Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή Ώρα Ελλάδος με τους Δημοσιογράφους Παναγιώτη Στάθη και Γιάννη Κολοκυθά
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχουμε τον πόλεμο της φέτας.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό το οποίο έγινε στην πραγματικότητα είναι ότι ο Πρωθυπουργός παρουσίασε ένα έγγραφο του ΙΕΛΚΑ, είναι το Ινστιτούτο που χρησιμοποιείται για τις μετρήσεις, που είχε μια σειρά από προϊόντα. Και στη φέτα είχε μια συσκευασία 500 γραμμαρίων. Γιατί αυτό είναι συγκρίσιμο σε πολλές χώρες. Αν έλεγε ενώ παρουσίασε 500 γραμμάρια, η φέτα το κιλό, τότε αυτό θα ήταν παραπλανητικό. Ο σκοπός της ομιλίας του στο συγκεκριμένο σημείο ήταν να συγκρίνει ένα προϊόν, για το οποίο δεχόμαστε κριτική, μεταξύ της χώρας με τιμές εκείνης της περιόδου και χωρών της Ευρώπης. Πολιτικός απατεώνας είναι αυτός που θα συγκρίνει ανόμοια…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βαρύς ο χαρακτηρισμός…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι δίκαιο. Είναι αυτός που θα συγκρίνει είτε ανόμοια προϊόντα είτε διαφορετικές ποσότητες ή ποιότητες όπως συνέβη με το λάδι που συγκρίθηκαν βιολογικά και μη βιολογικά λάδια, 750 ml με 1 λίτρο ή παραποιεί δηλώσεις. Όταν μιλάμε για το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και οι Έλληνες πολίτες και στις υπόλοιπες χώρες, αλλά εμάς μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή τι θα γίνει στη χώρα μας, είναι ακόμη μεγαλύτερη εξαπάτηση αυτό το οποίο συμβαίνει. Γιατί πάνε ένα υπαρκτό πρόβλημα κάποιοι να το εργαλειοποιήσουν και να δημιουργήσουν εντυπώσεις που δεν λύνουν κανένα πρόβλημα. Δεν είναι ότι εξυπηρετεί κάτι αυτή η τακτική.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πουλάνε, λέτε, φρούδες ελπίδες στον κόσμο;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είπε κάτι ο Πρωθυπουργός σε μια συνέντευξή του χθες. Ότι λαϊκιστής είναι αυτός ο οποίος υπόσχεται απλές λύσεις, εύκολες λύσεις σε σύνθετα προβλήματα. Και το κρατάω γιατί περιγράφει πάρα πολλές περιπτώσεις της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Το έχουμε δει να συμβαίνει. Εμείς στον πολιτικό μας χώρο –και εμείς κατά καιρούς έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας- προσπαθούμε να το απομονώσουμε. Είναι εύκολος ο κίνδυνος να αρχίσεις να λες παραπάνω για να είσαι αρεστός αλλά δεν οδηγεί αυτό πουθενά και στο τέλος αποκαλύπτεται και η αλήθεια. Το πληρώσαμε πολύ ως χώρα συνολικά και πρέπει να το αφήσουμε πίσω μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συμφωνώ αλλά πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να φύγουμε λίγο μπροστά. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Είδαμε την κυρία στην Κέρκυρα που λέει στον Πρωθυπουργό ότι παίρνει 340 ευρώ σύνταξη, πληρώνει ενοίκιο κα. και του λέει δεν βγαίνω χωρίς φωνές.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είχα την τιμή, ως Γραμματέας της ΝΔ, να γυρίσω όλη την Ελλάδα. Ήταν και ένα σχολείο γιατί οι άνθρωποι που συνάντησα και οι οποίοι κατά κανόνα δεν ήταν στη Ν.Δ. μας έλεγαν τα προβλήματά τους. Και για αυτό και το κάναμε αυτό. Και για αυτό γυρίζει ο Πρόεδρος όλη την Ελλάδα για να ακούσει την κριτική, να ακούσει τα αρνητικά. Δεν ζούμε σε γυάλα. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα στην Ελλάδα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας κατηγορούν για αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δικαίωμα είναι, Δημοκρατία έχουμε, η Αντιπολίτευση ασκεί κριτική αρκεί να είναι σε κάποια πλαίσια. Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά προβλήματα. Αυτό το οποίο προσπαθούμε να αναδείξουμε είναι ότι η Ελλάδα σε μια περίοδο σύνθετων, εισαγόμενων κρίσεων, έχει καταφέρει να είναι σε καλύτερο σημείο απ’ ό,τι ήταν σε πολλά επιμέρους πεδία. Δηλαδή, αντιμετωπίζουμε τη μεγαλύτερη πληθωριστική κρίση, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην αποτυπώνονται οι αυξήσεις στα εισοδήματα όσο θα έπρεπε, το καταλαβαίνουμε. Όμως την αντιμετωπίζουμε με μια οικονομία ανθεκτική που μπορεί χωρίς να χρεώνει τις επόμενες γενιές, να μειώνει τις συνέπειες της κρίσης, να αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα, το οποίο πρέπει να αυξηθεί πολύ παραπάνω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ξέρετε καλά, είναι μια αντιπαράθεση δική σας με τον κ. Κασσελάκη στη μία περίπτωση για την τιμή της φέτας. Ο καταναλωτής ξέρει πολύ καλά πόσο κάνει η φέτα. Δεν περίμενε ούτε από εσάς ούτε από τον Πρωθυπουργό ούτε από τον Κασσελάκη να του πείτε πόσο κάνει η φέτα. Αυτό που περιμένει είναι πώς θα πέσει η τιμή της φέτας. Για να μην την πληρώνει 15 ευρώ το κιλό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Συμφωνώ. Είναι δύο πράγματα που πρέπει να κάνει μια Κυβέρνηση. Το βασικό είναι αυτό που λέτε. Να λέει αυτό που έχει κάνει. Δηλαδή για την ακρίβεια έχουμε κάνει κυρίως τρία πράγματα. Αυξάνουμε τα εισοδήματα, όπως περιγράφεται στο πρόγραμμά μας, με μεγαλύτερο ρυθμό αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε και θα το κάνουμε. Βάζουμε πρόστιμα, όσα δεν έχουν μπει για δεκαετίες στη χώρα μας και το τρίτο κάνουμε στοχευμένες παρεμβάσεις. Υπάρχει όμως και μία άλλη υποχρέωση μιας Κυβέρνησης, επειδή υπάρχει κόσμος που μπορεί να μη γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες, να αποκαθιστούμε την αλήθεια. Δεν μπορούμε να αφήνουμε παραπλανητικούς τίτλους, παραποιημένες διαδόσεις χωρίς απάντηση. Αυτό το χρωστάμε συνολικά στους πολίτες, είτε μας ψηφίζουν είτε όχι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στη φάση ότι δεν θα αφήσετε να πέσει κάτω από εδώ και πέρα;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λόγω εκλογών, φαντάζομαι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Πολλές φορές, δικαίως κάποιοι συναδέλφοί σας σε συνεντεύξεις, μου λένε ότι πέρασε τόση ώρα και δεν είπαμε τίποτα για την Ευρώπη, ή το πρόγραμμά μας. Αυτό που απαντώ είναι ότι είμαστε υποχρεωμένοι να απαντάμε στις ερωτήσεις που μας τίθενται. Και ο άλλος δρόμος από την αποδόμηση είναι του να μείνουν τα ψέματα και να γίνουν «αλήθειες» με την πάροδο του χρόνου και ο κόσμος να μην έχει τη σωστή ενημέρωση. Είναι καθήκον να οδηγούμαστε σε κάθε εκλογική διαδικασία, εν προκειμένω στην 9η Ιουνίου, με δύο πράγματα καθαρά. Το ένα είναι τι πρεσβεύει ο καθένας και πώς θα το υλοποιήσει, από που θα βρει τα λεφτά κυρίως και το δεύτερο είναι ποια είναι η αλήθεια. Από εκεί και πέρα, αυτή είναι η Δημοκρατία, ο κόσμος αποφασίζει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Χρησιμοποιείτε λίγο και πάλι ως «σκιάχτρο» τη χρεοκοπία της οικονομίας και λέτε για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων; Για να πείτε ότι δεν μπορεί να γίνει μηδενισμός ΦΠΑ γιατί δημιουργείται ένα μεγάλο κενό. Άκουγα χθες τον κ. Ανδρουλάκη που έλεγε ότι δεν λέει για μηδενισμό, λέω να μετρήσουμε πόσο αντέχει η οικονομία να μειώσουμε. Είναι πιο κοινή λογική, δεν θα μπορούσε να γίνει;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Σίγουρα είναι διαφορετική προσέγγιση από τη λογική του κυρίου Κασσελάκη, που σε κάθε του συνέντευξη μετράμε και βγαίνουν 10-15 δισεκ. παραπάνω, να είμαστε και δίκαιοι. Να σας πω ότι το καλοκαίρι του 2015 πολλά νέα παιδιά και μικρότερα από εμένα τότε, είχαν ως βασική συζήτηση στην παρέα τους σε ποια χώρα θα φύγουν ή αν μπορούν να μείνουν στην Ελλάδα. Και χωρίς αυτό να το επικεντρώνω σε ένα κόμμα αλλά είχε τις τύχες της χώρας στα χέρια ένα συγκεκριμένο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι και αποτέλεσμα της λογικής του μαξιμαλισμού. Όχι μόνο αυτής, αλλά κυρίως αυτής της λογικής. Όταν έρχεται ένας πολιτικός και ειδικά πολιτικός αρχηγός και λέει εγώ θέλω να μηδενίσω το ΦΠΑ, θέλω να επαναφέρω τον 13ο , 14ο μισθό στη χώρα κ.α., πρέπει να λέει πόσο κοστίζει και από πού θα πάρει τα λεφτά. Για παράδειγμα θα καταργήσω ένα επίδομα, θα αυξήσω έναν άλλον φόρο. Όταν δεν τα λέει όλα αυτά δεν έχει καμία αξία η πρόταση. Οι λόγοι που ενώ είμαστε μια Κυβέρνηση που έχουμε μειώσει ή καταργήσει πάνω από 50 φορολογικούς συντελεστές σε βάθος πενταετίας και στη δεύτερη τετραετία το κάνουμε -έχουμε αυξήσει το αφορολόγητο για οικογένειες με παιδιά, έχουμε μονιμοποιήσει ορισμένους προσωρινά μειωμένους ΦΠΑ, δεν θεωρούμε ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημα- οι λόγοι είναι δύο. Ο ένας είναι δημοσιονομικός. Και ο δεύτερος λόγος είναι ότι -έχει φανεί και στις υπόλοιπες χώρες που έχει γίνει- αυτό δεν φτάνει στον καταναλωτή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχει και μια άλλη λογική σε αυτό που λέτε, κύριε Μαρινάκη, είναι ότι μαζεύετε τα χρήματα για να δίνετε επιδόματα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι, όχι, προσέξτε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό λέει η αντιπολίτευση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτή είναι η λογική όμως, ότι μαζεύετε χρήματα από τα έσοδα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Πρώτα θ’ απαντήσω για την αντιπολίτευση, μετά θα πω γιατί γίνεται αυτή η πολιτική, η οποία δεν είναι, κατά κανόνα, επιδοματική. Η αντιπολίτευση πρέπει να μας πει, ποια επιδόματα δεν πρέπει να δίνουμε. Δηλαδή, ερώτημα: Όταν υπήρχαν μητέρες δύο κατηγοριών, δύο ταχυτήτων στην Ελλάδα, οι ελεύθερες επαγγελματίες, οι αγρότισσες και οι υπόλοιπες, ήταν καλό; Αυτά τα λεφτά, λοιπόν, που λέμε επιδόματα, δεν είναι ένα επίδομα προεκλογικό, είναι ότι μια μητέρα, η οποία έχει γεννήσει και είναι δικηγόρος, γιατρός, ιδιώτης, μηχανικός, αγρότισσα, παίρνει, πλέον, από ένα επίδομα για εννιά μήνες, 830 το μήνα, δηλαδή μαζί με το επίδομα γέννας, που είναι από 2400 και πάνω, περίπου 10.000 ευρώ. Αυτό είναι ένα επίδομα κοινωνικό το οποίο ήταν αναγκαίο. Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι αν ακολουθούσαμε μία κατά κανόνα επιδοματική πολιτική, θα την άκουγα αυτήν την κριτική. Κυρίως, ακολουθούμε μια πολιτική αύξησης των εισοδημάτων με μόνιμα μέτρα. Δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν έναν επιπλέον μισθό μετά από 14 χρόνια, αυξήσεις συντάξεων που θα συνεχιστεί, γιατί χρειάζεται πολύ ακόμα και σε αυτό, μετά από πάνω από 10 χρόνια, ξεπάγωμα τριετιών και μια αναπτυξιακή πολιτική, όπου έχει ως αποτέλεσμα ν’ αυξηθεί ο μέσος μισθός, όχι μόνο ο κατώτατος -που έχει αυξηθεί και ο κατώτατος 28%- 20% ο μέσος μισθός.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν αμφισβητεί κανείς ότι έχει έχουν δοθεί αυξήσεις, κύριε Μαρινάκη. Αυξήσεις έχουν δοθεί, αλλά όταν παίρνεις μια αύξηση μικρή και ξαφνικά βγαίνεις στην αγορά έξω και πας στο σούπερ μάρκετ και φεύγει πιο γρήγορα από ποτέ, γιατί ανεβαίνουν οι τιμές, ανεβαίνουν οι τιμές και δεν βάζει κανένας ένα «φρένο», και σου λέει ο άλλος «τι να την κάνω, βρε φίλε, την αύξηση;», πραγματικά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς, να πούμε δύο πράγματα. Είναι λογικός ο εκνευρισμός και η ανησυχία των πολιτών, γιατί αυτός ο εισαγόμενος πληθωρισμός, είναι αρκετά επίμονος. Φαίνεται, όμως, ότι είμαστε στην αρχή του τέλους, ως το γεγονός ότι και στην Ελλάδα υπάρχει μια σταδιακή αποκλιμάκωση του ρυθμού του. Ακόμα δεν είμαστε σε φάση αποπληθωρισμού, είμαστε σε φάση, όμως, υποχώρησης του πληθωρισμού. Το δεύτερο που θέλω να πω, για να δούμε λίγο τη μεγάλη εικόνα. Τι θέλουμε όλοι; Θέλουμε όλοι να φθάσουμε στον στόχο 950 κατώτατος μισθός, 1500 μέσος. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ξεκινήσει τη διαδρομή. Άρα, αυτό είναι ένα δείγμα αξιοπιστίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μέχρι το τέλος της τετραετίας, δηλαδή;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι, αυτό είναι δέσμευση που έχει αρχίσει και υλοποιείται. Δεν είμαστε ακόμα στα 650, έχουμε φθάσει στα 830, θα φθάσουμε και στα 950. Προσέξτε, δύο δρόμοι υπάρχουν για να το πετύχεις: Ο ένας δρόμος είναι να χρεώσεις τη χώρα, άρα θα το πετύχεις, αλλά θα είναι δώρον άδωρον, γιατί μετά από λίγα χρόνια θα χρεωκοπήσεις. Το ζήσαμε αυτό, ευτυχώς δεν φθάσαμε μέχρι τον γκρεμό, φθάσαμε μέχρι το χείλος του γκρεμού. Ο δεύτερος δρόμος είναι να μεγαλώσεις την πίτα. Υπάρχει μία είδηση, που για μένα είναι από τις πιο σημαντικές ειδήσεις, ενόψει και των εκλογών, αλλά και ως οδηγός για την υπόλοιπη τετραετία. Οι θέσεις εργασίας ρεκόρ των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων στην Ελλάδα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από το 2011.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ακριβώς. Γιατί αυτό είναι είδηση; Κατ’ αρχάς, από μόνο του γιατί πολύς κόσμος βρήκε δουλειά. Δεύτερον γιατί έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτή η αύξηση. Δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία των θέσεων αυτών είναι με καλύτερο μισθό, απ’ ό,τι ήταν οι θέσεις εργασίας μέχρι το 2019. Η κατηγορία η μισθολογική, η πολυπληθέστερη μέχρι το ΄19 ήταν μέχρι τα 700 ευρώ. Τώρα, αυτή δεν είναι η πολυπληθέστερη, έχει μειωθεί κατά 17 μονάδες και η πολυπληθέστερη είναι πάνω από 1.000. Προσέξτε, και κάτι ακόμη, γιατί είναι κι αυτό σημαντικό, γιατί το ένα είναι ότι ο κόσμος βρήκε δουλειά με καλύτερα λεφτά, γιατί πολύ περισσότεροι άνθρωποι, 400.000 συγκεκριμένα, πληρώνουν φόρους, γιατί εργάζονται· όχι περισσότερους φόρους, περισσότεροι πληρώνουν φόρους. Άρα, έτσι αυξάνεται μεγαλώνει η πίτα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Από την ψηφιακή διακυβέρνηση, από το σταθερό φορολογικό σύστημα, από τις μειώσεις φόρων, από μια σταθερότητα στη χώρα, μπορεί το κράτος να υλοποιεί ένα πρόγραμμα. Αυτό κάνουμε εμείς. Ξέρουμε ότι αυτό είναι δύσκολο, ξέρουμε ότι αυτό θέλει χρόνο, αλλά αποδίδει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ρωτήσω κάτι; Διαβάζω, επειδή είπατε για τα επιδόματα μητρότητας μητέρας ως ελεύθερη επαγγελματίας. Διαβάζω εδώ, ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Δημοκρατία», που λέει ότι υπάρχουν επιστολές που έχουν στείλει οι τρίτεκνοι, που λένε ότι αθετείτε, μάλλον, μία προεκλογική δέσμευση για την εξομοίωση με τους πολύτεκνους και ότι είναι ένα πρόβλημα αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς, προσέξτε, είναι κάτι το οποίο έχουμε πει θα το εξετάσουμε κι είναι κάτι το οποίο πραγματικά είναι ―όχι στα σχέδια για να μην το εκλάβει ο κόσμος σαν υπόσχεση, προσέχω τις λέξεις μου― αλλά είναι σε αυτά τα οποία ξέρω ότι το αρμόδιο υπουργείο κοιτάει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήταν προεκλογική δέσμευση αυτή;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θα σας πω. Σε μια λογική προγραμματισμού, θα καταλάβετε πού το πηγαίνω, τους επόμενους μήνες, ένα από τα επόμενα, όχι πολύ μακρινά υπουργικά συμβούλια, το αρμόδιο Υπουργείο, η κυρία Ζαχαράκη και τα συναρμόδια υπουργεία, γιατί είναι και ζήτημα υπουργείου Οικονομικών, όπως αντιλαμβάνεσθε, θα παρουσιάσει ένα πλέγμα πολιτικών για το δημογραφικό και των παρεπόμενων ζητημάτων, όπως το στεγαστικό. Θα βασιστεί στα πρώτα βήματα που έχουμε κάνει: το Πρόγραμμα «Σπίτι μου», τα επιδόματα στις μητέρες, οι στοχευμένες αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν παιδιά και θα έχει έμφαση στα κίνητρα των ανθρώπων που έχουν δύο παιδιά και θέλουν να κάνουν τρίτο, τους τρίτεκνους και αυτούς που έχουν ένα και θέλουν να κάνουν δύο παιδιά. Κυρίως η έμφαση της πολιτικής μας θα είναι σε αυτούς οι οποίοι έχουν ένα παιδί ή δύο και θέλουν να κάνουν τρίτο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, μπορεί να τους ικανοποιήσει μέσω του προγράμματος αυτού;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ας περιμένουμε να δούμε αυτό το σχέδιο και θα σας πω και κάτι, απευθυνόμενος με πολύ μεγάλο σεβασμό στους τρίτεκνους, γιατί έχοντας ένα παιδί, καταλαβαίνω πόσο ηρωϊκή είναι η προσπάθεια για να μεγαλώσουν κι άλλα δύο παιδιά. Και τους σεβόμαστε απόλυτα και ξέρουμε τις ανάγκες τους. Δεν θέλαμε αυτή η κομβική για εμάς πρόταση -γιατί η αντιμετώπιση του δημογραφικού είναι ένα στοίχημα της χώρας μας για τα επόμενα χρόνια και δεν λύνεται με πατήματα κουμπιών. Δεν θέλαμε αυτό να είναι μια προεκλογική δέσμευση, παροχολογία. Όταν το ακούσει κανείς το πρόγραμμα το υπόλοιπο, πολλά εκ των οποίων ήδη υλοποιούνται θα καταλάβει τι λέω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπόθεση mail. Ένα πάρα πολύ υψηλό πρόστιμο στο υπουργείο Εσωτερικών για τη διαρροή, ξεκαθαρίζονται και πράγματα, αλλά προφανώς είναι ένα θέμα αυτό, 40.000 στην κυρία Ασημακοπούλου. Διαβάζουμε, κυρίως, και από το ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ, ζητούν την παραίτηση της κυρίας Κεραμέως.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δύο πράγματα είχαμε πει, απ’ όσα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, και επιβεβαιώθηκαν και τα δύο. Το ένα είναι ότι είχαμε μιλήσει για τον χρόνο της διαρροής των e-mails ―γιατί μιλάμε για μια υπόθεση που έχει τη σοβαρότητά της, αλλά αφορά τη διαρροή e-mails.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τρύπα υπάρχει, εκεί.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό, λοιπόν, το οποίο συνέβη, συνέβη μεταξύ των δύο εκλογών του 2023. Το είχαμε πει, μας κατηγορούσε η αντιπολίτευση ότι λέμε ψέματα κι επιβεβαιωθήκαμε. Το δεύτερο που είχαμε πει, είναι ότι δεν είχε σχέση με κάποια εκλογική διαδικασία, είτε των βουλευτικών εκλογών του 2023, είτε της επιστολικής ψήφου, γιατί; Γιατί αυτό που σας έλεγα πριν, περί εργαλειοποίησης, σ’ ένα υπαρκτό πρόβλημα προσωπικών δεδομένων που υπήρχε και υπάρχει, δυστυχώς, σε πολλές άλλες περιπτώσεις, και διαρροή στοιχείων, η αντιπολίτευση προσπαθούσε να «χτίσει» υπόθεση, άλλης τάξεως μεγέθους, κινδύνου των εκλογών, το οποίο δεν είχε καμία σχέση με αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό καταρρίπτεται, λέτε, από την απόφαση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό καταρρίπτεται πανηγυρικά και δεν είναι επιτυχία για πανηγυρισμό κάποιου κόμματος. Είναι σημαντικό για τη δημοκρατία μας. Ήταν πολύ επικίνδυνη αυτή η ρητορική άνευ αιτιάσεων, αλλά έπρεπε να έρθει η αρμόδια Αρχή για να σταματήσει αυτήν τη σπέκουλα, η οποία δεν είχε προηγούμενο μεταπολιτευτικά. Προσέξτε, εγώ δεν θα κρύψω τα λόγια μου. Προφανώς και είναι σοβαρή οποιαδήποτε υπόθεση, που έχει να κάνει με τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, γι’ αυτό και αυστηροποιήσαμε τη νομοθεσία το 2019 και επί τη βάσει αυτής της αυστηρότερης νομοθεσίας κρίνεται η κάθε υπόθεση. Όμως, το να έρχεται η Αντιπολίτευση να ζητάει την παραίτηση της κυρίας Κεραμέως, επειδή εικάζει ότι αυτό που λέμε είναι ψέματα, είναι βιαστικό. Αλλά ας πούμε ότι είναι μια επιθετική λογική. Το να έρχεται να επιμένει σ’ αυτό το αίτημα, ενώ υπάρχει απόφαση που λέει ότι συνέβη μεταξύ των εκλογών του 2023, όπου είχαμε υπηρεσιακή Κυβέρνηση – η κυρία Κεραμέως τότε ήταν υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ούτε καν Υπουργός Παιδείας δεν ήταν- νομίζω ότι φτάνει σ’ ένα σημείο να χάνουν τα αιτήματα και οι λέξεις το νόημα τους. Πως το έχουν κάνει, που λένε συνέχεια, για «καθεστώς», για «χούντα», για οτιδήποτε αρνητικό μπορεί να φανταστεί κανείς για κάθε νόσο. Έτσι και τη λέξη «παραίτηση» την έχουν κάνει να έχει χάσει πλέον και την αξία της.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λένε και κάτι άλλο. Ότι εδώ μια παράλειψη του Υπουργείου Εσωτερικών – διαρροή προσωπικών δεδομένων – σοβαρή παράλειψη, είναι η αλήθεια το επισημαίνεται και εσείς, θα πληρώσει ο φορολογούμενος τελικά ένα πρόστιμο για μια κακή λειτουργία τέλος πάντων. Γιατί δεν έχει αποκαλυφθεί και ο άνθρωπος που έστειλε τα e-mail για να επιμεριστεί και η ευθύνη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Για μένα η μεγαλύτερη αυτή τη στιγμή – μιλώντας και νομικά – ευθύνη, υπάρχει από τον ή την του Υπουργείου Εσωτερικών που έδωσε μια λίστα. Δεν υποβαθμίζω την αποστολή. Η αποστολή είναι ζήτημα προσωπικών δεδομένων, γι’ αυτό και υπήρξε και ένα πρόστιμο και δεν είναι υποψήφια μια ευρωβουλευτής, που είχε και μια καλή πορεία. Αλλά το ζήτημα για μένα είναι γι’ αυτόν ή αυτήν, που ενώ είχε μια θέση κάπου στο Υπουργείο Εσωτερικών – αυτό θα το βρει η αρμόδια Αρχή – έδωσε μια λίστα με e-mails, που δεν έπρεπε να δώσει. Αλλά, πάλι νομικά μιλώντας – γιατί αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να ξέρω τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών, διαβάζει και μελετά την υπόθεση – υπάρχουν νομικά εργαλεία. Το ένα έχει να κάνει με το να προσβληθεί η απόφαση για λογαριασμό του δημοσίου, εφόσον βρεθεί νομική βάση για μια τέτοια ενέργεια. Και το δεύτερο είναι ενδεχομένως – το ξαναλέω, αλλά δεν το προαναγγέλλω για να μην δημιουργήσουμε εντυπώσεις, αυτό θα το αποφασίσει η πολιτική ηγεσία– να στραφεί και κατά κάποιου προσώπου εφόσον στη συνέχεια, γιατί η έρευνα θα έχει και ένα σκέλος…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συνεχίζεται και για τη Νέα Δημοκρατία και για τον Γραμματέα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εδώ θα μου επιτρέψετε να πω κάτι. Επειδή, υπήρξε και μια «λάσπη», η οποία προσωποποιήθηκε, κλασσικά προσωποποιείται στον Πρωθυπουργό κατά καιρούς, προσωποποιήθηκε και σε μένα ως τότε Γραμματέα, στον Γενικό Διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας, σε όποιον μπορεί να φανταστεί κανείς και μάλιστα δια στόματος και κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ήμασταν και πρωτοσέλιδο. Ας προσέχουμε λίγο όταν αναφερόμαστε στον οποιοδήποτε πολιτικό μας αντίπαλο με προσωπικές επιθέσεις. Άλλο οι πολιτικές επιθέσεις, γιατί ενώ γνωρίζαμε ότι δεν κληθήκαμε καν σε μια υπόθεση, βλέπαμε τα ονόματα μας να αιωρούνται μόνο και μόνο γιατί σου λέει «θα βάλω στο κάδρο και τον Μητσοτάκη, θα βάλω στο κάδρο και τον Μαρινάκη, θα βάλω στο κάδρο και τον Σμυρλή, θα βάλω στο κάδρο τον Στάθη και τον Κολοκυθά, γιατί έτσι θα πουλήσει καλύτερα το αφήγημα μου». Κάποια στιγμή, βγαίνουν οι αποφάσεις, πάντοτε βγαίνουν οι αποφάσεις….
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχει μέσα μια αναφορά για τη Γραμματεία της Κυβέρνησης, πάντως, που λέει η Αρχή ότι «στείλαμε ένα αίτημα και δεν απαντήθηκε».
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το Υπουργείο Εσωτερικών, ως το αρμόδιο Υπουργείο, έκανε από την πρώτη στιγμή έρευνα…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, δεν είχατε αρμοδιότητα να απαντήσετε ως Γραμματεία, έπρεπε να απαντήσει το Υπουργείο Εσωτερικών;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το Υπουργείο Εσωτερικών ήταν η αρχή και είναι η αρχή η οποία από την πρώτη στιγμή είδε το ζήτημα, έκανε εσωτερικό έλεγχο, κάνει έρευνα συνολική και για τα πρόσωπα. Εμείς αντιδράσαμε ακαριαία με βάση τα στοιχεία τα οποία είχαμε. Υπήρξαν και παραιτήσεις οι οποίες είχαν και μια λογική πολιτικής ευθύνης, δηλαδή, μια λογική ότι από τη στιγμή που δημιουργήθηκε ένα ζήτημα δεν θέλαμε να υπάρχουν εντυπώσεις. Δε νομίζω ότι υπάρχει προηγούμενο σε πολλές υποθέσεις στο παρελθόν, τέτοιας ανάληψης ευθύνης από νωρίς. Και ενώ η αντιπολίτευση ένα ζήτημα e-mails – που έχει τη σοβαρότητά του, δεν το υποβαθμίζω- το αντιμετώπισε ως ένα μείζον ζήτημα για τη δημοκρατία, γιατί έτσι της άρεσε, εμείς αντί να το υποβαθμίσουμε το αντιμετωπίσαμε με μια σοβαρότητα και μια ειλικρίνεια, που στο τέλος της ημέρας επιβεβαιώθηκαν οι ισχυρισμοί μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είχαμε ένα περιστατικό στην Κέρκυρα και δεν ξέρω αν έχει ζητήσει η Κυβέρνηση να διερευνηθεί. Απωθήθηκε η κόρη του κ. Πλακιά, ο κ. Πλακιάς είναι πατέρας θυμάτων των Τεμπών –έχει χάσει τις δίδυμες και την ανιψιά του –απωθήθηκαν βιαίως από ομιλία του Πρωθυπουργού. Μίλησαν αρχικά, αλλά μετά τους έσπρωξαν και τους πήγαν πάρα κάτω. Έχουν ανεβάσει, έχει κάνει μια διαμαρτυρία ο άνθρωπος και ζητάει από το Γραφείο του Πρωθυπουργού και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να αναλάβει πρωτοβουλία για να γίνει κάτι γι’ αυτούς από τη φρουρά στην ουσία –εδώ βλέπουμε και τις φωτογραφίες όπου απωθήθηκαν τα παιδιά αυτά. Επτά παιδιά ήταν και πήγαν να φωνάξουν και να μιλήσουν για τα Τέμπη και καλά κάνανε, προφανώς.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Επειδή εμείς δεν διαφημίζουμε κάποιες ανθρώπινες επικοινωνίες, να ξέρετε ότι υπάρχουν δύο διαστάσεις. Η διάσταση που αφορά αυτά τα παιδιά, η επικοινωνία που έπρεπε να γίνει, έχει γίνει σε ανθρώπινο επίπεδο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Χθες;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ακριβώς. Όπως και οι ίδιοι οι άνθρωποι λένε ότι προφανώς αυτό δεν είναι με κάποια πολιτική ευθύνη, ήταν ένα ζήτημα της φρουράς, που ήθελε να επιβάλει την τάξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Φαντάζομαι ο Πρωθυπουργός, όταν μιλούσε από πάνω, δεν …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Με προλάβατε. Ο Πρωθυπουργός δεν γνώριζε ποιοι ήταν αυτοί οι οποίοι φώναζαν. Κι αν δείτε κιόλας και την ομιλία του, είπε: «αφήστε να μιλήσουν, αφήστε να πουν αυτό που έχουν να πούνε». Ειδικά στην περίπτωση των Τεμπών, στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών υπάρχει και αυξημένη ευαισθησία όλων. Δεν υπάρχουν άνθρωποι -πέραν των συγγενών, που δεν συγκρίνεται ο πόνος τους με κανέναν- που πόνεσαν περισσότερο ή λιγότερο από την κοινωνία. Όλοι πονέσαμε για τα Τέμπη. Ήταν ένα τραγικό δυστύχημα. Από ένα σημείο και μετά, όμως, όταν γίνεται μια ομιλία, και υπάρχει κάποιος κόσμος που θέλει να ακούσει, είναι σημαντικό να σεβαστείς και αυτούς που έχουν έρθει να ακούσουν. Αλλά σε επίπεδο συγγενών και συγκεκριμένα για τον κ. Πλακιά, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει τον πόνο του και την οργή του, το μόνο που θέλει, όπως και όλοι οι υπόλοιποι συγγενείς, είναι Δικαιοσύνη. Εγώ, λοιπόν, σκύβω το κεφάλι, όλοι μας στην Κυβέρνηση …
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, υπήρξε επικοινωνία.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ξέρετε, είναι κάτι το οποίο ούτε θέλω να πάρει δημοσιότητα, αλλά υπάρχει απόλυτος σεβασμός στους ανθρώπους αυτούς, ουσιαστικός σεβασμός και το μόνο αίτημα είναι κοινό, είναι πάνδημο, είναι Δικαιοσύνη χωρίς αστερίσκους, αλλά αμερόληπτα και χωρίς να καπηλευόμαστε, ειδικά προεκλογικά, αυτή την υπόθεση. Είναι ένα ιερό καθήκον της Πολιτείας να αφήσει τη Δικαιοσύνη ήσυχη να κάνει τη δουλειά της.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Ένα σχόλιο για τα εθνικά. Διαβάζουμε στο πρωτοσέλιδο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ότι επισήμως πλέον η «Γαλάζια Πατρίδα» είναι στα σχολικά βιβλία της Τουρκίας. Το ξέραμε, επισήμως, όμως, πλέον.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άλλη μία πρόκληση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Χθες διαβάζαμε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων ότι το «Μαρμαρά» κάνει έρευνες έξω από τα Ίμια. Βλέπουμε μία «έμπρακτη κλιμάκωση» των προκλήσεων από την πλευρά της Τουρκίας. Δεν διαταράσσει τα συμφωνηθέντα αυτό με έναν τρόπο;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και λίγες ημέρες μετά τη συνάντηση κιόλας.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Προσέξτε. Εμείς έχουμε πει από την αρχή ότι ο διάλογος είναι προς όφελος των δύο κρατών. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι δεν υπάρχει η διαφορά, καθορισμός ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, που θέλουμε να λυθεί επί τη βάσει του Διεθνούς Δικαίου, ούτε ότι θα υποχωρήσουμε έστω κατ’ ελάχιστον στα κυριαρχικά μας δικαιώματα -που δεν πρόκειται να το κάνουμε και το έχουμε αποδείξει- ούτε ότι δεν υπάρχουν συνολικά διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις. Ο διάλογος, όμως, πού αποσκοπεί; Αποσκοπεί, πρώτον, στο να ακούγονται οι θέσεις μας δυνατά και καθαρά και ακούστηκαν. Παράδειγμα, στο ζήτημα το Μεσανατολικό, όχι μόνο, δηλαδή, σε διμερή ζητήματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στην Άγκυρα, εκπροσώπησε τη Δύση συνολικά. Είπε την αλήθεια, αυτό που θεωρούμε εμείς και νομίζω την αντικειμενική αλήθεια, για το ποια είναι η Χαμάς, γιατί υπάρχουν και διάφορες απόψεις και εντός και εκτός συνόρων οι οποίες είναι …
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τον ΣΥΡΙΖΑ το λέτε αυτό, για την επίσκεψή του κ. Κασσελάκη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ακριβώς. Αλλά θέλω να μείνω λίγο στο ζήτημα της Τουρκίας, για να μην χαθεί η απάντηση και η συνοχή στο ερώτημά σας. Και, βέβαια, υπάρχουν και οφέλη συγκεκριμένα, τα οποία έχουν να κάνουν με τα νησιά, με το ότι υποδέχονται νόμιμους τουρίστες και όχι παράνομους μετανάστες, με το ότι δεν έχουμε παραβιάσεις, με το ότι δεν έχουμε ροές στον Έβρο και το Ανατολικό Αιγαίο, σίγουρα λόγω και της πολιτικής που εφαρμόζουμε. Η Τουρκία δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, ούτε έχουμε αυταπάτες εμείς ότι ο διάλογος θα τα λύσει όλα. Γι’ αυτό και επιμένουμε να λέμε ότι δεν υποχωρούμε σε κανένα από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, συνεχίζουμε και μιλάμε δυνατά για τις θέσεις μας. Αλλά αυτοί οι οποίοι αμφισβητούν τον διάλογο, δεν μας λένε ποια είναι η εναλλακτική. Σημασία έχει όταν προτείνεις και συγκεκριμένα όταν αντιπροτείνεις, να τεκμηριώνεις γιατί η αντιπρότασή σου είναι καλύτερη. Εμείς θεωρούμε ότι όλο αυτό έχει κάνει μόνο καλό, δεν έχουμε αυταπάτες και δεν σημαίνει ότι επειδή μιλάμε, συμφωνούμε κιόλας. Σε καμία περίπτωση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν είναι ένα δομικό πρόβλημα να διαπαιδαγωγείς γενιές παιδιών με το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας»; Δεν είναι ένα δομικό πρόβλημα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Πολλές φορές παραβιάζεται η κοινή λογική, η ιστορική αλήθεια. Δεν είναι η πρώτη φορά. Όταν, για παράδειγμα, υπάρχει δεδομένο, το οποίο απορρέει από τη Συνθήκη της Λοζάνης, ότι μιλάμε για μία μουσουλμανική μειονότητα και μιλάς για μία τουρκική μειονότητα, αυτό προφανώς είναι παραβίαση της ιστορικής αλήθειας. Αυτό, όμως, δεν άλλαξε με τον διάλογο, ούτε θα άλλαζε αν κάναμε μία παύση στον διάλογο. Ίσα-ίσα, στο πλαίσιο του διαλόγου, αποκαθιστούμε την αλήθεια με ιστορικά δεδομένα, όπως έκανε ο Πρωθυπουργός και στην Αθήνα και στην Άγκυρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι σαν να κλείνουν τα μάτια σας σε κάποια θέματα …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν κλείνουμε τα μάτια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή, σε αυτό, ας πούμε, λέτε, εντάξει άστους να κάνουν κι αυτό, για τη Μονή της Χώρας, άστους μας έδωσαν ότι θα είναι επισκέψιμη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν κλείνουμε τα μάτια. Με βάση τις εναλλακτικές που έχουμε, ακολουθούμε την εναλλακτική που ισχυροποιεί τη χώρα και δεν θέτει εν αμφιβόλω καθόλου τα συμφέροντά της. Είμαστε ρεαλιστές και αντιλαμβανόμαστε τον πατριωτισμό ως μία ευθύνη να ισχυροποιηθεί η χώρα και όχι ως μία αφορμή να μεταδώσουμε κορώνες. Στο τέλος της ημέρας, δεν θα οδηγήσουν πουθενά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν θέλετε, ένα σχόλιο για την επίσκεψη του κ. Κασσελάκη στην Παλαιστίνη να μας κάνετε.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό το οποίο επαναλαμβάνω είναι ότι είναι μία, θεωρώ, διπλωματική αστοχία, γιατί αν πραγματικά ο στόχος σου είναι να εκτονωθεί η κατάσταση – γιατί όλοι αυτό θέλουμε, να σταματήσουν να σκοτώνονται άμαχοι -πρέπει να πας να συναντήσεις και την άλλη πλευρά. Πρώτον, γιατί το Ισραήλ ήταν αυτό το οποίο δέχθηκε επίθεση από την τρομοκρατική Χαμάς – διαχωρίζουμε τον παλαιστινιακό λαό με την τρομοκρατική Χαμάς – σφαγιάστηκαν άνθρωποι, βιάστηκαν γυναίκες, σκοτώθηκαν άμαχοι, παιδιά. Έτσι ξεκίνησε όλο αυτό. Προφανώς και λέμε ότι πρέπει να υπάρχει κατάπαυση πυρός, να προστατευτούν οι άμαχοι. Όλοι στην ίδια σελίδα είμαστε σε αυτό. Ελπίζω να ήμασταν όλοι και στο τι είναι τρομοκράτης και ότι αν υπάρχει υγιής ή λιγότερο εξτρεμιστής τρομοκράτης, εν πάση περιπτώσει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: … από τον κ. Σπηλιωτόπουλο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένας σύμβουλος το είπε, δεν το έχει πει ο κ. Κασσελάκης αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, εντάξει. Αλλά ο Πρωθυπουργός, αν έβγαινε σύμβουλός του, κ. Κολοκυθά, και έλεγε ότι υπάρχουν και μη εξτρεμιστές τρομοκράτες, ενώ και στη χώρα μας έχουμε συγγενείς θυμάτων τρομοκρατών, αυτός θα σταματούσε να είναι σύμβουλος. Αυτές είναι ωραίες δικαιολογίες που μπορεί να χρησιμοποιούν στην Αντιπολίτευση. Όπως έχω πει πολλές φορές, από ένα σημείο και μετά, όταν συνεργάτης σου, βουλευτής σου, υποψήφιός σου υιοθετεί διάφορα πράγματα και συνεχίζει να είναι, να έχει όποια ιδιότητα έχει, εμμέσως συμφωνείς …
Έχουμε πολύ πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε από το αν θα πρέπει να μείνει ή να φύγει ένας σύμβουλος ενός άλλου κόμματος. Είναι απόφαση ενός άλλου κόμματος. Μην το μεγαλώνουμε το θέμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γι’ αυτό το λέω τώρα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αλλά, εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι είναι μία έκφραση, ο κ. Σπηλιωτόπουλος δεν βγήκε πρώτος να εκφράσει κάτι τέτοιο. Είχε πρώτος ο κ. Κασσελάκης πει ότι δεν είναι όλη η Χαμάς ίδια. Δηλαδή, μην ρίχνουμε το ανάθεμα στον κ. Σπηλιωτόπουλο. Ο κ. Σπηλιωτόπουλος βγήκε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα του κ. Κασσελάκη. Αλλά, σας ξαναλέω, ότι η μεγάλη εικόνα για το Μεσανατολικό είναι αυτή που αποτυπώνεται από την ελληνική Κυβέρνηση και από τον Πρωθυπουργό. Η μεγάλη εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι κάθε τραγικό γεγονός, είτε είναι δυστύχημα, είτε είναι το Μεσανατολικό, είτε μια δύσκολη πραγματικότητα, όπως είναι η ακρίβεια, αποτελεί αφορμή για προεκλογικό αγώνα, ντεκόρ για selfie…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ντεκόρ για selfie ήταν αυτό;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Βέβαια, βέβαια. Ήταν άλλη μία ευκαιρία να γίνει μία περιοδεία δίπλα σε δυστυχισμένους ανθρώπους. Σκεφτείτε να έχεις τη δυστυχία σου, τον πόνο σου και να έχεις και τον Κασσελάκη να θέλει και να κάνει προεκλογικό αγώνα. Αυτό νομίζω ότι δεν βοηθάει στην επίλυση κανενός ζητήματος.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη
