Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον Κίμωνα Φραγκάκη, στο andro.gr
-Σας αρέσει η ζωή σας;
Ναι. Δεν είναι παράδεισος, αλλά μου αρέσει.
-Είστε αυτό που λέμε ευτυχισμένος άνθρωπος;
Είμαι.
-Αν δεν ήσασταν θα το λέγατε;
Μπορεί και να μην το έλεγα.
-Πόσα χρήματα βγάζετε;
Νομίζω κάπου 4.000 ευρώ.
-Καθαρά;
Ναι.
-Περίμενα περισσότερα. Δεν έχετε άλλες απολαβές από επιτροπές κλπ;
Όχι, ο μισθός του υφυπουργού όταν είναι εξωκοινοβουλευτικός, τόσο είναι.
-Αν ήσασταν βουλευτής θα παίρνατε και όλη τη βουλευτική αποζημίωση έξτρα;
Όχι θα συγχωνεύονταν στο μεγαλύτερο βαθμό. Βουλευτής πρώτα ο Θεός θα είμαι μετά τις επόμενες εκλογές αν με ψηφίσει ο κόσμος.
-Που θα κατεβείτε;
Θα αποφασίσει ο Πρόεδρος. Κάπου στο λεκανοπέδιο Αττικής.
-Όχι στην Πάτρα, τον τόπο καταγωγής σας;
Όχι, έχω φύγει από την Πάτρα από 17 ετών, η οικογένεια μου είναι εδώ, το δικηγορικό μου γραφείο είναι εδώ. Δεν θέλω να κατέβω κάπου που δεν ζω.
-Τι άλλα μπόνους έχει ένας υπουργός; Οδηγό, σωματοφύλακα;
Έχω την ασφάλεια που προβλέπει ο νόμος για τους υφυπουργούς.
-Πόσους;
Εγώ επειδή έχω υπάρξει και στόχος έχω αυτή τη στιγμή συνολικά τέσσερα άτομα τα οποία είναι δύο στη βάρδια.
-Άρα τρεις οκτάωρες βάρδιες ίσον έξι άτομα; Ή τρεις επί τέσσερα άτομα ίσον δώδεκα αστυνομικοί;
Όχι, όχι. Σας είπα τέσσερα άτομα συνολικά. Δυο άτομα ταυτόχρονα.
-Εδώ γύρω μας δεν βλέπω κανέναν, που τους έχετε;
Είναι ένας που με περιμένει πιο πέρα και ο οδηγός στο αυτοκίνητο.
-Πως κάποιοι υπουργοί έχουν πολλούς φρουρούς; Τους πληρώνουν μόνοι τους;
Έχουν όσους προβλέπει ο νόμος. Για παράδειγμα στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που υπάρχει αυξημένος κίνδυνος, είναι και περισσότεροι οι φρουροί.
-Είναι ωραίο να έχεις συνοδεία;
Όχι μωρέ. Κοιτάξτε, δεν θέλω να γκρινιάξω, είναι κάποια πράγματα που βοηθάνε στη δουλειά. Δηλαδή εγώ τώρα με τα τηλέφωνα που έχω όλη μέρα, αν οδηγούσα κι όλας θα ήμουν δημόσιος κίνδυνος. Η βασική δουλειά μου είναι στο τηλέφωνο (δείχνει τη συσκευή).
-Το hands free ακουστικό σας δεν βλέπω.
Είναι στην τσέπη μου.
-Όταν ήσασταν μικρός τί θέλατε να κάνετε όταν μεγαλώσετε; Μη μου πείτε ότι θέλατε να γίνετε κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Μέχρι που κάποια προβλήματα υγείας με αναγκάσουν να κόψω το μπάσκετ, όλη η ζωή μου περιστρέφονταν γύρω από την πορτοκαλί μπάλα. Επειδή είχα και έφεση στο γράψιμο, ονειρευόμουν να γίνω αθλητικογράφος. Έτσι όταν πέρασα στη νομική Θράκης, κάτι που χαροποίησε την οικογένεια μου μια και ο παππούς μου ήταν από τους πιο άξιους δικηγόρους της Πάτρας, είπα στους γονείς μου ότι θα πάω να σπουδάσω με την προϋπόθεση να γίνω μετά αθλητικογράφος. Και έτσι πέρασα στην Κομοτηνή τα 5 καλύτερα χρόνια της ζωής μου.
-Για να ήταν τόσο ωραία μάλλον δεν διαβάζατε πολύ.
Δεν θα πω ψέματα, διάβαζα μόνο στις εξεταστικές. Κυρίως ποινικό, το μόνο που με τράβαγε.
-Τί αλητείες κάνατε;
Ήμουν 6 στις 7 μέρες έξω, κοιμόμουν ελάχιστα. Η Κομοτηνή όπως και άλλες φοιτητουπόλεις έχουν καταπληκτική διασκέδαση, με απόλυτη ασφάλεια βέβαια για τον φοιτητή, χωρίς εγκληματικότητα και λοιπά. Ήμασταν μια μεγάλη παρέα, ήταν όλα τα μαγαζιά στα πόδια μας, η μεγαλύτερη απόσταση που είχα περπατήσει τότε ήταν 7-8 λεπτά. Μου άλλαξε όλο μου το είναι αυτή η πενταετία, έμαθα να μένω μόνος, στην Κομοτηνή γνώρισα και τη γυναίκα μου.
-Βγαίνατε, καλοπερνούσατε κάθε βράδυ και κάνατε αμέσως σοβαρό δεσμό; Δεν περιμένατε να το “ζήσετε” λίγο ακόμα;
Αυτά δεν τα προγραμματίζεις. Γνώρισα τη γυναίκα μου στις αρχές του τρίτου έτους, και να διευκρινίσω πως όταν με είδε δεν ανταποκρίθηκε. Μετά όμως από έναν χρόνο περίπου, τα κατάφερα. Και είμαστε μαζί έκτοτε.
-Από που είναι η καταγωγή της;
Είναι από τη Λάρισα αλλά είναι γέννημα θρέμμα Αθηναία, αυτός ήταν και ένα από τους βασικούς λόγους που δεν γύρισα ποτέ στην Πάτρα.
-Πως ένα ζευγάρι μπορεί να μείνει μαζί μετά από τόσα χρόνια κρατώντας τη φλόγα ζωντανή;
Ενώ κάνουμε το ίδιο επάγγελμα, στο ίδιο γραφείο είμαστε μόνο τα τελευταία χρόνια…
-Συγγνώμη, είστε μαζί και στο ίδιο γραφείο;
Ναι είμαστε δικηγόροι και οι δύο αλλά έχουμε περάσει ο καθένας από τέσσερα – πέντε διαφορετικά γραφεία. Όταν άνοιξα το δικό μου γραφείο ένα μήνα πριν την πρώτη καραντίνα, τότε ήρθε και η γυναίκα μου. Ήταν το δικό μας εγχείρημα, μαζί με άλλους νέους δικηγόρους. Όμως σχεδόν αμέσως ήρθαν και περισσότερες πολιτικές ευθύνες άρα στην ουσία εγώ διοικώ μόνο το γραφείο, και δεν δικηγορώ κανονικά, λόγω ασυμβίβαστου, ως υφυπουργός. Οπότε δεν με βλέπει τόσο.
-Είναι δύσκολη η επαγγελματική συνύπαρξη ενός ζευγαριού;
Είναι, έχει όμως και αρκετά καλά. Για παράδειγμα κατανοεί καλύτερα ο ένας τα προβλήματα του άλλου.
-Δεν σκοτώνει τον έρωτα; Δηλαδή βγάλε μου το τάδε δικόγραφο και μετά σου βγάζω την μπλούζα, δεν κολλάει.
Κάποιες φορές αυτό που περιγράφετε είναι άχαρο. Κάποιες φορές όχι. Δεν υπάρχει κανόνας.
-Η γυναίκα σας γουστάρει που είστε υπουργός;
Όχι. Επειδή βλέπει πόση πίεση έχει αυτό το πράγμα. Με στηρίζει γιατί με αγαπάει και ξέρει πόσο έχω παλέψει αλλά ποτέ δεν θα με ενθαρρύνει να δοθώ παραπάνω στην πολιτική.
-Ως δικηγόρος και σύζυγος, ποια είναι η γνώμη σας για την υπόθεση Λύτρα;
Όταν άκουσα την κατάθεση και την περιγραφή, μου δημιουργήθηκε ένα αίσθημα αποτροπιασμού. Δεν μπορεί μια γυναίκα να γίνεται σάκος του μποξ. Και δεν σας κρύβω ότι απόρησα με πολλούς συναδέλφους μου επώνυμους και μη, που το πρώτο που έσπευσαν να κάνουν ήταν να βρουν την υποπερίπτωση της υποπερίπτωσης του νόμου για το αν ο Α ή ο Β πρέπει να είναι προσωρινά κρατούμενος.
-Υπάρχει σε άλλη χώρα ο όρος μεγαλοδικηγόρος που χρησιμοποιούμε με τέτοια ευκολία εδώ, θεωρώντας μάλιστα περίπου αυτονόητο ότι ορισμένοι μεγαλοδικηγόροι μπορούν να φέρουν τον νόμο στα μέτρα τους;
Δυστυχώς είμαστε η χώρα της υπερβολής. Δεν ξέρω τι συμβαίνει σε άλλες χώρες αλλά εγώ δεν μπορώ να φανταστώ ότι σε μια άλλη χώρα γίνεται δικαστήριο σε ένα τηλεπαράθυρο. Και να βγάζουν ετυμηγορία. Και σε αυτό έχουν ευθύνη όλοι. Προσοχή, δεν λέω οι δημοσιογράφοι να μην καλύπτουν το αστυνομικό και το δικαστικό ρεπορτάζ. Για παράδειγμα γίνονται 50 με 60 συλλήψεις κάθε μέρα για εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας και αυτό αφορά τον κόσμο.
-Είναι τσεκαρισμένο αυτό το νούμερο;
Απολύτως. Μόνο την τελευταία εβδομάδα είχαμε 300 συλλήψεις και 150 πατήματα του panic button. Μόνο στο Α.Τ. Ομονοίας που πήγε ο δικηγόρος που αναφέρατε πριν, γίνονται δέκα συλλήψεις την ημέρα για ενδοοικογενειακή βία.
-Για το αστυνομικό τμήμα αυτό έχουν υπάρξει και αρκετές καταγγελίες για τη συμπεριφορά των αστυνομικών. Έχει αλλάξει κάτι;
Στο Ομόνοιας θα σας πληροφορήσω ότι είναι ένα από τα 63 εξειδικευμένα γραφεία ενδοοικογενειακής βίας που δεν υπήρχαν μέχρι το 2021 στη χώρα μας και έχουν κάνει φοβερή δουλειά. Εμένα δεν μου αρέσει να ευλογάμε τα γένια μας αλλά είναι αλήθεια ότι επιτέλους υπάρχει κράτος, με το panic button, τα 63 τμήματα, τα safe houses, το γεγονός ότι γίνονται αυτές οι συλλήψεις, τα πέτυχε αυτά η κυβέρνηση και κυρίως η αστυνομία.
-Ο Απόστολος Λύτρας βρήκε υπερασπιστή του και τον Αλέξη Κούγια ο οποίος είναι ο κατεξοχήν δικηγόρος που βγαίνει στα τηλεπαράθυρά που λέγατε προηγουμένως. Πρόσφατα είπε απίστευτα πράγματα και για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναρωτήθηκε εάν στον γάμο του ο κος Κασσελάκης είναι γυναίκα ή άνδρας.
Δεν υπάρχουν πολλές ερμηνείες, είναι τραγικό και μόνο να μπαίνουμε στη διαδικασία να το συζητάμε. Έχουμε πάρα πολλά πράγματα να διαφωνήσουμε με τον κύριο Κασσελάκη, αλίμονο όμως αν γίνουμε εμείς κριτές των επιλογών του των προτιμήσεων του ή της εμφάνισης του. Οποιασδήποτε επιλογής πέραν της πολιτικής. Σε αυτό είμαστε με τον Κασσελάκη. Και εδώ δεν θέλω να υπάρξει καμία παρένθεση ή αστερίσκος. Μόνο ένας τοίχος απέναντι σε τέτοιες δηλώσεις.
-Θεωρείτε σοβαρό τον κύριο Κασσελάκη;
Το να πω έναν άνθρωπο ασόβαρο δεν νομίζω ότι προσφέρει στο δημόσιο διάλογο. Θα πω μόνο ότι μέχρι σήμερα δεν έχω δει πολιτική αντιπρόταση, αλλά μόνο επικοινωνία χωρίς περιεχόμενο. Μια ανάγκη «να βγάλω βίντεο το πρωί για να πάρω likes χωρίς καν να έχω διαβάσει το θέμα για το οποίο μιλάω». Σήμερα (σ.σ. την ημέρα που μαγνητοφωνήθηκε η συνέντευξη) για παράδειγμα έβγαλε βίντεο για την υποτιθέμενη 6ήμερη εργασία, την ημέρα που βγήκαν τα επίσημα στοιχεία από την ΕΡΓΑΝΗ που λένε ότι λιγότερες από 1 στις 1.000 επιχειρήσεις στη χώρα χρησιμοποιούν αυτή τη ρύθμιση. Το 99% των αιτήσεων που έγιναν απορρίφθηκαν.
-Συγγνώμη, ενώ παγκοσμίως η τάση είναι για μείωση των ωρών εργασίας, εμείς γιατί συζητάμε για 6ήμερη;
Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που έδωσαν τη δυνατότητα 4ήμερης εργασίας. Και μάλιστα ήμασταν από τις χώρες που πέτυχε πολύ το μοντέλο της τηλεργασίας. Στο ερώτημα σας: Δεν υφίσταται 6ήμερη εργασία. Σας είπα λιγότερες από 1 στις 1.000 επιχειρήσεις στη χώρα εφαρμόζουν αυτό το καθεστώς της έξτρα βάρδιας που δεν είναι 6ήμερη εργασία. Είναι κάτι που αφορά μόνο επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας 24/7 με πάρα πολύ αυστηρά κριτήρια.
-Γιατί έγινε τόσο μεγάλο θέμα τότε;
Πρώτη φορά γίνεται θέμα κάτι που δεν υπάρχει; Δυστυχώς έχουμε μια αντιπολίτευση η οποία παράγει fake news όπως αναπνέει. Θυμάστε την περίφημη ιδιωτικοποίηση του νερού; Ιδιωτικοποιήθηκε κανένα νερό;
-Όχι. Συμφωνείτε όμως ότι το νερό δεν είναι απλά αγαθό αλλά ανθρώπινο δικαίωμα;
Ναι. Είναι κάτι το οποίο πρέπει το κράτος να εξασφαλίζει να πηγαίνει παντού με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.
-Σχεδόν κάθε μέρα γίνονται μαφιόζικα εγκλήματα στη χώρα μας. Είμαστε η Κολομβία των Βαλκανίων;
Έχω την διαμετρικά αντίθετη ανάγνωση. Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο ούτε γεννήθηκε η εγκληματικότητα στην Ελλάδα το 2024. Εγκληματικότητα υπήρχε υπάρχει και δυστυχώς θα υπάρχει. Απλά τώρα υπάρχει μια κυβέρνηση που έχει και την πολιτική βούληση, και έχει αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο, και έχει και μία αστυνομία που την εμπιστεύεται και φέρνει αποτελέσματα. Είπαμε παραπάνω για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, και ακόμα είχαμε εξάρθρωση κυκλώματος στη ΔΟΥ Χαλκίδας, κύκλωμα στις φυλακές Ιωαννίνων, κύκλωμα δημοτικών υπαλλήλων, δύο μεγάλα οπαδικά κυκλώματα, κύκλωμα προστασίας της νύχτας, όλα αυτά εξαρθρώθηκαν μόνο τους τελευταίους μήνες.
-Λόγω Χρυσοχοΐδη;
Προφανώς είναι και λόγω ενός πάρα πολύ έμπειρου και αποτελεσματικού υπουργού, αλλά δεν είναι μόνο ένας, είναι μια ομάδα ανθρώπων υπό την καθοδήγηση του υπουργού και του πρωθυπουργού οι οποίοι έχουν τη μία επιτυχία μετά την άλλη δουλεύοντας καθημερινά στο δρόμο, στο πεδίο. Θυμάστε το είχε προαναγγείλει πέρυσι ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ ότι πολλοί αστυνομικοί θα φύγουν από τα VIP και έγινε, περίπου 2.000 άτομα είναι αυτά.
-Υπάρχουν ακόμα τέτοια VIP;
Υπάρχουν κάποια ελάχιστα προβλεπόμενα από τον νόμο.
-Δεν μιλάω για φύλαξη των αξιωματούχων. Υπάρχουν πλούσιοι επιχειρηματίες που τους φυλάνε αστυνομικοί που πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι; Ή μεγαλοεκδότες;
Κοιτάξτε, αν έχεις υπάρξει στόχος και κρίνει η αρμόδια αρχή που δεν είναι η κυβέρνηση αλλά η αστυνομία και μια συγκεκριμένη υπηρεσία της, ότι πρέπει να σου διατεθούν κάποιοι αστυνομικοί για ένα διάστημα, σίγουρα υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις.
-Δεν χρειάζεται υπογραφή υπουργού δημόσιας τάξης αυτό;
Επειδή έχω υπάρξει θύμα επίθεσης κάτω από το σπίτι μου με γκαζάκια και έχω κάνει την καταγγελία, ακολουθείται αυτομάτως η απαιτούμενη διαδικασία από την αστυνομία. Και σε κάποιες περιπτώσεις είναι θέμα εισαγγελέα.
-Μισό λεπτό όμως. Στις επιτυχίες της δημόσιας τάξης λέτε ότι υπάρχει πολιτική βούληση που όπλισε τα χέρια της αστυνομίας. Στα δύσκολα όπως η προστασία των VIPs λετε ότι δεν είναι δικό μας θέμα αλλά της αστυνομίας. Ταυτόχρονα πριν λίγο είπατε ότι σταματήσατε τα VIP.
Μια κυβέρνηση τι μπορεί να κάνει; Να αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Δηλαδή σκέψου ότι το ’19 πριν φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ ο δολοφόνος μπορεί να έμενε στη φυλακή 5 χρόνια. Αυτός ήταν ο ποινικός κώδικας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτούς τους ευαίσθητους αριστερούς που βλέπεις στο δρόμο και μιλάνε για τις γυναικοκτονίες και κάνουν συναυλίες, όταν ήταν στην κυβέρνηση τον δολοφόνο, γυναικοκτόνο, ανδροκτόνο, αντί για μόνο ισόβια που ήταν ως τότε, το έκαναν ισόβια ή έως 15 χρόνια. Και μπορεί ο δολοφόνος να αποφυλακίζονταν στα μισά. Ενώ τώρα το ξανακάναμε ισόβια. Βιασμός ανηλίκου: Ήταν μέχρι 20 έτη, το πήγαν μέχρι 15, εμείς το κάναμε ισόβια.
-Είπατε γυναικοκτόνο και αμέσως προσθέσατε και τον ανδροκτόνο. Για να το μετριάσετε; Δεν πιστεύετε ότι ο όρος γυναικοκτονία πρέπει να έχει ξεχωριστή νομική βαρύτητα;
Έχει βαρύτητα, είναι ένας όρος ο οποίος κοινωνικά αναγνωρίζεται αν και θεωρώ ότι η ανθρώπινη ζωή έχει την ίδια αξία όποιο κι αν είναι το θύμα.
-Είναι άλλο όμως το κίνητρο στη γυναικοκτονία.
Με βάση λοιπόν το κίνητρο, εάν μια γυναίκα δολοφονηθεί επειδή ένας άντρας θεωρεί ότι είναι ανώτερος από αυτήν, τότε ναι, είναι γυναικοκτονία κοινωνικά και το αναγνωρίζουμε όλοι, αλλά το να ζητάμε να αναγνωριστεί ως κάτι ειδικό στον ποινικό κώδικα είναι υποκριτικό.
-Το ρατσιστικό έγκλημα γιατί αναγνωρίζεται;
Για να βάλεις σε κάτι την πρόβλεψη επιβαρυντικής περίστασης πρέπει κάπου να θες να καταλήξεις. Όταν σε ένα έγκλημα όπως ο φόνος, η ποινή που προβλέπεται είναι τα ισόβια, τι παραπάνω να βάλεις; Θανατική ποινή; Δεν νομίζω ότι το θέλει αυτό κανείς. Άρα αυτοί που προτείνουν νομική καθιέρωση του όρου, υποκρίνονται.
-Και γιατί δεν το βάζετε έτσι κι αλλιώς για να τους ικανοποιήσετε;
Δεν χρειάζεται. Ας είμαστε λίγο λιγότερο δημοφιλείς σε κάποιους αλλά όταν έρθει η ώρα του ταμείου δηλαδή οι εκλογές να είμαστε αξιόπιστοι και να έχουμε την εκτίμηση του κόσμου που καταλαβαίνει.
-Δεν μου λέτε, παλιά υπήρχαν στην Ελλάδα πολίτες υπεράνω του νόμου;
Όλα ήταν διαφορετικά παλιά σε σχέση με σήμερα. Επειδή ο κόσμος πέρασε μεγάλα ζόρια τα προηγούμενα χρόνια και δεν έχει την ίδια ανοχή, επειδή αναπτύχθηκαν πολύ τα social media, έχουν γίνει πολύ πιο δύσκολα και τα παραθυράκια που λέμε για να γλιτώσεις από τον νόμο.
-Σήμερα δηλαδή δεν υπάρχουν υπεράνω του νόμου;
Αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά εγώ, μπορώ να σας πω σίγουρα ότι τώρα είναι πολύ πιο αυστηρά τα πράγματα και πολλά περισσότερα μάτια πάνω σου και ελάχιστες οι αντοχές του κόσμου να ανεχτεί τέτοιες συμπεριφορές.
-Αυτό είναι θέμα της κοινωνίας όμως. Εσείς τι παραπάνω κάνατε για να μην μπορούν κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες με τους σωματοφύλακες τους να συμπεριφέρονται σαν να είναι η Ελλάδα τσιφλίκι τους;
Εμείς κρινόμαστε από τις πράξεις μας. Ο πρωθυπουργός σε κάθε περίπτωση απρεπούς συμπεριφοράς έχει πάρει ακαριαίες αποφάσεις. Δηλαδή από τη μία βλέπεις τον Πολάκη να κάνει ό,τι θέλει και σε μας έχεις δει τον Μητσοτάκη να έχει αποσύρει υποψηφιότητες, να έχει αλλάξει υπουργό μέσα σε μια μέρα, να έχει διαγράψει βουλευτή παραπάνω από μία φορά. (σ.σ. Ο Παύλος Πολάκης διαγράφηκε τελικά από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ λίγες μέρες μετά).
-Εγώ ρωτούσα για επιχειρηματίες αλλά μου θυμίσατε την περίπτωση Αυγενάκη. Που μετά το πρόσφατο περιστατικό στο αεροδρόμιο δεν ζήτησε μια ξεκάθαρη συγγνώμη. Γιατί σας είναι τόσο δύσκολο εσάς των πολιτικών να ζητήσετε απλά και ξάστερα συγγνώμη;
Το έχω κάνει πολλές φορές. Αλλά θέλω να σας πάω στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Έχει βγει μπροστά σε όλες τις μεγάλες κρίσεις και σε τραγικές ημέρες που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια και έχει ζητήσει χωρίς περιστροφές συγγνώμη, αναλαμβάνοντας και μερίδιο της ευθύνης που δεν αναλογεί σε αυτή την κυβέρνηση. Μάλιστα πολλοί τον κατηγόρησαν, ότι πόσες συγγνώμες θα πεις τελοσπάντων; Όσες χρειάζεται, είναι η απάντηση. Και πάντα η συγγνώμη συνοδεύεται από πράξεις.
-Ποιες πράξεις; Για παράδειγμα ζήτησε συγγνώμη ο πρωθυπουργός για τα Τέμπη αλλά έναν χρόνο μετά, τον Φλεβάρη που μας πέρασε, στη δήλωση του περιορίστηκε σε ευχολόγια του στυλ “ο πόνος να μετουσιωθεί σε πράξεις ώστε όλα να λειτουργούν με ασφάλεια” κλπ.
Θεωρώ ότι ίσα ίσα, ένα χρόνο μετά, το μόνο που πρέπει να κάνεις εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα είναι να σκύψεις το κεφάλι και να θυμηθείς τι συνέβη.
-Γιατί να μην πει τι έκανε για να μην ξανασυμβεί;
Διότι το έχει πει όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα και συνεχίζει και το κάνει. Έχει αποκατασταθεί ο σιδηρόδρομος, έχουν μπει κάμερες ασφαλείας σε όλη τη διαδρομή. Έχει αποκατασταθεί όλο το σύστημα τηλεδιοίκησης και η χάραξη με εξαίρεση ένα μικρό κομμάτι που καταστράφηκε από την κακοκαιρία Daniel. Να σας πω ένα άλλο παράδειγμα. Η συγγνώμη για τις περυσινές πυρκαγιές συνοδεύτηκε το φετινό καλοκαίρι από μια άλλη κουλτούρα, μια άλλη αντιμετώπιση, μια άλλη κρατική μηχανή. Με καλύτερο εξοπλισμό, με drones, με περισσότερο προσωπικό, και μέχρι σήμερα πάμε καλά στο θέμα των φετινών πυρκαγιών.
-Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε διαζύγιο από τους κεντρώους που τον στήριξαν στο παρελθόν;
Δεν θεωρώ ότι ο πρωθυπουργός απομακρύνθηκε από τον κόσμο που τον ανέδειξε, κόντρα στα προγνωστικά, αρχικά πρόεδρο της ΝΔ και στη συνέχεια του έδωσε μια πάρα πολύ τιμητική στήριξη για να κυβερνήσει, και το ’19 και το ’23. Ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι άλλαξαν σχεδόν όλα στη χώρα και στην πολιτική από το 2010 και μετά. Κατάλαβε ποια είναι τα νέα διλήμματα και ότι οι ταμπέλες του παρελθόντος είναι εκτός πραγματικότητας.
-Τότε όμως υπολόγιζε χωρίς την άνοδο της ακροδεξιάς.
Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση αυτή. Για να το καταλάβουμε πρέπει να βάλουμε στην κουβέντα και τις δυσκολίες στην καθημερινότητα των πολιτών. Αν θεωρήσουμε ότι από τη μια μέρα στην άλλη κάποιος έγινε ακροδεξιός τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι. Αν καταφέρουμε να τρέξουμε πιο γρήγορα για παράδειγμα το πρόγραμμα μας για την αύξηση του κατώτατου και του μέσου μισθού, αν δημιουργήσουμε κι άλλες δουλειές τότε ο κόσμος θα εμπιστευτεί πολύ ευκολότερα και τις υπόλοιπες πολιτικές μας.
-Αυτό επίσης ακούγεται σαν ευχολόγιο ενώ είστε ήδη 5 χρόνια στην εξουσία. Πόσο αυξήσατε τον κατώτατο μισθό στην πρώτη τετραετία;
Από το ’19 μέχρι σήμερα έχουμε αυξήσει τον κατώτατο μισθό κατά 28% και τον μέσο μισθό κατά 20%.
-Όμως λόγω της αύξησης του κόστους ζωής η αύξηση του μισθού εξανεμίζεται.
Πράγματι ένα μέρος των αυξήσεων αυτών έχει απορροφηθεί από την ακρίβεια, κυρίως στα τρόφιμα. Ο πληθωρισμός τροφίμων σωρευτικά είναι όσο και στην Ευρώπη, δηλαδή 30%. Ποιο είναι όμως το σημαντικό: Οι παρεμβάσεις μας οι οποίες συνεχίζονται, είναι μόνιμες, ενώ ο πληθωρισμός αν δούμε τα στοιχεία του τριμήνου, αποκλιμακώνεται.
-Δώστε μας ένα παράδειγμα μόνιμης παρέμβασης.
Πενήντα φόροι που έχουν μειωθεί. Πάνω από 35% που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και 50% μείωση του ΕΝΦΙΑ. Μείωση φόρου εισοδήματος, μείωση της προκαταβολής φόρου στο μισό, οι μονιμοποιήσεις του προσωρινά μειωμένου ΦΠΑ σε υπηρεσίες υγείας, σε μεταφορές, σε κινηματογράφους…
-Πλην του καφέ. Γιατί το πήρατε πίσω αυτό;
Όταν ξεκίνησε η πανδημία είχαμε ανακοινώσει μια σειρά από ΦΠΑ που θα μειώναμε προσωρινά. Δεν μπορούσαμε να ξέρουμε αν θα τα μονιμοποιήσουμε όλα αυτά. Καταφέραμε τους μισούς να τους μονιμοποιήσουμε τον Ιανουάριο, και τους άλλους μισούς πλην του σερβιριζόμενου καφέ να τους μονιμοποιήσουμε τώρα. Προφανώς θέλουμε να μειώσουμε και θα μειώσουμε και άλλους φόρους, αλλά δεν πρόκειται εμείς να “τάξουμε” κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούμε και που αντέχει η οικονομία.
-Τι βελτιώθηκε στην ποιότητα ζωής μας σε αυτά τα πέντε χρόνια κυβέρνησης σας; Δώστε μας πέντε πολύ απτά παρακαλώ παραδείγματα.
Το σημαντικότερο: 400.000 θέσεις εργασίας και μάλιστα με καλύτερους μισθούς. Το δεύτερο είναι το ψηφιακό κράτος που ήταν μια επανάσταση. Το τρίτο είναι όλο αυτό που είπαμε για την ασφάλεια και την εφαρμογή του νόμου. Τέταρτον, η πολιτική μας στην εκπαίδευση. Τόσο με την ενίσχυση των δημοσίων πανεπιστημίων αλλά και με το ότι θα μπορεί επιτέλους ένα παιδί να πάει σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο…
-Την κριτική σε αυτό την ξέρετε: ότι ενισχύετε το ιδιωτικό πανεπιστήμιο εις βάρος του δημόσιου.
Το αντίθετο. Πηγαίντε στην Κύπρο να δείτε πως όπου ιδρύθηκαν μη κρατικά πανεπιστήμια, δυνάμωσαν πολύ τα δημόσια. Να σας πω κάτι; Είχαμε μείνει εμείς και η Κούβα. Δηλαδή ήταν όλοι οι άλλοι χαζοί και εμείς ήμασταν οι έξυπνοι με την Κούβα, που δεν κάναμε μη κρατικά πανεπιστήμια; Αυτά μόνο ένας κολλημένος του ευρύτερου χώρου της αριστεράς τα πιστεύει. Αν και πολλοί αριστεροί είναι πλέον υπέρ.
-Ποιοι αριστεροί είναι υπέρ;
Έχω ακούσει πολλούς. Αλλά μου ζητήσατε τηλεγραφικά πέντε πράγματα. Το πέμπτο είναι η πολιτική στήριξης της οικογένειας. Δηλαδή μια μητέρα ελεύθερη επαγγελματίας αγρότισσα όταν έκανε ένα παιδί έπαιρνε περίπου 800 ευρώ και τώρα παίρνει δέκα χιλιάρικα.
-Τι εννοείτε, εφάπαξ για το κάθε παιδί;
Επιδόματα με τον μήνα. Είναι ο κατώτατος μισθός επί 9 μήνες που δεν το είχαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες συν το επίδομα γέννας το οποίο το αυξήσαμε και είναι ακόμα υψηλότερο για το δεύτερο και το τρίτο παιδί.
-Μιας και όσα επιδόματα και να δώσετε δεν φαίνεται να λύνεται το πρόβλημα της υπογεννητικότητας που μας οδηγεί σε εθνικό μαρασμό, η μόνο λύση που μπορώ εγώ να δω είναι η καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών και των παιδιών τους που θα γεννηθούν εδώ. Γι αυτό δεν νομίζω ότι έχετε κάνει κάτι παραπάνω.
Το δημογραφικό είναι κυρίως ζήτημα του νέου τρόπου ζωής. Έχει αλλάξει ο τρόπος που ζούμε, που κάνουμε παιδιά, που γερνάμε. Ένα μέρος της λύσης είναι και το ζήτημα της ενσωμάτωσης που λέτε αλλά με όρους, με διακρατικές συμφωνίες που ήδη έχουμε συνάψει με άλλα κράτη και όχι με ενσωμάτωση για την ενσωμάτωση. Δεν μπορούμε δηλαδή να το κάνουμε ως μια πολιτική λευκής επιταγής.
-Τα παιδιά που γεννιούνται εδώ παίρνουν αυτομάτως ιθαγένεια;
Τα παιδιά δεύτερης γενιάς μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κάνουν αίτηση για να πάρουν ιθαγένεια.
-Πρέπει να περιμένουν να ενηλικιωθούν όπως παλιά; Θυμόμαστε τον τραγέλαφο επί Σαμαρά που έτρεχαν να δώσουν τελευταία στιγμή διαβατήριο στον Αντετοκούνμπο.
Όχι νομίζω είναι πιο λίγο. Αρκεί να είναι νόμιμοι οι γονείς, και με την εγγραφή τους στην Α’ δημοτικού δύνανται να αιτηθούν την ελληνική ιθαγένεια.
-Λέγαμε για την ποιότητα ζωής και ήθελα να σας πω ένα πολύ απλό παράδειγμα. Η ανακύκλωση έχει μπει εδώ και 30 χρόνια στη ζωή μας και υπολειτουργεί για να το θέσω επιεικώς. Ούτε το πλαστικό καλαμάκι δεν μπορέσατε να καταργήσετε. Ξαναγέμισαν τα μαγαζιά με πλαστικά που απλώς γράφουν πάνω “επαναχρησιμοποιούμενο”. Αν δεν μπορείτε να φτιάξετε αυτό πως θα φτιάξατε άλλα πιο δύσκολα;
Τώρα μη σας πω ψέματα, με εκνευρίζει πολύ το χάρτινο καλαμάκι αλλά πολύ καλά κάναμε και το βάλαμε….
-Κι αυτό πάντως έχει πλαστική επένδυση από μέσα.
Γι’ αυτό και πίνω καφέ χωρίς καλαμάκι και ξεμπερδεύω! Λοιπόν για την ανακύκλωση δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε χάσει δεκαετίες ως χώρα. Έχει σημειωθεί πρόοδος βέβαια τα τελευταία χρόνια στους δείκτες όχι μόνο της ανακύκλωσης αλλά και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Έχουν γίνει τολμηρές -για τα ελληνικά δεδομένα- κινήσεις που συμφωνώ ότι θα έπρεπε να είναι αυτονόητες αλλά νομίζω ότι όλο αυτό θέλει χρόνο.
-Πόσο χρόνο; Κι άλλο χρόνο;
Κοιτάξτε ελήφθησαν μέτρα και χρειάζεται από εδώ και πέρα λίγος ακόμα χρόνος για την εφαρμογή τους. Βάλαμε για παράδειγμα τέλος στις πλαστικές σακούλες…
-Εισπρακτικό μέτρο το θεωρεί ο κόσμος. Σας έφερα όμως το παράδειγμα με το καλαμάκι. Βάλατε χάρτινο και έγινε ξανά πλαστικό.
Το νομικό πλαίσιο που ισχύει τώρα και για το καλαμάκι και για τις σακούλες είναι πολύ πιο αυστηρό. Είναι και θέμα ελέγχων, εννοείται αυτό, είναι και θέμα προσαρμογής, όμως εάν μία κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη περιβαλλοντική πολιτική και σε επίπεδο παραλιών, προστασίας του αιγιαλού και λοιπά, αυτοί είμαστε εμείς. Θυμάστε τι έγινε πέρυσι με το κίνημα της πετσέτας;
-Μα αυτό ήταν ακηδεμόνευτο κίνημα πολιτών, δεν πιστώνεται σε εσάς.
Ένα λεπτό, καθήκον της κυβέρνησης είναι να νομοθετεί όχι μόνο εφαρμόζοντας το πρόγραμμα της αλλά προσαρμόζοντας το και στις ανάγκες της κοινωνίας. Αυτό το κίνημα ξεκίνησε από την κοινωνία και έγινε πολιτική της κυβέρνησης. Και φέτος το καλοκαίρι έχουμε μια εντελώς άλλη εικόνα στις παραλίες. Κι εγώ σε μπιτς μπαρ πηγαίνω και θέλω την ομπρέλα μου και τον καφέ μου, αλλά με κανόνες. Γιατί τώρα γίνονται κεντρικά όλα, ενώ θυμάστε παλιά που δίνονταν καταχρηστικά άδειες από τους δήμους.
-Αυτό όμως δεν είναι αποκέντρωση. Αντί να δίνουμε αρμοδιότητες στους δήμους αφαιρούμε και κάτι τόσο απλό;
Η πολιτική μας είναι να δίνουμε εξουσίες στους δήμους αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που τα σταθμίζεις και εδώ έπρεπε να φροντίσουμε να μην υπάρχει η τοπική συναλλαγή. Δίνουμε εξουσίες, δίνουμε αρμοδιότητες και δώσαμε στους δήμους τα περισσότερα χρήματα που έχουν δοθεί ποτέ. Το πρόγραμμα Τρίτσης. Το πρόγραμμα Φιλόδημος.
-Ευρωπαϊκούς πόρους δηλαδή.
Κυρίως ευρωπαϊκά χρήματα ναι.
-Μιλώντας για μπιτς μπαρ και λοιπά έχω την αίσθηση ότι έχει σχεδόν χαθεί το πιο πολύτιμο στοιχείο του ελληνικού παραθερισμού που ήταν το «απάτητο». Η απάτητη παραλία χωρίς καθόλου ξαπλώστρες, η παρθένα φύση, η απομακρυσμένη ταπεινή ταβερνούλα με τα δικά της προϊόντα. Σε αυτό κοινωνούσαμε κάθε χρόνο και αναβαπτιζόμασταν ως Έλληνες. Ήταν πηγή ζωής. Και νομίζω ότι η κυβέρνηση σας όπως και άλλες κυβερνήσεις πριν από εσάς, στο όνομα της ανάπτυξης θυσιάσατε το στοιχείο αυτό. Ενθαρρύνετε μεγάλες και μαζικές επενδύσεις στον τουρισμό που έχουν κάνει τη χώρα λίγο ντίσνεϊλαντ.
Εδώ χρειάζεται μια πολιτική με ισορροπία αλλά μην υποτιμούμε τα έσοδα που έχουμε από τον τουρισμό. Ο τουρισμός κράτησε τη χώρα μας στα πολύ δύσκολα χρόνια της κρίσης και σήμερα σημειώνει ρεκόρ. Χρειάζονται βέβαια κανόνες, υπάρχουν κανόνες, η κυβέρνηση αυτή εφαρμόζει πολιτικές για τις απάτητες παραλίες και τα απάτητα βουνά μας. Η πολιτική αυτή έχει τεράστια αξία όσο περνάνε τα χρόνια και μας κτυπάει την πόρτα και η κλιματική κρίση αλλά εγώ δεν σας κρύβω ότι για εμένα βασική πολιτική μιας κυβέρνησης πρέπει να είναι η με κανόνες οικονομική ανάπτυξη. Για μένα το μεγαλύτερο στοίχημα αυτής της κυβέρνησης είναι να μεγαλώσουμε την πίτα.
-Μιλάτε για κανόνες. Δηλαδή τώρα οι πολεοδομικές αρχές στις Κυκλάδες τηρούν τους κανόνες;
Εδώ υπάρχει ο ρόλος των ελεγκτικών αρχών και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πρόσφατα βγήκε μια πολύ ενδιαφέρουσα απόφαση του ΣτΕ που αφορά τον δήμο Κηφισιάς για το ύψος των κτιρίων, για τα δέντρα που κόβονται και άλλα που τα λαμβάνουμε υπόψη για ένα ακόμα πιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες νομικό πολεοδομικό πλαίσιο που επεξεργαζόμαστε. Το είπαμε και πριν: η παρανομία δεν ξεφύτρωσε τώρα, πάντα υπήρχε. Το θέμα είναι να έχει το κράτος καλύτερους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Σκεφτείτε ότι μέχρι το 2021 δεν υπήρχε ελεγκτικός μηχανισμός για τους καταναλωτές. Η ΔΙΜΕΑ η περιβόητη που ελέγχει τις εικονικές εκπτώσεις δεν υπήρχε.
-Είναι σωστό να δίνονται κίνητρα για αφορολόγητα σπίτια σε ξένους και ο Έλληνας να μην βρίσκει σπίτι της προκοπής να νοικιάσει;
Μισό λεπτό. Τα κίνητρα αυτά έχουν μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, δόθηκαν όλα από προηγούμενες κυβερνήσεις -και υιοθετήθηκαν και από εμάς κάποια χρόνια- σε μια άλλη εποχή που ήταν εντελώς διαφορετικές οι ανάγκες. Έπρεπε να ξεπαγώσει κάπως η αγορά των ακινήτων, να τονωθεί η οικονομία, και βοήθησαν όλα αυτά…
-Βοήθησαν να γίνει και gentrification των Εξαρχείων που κάποτε πήγαιναν χαράματα οι υπουργοί σας και μιλούσαν ψιθυριστά.
Είδατε τι ωραία; Πράγματι πήγαινε το πράγμα στο άλλο άκρο με τα κίνητρα και γι’ αυτό παρενέβη η κυβέρνηση και άλλαξαν τα ποσά. Γι’ αυτό τώρα συζητάμε πως θα γίνει δικαιότερη και η διαδικασία του AirbnB. Το οποίο επίσης έχει φέρει πολλά χρήματα στην χώρα.
-Φορολογούνταν κανονικά το AirbnB όλα αυτά τα χρόνια;
Βέβαια. Πρόσφατα συνάντησα και το ΔΣ των ιδιοκτητών βραχυχρόνιας μίσθωσης και μου είπαν ότι περίπου το ένα στα δύο ευρώ που ξοδεύει στο AirbnB ο τουρίστας πηγαίνει, με διάφορες φάσεις φορολόγησης, στο κράτος. Μην το πυροβολάμε λοιπόν το AirbnB. Σαφώς υπάρχει το πρόβλημα της ακριβής στέγης που είναι ένα από τα κορυφαία προβλήματα της χώρας αλλά από την άλλοι υπάρχουν και οι ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν είναι όλοι πλούσιοι και βρήκαν έναν τρόπο να τα αξιοποιήσουν.
-Είστε υπέρ η κατά της φορολόγησης και των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων, που είναι μια διεθνής τάση, όπως φορολογούνται παραπάνω τα τσιγάρα ή το αλκοόλ;
Γενικά είμαι κατά των φόρων. Σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις όμως που έχουν να κάνουν με την υγεία μας, ο κανόνας πρέπει να αλλάζει.
-Είστε υπέρ η κατά της απόλυσης αργόμισθων του δημοσίου;
Κανείς δεν αμφισβητεί τη μονιμότητα στο δημόσιο που είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένη. Όμως εννοείται πως αν κάποιος είναι αργόμισθος δηλαδή εξαπατά τον Έλληνα φορολογούμενο προφανώς δεν πρέπει να μένει στη δουλειά του.
-Με το «δεν πρέπει» εκφράζετε μια επιθυμία. Τι κάνετε για να τους απομακρύνετε;
Υπάρχουν πειθαρχικά συμβούλια που παίρνουν τις σχετικές αποφάσεις.
-Που στελεχώνονται από συναδέλφους τους.
Στελεχώνονται από ανθρώπους οι οποίοι δεν τους γνωρίζουν προσωπικά. Υπάρχουν πολλές αποφάσεις αποπομπής.
-Γεννηθήκατε στην Πάτρα, προπύργιο του Παπανδρεϊσμού. Οι γονείς σας ήταν ΠΑΣΟΚ και ζήτω το δημόσιο στα τιμημένα 80s;
Μεγάλωσα σε μια οικογένεια η οποία έμαθε τι σημαίνει Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ του ’80, αλλά από την αντίθετη πλευρά. Την αρνητική πλευρά. Θεωρώ ότι η νοοτροπία που ξεκίνησε στη χώρα τότε και δυστυχώς υιοθετήθηκε και από άλλους πολιτικούς χώρους -ψήγματα της νοοτροπίας αυτής μπορεί να τα είδαμε και στον δικό μας πολιτικό χώρο- είναι η βασική αιτία των δεινών που ζήσαμε στη συνέχεια. Το έζησα αυτό ως πατρινός γεννηθείς το ’88. Το να ζούμε πάνω από τις δυνάμεις μας, το να τάζουμε για να είμαστε αρεστοί, τους αθρόους διορισμούς, όλο αυτό το πληρώσαμε εμείς οι νεότερες γενιές.
-Κοινωνικά δεν έκανε απαραίτητες μεταρρυθμίσεις το ΠΑΣΟΚ την ίδια εποχή;
Έκανε πολλά πράγματα. Το ΕΣΥ, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις κοινωνικού χαρακτήρα όπως το οικογενειακό δίκαιο που τότε δυστυχώς η παράταξη μας δεν τις είχε στηρίξει. Ήταν πρωτοποριακές και, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, αναγκαίες για τη χώρα.
-Εξιλεωθήκατε τώρα θεσμοθετώντας τον γάμο για όλους. Τότε ήσασταν πίσω από την κοινωνία. Τώρα όμως με τον γκέι γάμο ξεπεράσατε κόκκινες γραμμές της παράταξης σας.
Ήταν προχωρημένο ναι, και ενόχλησε έναν κόσμο, και το καταλαβαίνω αυτό εκ των υστέρων. Ίσως να μην ήταν έτοιμη η κοινωνία. Εγώ τη θεωρώ συντηρητική μεταρρύθμιση γιατί μέχρι την ψήφιση του νόμου μπορούσε ένα παιδί να μεγαλώνει με δύο άντρες ή δύο γυναίκες αλλά μόνο ένας εκ των δύο ελέγχονταν για υιοθεσία. Μετά την ψήφιση αυτού του νόμου ελέγχονται και οι δύο, όπως για ένα ετερόφυλο ζευγάρι. Χωρίς σε καμία περίπτωση να περνάμε στη λογική του γονέα 1 και γονέα 2, ή της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, σε καμία περίπτωση. Όμως αυτό δυστυχώς δεν πέρασε σωστά στον κόσμο λόγω όλων αυτών των αντεγκλήσεων της περιόδου. Ενώ είχαμε χιλιάδες άλλα πολύ πιο σοβαρά προβλήματα τα οποία προσπαθούσαμε να λύσουμε, επί τρεις μήνες συζητούσαμε για ένα νομοσχέδιο που αφορά λίγες δεκάδες συμπολιτών μας.
-Μου φαίνεται ότι παίρνετε αποστάσεις από το δικό σας νομοσχέδιο.
Όχι δεν παίρνω αποστάσεις. Θεωρώ ότι ήταν μια παρέμβαση η οποία δεν άλλαξε τίποτα στην καθημερινότητα των πολιτών. Σταματήσαμε να έχουμε στη χώρα μας παιδιά δύο ταχυτήτων και αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά θέλω να λέω την αλήθεια: ένα μέρος των ψηφοφόρων μας και ενδεχομένως των βουλευτών μας δυσαρεστήθηκε. Κοιτάμε όμως μπροστά και θέλω να πω ότι μια μεγάλη μας προτεραιότητα τώρα ενόψει και της ΔΕΘ είναι η στήριξη της οικογένειας με ακόμα περισσότερες πολιτικές που βοηθάνε τους νέους γονείς. Και σας μιλάω και ως ένας νέος μπαμπάς οκτώ μηνών.
-Να σας ζήσει το μωράκι. Πάνες αλλάζετε;
Αλλάζω ναι. Τις περισσότερες τις αλλάζει η μαμά του για να είμαι ειλικρινής.
-Όταν ξυπνάει το μωρό τη νύχτα ποιος σηκώνεται;
Η σύζυγος μου κυρίως. Μια στις πέντε φορές σηκώνομαι εγώ.
-Μπιμπερό;
Το γάλα το κάνει η μαμά. Το έχω μάθει αλλά προτιμώ όταν είμαι σπίτι να του κάνω μπάνιο, να τον ντύσω και την ίδια στιγμή να ετοιμάζει το μπιμπερό η μαμά για το βραδινό του φαγητό.
-Τρώμε ωραία σήμερα σε μια ψαροταβέρνα. Εσάς σας αρέσει το φαγητό;
Πάρα πολύ. Μπορώ να ζω μόνο για το φαγητό.
-Μαγειρεύετε;
Ναι αμέ αλλά όχι όσο θα ήθελα. Δεν με αφήνει η γυναίκα μου γιατί κάνω χάλια την κουζίνα. Στο μπάρμπεκιου είμαι καλός.
-Είστε ψήστης δηλαδή. Ψήστης γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Και γεννιέσαι, και βελτιώνεσαι!
-Το αγαπημένο σας junk food ποιο είναι;
Τα πάντα. Σουβλάκι, μπέργκερ, αλλά θα βάλω πιο ψηλά τις κοτομπουκιές.
-Το τηγανητό κοτόπουλο είναι το αγαπημένο των μαύρων ράπερ.
Του έχω μια ιδιαίτερη αγάπη κι εγώ.
-Τι λογαριασμούς ακολουθείτε στο Ίνσταγκραμ;
Πάλι φαγητά. Βλέπω απίστευτα βίντεο το βράδυ πριν κοιμηθώ και είναι κατά κάποιο τρόπο σα να τα τρώω. Και όλους τους μεγάλους λογαριασμούς που γράφουν για ευρωπαϊκό μπάσκετ.
-Τι ομάδα είστε;
-Ολυμπιακός. Μπασκετικός Ολυμπιακός. Μέχρι που οι υποχρεώσεις μου με έκαναν να σταματήσω, ήμουν κάθε 15 μέρες στο ΣΕΦ στα εντός έδρας παιχνίδια μας. Οι σελίδες που ακολουθώ είναι κατά βάση εκείνες που έχουν μπασκετικές αναλύσεις για το αν π.χ. θα έρθει ο Βεζένκοφ (σ.σ. υπέγραψε λίγες μέρες μετά).
-Λέτε να φτάσει ο Παναθηναϊκός τη Ρεάλ σε ευρωπαϊκές κούπες;
-Τώρα μην παίζεις με τον πόνο μου. Εντάξει, ο Παναθηναϊκός έκανε μια καταπληκτική χρονιά πέρυσι αλλά θα ήμουν ψεύτης αν σας έλεγα ότι πανηγύρισα. Έκανε και ο Ολυμπιακός μια σπουδαία πορεία. Είμαστε τυχεροί που αγαπάμε το μπάσκετ και αγαπάμε αυτές τις ομάδες.
-Ποιες ταινίες βλέπατε στην εφηβεία;
Από μικρός βλέπω αστυνομικές και κατασκοπικές ταινίες. Αγαπημένη μου σειρά για να καταλάβετε είναι το Homeland.
-Ο πρωταγωνιστής ο Damian Lewis θα έκανε για επόμενος Μποντ;
Δεν είμαι σίγουρος…
-Ποιον θα θέλατε εσείς για νέο 007;
– Τον Christian Bale
-Υπάρχει και Έλληνας ηθοποιός που θα έκανε για τον ρόλο;
– Ο Χρήστος Λούλης.
-Από τους κλασικούς Μποντ ποιος είναι ο αγαπημένος σας;
Ο τελευταίος, ο Ντάνιελ Κρεγκ.
-Εδώ τα χαλάμε, είναι κάγκουρας. Μόνο Σων Κόνερι.
Όχι γιατί δεν μου αρέσουν τόσο οι παλιές ταινίες με τον Κόνερι. Οι τελευταίες είναι πολύ καλύτερες από κάθε άποψη. Ξέρετε ποιος άλλος μου αρέσει και είναι λίγο πιο κοντά στο πρότυπο του Κόνερι; Ο Πιρς Μπρόσναν!
-Τί άλλες σειρές σας άρεσαν εκτός από αστυνομικές και κατασκοπικές;
Όσο μεγάλωνα και άρχισα να ασχολούμαι με την πολιτική, άρχισαν να μου αρέσουν και σειρές τύπου House of Cards.
-Πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικόητα της πολιτικής ο νοσηρός κόσμος του House of Cards; Στην Αμερική αλλά και στην Ελλάδα.
Θεωρώ ότι είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα στην Αμερική -έστω με την υπερβολή της μυθοπλασίας. Αλλά πολλά στοιχεία τα βλέπω και στην εδώ πολιτική ζωή. Αν σου μαθαίνει κάτι η σειρά αυτή, είναι ότι το πρώτο που πρέπει να αποδεχτείς στην πολιτική είναι ότι είσαι προσωρινός.
-Από μαχαιρώματα και λοιπά;
Ναι, όλα υπάρχουν. Είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα πολλά πράγματα που βλέπουμε σε αυτές τις σειρές.
-Από μουσική τι σας αρέσει;
Ελληνική λαϊκή μουσική. Ήμουν και πολύ σκύλος μικρός, έτσι με λέγανε. Μου άρεσαν ο Βέρτης, ο Πλούταρχος, ο Ρέμος και είναι ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης ο Γιάννης Πάριος.
-Αυτά δεν είναι σκυλέ.
Από τη δευτέρα γυμνασίου μέχρι και να τελειώσω το πανεπιστήμιο, ό,τι live έβγαινε από Πάνο Κιάμο, Νίκο Μακρόπουλο και λοιπά τα άκουγα φανατικά όπου έβγαινα.
-Έχετε πάει και σε πιο λούμπεν μαγαζιά, κανονικά σκυλάδικα;
Ελάχιστες φορές όταν ήμουν μικρός. Όσο μεγαλώνω βάζω νερό στο κρασί μου, σε πολλά πράγματα, και μουσικά. Τώρα στο αυτοκίνητο θα ακούσω περισσότερο 80s και 90s ξένα τραγούδια και στο σπίτι κάτι πιο έντεχνο ελληνικό.
-Τα μπουζούκια, τα ποτά και τα ξενύχτια λοιπόν. Ναρκωτικά πήρατε ποτέ;
Ποτέ.
-Δεν μπορεί να μην δοκιμάσατε έστω μαριχουάνα.
Ένα από τα πράγματα για τα οποία ευγνωμονώ την οικογένεια μου, είναι ότι με έκαναν να πιστεύω ότι έστω και μισό τσιγάρο χασίσι να καπνίσω, μπορεί να πεθάνω σε δύο δευτερόλεπτα. Με φόβισαν σε σημείο υπερβολικό, αυτό όμως με έκανε να μη θέλω καν να είμαι στον ίδιο χώρο με κάποιον άλλο που έκανε οποιοδήποτε σκληρό ή ελαφρύ ναρκωτικό.
-Αν ένας φίλος σας είναι χρήστης τι θα κάνετε; Θα του κόψετε την καλημέρα;
Όχι. Θα του πω όμως ότι κάνει τη μεγαλύτερη βλακεία της ζωής του.
-Είστε κατά της αποποινικοποίησης των ελαφρών ναρκωτικών;
Είμαι φανατικά κατά. Θεωρώ ότι είναι η κερκόπορτα για τα σκληρά.
-Είστε λίγο nerd της πολιτικής; Υπήρξατε αν δεν κάνω λάθος ο νεότερος γραμματέας του κόμματος.
Σωστά, 33 ετών γραμματέας, 35 ετών κυβερνητικός εκπρόσωπος. Όμως από τα 22 που πήρα το πτυχίο μου δουλεύω. Μέχρι που έγινα γραμματέας του κόμματος και είχα πια μια κανονική πολιτική δούλευα.
-Δεν είχατε κομματική ενασχόληση πριν;
Πάντα με παράλληλη κομματική ενασχόληση, κάποιες ώρες την ημέρα, στη νεολαία. Από το 2013 όμως που έκαναν έναρξη ασκήσεως επαγγέλματος δουλεύω 5 με 6 μέρες την εβδομάδα ως ελεύθερος επαγγελματίας δικηγόρος. Ζούσα από τη δουλειά μου, δεν σκεφτόμουν να γίνω επαγγελματίας πολιτικός αλλά ναι, πλέον τα καθήκοντα που έχω είναι ασυμβίβαστα με τη δουλειά μου.
-Τι ποσοστό περίπου των πολιτικών πρώτης γραμμής, αυτών που γίνονται υπουργοί και λοιπά, είναι πετυχημένοι πρώτα στον επαγγελματικό στίβο; Δεν είναι δηλαδή προϊόντα του κομματικού σωλήνα;
Στη νεολαία τη δική μας για να μη μιλήσω για τους άλλους, τα τελευταία χρόνια η ίδια η ζωή και κάποια ορόσημα στην πολιτική όπως ήταν η εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία, ανάγκασαν τη νεολαία μας να μη γίνεται να είσαι κομματικό στέλεχος. Δεν προσφέρεται πλέον η ΟΝΝΕΔ για να είσαι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
-Γιατί;
Γιατί δεν ζεις από αυτό, δεν έχεις μισθό.
-Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μπαίνεις στον πειρασμό να κάνεις άλλες εξυπηρετήσεις για να βγάλεις χρήματα.
Όχι. Πάρα πολύ απλά κάνεις μια κανονική δουλειά και προς το τέλος της ημέρας -έτσι κάναμε εμείς- συνεδριάζεις για τις κομματικές σου υποχρεώσεις.
-Νομίζω τα ωραιοποιείτε κάπως.
Κοιτάξτε να δείτε, να πούμε την αλήθεια: Οι επαγγελματίες πολιτικοί ήταν μια από τις αιτίες που χάσαμε ευκαιρίες ως χώρα στο παρελθόν. Και ναι, θεωρώ σήμερα ότι αν κάτι πρέπει να περάσει οριζόντια σε όλα τα κόμματα, είναι ο κόσμος να αναδείξει περισσότερους ανθρώπους με ένσημα. Άνθρωπος που δεν έχει βάλει ξυπνητήρι, που δεν ξέρει πως δουλεύει ένα γραφείο, ένα περίπτερο, καλός πολιτικός δεν μπορεί να είναι.
-Αν λοιπόν οι περισσότεροι έχουν πλέον κανονικές δουλειές, προκύπτει άλλο ερώτημα: Πόσοι ασχολούνται με την πολιτική από ρομαντισμό ή πατριωτισμό, και πόσοι από αυτούς είναι ψώνια. Είστε λίγο ψώνιο;
Δεν θα χρησιμοποιήσω τη λέξη ψώνιο, θα πω τη λέξη πετριά. Έχεις πετριά, έχεις το μικρόβιο. Η καλή ερμηνεία είναι ότι έχεις μια ανάγκη να αλλάξεις πράγματα στον τόπο σου, και η κακή ερμηνεία μπορεί να είναι ότι είσαι και λίγο μαζοχιστής γιατί η πίεση είναι τεράστια.
-Και όταν έχεις προβλήματα υγείας τι γίνεται; Καταρχάς μπορούμε να μιλήσουμε για τη δική σας πάθηση;
Ναι βέβαια δεν έχω πρόβλημα.
-Υποφέρετε από τη νόσο του Krohn. Από ποια ηλικία;
Είχα την επίσημη διάγνωση πριν από 4 χρόνια. Τις συνέπειες της Krohn στις αρθρώσεις και στον υπόλοιπο οργανισμό τις νιώθω από 17 ετών.
-Είπατε “γιατί σε εμένα” ή το φιλοσοφήσατε κάπως;
Όταν μου το ανακοίνωσε ο γιατρός χάρηκα όσο και αν ακούγεται περίεργο. Διότι η εναλλακτική ήταν κάτι πολύ χειρότερο.
-Ζείτε μια κανονική ζωή;
Μια φορά την εβδομάδα κάνω μια ένεση -μια ισχυρή αγωγή- που προκαλεί κάποιους πονοκεφάλους. Συνήθως το κάνω Παρασκευή – Σάββατο και με έχει σώσει. Ευτυχώς δεν έχω τόσο σημαντική εκδήλωση στο έντερο άρα δεν χρειάζομαι πολύ αυστηρή διατροφή, ωστόσο απαγορεύονται βαριά ποτά και κάποιες τροφές.
-Στα μπουζούκια πίνετε χυμό;
Είναι πολύ απλό, δεν υπάρχουν πια για εμένα μπουζούκια. Δεν επαρκεί ο χρόνος αλλά καταλαβαίνετε ότι δεν θα ήταν και η καλύτερη εικόνα για έναν κυβερνητικό εκπρόσωπο στο μπρίφινγκ να ήταν το προηγούμενο βράδυ στο πρώτο τραπέζι στον Αντώνη Ρέμο.
-Να αλλάξουμε τελείως θέμα και να πάμε και στην εξωτερική πολιτική. Είναι στρατηγική επιλογή της Αθήνας η στήριξη στο Ισραήλ. Υπάρχουν όρια σε αυτό; Δεν θεωρείτε εσείς προσωπικά, σαν άνθρωπος, ότι το Ισραήλ έχει απαντήσει δυσανάλογα στην τρομοκρατία της Χαμάς οδηγώντας σε ισοπέδωση τη Γάζα;
Είναι σύμμαχος μας το Ισραήλ και πρέπει να είμαστε πιστοί στους συμμάχους μας, και στη συμμαχία της Δύσης. Επίσης πρέπει να είμαστε πάντα με τον αμυνόμενο, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να ξεπερνιούνται τα όρια…
-Είναι ακόμα αμυνόμενο το Ισραήλ;
Είχαμε μια ισόρροπη στάση θεωρώ που πριν και πάνω απ’ όλα μιλούσαμε για την ανάγκη κατάπαυσης του πυρός, το άνοιγμα διαδρόμων για ανθρωπιστική βοήθεια, και την προστασία των αμάχων. Και έχουμε πει επίσης ότι είναι ανάγκη να διαχωρίσουμε τον παλαιστινιακό λαό από την τρομοκρατική Χαμάς.
-Αυτό ακούγεται σαν ευχολόγιο όταν διπλωματικά και πρακτικά παρέχουμε άνευ όρων στήριξη στη μία πλευρά.
Όχι δεν παρέχουμε άνευ όρων στήριξη στο Ισραήλ αν δει κανείς και τη στάση της Ελλάδας και τη στάση της ΕΕ.
-Σε ποιο σημείο εμείς, λόγω γεωγραφικής εγγύτητας αλλά και κάποιας ιστορικής συμπάθειας που υπάρχει προς τους Παλαιστινίους, θα μπορούσαμε να διαφοροποιηθούμε από τη συμμαχία της Δύσης στο θέμα αυτό; Ή δεν πρέπει να διαφοροποιηθούμε;
Νομίζω ότι τα όρια που βάζει η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι η προστασία των αμάχων.
-Ρητορικά όρια είναι αυτά αφού άμαχοι σκοτώνονται καθημερινά, όταν βομβαρδίζονται ως και νοσοκομεία.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μόνο κακό κάνει η διαιώνιση αυτού του πολέμου. Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι χάνονται άμαχοι και από τις δύο πλευρές. Η Ελλάδα ακολουθεί μια εξωτερική πολιτική στα πλαίσια των συμμαχιών της που προσπαθεί να οδηγήσει σε αυτή την κατεύθυνση, της κατάπαυσης του πυρός. Μακάρι να σταματούσε αύριο το πρωί αυτή η κατάσταση στη μέση ανατολή αλλά δυστυχώς δεν γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού.
-Το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού διατηρεί συμπάθειες με την πλευρά των παλαιστίνιων από τη μία και από την άλλη η Ελλάδα έχει έρθει κοντά στην κυβέρνηση του Ισραήλ δεν σημαίνει ότι θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε γεφυροποιητικά;
Μα το κάνουμε, και ο πρωθυπουργός συναντιέται και με τις δύο πλευρές. Είπε μια πάρα πολύ ωραία φράση ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας στον Economist, ότι η Ελλάδα από πρόβλημα της Ευρώπης είναι πλέον στο τραπέζι και προσπαθεί να βρει τις λύσεις. Και σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής προσπαθούμε πάντα να είμαστε μέρος της λύσης. Οι λύσεις δεν είναι πάντοτε εύκολες. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τόσο τραγικό και δυστυχώς δεν είναι ο πρώτος ούτε ο μόνος πόλεμος κοντά μας. Θυμίζω την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Ελλάδα ήταν πάντοτε με τον αμυνόμενο αλλά πάντοτε διαχώριζε περιπτώσεις όπως η τρομοκρατική Χαμάς από έναν λαό ο οποίος δεν φταίει σε τίποτα.
-Μιας και είπατε για τη Ρωσία, έχουν φύγει πολλοί συντηρητικοί, θρησκευόμενοι και ρωσόφιλοι από το κόμμα σας, ειδικά στη βόρεια Ελλάδα; Τους χάσατε υπέρ της “Νίκης” και του Βελόπουλου;
Δεν μπορούμε να το προσεγγίσουμε έτσι. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση η παράταξη αυτή και η κυβέρνηση αυτή να σκεφτεί στη στάση που θα ακολουθήσει σε ένα τέτοιο θέμα με βάση αυτό που παρατηρείτε. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να μην είμαστε με τον αμυνόμενο. Θεωρώ αδιανόητο να κάνουμε συμψηφισμό μεταξύ ενός λαού που δέχεται μια τέτοια επίθεση, και αυτού ο οποίος την έκανε την επίθεση.
-Αυτό που λέτε θα μπορούσα να το επικαλεστώ εκ νέου για το παλαιστινιακό: όπου δηλαδή λόγω της φρικτής επίθεσης του Οκτωβρίου από τη Χαμάς το Ισραήλ ήταν αμυνόμενο, αλλά πλέον, τόσους μήνες μετά, διεξάγει ολοκληρωτικό πόλεμο στα παλαιστινιακά εδάφη.
Σίγουρα δεν είναι ίδιες οι περιπτώσεις. Στη μία περίπτωση ήταν μια επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και στην άλλη μια επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Εμείς ποτέ δεν είπαμε οι αντιδράσεις να είναι άνευ ορίων γι’ αυτό και η στάση μας δεν είναι άμυνα του Ισραήλ άνευ όρων, ίσα – ίσα απαιτούμε την προστασία των αμάχων.
-Όταν κάνουμε τέτοιες συζητήσεις σκέφτεστε ποτέ ότι σας φέρνει σε δύσκολη θέση η πολιτική και σας αναγκάζει κάποιες φορές να λέτε πράγματα που δεν σας εκφράζουν τόσο προσωπικά; Νιώθετε ότι καθώς περνάνε τα χρόνια σας διαβρώνει η πολιτική; Έχετε τέτοιες υπαρξιακές αναζητήσεις;
Ναι, πολλές φορές. Υπάρχουν περιπτώσεις -σίγουρα δεν είναι οι περισσότερες γιατί αλλιώς δεν θα το έκανα- που αναγκάζομαι ενώ έχω εκφράσει τις επιφυλάξεις μου εσωτερικά στην κυβέρνηση ή στο κόμμα, να υπερασπιστώ πολιτικές με τις οποίες έχω κάποιες διαφωνίες. Αλλά αλλιώς δεν θα υπήρχαν ομάδες, δεν θα υπήρχαν κόμματα, δεν θα υπήρχαν κυβερνήσεις αν έλεγε ο καθένας μόνο αυτό το οποίο πίστευε προσωπικά χωρίς να υπηρετεί μια κοινή πολιτική, δεν θα λύνονταν κανένα πρόβλημα του κόσμου. Ευτυχώς είμαι σε ένα κόμμα που δέχεται τη διαφορετική άποψη, είμαι συνεργάτης ενός πρωθυπουργού που επιδιώκει τη διαφορετική άποψη και πολλές φορές αλλάζει ο ίδιος τις αποφάσεις του και την πολιτική του μετά από εισηγήσεις συνεργατών. Αλλά ναι, θα ήμουν ψεύτης αν σας έλεγα ότι δεν έχει πολλά στραβά η πολιτική. Σε φθείρει, σε σκληραίνει, σε αλλάζει. Πρέπει όμως να μην ξεχνάς ότι εκπροσωπείς μια κυβέρνηση και ένα ολόκληρο σύνολο.
-Πως την “παλεύετε” σε αυτόν τον πολυσυλλεκτικό αλλά τοξικό χώρο με τόσα αντικρουόμενα συμφέροντα και όλους αυτούς τους παρατρεχάμενους, τους παράγοντες και τους παραγοντίσκους;
Κοιτάω να κάνω τη δουλειά μου, να απαντώ στα ψέματα με αλήθεια και να παραθέτω στοιχεία. Άμα το κάνεις αυτό και δεν μπαίνεις σε άλλες διαδικασίες δεν έχεις να φοβάσαι κάτι.
-Γι’ αυτούς που γυρεύουν εξυπηρέτηση και θες να τους έχεις ευχαριστημένους για να σε ψηφίσουν πως τραβάς τη γραμμή;
Νομίζω ότι υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να κερδίσεις την εκτίμηση και την ψήφο κάποιου. Αυτός ο τρόπος στον οποίο αναφέρεστε είναι πιο εύκολος και πιο γρήγορος αλλά δεν έχει διάρκεια. Επειδή είμαι νέος θα ήθελα να μείνω αρκετά χρόνια σε αυτό το πεδίο και για να μείνεις χρόνια πρέπει να αφήσεις ένα αποτύπωμα. Στο τέλος της ημέρας είμαι ένας κανονικός άνθρωπος που δουλεύει, που θέλει να λύσει βασικά ζητήματα καθημερινότητας και σταδιακά αυτή η χώρα να γίνει Ευρώπη σε όλα.
-Τι κάνετε με τους ισχυρούς δημοσιογράφους και επιχειρηματίες που θέλουν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα;
Ο καθένας ακολουθεί τη στρατηγική του. Σε όλες τις δουλειές υπάρχουν πάρα πολλές υποπεριπτώσεις ανθρώπων. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχεις προσαρμοστικότητα, υπομονή και να μην αλλοιώνεσαι αλλά να βλέπεις τη μεγάλη εικόνα. Και για μένα η μεγάλη εικόνα είναι κάθε μέρα να είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Και για αυτά που κάνουμε ως κυβέρνηση αλλά και για μένα όταν γυρνάω σπίτι το βράδυ να πω ότι ναι, σήμερα κατάφερα κάτι.
-Έχετε έρθει σε σύγκρουση με κανέναν μεγαλοδημοσιογράφο ή μεγαλοεπιχειρηματία;
Εννοείται, η σύγκρουση είναι μέρος της δουλειάς, της ζωής και βέβαια της πολιτικής.
-Ένα παράδειγμα;
Η βασική πηγή σύγκρουσης είναι όταν βλέπω να γράφονται πράγματα αδιανόητα. Δεν μιλάω για την σκληρή κριτική, μην παρεξηγηθώ, αλλά για ψέματα. Εκεί οφείλεις να παρέμβεις και να απαντήσεις.
-Υπάρχουν και χειρότερα. Αλήθεια, πως γίνεται να κυκλοφορούν στην Ελλάδα εφημερίδες όπως το Μακελειό; Είστε και υπουργός για θέματα Τύπου.
Καταρχάς αυτή είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που λένε ότι στην Ελλάδα υπάρχει περιορισμός της ελευθερίας του Τύπου. Δεν υπάρχει πιο αστεία άποψη από αυτή. Στην Ελλάδα υπάρχει πλήρης ελευθερία του Τύπου.
-Μπορεί να κυκλοφορούν τα πάντα ελεύθερα αλλά αυτό δεν σημαίνει ελευθερία του Τύπου όσο οι δημοσιογράφοι αυτολογοκρίνονται. Διότι είναι κακοπληρωμένοι πολλοί από αυτούς, ειδικά στα σάιτ, και ημιμαθείς.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή λειτουργούν τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης απ’ όσα λειτουργούσαν ποτέ χωρίς κανέναν περιορισμό. Εγώ προσωπικά που είμαι εκπρόσωπος της κυβέρνησης απαντώ σε όλες ανεξαιρέτως τις ερωτήσεις και τις πιο σκληρές αντιπολιτευόμενες ερωτήσεις. Θα σας πω κάτι όμως μιας και αναφερθήκατε σε ένα συγκεκριμένο μέσο: Επί Μητσοτάκη έγινε μια τομή στα μέσα. Στον έντυπο Τύπο και στον ηλεκτρονικό Τύπο υπάρχει πλέον ένα μητρώο με πολύ αυστηρά κριτήρια. Μέσα τα οποία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις δεν είναι στο μητρώο και άρα δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ κρατική επιχορήγηση. Τώρα αν κάποιος θέλει να τυπώσει μια εφημερίδα μπορεί, πάντα με τους απαραίτητους ποινικούς αστερίσκους διότι υπάρχουν και δημοσιεύματα συκοφαντικά και αξιόποινα.
-Τα βλέπουμε στα μανταλάκια σε περιθωριακά έντυπα που κυκλοφορούν ελεύθερα: Βίζιτα του τάδε, στα τέσσερα ο δείνα και λοιπά. Αυτά τι είναι;
Δυστυχώς υπάρχουν. Γι’ αυτό και ενθαρρύνω αυτούς οι οποίοι είναι θιγόμενοι να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για τέτοιες περιπτώσεις χυδαίας εξύβρισης.
-Να κλείσουμε με μερικές ακόμα προσωπικές ερωτήσεις. Ποια ήταν η μεγαλύτερη σας αποτυχία;
Δεν ξέρω αν είναι αποτυχία αλλά σίγουρα είναι ένα απωθημένο που αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα το έκανα διαφορετικά: όταν τελείωσα το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, θα ήθελα να είχα φύγει δυο χρόνια στο εξωτερικό για ένα μεταπτυχιακό. Θα μου άνοιγε περισσότερο τους ορίζοντες.
-Τι κάνετε για να έχετε υγεία, ευεξία; Τι κάνετε για τον εαυτό σας;
Λίγα πράγματα και είμαι απαράδεκτος γι’ αυτό. Πρέπει να περπατάω περισσότερο, να γυμνάζομαι περισσότερο, και δεν κάνω τίποτα απ’ όλα αυτά.
-Πιστεύετε στο θεό;
Πιστεύω πολύ.
-Γιατί αισθάνεστε ότι ερχόμαστε στη ζωή; Είναι στο χέρι μας να νοηματοδοτήσουμε την ύπαρξη μας;
Ερχόμαστε για να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη. Και να ικανοποιήσουμε τις φιλοδοξίες μας. Η λέξη φιλοδοξία έχει ποινικοποιηθεί αλλά δεν πρέπει. Είναι καλό να έχεις φιλοδοξίες, και με αυτό εννοώ να θέλεις να πετύχεις πράγματα.
