Μπορούμε να γράψουμε πολλά, που όλα θα μπορούσαν να είναι τίτλος των σημερινών μας σκέψεων.
Όπως ότι η νίκη του Μητσοτάκη κι η συντριβή του Τσίπρα αποτελούν νίκη της κοινής λογικής.
Ότι ήταν η εκδίκηση του κυρ Παντελή!
Ότι ο Μητσοτάκης νίκησε πάλι τον Τσίπρα και σηματοδότησε το πολιτικό του τέλος.
Ότι ο Τσίπρας έγινε συνώνυμο της ήττας!
Ότι double score δεν έχουμε μόνο στο μπάσκετ αλλά και σ’ εκλογές!
Ότι η Ελλάδα επιστρέφει πλήρως στην κανονικότητα!
Ότι η Αριστερά βυθίστηκε στον βούρκο που μόνη της έστησε.
Ότι έγιναν εκλογές για να πάμε σε δεύτερες και να μονομαχήσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ! Αναφορικά, φυσικά, με το ποιος θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση.
Ότι η κατοχική μαυρίλα και τα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα που προέβαλλε ο Τσίπρας δεν χωρούν στην Ελλάδα του 2023.
Ότι, η κατά Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης , έλαβε με απλή αναλογική ποσοστό εφάμιλλο παλαιότερων εποχών που μεσουρανούσε ο δικομματισμός.
Ότι η μετριοπάθεια δύσκολα χάνει από τον πολιτικό εξτρεμισμό.
Ότι η πολιτική ωριμότητα, δύσκολα χάνει από τον εφήμερο ή καιροσκοπικό ή ανούσιο αντισυστημισμό.
Ότι έληξε η 15χρονη ομηρία της Ελλάδας από τις ιδεοληψίες, τη στασιμότητα, την τοξικότητα, τον διχασμό κι ενίοτε τη χυδαιότητα. ‘
Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά δεν αποτελούν πρόοδο!
Ότι η κοινωνία απέτρεψε την ακυβερνησία με την οποία είχε τορπιλίσει τη χώρα η καταστροφική Αριστερά.
Ότι το διαδικτυακό παρακράτος δεν μπορεί ια να εκφοβίζει.
Ότι η «ναρκισσιστική έπαρση» από την οποία πάσχουν ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας δεν τους επιτρέπει να αντιλαμβάνονται την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Ότι το λεφτόδεντρο κόπηκε και τα ξύλα του κάηκαν στο τζάκι.
Από την άλλη πλευρά, οφείλουμε να βάλουμε τίτλο προβληματισμού στη γραφική Δεξιά. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι προτίμησαν για πρωθυπουργό τον άνθρωπο που φαλακρός ων πουλάει κηραλοιφές αποτροπής της τριχόπτωσης και πρωτίστως πουλάει τις… επιστολές Του Χριστού. Κι έναν άλλο που πρωτοεμφανίστηκε με λάβαρο τον άγιο Παΐσιο και υποψήφια την ανιψιά του! Πολιτικά μορφώματα που αμφισβητούν ευθέως τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας.
Είναι κι άλλος τίτλος. Το τέλος του Τζήμερου, που λόγω ύφους, εριστικότητας και «βιαιότητας» του πολιτικού – και όχι μόνο- λόγου του, έχασε την ευκαιρία να περάσει πράγματα σωστά κι αληθινά, Στην ανακοίνωσή του τέλους του, εμφανίστηκε πάλι υπερόπτης κι ανέφερε ότι «κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν». Είναι σαφές ότι ο Τζήμερος δεν ανήκε σ’ αυτούς.
Κι άλλοι πιθανοί τίτλοι: Ηττήθηκε η πολιτική μνησικακία! Κι αυτός: Ηττήθηκε ο πολακισμός κι η χυδαιότητα! Κι αυτός: Ηττήθηκαν όσοι υποτίμησαν τη νοημοσύνη της κοινωνίας!
Κι επειδή παρά τη μεγάλη συντριβή του ο Τσίπρας είπε χθες ότι του φταίει το… ΠαΣοΚ που δεν συγκατάνευσε σε… προοδευτική κυβέρνηση μαζί του, ένας τίτλος που θα έμπαινε είναι από το ποίημα του Γιώργου Σουρή:
«Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ αυτός μας ο λεβέντης, μόνον αὐτὸς πρωθυπουργός, μόνον αὐτὸς ἀφέντης».
Υπάρχει κι άλλος τίτλος: Συντριβή του καιροσκοπισμού, θρίαμβος του Νιόνιου!
