Πριν την έναρξη του συνεδρίου του ΠαΣοΚ το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ρώτησα στελέχη του αν πρόκειται για ένα συνέδριο φιάσκο που θα κατεβάσει τα ρολά της ιστορίας ή για ένα συνέδριο –προσπάθεια στον δρόμο για μεγαλύτερη Κεντροαριστερά. Ουδείς κι ουδεμιά έδωσαν σαφή απάντηση. Μόνο κάτι μασημένα κι αναμασημένα λόγια.
Από επαγγελματική διαστροφή κάθισα Σαββατιάτικα να δω και ν’ ακούσω την Φώφη Γεννηματά στην ομιλία της. Από την πρώτη της φράση συνειδητοποίησα ότι η υπόθεση ΠαΣοΚ αποτελεί μια ανείπωτη πολιτική τραγωδία.
Μια ξανθιά κακοντυμένη κυριούλα ούρλιαζε, ενίοτε ακατάληπτα. Κάθε μισό λεπτό αποκαλούσε τους παρισταμένους… «συντρόφισσες και σύντροφοι»! Προφανώς για να μην έχει ουδείς αμφιβολία ότι η ίδια και πλείστοι όσοι δίπλα της, νομίζουν ότι ζουν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 του περασμένου αιώνα. Τέλος! Τι άλλο να πει κάποιος όταν ακούει –έστω και σε επίπεδο συμβολισμών- μια αρχηγό κόμματος να μιλά με ορολογία βαθέως παρελθόντος;
Ξέρετε κάτι; Δεν έχει νόημα ν’ ασχοληθούμε με το πολλάκις ζεσταμένο φαγητό της Φώφης Γεννηματά. Απλά η ίδια και το κόμμα της δίνουν την εντύπωση ότι είναι πιστοί που έχουν πεθάνει αλλά περιμένουν τις υποσχέσεις του ιερατείου για ν’ αναστηθούν!
Σκέφτομαι ότι το ΠαΣοΚ έκανε συνέδριο με συνέδρους που είχαν εκλεγεί για συνέδριο … άλλου κόμματος! Δηλαδή, ο υπαρκτός μας σουρεαλισμός!
Σκέφτομαι ότι το ΠαΣοΚ έκανε συνέδριο με απόντες δυο από τους πρώην προέδρους του. Τους Παπανδρέου και Βενιζέλο. Ο μεν πρώτος ήταν στο … εξωτερικό (εδώ γελάει η κοινωνία) ενώ τον δεύτερο αφού τον εξωπέταξε με χυδαίο τρόπο η Φώφη Γεννηματά, είχε το θράσος να τον καλέσει να παραστεί σε μια διαδικασία παρωδία. Φυσικά, τιμώντας την προσωπικότητά του, δεν παρέστη. Η απουσία Παπανδρέου (έστω και ως συμβολισμού) και Βενιζέλου, αναμφισβητήτως καταδεικνύουν τον χαμηλό βαθμό αποδοχής της Γεννηματά.
Σκέφτομαι ότι οι όποιες ανησυχίες ή προβληματισμοί στελεχών, κατακρεουργήθηκαν στην προκρούστεια κλίνη της Φώφης, αφού ο προσυνεδριακός διάλογος εξαντλήθηκε σε κάποιες ξέμπαρκες συναντήσεις της με κάποια μικρομεσαία στελέχη, κυρίως από την επαρχία. Κι όποιος εξέφρασε δημοσίως προβληματισμούς εισέπραξε μια φράση: «Όποιος έχει άλλη γνώμη να την πει στο συνέδριο»! Αλλά το συνέδριο είχε ΜΟΝΟ χειροκροτητές. Άρα ουδείς διαφωνών θα μπορούσε να πει το παραμικρό. Ούτε καν κάποια κείμενα θέσεων, ούτε εκλογή οργάνων!
Τότε, θα πει κάποιος, γιατί έγινε αυτό το συνέδριο; Μα για τον απλούστατο λόγο της παράτασης της θητείας της Φώφης Γεννηματά ως προέδρου του ΠαΣοΚ. Μέχρι το 2021 που λήγει η θητεία της προεδρίας της στο ΚΙΝΑΛ. Αφού ως γνωστόν ΚΙΝΑΛ χωρίς ΠαΣοΚ δεν υπάρχει και ΠαΣοΚ σημαίνει πια μόνο χρέη κι ένα αμαρτωλό ΑΦΜ…
Κι από την άλλη, είναι κι ο Κυριάκος. Ο οποίος όπως αποτυπώνεται στις έρευνες ασκεί πολιτικές με τις οποίες συμφωνούν –σε ποσοστό περισσότερο του 50 κι ενίοτε του 70%- οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ! Γεγονός που καθιστά ακόμη και πιο «πεθαμένη» την ιστορία ΠαΣοΚ…
Το βέβαιο πια είναι ότι τόσο το ΠαΣοΚ όσο και το ΚΙΝΑΛ δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο ρευμάτων ιδεών στον χώρο του Κέντρου. Τα ρεύματα αυτά, από τον εκσυγχρονιστικό δρόμο κοίταξαν και κοιτάζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ενώ από το αποκαλούμενο σοσιαλιστικό – Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ βρίσκονται, στην πλειονότητα τους, στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι η Φώφη, όταν δεν θυμάται τους «συντρόφους και τις συντρόφισσες» ή τον επάρατο… νεοφιλελευθερισμό, θ’ αναζητά συνεχώς βελούδινες ισορροπίες και θα ψάχνει εσωκομματικά παζάρια για να επιβιώνει.
Α, μη ψάχνετε για περιπτώσεις τύπου Γερουλάνου. Δεν χρειάζεται καν χαρακτηρισμούς… Αυτό είναι το δράμα αυτού του κόμματος. Ότι ο εναλλακτικός δρόμος απέναντι στη Γεννηματά είναι ο Γερουλάνος…
