Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου στην Εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» με τους Δημοσιογράφους Γιώργο Παπαδάκη και Μαρία Αναστασοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι βαρύ το κλίμα. Έχει περάσει ένας χρόνος από τα Τέμπη. Θα πρέπει να κινηθούν όλες οι διαδικασίες, να διερευνηθούν τα αίτια και να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους ανεξαιρέτως που έχουν ολιγωρήσει, έχουν την ευθύνη για αυτήν την τεράστια τραγωδία.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μη λυγίζει μπροστά σε αυτό το οποίο συνέβη, μπροστά σε αυτές τις εικόνες, μπροστά στον πόνο των ανθρώπων αυτών, που κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθός του αν δεν έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο. Είναι συγκλονιστικό. Και να σας πω ότι, επειδή και εγώ είχα την ευτυχία να γίνω πατέρας, καταλαβαίνω όσο γίνεται περισσότερο- γιατί κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση τους- τι μπορεί να περνάει από το μυαλό των ανθρώπων αυτών. Δεν χρειάζονται, λοιπόν, πάρα πολλά λόγια. Θεωρώ ότι αυτό που οφείλουμε να κάνουμε όποιοι έχουμε το οποιοδήποτε αξίωμα είναι να σκύβουμε το κεφάλι μπροστά σε αυτές τις εικόνες και αυτό το «ποτέ ξανά» κάποια στιγμή να μπορέσει να γίνει πραγματικότητα. Να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για αυτό. Σίγουρα το σημαντικότερο όλων είναι η απόδοση δικαιοσύνης, η απόδοση ευθυνών με ψύχραιμο, δίκαιο αλλά και τον ταχύτερο δυνατό τρόπο από τη Δικαιοσύνη. Σε αυτό προσδοκούμε, αυτό πιστεύουμε ότι θα γίνει γιατί πραγματικά δεν μπορεί να μη γίνει ειδικά σε μια τέτοια περίπτωση, ένα τέτοιο τραγικό δυστύχημα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είδαμε ότι διετάχθη από τον Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας νέα πραγματογνωμοσύνη σε σχέση με το ενδεχόμενο ύπαρξης εύφλεκτων υλικών μέσα στα βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Ακούμε από την αρχή τις οικογένειες να λένε ότι εδώ κάτι υπήρχε που δεν έπρεπε και προκάλεσε αυτήν την έκρηξη. Από την άλλη βάζουν το ερώτημα γιατί τσιμεντώθηκε η περιοχή τόσο γρήγορα. Αυτόν τον ένα χρόνο κάναμε όλα όσα έπρεπε για να φτάσουμε κοντά στην αλήθεια; Και γιατί βλέπουμε τώρα να κινητοποιούνται εκ νέου οι αρχές και η Δικαιοσύνη προκειμένου να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα; Αργήσαμε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι μια υπό διερεύνηση υπόθεση, όπου, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Είμαι βέβαιος ότι η Δικαιοσύνη κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί έτσι ώστε με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο να χυθεί φως σε αυτήν την υπόθεση, να αποδοθούν ευθύνες. Θεωρώ ότι κάθε εξέλιξη, περαιτέρω πραγματογνωμοσύνες εφόσον το κρίνουν οι αρμόδιες αρχές, περαιτέρω ερευνών, αρκεί να μη «ξεχειλώσει» χρονικά η διαδικασία, είναι μια σωστή, μια καλή εξέλιξη. Δεν πρέπει να μένουν αναπάντητα ερωτήματα και αν υπάρχουν καταγγελίες των συγγενών, των συνηγόρων τους, των πολιτικώς εναγόντων, οφείλει η Δικαιοσύνη να τις εξετάζει, να τις αξιολογεί και με περαιτέρω πραγματογνωμοσύνη. Πιστεύω- και το λέω αυτό συγκριτικά με άλλες υποθέσεις, τόσο σοβαρές – ότι οι χρόνοι που έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα, χωρίς να μπορώ να γνωρίζω το περιεχόμενο της δικογραφίας, είναι ακόμη σε φάση προδικασίας, είναι χρόνοι οι οποίοι μας δείχνουν ότι το ταχύτερο δυνατό θα έχουμε σε πρώτο βαθμό μια δίκη. Το κράτος τι πρέπει να κάνει σε αυτήν την περίπτωση; Πρέπει να θωρακίζει το θεσμικό πλαίσιο. Οι αλλαγές για παράδειγμα στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας όπου δίνουν μια μεγαλύτερη ταχύτητα μετά το τέλος της προδικασίας, ώστε να πάει η διαδικασία γρηγορότερα στο ακροατήριο, να διευκολύνουν με λίγα λόγια τη Δικαιοσύνη με τον ανεξάρτητο ρόλο της να κάνει αυτό που πρέπει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εδώ υπάρχει και κάτι άλλο, κ. Υπουργέ. Κάτι στο οποίο θα πρέπει να απαντήσει η Κυβέρνηση. Πέρα από το τι κάνει η Αντιπολίτευση, η εκάστοτε Αντιπολίτευση και η εκάστοτε Κυβέρνηση όταν βρεθεί μπροστά σε μία τραγωδία, υπάρχει και ο κόσμος, υπάρχει αυτό το οποίο ακούγεται τις τελευταίες μέρες για την κοινωνική Αντιπολίτευση, η οποία δεν μπορεί να αντιπολιτεύεται μόνο την Κυβέρνηση. Μπορεί να αντιπολιτεύεται και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Έχει δημιουργηθεί η αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι υπάρχει συγκάλυψη, προσπάθεια συγκάλυψης. Για να μην αγγίξουν οι ευθύνες πολιτικά πρόσωπα. Το έχετε ακούσει και σας έχουν διατυπωθεί τα ερωτήματα αυτά πολλές φορές. Θα θέλαμε την άποψη της Κυβέρνησης πάνω σε αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Απαντώ με σαφήνεια και τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Η Κυβέρνηση θέλει να χυθεί άμεσα φως. Δεν υπάρχει καμία, μα καμία πρόθεση συγκάλυψης. Είμαστε αυτοί οι οποίοι ζητάμε από την πρώτη στιγμή να αποδοθούν ευθύνες, όπου κι αν αυτές πρέπει να αποδοθούν, χωρίς, βέβαια -αυτό που λέμε- να «δικάζει» οποιοσδήποτε άλλος πέραν της Δικαιοσύνης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και πολιτικά πρόσωπα, κ. Μαρινάκη;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η Δικαιοσύνη ψύχραιμα και χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αστερίσκους, σε κάθε υπόθεση, σε κάθε υπόθεση που χάθηκε έστω και ένας συνάνθρωπός μας, πόσο μάλλον τόσα νέα παιδιά, τόσοι συνάνθρωποί μας. Δεν υπάρχουν περισσότερο και λιγότερο ευαίσθητοι γονείς, δεν υπάρχουν λιγότερο και περισσότερο ευαίσθητοι άνθρωποι. Όλοι θέλουμε να μάθουμε, τελικά, τι συνέβη, ποιες είναι οι ευθύνες, οι διαχρονικές ευθύνες, πώς συνδέονται με αυτή την τραγική κατάληξη. Και θα σας πω κάτι, επειδή αναφερθήκατε και στις κοινωνικές αντιδράσεις και στις αντιδράσεις κάποιων κομμάτων: Με απόλυτο σεβασμό ακούμε όλα όσα λένε οι συγγενείς, όλα όσα λένε οι φίλοι των παιδιών αυτών, όσα λένε οι απλοί πολίτες, όλα όσα λένε αυτοί που θέλουν Δικαιοσύνη και το εκφράζουν με τον όποιον τρόπο πιστεύουν ότι θέλουν να το εκφράσουν. Αλλά, δεν μπορώ να μην σταθώ σε μία πρωτοφανή τυμβωρυχία, η οποία υπάρχει από μέρους της Αντιπολίτευσης, και ειδικά από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Πραγματικά, ντράπηκα όταν είδα μία τέτοια δουλειά, ένα πανό, λες και κάνουν καμπάνια πάνω στις πλάτες πονεμένων ανθρώπων, αυτό το οποίο είδαμε στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά τα πράγματα είναι χυδαία. Και ειδικά αν τα δει κανείς σε αντιπαράθεση με τις χαρούμενες σέλφι του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πήγε, δήθεν, τεθλιμμένος για μια τέτοια πρωτοφανή τραγωδία και πήγε και έβγαζε χαρούμενος σέλφι, αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα να συμβαίνουν. Σκεφτείτε, δικαίως, τι θα μας είχατε πει αν έναν χρόνο μετά το Μάτι, είχαμε βάλει την Πειραιώς με μαύρα πανό και είχαμε προσπαθήσει να κάνουμε μία καμπάνια πάνω σε μία τραγωδία, πάνω σε ένα δυστύχημα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μαρινάκη, όλα αυτά έχουν τη σημασία τους, αλλά θέλω να μείνουμε λίγο περισσότερο στα ερωτήματα των οικογενειών…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι προσβολή -αν μου επιτρέπετε- είναι προσβολή και πρέπει να σκύψουμε όλοι το κεφάλι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν μπορεί να κάνουμε πολιτική και καμπάνιες πάνω σε ένα τραγικό δυστύχημα. Χρειάζεται Δικαιοσύνη, άμεσα, χωρίς, προφανώς, καμία πρόθεση συγκάλυψης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα είναι και προσβολή – ωστόσο – στη μνήμη αυτών των ανθρώπων να μην απαντηθούν και όλα τους τα ερωτήματα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Προφανώς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και θέλω να μας δώσετε τα φώτα σας – ό, τι και εσείς γνωρίζετε κ. Μαρινάκη- σε σχέση μ’ αυτή την ιστορία του τσιμεντώματος. Λίγες ημέρες μετά το τραγικό δυστύχημα έγινε ένα έκτακτο Συντονιστικό και εκεί φαίνεται ότι ελήφθη η απόφαση να γίνουν αυτές οι εργασίες, που κόστισαν και αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, όπως ενημερωθήκαμε και οι οικογένειες ρωτούν: Για ποιο λόγο ελήφθη αυτή η απόφαση; Από ποιόν ελήφθη αυτή η απόφαση και ποιος έδωσε την εντολή στην Περιφέρεια να το κάνει; Ο κ. Αγοραστός δεν μας έκανε σοφότερους στην Εξεταστική. Εσείς μπορείτε να μας πείτε ποιοι συμμετείχαν σ’ αυτό το Συντονιστικό και ποιος πήρε αυτήν την απόφαση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κυρία Αναστασοπούλου, το ξαναλέω. Η υπόθεση αυτή βρίσκεται σ’ ένα πολύ κρίσιμο στάδιο, προδικαστικό, ούτως ώστε να έχουμε τα τελικά συμπεράσματα και να πάμε στη διαδικασία του ακροατηρίου. Η Δικαιοσύνη κάνει εξονυχιστική έρευνα σ’ όλα τα επίπεδα και προφανώς σε κάθε ερώτημα των συγγενών, των πολιτικώς εναγόντων, των συνηγόρων των θυμάτων. Δεν μπορούμε εμείς –όποια θέση και αν έχουμε– να κάνουμε τον Ανακριτή ή τον Εισαγγελέα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιοι συμμετείχαν ρώτησα, στο Συντονιστικό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτή τη στιγμή δεν έχω, ακριβώς, τα μέλη του Συντονιστικού τα οποία συμμετείχαν και δεν μπορώ να ξέρω αν δόθηκε η Α ή Β εντολή από τον οποιονδήποτε. Εγώ, αυτό που θα σας πω είναι ότι από την πρώτη στιγμή σε σχέση με άλλες περιπτώσεις – που κακώς έγινε κάτι τέτοιο – δεν υπήρξε καμία διάθεση, καμία πρόθεση της οποιασδήποτε συγκάλυψης ή του να στηθεί ένα επικοινωνιακό show. Προσπάθησαν οι αρμόδιες Αρχές κατευθείαν να κάνουν το καλύτερο δυνατό για τη διάσωση των τραυματιών. Έσπευσαν όλες οι αρμόδιες Αρχές εκεί. Από την πρώτη στιγμή δινόταν όλη η πληροφορία, όλες αυτές οι τραγικές ειδήσεις οι οποίες η μια μετά την άλλη άρχισαν να έρχονται στους δέκτες μας, στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα εκείνη την τραγική νύχτα και την τραγική μέρα που ξημέρωσε. Έγιναν κάποιες ενέργειες, ενδεχομένως να έγιναν και κάποιες παραλήψεις. Σίγουρα κάποια πράγματα οδήγησαν σ’ αυτή την τραγική κατάληξη. Όλα αυτά ψύχραιμα τα εξετάζει η Δικαιοσύνη. Αντιλαμβάνομαι τον θυμό των ανθρώπων αυτών, την οργή τους, την ανάγκη τους να έχουν γρήγορες απαντήσεις, αλλά πρέπει η κάθε εξουσία σ’ αυτή τη χώρα να κάνει απρόσκοπτα τη δουλειά της. Να είστε σίγουροι ότι ό,τι αποτέλεσμα, ό, τι συμπέρασμα, ό,τι πόρισμα βγάλει η Δικαιοσύνη θα είμαστε οι πρώτοι – δεν έχουμε κρυφτεί ποτέ, ο Πρωθυπουργός δεν κρύφτηκε ποτέ από καμία δύσκολη στιγμή– θα είμαστε οι πρώτοι που θα το σχολιάσουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, από την πρώτη στιγμή οι πραγματογνώμονες οι οποίοι είχαν διοριστεί από τις οικογένειες διαπίστωσαν ότι η έκρηξη και η φωτιά δεν δικαιολογείται από την πρόσκρουση. Ούτε από υλικό ―γιατί στην αρχή είχε ακουστεί ότι ήταν από τα λάδια των δύο μηχανών ―δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Και είπανε, θα πρέπει να το διερευνήσουμε τι είναι αυτό που προκάλεσε αυτήν την τεράστια έκρηξη και φωτιά. Γιατί νεκρούς θα είχαμε από την πρόσκρουση, αλλά έχουμε και καμένους και εξαϋλωμένους από την έκρηξη και τη φωτιά. Είκοσι εννέα μέρες, λοιπόν, μετά από αυτό το τραγικό γεγονός, οι πραγματογνώμονες στείλανε δείγματα στο Χημείο του Κράτους και διαπιστώθηκε, επισήμως, από το Χημείο του Κράτους ότι υπήρχε ξυλόλιο. Μία ουσία η οποία δεν θα έπρεπε, χημική ουσία, να είναι μέσα στο τρένο και ότι αυτή μπορεί να προκάλεσε την τεράστια αυτή έκρηξη. Αντιθέτως, οι κρατικοί πραγματογνώμονες, με πόρισμά τους είπαν ότι δεν θα μας απασχολήσει καθόλου το θέμα της έκρηξης και της φωτιάς. Στην εξεταστική επιτροπή δεν κλήθηκε ο κύριος Λακαφώσης, ο οποίος ήταν πραγματογνώμονας από την πλευρά της οικογένειας και καταλήγω στην εξεταστική επιτροπή. Δεν θα βγάλει κάποια συμπεράσματα η εξεταστική επιτροπή. Γενικά θα τοποθετηθεί επάνω στο θέμα. Δεν θα καταλογίσει ευθύνες, δεν θα δει εάν υπάρχουν ευθύνες και για πολιτικά πρόσωπα ακόμα και που μπορεί να μην είναι μόνο για τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και τις προηγούμενες.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, χωρίς να θέλω ν’ απαξιώσω καμία εξεταστική επιτροπή, έχει τη θεσμική της αξία, έχει την ξεχωριστή της αξία. Εκπροσωπώ μία κυβέρνηση που έδωσε τη δυνατότητα στα κόμματα της αντιπολίτευσης, κάτι που δεν συνέβαινε για πολλά χρόνια, να ζητάνε και να προχωράει και να γίνεται εξεταστική επιτροπή ―έτσι πρέπει να λειτουργεί η Δημοκρατία μας― αλλά, μην κοροϊδευόμαστε, είναι μία διαδικασία, όπως είπε κι ο πρωθυπουργός με πολιτικά χαρακτηριστικά. Αυτή η εξεταστική επιτροπή εξέτασε τους περισσότερους μάρτυρες από οποιαδήποτε άλλη εξεταστική επιτροπή ―αλίμονο εάν δεν γινόταν, θα πω εγώ― όλοι οι μάρτυρες, νομίζω, πλην ενός, ήταν κατόπιν αιτήματος των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ήταν μια πολύωρη εξεταστική, έγιναν οι καταθέσεις που έγιναν, θα έχουμε τα συμπεράσματα που θα έχουμε. Αμφιβάλω αν ακόμα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που για να στήσουν ένα σκηνικό αντιπολιτευτικό, δυστυχώς, πάνω σε μία τραγωδία, θα έχουν, έστω, ένα κοινό συμπέρασμα. Θα το δούμε αυτό, θα το αξιολογήσουμε, αλλά για μένα η κορυφαία διαδικασία και για όλους η κορυφαία διαδικασία που θα οδηγήσει σε αποφάσεις, ποινές, ενδεχομένως και φυλακίσεις, αναλόγως τι θα κρίνει -είναι μια υπόθεση που έχει ήδη προφυλακίσεις, είναι μια πολύ σκληρή υπόθεση, πολύ τραγική υπόθεση, που έχουμε πολύ σοβαρά αδικήματα- είναι η Δικαιοσύνη, είναι η διαδικασία της Δικαιοσύνης. Και για μένα η εξέλιξη, ακόμα κι ενός ακόμα πραγματογνώμονα και ό,τι εν πάση περιπτώσει χρειάζεται και κρίνει η Δικαιοσύνη, για να μην μείνουν αναπάντητα τα ερωτήματα, είναι μια θετική εξέλιξη. Ό, τι χρειάζεται, το ξανά λέω, να γίνει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό λέμε, κύριε Μαρινάκη, ότι θα μπορούσαν, γιατί όντως η αντιπολίτευση, και όχι μόνο, και οι ίδιες οι οικογένειες ―και τις βάζω ξανά μπροστά, γιατί τις ακούμε πρώτα απ’ όλους― έχουν πει ότι υπήρχαν μια σειρά από μάρτυρες που δεν κλήθηκαν σε αυτήν την εξεταστική. Μάρτυρες οι οποίοι θα μπορούσαν ενδεχομένως με τη μαρτυρία τους να βοηθήσουν σε αυτή την έρευνα. Πρόσωπα τα οποία είχαν καταγγείλει τα κενά και τις τρύπες στα συστήματα ασφαλείας και η απάντηση που παίρνουμε, ας πούμε, για παράδειγμα χρησιμοποιώ, δεν είναι ο μόνος, τον κύριο Γενιδούνια, είναι ότι ο κύριος Γενιδούνιας είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, ήταν κι εκπρόσωπος, όμως, των εργαζομένων, είχε χτυπήσει τα καμπανάκια. Γιατί δεν ήταν χρήσιμη, έστω η μαρτυρία, ενός προσώπου, όπως είναι ο Γενιδούνιας, και ξανά λέω, όχι μόνο.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Προσέξτε, κατ’ αρχάς, προφανώς, δεν καλείται, ή καλείται ή δεν καλείται, ένας μάρτυρας, αν είναι μέλος του ενός ή του άλλου κόμματος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Α, το ξεκαθαρίζετε αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Απόδειξη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μαρτύρων που εκλήθησαν, ήταν κατόπιν αιτήματος, όπως σας είπα, της Αντιπολίτευσης. Βέβαια, όταν κάποιος μιλάει και έχει δύο ιδιότητες, είναι καλό να είναι γνωστές όλες του οι ιδιότητες για να αξιολογούν κι αυτοί που τον ακούνε ποιος είναι αυτός ο οποίος λέει ό,τι λέει. Αυτό είναι γενικό. Δεν θα μιλήσω ποτέ κρύβοντας την κομματική μου ιδιότητα, όταν πάω, για παράδειγμα, κάπου να μιλήσω ως δικηγόρος. Είναι προφανές ότι το να έχουμε μία πλήρη ταυτότητα του ποιοι είμαστε, κάνει καλύτερο και τον διάλογο. Αυτό είναι το ένα. Αυτό δεν σημαίνει, λοιπόν, ότι κάποιος είναι αξιόπιστος ή αναξιόπιστος, με βάση το πού ανήκει. Το αν είναι αξιόπιστος ή αναξιόπιστος κρίνεται με βάση τα λεγόμενά του. Το ξαναλέω: Η Εξεταστική αυτή κάλεσε τους περισσότερους μάρτυρες, σχεδόν διπλάσιο αριθμό, από την αμέσως επόμενη σε χρόνο και αριθμό μαρτύρων Εξεταστική που έχει γίνει από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Εκλήθησαν πολλοί περισσότεροι μάρτυρες, κράτησε πολύ παραπάνω χρόνο, θα έχει τα συμπεράσματα που θα έχει, αλλά, το ξαναλέω: Η απόδοση ευθυνών, ποινών και η απάντηση στα μεγάλα ερωτήματα θα γίνει, όπως γίνεται σε κάθε υπόθεση, από τη διαδικασία της Δικαιοσύνης. Γιατί; Γιατί η διαδικασία αυτή δεν έχει στεγανά, η διαδικασία αυτή δεν έχει πολιτικά χαρακτηριστικά, δεν έχει αυτό που λέμε «το υποκειμενικό στοιχείο» -που μπορεί να θεωρήσει ο κάθε πολίτης που μας ακούει- ενός βουλευτή ο οποίος συμμετέχει από το Α ή από το Β ή από το Γ κόμμα. Μην κοροϊδευόμαστε.
Η διαδικασία, η οποία σε κάθε τέτοια υπόθεση δίνει απαντήσεις προδικαστικά, σε πρώτο βαθμό, σε δεύτερο βαθμό, με αντικειμενικό και ψύχραιμο τρόπο όσο μπορεί περισσότερο -γιατί αυτό θέλει να κάνει ο κάθε δικαστής- είναι η διαδικασία της Δικαιοσύνης. Και πιστεύω ότι αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς – το βλέπω κι εγώ, το παρακολουθώ, δεν είμαι μέσα στη διαδικασία, αλίμονο αν ήμασταν, έχουμε διάκριση των εξουσιών– οι χρόνοι, σε σχέση με άλλες υποθέσεις και λόγω και της σοβαρότητας και των σοβαρών στοιχείων αυτής της υπόθεσης, δεν είναι χρόνοι που αυτή τη στιγμή πρέπει να μας κάνουν να απογοητευόμαστε. Είναι πολύ μεγάλη δουλειά αυτή που έχουν να κάνουν οι Ανακριτικές Αρχές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μεταφέροντας το τι λένε οι συγγενείς και τι λέει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, γιατί και σε μία δημοσκόπηση της MRB, ενώ σας δίνει πολύ μεγάλο ποσοστό στη Νέα Δημοκρατία, αντιθέτως για το θέμα της Εξεταστικής το 74% λέει: «Δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα, δεν την πιστεύουμε». Εδώ θα προκύψει και πρέπει να προκύψει διερεύνηση για το αν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Χωρίς να προκαταβάλλουμε κανέναν και χωρίς να πούμε εκ των προτέρων ότι υπάρχουν πολιτικές, η διερεύνηση των πολιτικών ευθυνών.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Επειδή ήμασταν και αυτοί οι οποίοι δώσαμε τη δυνατότητα σε Εξεταστική στην Αντιπολίτευση και περιορίσαμε, αυτό που λέμε, την ασυλία σε επίπεδο άσκησης βουλευτικών καθηκόντων ενός βουλευτή και με την τελευταία αλλαγή πάμε σε μια διαδικασία ίδιων χρόνων παραγραφής υπουργών και πολιτών, για μένα ένα πράγμα είναι οι πολιτικές ευθύνες. Που στο τέλος της ημέρας αυτοί οι οποίοι τις αποδίδουν, είναι οι πολίτες με την κρίση τους – και εδώ θα σας πω και κάτι γι’ αυτό που είπατε για τις δημοσκοπήσεις και τις εκλογές, αλλά να τελειώσω.
Ένα άλλο πράγμα είναι οι ποινικές ευθύνες, που οι ποινικές ευθύνες, κ. Παπαδάκη, δεν πρέπει να έχουν πρόσημο. Δηλαδή, πρέπει να εξετάζεται η ενδεχόμενη ποινική ευθύνη κάθε πολίτη, όποιο αξίωμα κι αν έχει, όπου κι αν ανήκει. Έτσι λειτουργεί και έτσι θα συνεχίσει να λειτουργεί σε μια Δημοκρατία η Δικαιοσύνη. Εγώ δεν κρύβω τα λόγια μου. Κανένας δεν εξαιρείται της έρευνας, κανένας δεν εξαιρείται των ευθυνών. Αλλά, βέβαια, με ψύχραιμο τρόπο, με κλιμάκωση. Υπάρχει μία τάξη μεγέθους ευθύνης, μια άλλη τάξη μεγέθους ευθύνης, αυτό το αποφασίζουν οι δικαστές.
Ως προς αυτό που είπατε για τις δημοσκοπήσεις, εγώ είχα πει το ίδιο πράγμα –θυμάμαι- και λίγο μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Το γεγονός ότι οι πολίτες μας εμπιστεύτηκαν, μας τίμησαν και συνεχίζουν, με τα προβλήματα τα οποία βλέπουν, και μας εμπιστεύονται, δεν σημαίνει ότι μας θεώρησαν απολύτως πετυχημένους σε όλα. Το είπε και ο Πρωθυπουργός. Κάποια έγιναν καλά, κάποια έγιναν καλύτερα, κάποια πρέπει να γίνουν. Υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να απαντήσουμε και πάρα πολλά τα οποία πρέπει να κάνουμε, ούτως ώστε να αποκαταστήσουμε διαχρονικές παθογένειες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το γεγονός ότι βλέπουμε μετά από πάρα πολύ καιρό κόσμο στους δρόμους για διαφορετικές αφορμές. Μία αφορμή είναι αυτή η αίσθηση συγκάλυψης που συζητήσαμε με την υπόθεση των Τεμπών που φαντάζομαι ότι και σε ανθρώπινο επίπεδο αυτό είναι κάτι που πρέπει να σας πονάει και να σας πληγώνει. Ένα άλλο θέμα είναι η ιστορία των πανεπιστημίων. Σήμερα έχουμε πανεκπαιδευτικό. Πριν από λίγες ημέρες είχαμε τους αγρότες. Καλά τα ποσοστά και η διαφορά από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά εδώ φαίνεται ότι υπάρχει μία κοινωνική αντίδραση την οποία δεν είχατε πριν. Σας προβληματίζει, σας ανησυχεί, σας βάζει σε σκέψεις;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κάθε κοινωνικό αίτημα, κάθε διαμαρτυρία, κάθε αίτημα που υποβάλλεται, όπως προβλέπει και ο νόμος προφανώς -όχι από κάποιους οι οποίοι κλείνουν δημόσια κτίρια ή σπάνε- προφανώς μας προβληματίζει και έχουμε υποχρέωση να το ακούσουμε. Αλλά δύο επισημάνσεις. Πρώτον, ας μην βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να εκφράσουν την οργή τους, τον πόνο τους, την αγανάκτησή τους για ένα τόσο τραγικό δυστύχημα με αυτούς οι οποίοι κάθε φορά που πάει η οποιαδήποτε Κυβέρνηση να κάνει μια μεταρρύθμιση βγαίνουν στους δρόμους -και δεν τσουβαλιάζω όλους όσους κάνουν πορείες- και ειδικά αυτούς οι οποίοι «εμφανίζονται» ως φοιτητές και μπορεί να έχουν πάρει πτυχίο ή να μην έχουν πάρει και ποτέ πτυχίο 10 και 20 και 30 χρόνια. Αυτό πρέπει να το δούμε ως επισήμανση. Δεύτερη επισήμανση είναι ότι το ποιος είναι κατάλληλος να κυβερνήσει τον τόπο αποφασίζεται από τους πολίτες που συμμετέχουν στις εκλογές. Εκεί αποτυπώνονται οι ισορροπίες, εκεί αποτυπώνεται η εμπιστοσύνη. Έχει δικαίωμα ο όποιος συμπολίτης μας να διαμαρτυρηθεί με βάση τα όσα προβλέπει ο νόμος, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτοί οι οποίοι αποφασίζουν είναι και αυτοί που διαμαρτύρονται και αυτοί που δεν διαμαρτύρονται ή αυτοί οι οποίοι μπορεί να διαμαρτύρονται σιωπηρά. Εμείς έχουμε χρέος να τους ακούσουμε όλους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι, όμως, λίγο σαν να έχετε δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εδώ θα σας απαντήσω. Όχι, δεν έχουμε δύο μέτρα …
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή, με τους αγρότες οι κινητοποιήσεις ήταν καλοδεχούμενες, όλων των υπολοίπων δεν είναι και είναι άδικες.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι. Όλες οι κινητοποιήσεις όταν γίνονται όπως προβλέπει ο νόμος, είναι κινητοποιήσεις καλοδεχούμενες και είναι κινητοποιήσεις που πρέπει να μας προβληματίζουν. Όμως, δεν σημαίνει ότι εμείς δεν αξιολογούμε τα αιτήματα. Οι αγρότες υπέβαλαν μια σειρά από δίκαια αιτήματα, αναγνώρισαν μια σειρά από κινήσεις και πήραν και συγκεκριμένες απαντήσεις, όπως για το ρεύμα, όπως για το πετρέλαιο. Παίρνουν απαντήσεις στα προβλήματά τους με μόνιμο τρόπο. Αλλά, μισό λεπτό. Όταν ερχόμαστε εν έτει 2024 και λέμε ότι δεν θέλουμε ένας συμπολίτης, εφόσον το επιθυμεί και όπως συμβαίνει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, να σπουδάσει σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο επειδή «εμείς έτσι θέλουμε», που μπορεί «εμείς» οι ίδιοι να έχουμε ή τον εαυτό μας ή κάποιον συγγενή μας στο εξωτερικό ή να λέμε δεν πειράζει πήγαινε στη Σορβόννη, δώσε παραπάνω λεφτά και πήγαινε στο εξωτερικό, αυτό είναι υποκρισία. Δεν σημαίνει ότι κάθε αίτημα από μόνο του είναι δίκαιο επειδή υποβάλλεται σε μία πορεία. Και κάτι ακόμα. Όλοι αυτοί που βγαίνουν και διαμαρτύρονται για τα πανεπιστήμια να μας πούνε –και αναφέρομαι, προφανώς, στις κομματικές οργανώσεις οι οποίες κάνουν αντίδραση για την αντίδραση– αν διαφωνούν με το να έχουμε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ για τα δημόσια πανεπιστήμια, να στηρίξουμε το εθνικής σημασίας Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, να έχουμε αγγλόφωνα προγράμματα να μπορούν να έρχονται ξένοι φοιτητές, αν δεν θέλουν η χώρα μας να χάσει κι άλλα χρόνια. Χάσαμε τόσα χρόνια με το να συζητάμε. Χάσαμε τόσα χρόνια με το να ασχολούμαστε μόνο να κάνουμε «επαναστατική γυμναστική». Δεν μπορεί η χώρα μας να είναι η εξαίρεση της Ευρώπης σε κάποια τόσο σοβαρά θέματα.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβενρητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη
