Θεματική Επιτροπή Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ημαθίας
«Έφυγε» για πάντα, το Σάββατο, 10 του Οκτώβρη, ο Τάσος Κουράκης, ένας ανήσυχος άνθρωπος, ένας αριστερός που τίμησε, ως όφειλε, το δώρο της ζωής. Ο Τάσος Κουράκης υπήρξε αγωνιστής, ευγενής επαναστάτης, ανατρεπτικός σύντροφος, ευαίσθητος πολιτικός, ακαδημαϊκός δάσκαλος, ασυμβίβαστος διανοούμενος.
Αποχαιρέτησε έναν κόσμο όπου πάλεψε για το συλλογικό άνθρωπο με όλο του το «είναι». Οι στοχασμοί του αφορούν όλους εμάς «καθώς ο καθένας φέρει μέσα του όλους τους άλλους και οι άλλοι τον ίδιο».
Στο πέρασμά του, από τα φοιτητικά του ακόμη χρόνια, άφησε τα χνάρια του, εκτός από ενεργός πολίτης και κομμουνιστής που τον ορίζει «η αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια» και σαν ποιητής της επαναστατικής ανασύνθεσης του κόσμου με εργαλεία του την αθωότητα και την ομορφιά. Αυτό είναι που τον ορίζει.
Καλό στερνό ταξίδι, σύντροφε Τάσο,
τώρα που ασήμωσες το βαρκάρη να σε πάει στην απέναντι πλευρά,
τώρα που μας εμπιστεύθηκες αυτά που ζητούσες από τη ζωή, μέσα από τους αγώνες σου που σημάδεψε η ποίησή σου, καθώς έγραφες:
Ζητώ μιαν άλλη αριθμητική όπου /να μπορούν να αθροίζονται τα /μήλα, οι βροχές, και το χαμόγελο
μιαν άλλη ανατομία που να /περιγράφει όχι μόνο τα χέρια αλλά /τα φτερά της ψυχής και τα /μάτια του ονείρου
Και μιαν οικονομία που να /υπολογίζει μαζί με τα ομόλογα /τα δάκρυα, το στεναγμό και την απόγνωση ,
όπου στα βιβλιάρια να προβλέπονται /όχι μόνο κωδικοί αναλήψεων αλλά /και κωδικοί καταθέσεων των δειλινών, των Χριστουγέννων και των χτύπων της καρδιάς.
Τάσος Κουράκης, Η λίμνη Βικτορία, Παρατηρητής (1998)
