπαδών; Και, πώς θα είναι ένας πρόεδρος που δεν γνωρίζουμε καν τις θέσεις του για μεγάλα ζητήματα του τόπου, ούτε για τα εθνικά θέματα και το μόνο που ξέρουμε είναι ότι τον στήριξαν ο Τσίπρας κι ο Πολάκης; Πώς μπορεί να είναι αρχηγός της Αριστεράς κάποιος που πλούτισε (κατά δήλωσή του) στις αγκαλιές του … εχθρού καπιταλισμού και ήρθε να… νικήσει τον Μητσοτάκη; Μιλάμε για σουρεαλισμό! Πώς θα συνυπάρξουν οι επαγγελματίες της ιδεολογίας και λάτρεις του Μαρξ, του Γκράμσι ή του Αλτουσέρ, με τον Κασσελάκη που ουσιαστικά απο-ιδεολογικοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ;
Πάντως, ένα από τα λίγα που γνωρίζουμε είναι ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι την Κυριακή υποστήριζαν την Αχτσιόγλου, τώρα… δηλώνουν … Κασσελάκης. Η επιτομή του καιροσκοπισμού!
Δύσκολη η επόμενη ημέρα στην Κουμουνδούρου. Πολύ δύσκολη. Τόσο δύσκολη που δεν μπορεί ουδείς να μη «δει» την πιθανότατη διάσπαση, μάλλον μακροπρόθεσμα. Μιλάμε για κόσμους ασύμβατους, χωρίς καμιά συνδετική ουσία, ούτε καν την εξουσία.
Είναι και κάτι άλλο: ο πιθανότατος πλέον νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έταξε ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη! Όμως, δεν είπε τον τρόπο. Ο σημερινός πρωθυπουργός με την πορεία του στην πολιτική και κυρίως με τη φερεγγυότητά του, κατάφερε αυτό που δεν κατάφεραν άλλοι πολιτικοί στη μεταπολίτευση. Να καταστήσει συμμάχους του μεγάλα κοινωνικά ρεύματα από τρεις διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις. Επιπλέον υπερτερεί των πάντων στη διαχείριση της Οικονομίας, μα και στα αντανακλαστικά του αναφορικά με τα κοινωνικά ζητήματα. Πώς θα το ανατρέψει αυτό ο Κασσελάκης; Επειδή όπως μας είπε μιλά καλύτερα Αγγλικά από τον Μητσοτάκη; Ή με πολιτική μια στο καρφί και μια στο πέταλο; Και με Πολάκη μα και με την πραγματικότητα;
Το βέβαιο είναι ότι δεν θα πλήξουμε. Το, επίσης βέβαιο, είναι ότι με αρχή του τέλους την συντριβή Τσίπρα στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου, κλείνει ο κύκλος της μεταπολιτευτικής Αριστεράς. Κι ανοίγει μια λευκή σελίδα, που ουδείς γνωρίζει πώς θα συμπληρωθεί και κυρίως ποιες υπογραφές θα έχει στο τέλος της πολιτικής ημέρας…
