Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στο ΡΣ ΣΚΑΙ με τον Άρη Πορτοσάλτε
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ήθελα να αρχίσουμε
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ένα σχόλιο για το ένα από τα δύο που θίξατε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το πρώτο για το Μάτι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, δεν θέλω να πω πολλά, για το Μάτι. Γιατί νομίζω ο πόνος των ανθρώπων αυτών δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός από κανέναν, που δεν έχει ζήσει κάτι τέτοιο. Για το μόνο που έχει υποχρέωση κάθε ένας, που έχει το οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα, είναι να συμμετέχει με τα καθήκοντά του, προσπαθώντας να είναι συνεπής σε όσα μπορεί να κάνει η Πολιτεία, για να μην ξανά συμβεί Μάτι και εν πάση περιπτώσει, όσα περισσότερα μπορεί να κάνει, για να αποφύγουμε στο μέλλον τέτοιες θλιβερές ημέρες. Εγώ ένα σχόλιο θέλω να κάνω, ο κύριος Τερζούδης, ο πρώην αρχηγός της Πυροσβεστικής έλυσε και τις τελευταίες απορίες, γιατί μπορεί κάποιος, ως αντιπολίτευση να ειρωνεύεται, να μειώνει την αξία, όλο αυτό το οποίο έχει γίνει με τη συνδρομή επιχειρησιακών, με τη συνδρομή της Πολιτείας, με τη συνδρομή των πολιτών, που έχει να κάνει με την ανθρώπινη ζωή και το 112. Πώς μπορεί, πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί, μα πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι ν’ απαξιώνουν και να ειρωνεύονται το «δόγμα» της Κυβέρνησης, που πριν και πάνω απ’ όλα βάζει την ανθρώπινη ζωή. Άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να κάνουν αυτό που λέει ο κύριος Τερζούδης, μετά από μία τραγική ημέρα στο Μάτι, μπορούν να κάνουν το οτιδήποτε. Αυτή είναι, νομίζω, η απάντηση και βέβαια επειδή η ιστορία έχει μια πολύ μεγάλη αξία, είναι εκεί όλη αυτή η συμπεριφορά, για να μας θυμίζει, πόσο μεγάλο καθήκον έχουμε, ακόμη και σε κακές ημέρες, όπως κάνει, δηλαδή, ο Πρωθυπουργός, να κοιτάμε να κάνουμε την καλύτερη πιθανή διαχείριση, να παραδεχόμαστε τα λάθη που έχουν γίνει και σε ουδέτερο χρόνο, κύριε Πορτοσάλτε, δηλαδή μέσα στον χειμώνα, να προσπαθούμε να διορθώσουμε τα περισσότερα από αυτά. Δηλαδή, τι να κάνουμε; Να πάρουμε περισσότερους πυροσβέστες, περισσότερα οχήματα, χωρίς να λέμε ότι τα λύσαμε όλα, να ψηφίζουμε νόμους, όπως αυτόν που εισηγήθηκε προχθές η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας και βέβαια ν’ αξιολογούμαστε από τους πολίτες, πάντοτε, όμως, βάζοντας την ανθρώπινη ζωή πριν και πάνω απ’ όλα. Πάω στο δεύτερο που.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το δεύτερο θέλω να το ξεκινήσουμε με το εξής, κύριε Μαρινάκη, θα μου επιτρέψετε. Έχω ερώτηση από το κοινό. Ο Σταύρος Αντωνιάδης με ρωτά κι εγώ σας το θέτω ως ερώτηση: Γιατί ο Πρωθυπουργός στο θέμα με τους μετανάστες έθεσε ζήτημα κομματικής πειθαρχίας και στο θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, το αφήνει κατά συνείδηση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Γιατί η Νέα Δημοκρατία είχε μία μακρά παράδοση ―όπως φάνηκε και στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης, πριν από περίπου έξι – επτά χρόνια, εάν δεν κάνω λάθος, με ψηφοφορία, ΄15 με ΄16, ίσως και λίγο παραπάνω, στα ζητήματα δικαιωμάτων― ν’ ακολουθεί ψήφο κατά συνείδηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ΄17, εάν δεν κάνω λάθος.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ήταν νομίζω το ΄16. Ήταν τα πρώτα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αποδεικνύεται και από την ιστορία, δηλαδή δεν είναι κάτι που το θυμήθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τώρα, και είναι και κάτι που είναι απολύτως συνεπές από τότε που έχει μιλήσει ο Πρωθυπουργός γι’ αυτήν την επικείμενη νομοθέτηση. Και ξέρετε, πριν πάμε λίγο στο τι είπε το ΠΑΣΟΚ , στην ουσία του θέματος, που για μένα είναι το πιο σημαντικό, να εξηγήσουμε στους ακροατές, στους πολίτες, τι θέλουμε να κάνουμε, μέσα από αυτήν την ιστορία, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πόσο έπεσαν στα βράχια ―αν μου επιτρέπετε τη λέξη― όλοι αυτοί που θεωρούσαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παίξει με τους θεσμούς, θα παίξει με τις εκλογές. Είναι κατ’ αναλογία με αυτό που έγινε με τον εκλογικό νόμο την προηγούμενη τετραετία. Τι λέγανε; Θ’ αλλάξει τον εκλογικό νόμο ο Μητσοτάκης, για να πάρει παραπάνω έδρες και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε παραπάνω ποσοστό, σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα, χωρίς ν’ αλλάξει τον εκλογικό νόμο, συνεπής στους πολίτες και τους θεσμούς. Τι λέγανε τώρα; Επειδή φοβάται το δεξιό ακροατήριο ο Μητσοτάκης, θα δείτε, θα πάει το νομοσχέδιο μετά τις ευρωεκλογές, για να εξαπατήσει τους ψηφοφόρους. Τι κάνει; Τους πρώτους μήνες της δεύτερης τετραετίας, ενώ είχε πει μέσα στην τετραετία, με μια σειρά από πολύ σημαντικά νομοθετήματα, πάρα πολύ σημαντικές παρεμβάσεις άλλες, γιατί δεν είναι μόνο αυτό το θέμα, δεν απασχολεί τους πολίτες μόνο αυτό το θέμα, προφανώς υπάρχουν άλλα πολύ σημαντικά θέματα, αλλά και αυτό έχει την αξία του και για κάποιους ανθρώπους είναι το πιο σημαντικό, είναι ιερό και αφορά κυρίως τα παιδιά που φέρνει. Αυτό είναι μία απόδειξη της διαφοράς της θεωρίας των πολύ ωραίων εκφράσεων με την πράξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό που θα σας ρωτήσω, το ακούω και από ορισμένους βουλευτάς σας, κύριε Μαρινάκη, της Κοινοβουλευτικής Ομάδος εννοώ μέλη. Γιατί δεν προηγήθηκε συζήτηση, είναι η δεύτερη φορά, την πρώτη ήταν μεγαλύτερη αντίδραση ομολογώ στο θέμα που συζητήσαμε προηγουμένως, που σας το έθεσα ως ερώτηση στο νόμο για τη μετανάστευση, γιατί δεν προηγούνται συζητήσεις εντός κοινοβουλευτικής ομάδος και μετά να βγει στην κοινωνία ο Πρωθυπουργός; Σωστά το κάνει από εδώ και μετά, αλλά έχουν ένα παράπονο οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ότι δεν ξεκινάει από αυτούς.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κύριε Πορτοσάλτε, έχω έναν βαθύτατο σεβασμό στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, είχα την τιμή ως Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής να προΐσταμαι πολιτικά, ως προς το κόμμα, και για λογαριασμό του Προέδρου να κάνουμε πολλά πράγματα του κόμματος με την Κοινοβουλευτική Ομάδα, με ακολούθησαν οι βουλευτές μας σε όλη την Ελλάδα και καθιερώσαμε μία κουλτούρα, που συνεχίζεται τώρα από το κόμμα, από τη νέα Γραμματέα και από τον Γενικό Διευθυντή και όλους τους υπόλοιπους στο κόμμα συνεχούς ενημέρωσης και διαλόγου με τους βουλευτές για όλα τα νομοσχέδια και μάλιστα είχαμε και την εβδομαδιαία καθιερώσει «Πολιτική Ακαδημία», έτσι τη λέγαμε, για την ενημέρωση. Το θέμα της ισότητας στον πολιτικό γάμο, για να μην υπάρχει παρεξήγηση, και κατ’ επέκταση της ρύθμισης των δικαιωμάτων των παιδιών. Αυτή τη στιγμή ισχύει σε 20 ευρωπαϊκές χώρες, ως ο πολιτικός γάμος, και σε 22 το θέμα της τεκνοθεσίας. Ουσιαστικά, αν καθίσει κανείς και ακούσει τι πάμε να κάνουμε, θα καταλάβει ότι απλά ρυθμίζουμε μια κατάσταση που υπάρχει. Ως προς τον γάμο τον πολιτικό, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ισχύει το Σύμφωνο, δηλαδή δύο άντρες ή δύο γυναίκες, δύο άτομα του ιδίου φύλου μέχρι τώρα μπορούσαν να κάνουν μόνο Σύμφωνο Συμβίωσης σε έναν συμβολαιογράφο, τώρα μπορούν να πάνε σε ένα Δημαρχείο να συνάπτουν έναν πολιτικό γάμο, όπως μπορεί να κάνει ένα ετερόφυλο ζευγάρι. Ως προς το θέμα των παιδιών, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, από το 1946, ένας άντρας ή μία γυναίκα μπορούν, όπως και ένα ετερόφυλο ζευγάρι, να υιοθετήσουν ένα παιδί, με βάση τα όσα προβλέπει ο νόμος, ο οποίος, μάλιστα, είναι πολύ αυστηρός και έχει πάρα πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Ο ίδιος άνδρας ή η ίδια γυναίκα που μπορούν να υιοθετήσουν κατά μόνας ένα παιδί, μπορούν να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης με ένα άτομο του ιδίου φύλου. Αυτό, λοιπόν, το ζευγάρι δύο ανδρών ή δύο γυναικών, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μεγαλώνουν παιδιά. Και μάλιστα αυτοί που λένε, δεν θέλω αυτοί να μεγαλώνουν παιδιά, που είναι λάθος η διατύπωση, γιατί ποιος μου λέει εμένα, a priori, ότι ένα ομόφυλο ζευγάρι είναι ακατάλληλο και ένα ετερόφυλο ζευγάρι είναι, a priori, κατάλληλο; Η πατρότητα, η μητρότητα, είναι λέξεις ιερές και είναι οι σειρές που δεν τις αλλάζουμε, ο πατέρας και η μητέρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ισχυρός ο αντίλογος.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μισό λεπτό, να τελειώσω τη σκέψη μου, γιατί έχει σημασία και κρινόμαστε όλοι στην πράξη. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, αυτοί που λένε δεν θέλω αυτό να το βλέπω, αυτό που δεν θέλουμε να βλέπουν, κακώς κατά τη γνώμη μου, συμβαίνει. Και προσέξτε και ένα επιχείρημα το οποίο εγώ θεωρώ πολύ σημαντικό για ν’ αναδειχθεί. Αυτή τη στιγμή το Κράτος, η Πολιτεία, οι αρμόδιες Αρχές, αξιολογούν είτε ένα ετερόφυλο ζευγάρι, εάν είναι κατάλληλο, είτε έναν άντρα ή μια γυναίκα, κατά μόνας. Το έτερον ήμισυ που μεγαλώνει το παιδί και είναι στο σπίτι, βάση του ότι το επιτρέπει το Σύμφωνο Συμβίωσης, δεν αξιολογείται. Τώρα, λοιπόν, όπως αξιολογούνται τα ετερόφυλα ζευγάρια για υιοθεσία, θ’ αξιολογούνται και τα ομόφυλα ζευγάρια και θα ρυθμιστεί μία κατάσταση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό, όμως, είναι το επόμενο στάδιο. Αν μου επιτρέπετε, αν μου επιτρέπετε, κύριε Μαρινάκη. Υπάρχει ένα προγενέστερο στάδιο, στο οποίο πολλοί άνθρωποι έχουν ακόμη, μάλλον..
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Και να τελειώσω και θα γίνει ενημέρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ενδελεχής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, ναι, ξέρω, θα επανέλθω, θυμάμαι τι σας ρώτησα και θα επανέλθω, αλλά επειδή μου λοξοδρομήσατε, να τα πάρουμε ένα ένα. Υπάρχει ένα άλλο σημείο που ακόμη οι άνθρωποι, πολλοί άνθρωποι, δεν το έχουμε λύσει, δεν το έχουμε ξεκάθαρο στο μυαλό μας, φαντάζομαι, εγώ δεν θέλω να υποκρίνομαι. Το αν λείπει το αντίθετο φύλλο μέσα σε αυτό που λέμε, στην ανατροφή του παιδιού και αν, δεν το ξέρουμε αυτό, αυτό θα το δείξει το μέλλον, αν, δηλαδή, πόσο καθοριστικό είναι, προφανώς, εδώ δεν ζυγίζουμε την αγάπη, η αγάπη είναι δεδομένη. Εάν δεν είναι αγάπη, έχουμε πρόβλημα, αλλά η αγάπη είναι δεδομένη. Δεν υπάρχει καλύτερη αγάπη στο ομόφυλο ζευγάρι ή χειρότερη αγάπη και καλύτερη αγάπη στο ετερόφυλο ζευγάρι ―δεν το συζητούμε― η αγάπη είναι μία και δεν τα διαχωρίζουμε. Αλλά, το εάν λείπει το αντίθετο φύλλο στην ανατροφή ενός ατόμου, ενός ανθρώπου, δηλαδή.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε να δείτε. Εγώ πιστεύω πολύ σ’ αυτό που λέμε στην πυρηνική οικογένεια. Έχω μεγαλώσει σε μια τέτοια οικογένεια, έχουμε την ευλογία με τη γυναίκα μου να μεγαλώνουμε κι εμείς ένα μικρό αγοράκι, θα κριθούμε στην πράξη ως γονείς, γιατί είναι η μεγαλύτερη ευθύνη που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Όμως, κοιτάξτε να δείτε, κύριε Πορτοσάλτε, πόσες μόνες γυναίκες, πόσοι μόνοι άντρες έχουν μεγαλώσει παιδιά με αξιοθαύμαστο τρόπο, είτε γιατί ο ένας εκ των δύο από τους γονείς, έφυγε από τη ζωή, είτε μπορεί μια μητέρα να μεγάλωσε μόνη της ένα παιδί γιατί έφυγε ο πατέρας ή το αντίθετο και κάποια παιδιά έχουν μεγαλώσει και μόνα τους και έχουν καταφέρει πολλά πράγματα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ενδεχομένως να είχαν μεγαλώσει και μόνα τους και σε μία πυρηνική οικογένεια.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Και πόσα παιδιά σε μια πυρηνική οικογένεια, που είχαν και τα δύο πρότυπα, έχουν βρεθεί σε πολύ δύσκολο σημείο, μην αναφέρουμε περιστατικά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλλά, αυτός δεν είναι ο κανόνας, όμως, εάν μου επιτρέπετε, εκεί είναι διαφωνία, φαντάζομαι, των ανθρώπων. Ο κανόνας είναι αυτό που είπαμε προηγουμένως.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι κρίσιμο το ερώτημα. Είπαμε, λοιπόν, ότι αυτό το οποίο με ρωτάτε, καταρχάς απαντάται με το τι ισχύει σήμερα. Σήμερα αυτό το οποίο συζητάμε, το είπα και στην αρχή, υπάρχει. Δηλαδή, ένας άντρας ή μία γυναίκα μπορεί από το 1946 να υιοθετήσουν ένα παιδί κατά μόνας και από τότε που ψηφίστηκε το Σύμφωνο Συμβίωσης και με τη βούλα μπορούν να έχουν σύμφωνο συμβίωσης με ένα άτομο του ιδίου φύλου. Αυτοί οι δύο άντρες ή δύο γυναίκες, αυτό το παιδί το οποίο έχει υιοθετηθεί, το μεγαλώνουν. Το μεγαλώνουν και, μάλιστα, με βάση δύο πράξεις, οι οποίες είναι: η μία η υιοθεσία και η άλλη το σύμφωνο συμβίωσης. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι γιατί το παιδί αυτό αν ένας από τους δύο φύγει από τη ζωή να πάει σε ένα ίδρυμα. Άρα, η εναλλακτική είναι το ίδρυμα. Η εναλλακτική είναι, ενδεχομένως, ένα χάος για το παιδί. Να μην ξέρει πού θα βρεθεί. Επίσης, το ερώτημα είναι αν αυτό το παιδί νοσήσει γιατί να μη μπορούν και οι δύο που το μεγαλώνουν -κρίνονται στην πράξη αν ήταν ή όχι καλοί γονείς, όπως και τα ετερόφυλα ζευγάρια- να το επισκεφτούν, να κληρονομήσει το παιδί και τους δύο για να προχωρήσει στη ζωή του. Δεν μιλάμε για κάτι που το δημιουργούμε. Δεν μιλάμε για αυτό το οποίο είπε ο κ. Κασσελάκης να αλλάξουμε τη νομοθεσία, δηλαδή, για την παρένθετη μητέρα, που τώρα τι επιτρέπεται για την παρένθετη; Ένα ζευγάρι ετερόφυλων ή μια γυναίκα κατά μόνας, όταν πιστοποιείται αυτό με βάση τα όσα προβλέπει ο νόμος, να προχωρούν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή, λοιπόν, πρέπει να πάμε σε αυτά τα ζητήματα, οι κοινωνίες – οι άνθρωποι θέλουμε τον χρόνο μας. Θέλουν τον χρόνο τους. Για να κατανοηθούν καινούριες αντιλήψεις, για να χωνευτούν…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κι αυτός είναι και ο στόχος και η υποχρέωσή μας. Χωρίς να διχάσουμε, να εξηγήσουμε: Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που αφού άκουσε τον Πρωθυπουργό στον Γιώργο Κουβαρά στην ΕΡΤ, μου είπε ότι «εγώ δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι θέλατε να κάνετε». Και γιατί, ίσως, είχαν μπερδευτεί και με αυτά που είχε πει και ο κ. Κασσελάκης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί δεν ξεκινήσατε από την κοινοβουλευτική ομάδα, κ. Μαρινάκη;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Γιατί, κ. Πορτοσάλτε, η Κυβέρνηση αυτή νομοθετεί όπως έχει καθήκον, γιατί υπάρχουν πολλές παθογένειες που πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι. Ακόμα και πράγματα που κι εμείς στο παρελθόν μπορεί να έπρεπε να έχουμε κάνει. Υπάρχουν πάρα πολύ σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Η ώρα αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας είναι τώρα και, μάλιστα, πριν έρθει στο Υπουργικό Συμβούλιο, θα γίνει τη Δευτέρα και την Τρίτη, εκτενής συζήτηση με την κοινοβουλευτική ομάδα. Τι ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός; Την πρόθεση νομοθέτησης. Το εξειδικεύει ο Άκης Σκέρτσος, ο Υπουργός Επικρατείας, που θα είναι και ο εισηγητής στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ο Πρωθυπουργός απευθύνθηκε στους πολίτες. Τους είπε τι θέλει να κάνει. Πάει στους βουλευτές, συνολικά το Μαξίμου μαζί με το κόμμα, να συζητήσουμε με τους αρμόδιους Υπουργούς τι θέλουμε να κάνουμε, τι τους λένε οι πολίτες από τις περιφέρειές τους. Να τους εξηγήσουμε ότι αυτό που θέλουμε να κάνουμε, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, υπάρχει και το ρυθμίζουμε για να μην υπάρχουν παιδιά δύο κατηγοριών και δύο ταχυτήτων. Και θα έρθουμε στη συνέχεια στο Υπουργικό Συμβούλιο, εκεί όπου εγκρίνονται τα νομοσχέδια και να προχωρήσουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δύο πραγματάκια ακόμη επ’ αυτού. Αυτή η ανάθεση σε άλλη γυναίκα να γεννήσει παιδί, στα ομόφυλα ζευγάρια θα δοθεί αυτή η δυνατότητα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι, δεν θα αλλάξει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είτε το ομόφυλο ζευγάρι αποτελείται από γυναίκες, είτε από άνδρες.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν θα αλλάξουν ούτε οι ιερές έννοιες πατέρας και μητέρα σε γονέα 1 και γονέα 2, ούτε θα αλλάξει το καθεστώς της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή, λοιπόν, αυτό έτσι όπως ονομάζεται επιστημονικά, η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, δηλαδή η ανάθεση σε άλλη γυναίκα, μέσω παρένθετης μητρότητας, να γεννήσει παιδί για άλλη γυναίκα, ισχύει από το 2002 στην Ελλάδα, γίνεται μόνο κατόπιν ιατρικής βεβαιώσεως. Αδυναμίας, δηλαδή, μιας γυναίκας να τεκνοποιήσει.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Για αυτό και επιτρέπεται σε ετερόφυλο ζευγάρι ή σε μια γυναίκα μόνη της. Κι αυτό θα συνεχίσει να ισχύει, όπως ισχύει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή ακούω σενάρια τώρα. Σε έναν τέτοιο νόμο, ξέρετε, αρχίζουν αμέσως τα ανοίγματα. Μπορεί ένα ζευγάρι αντρών να επικαλεστεί ακριβώς αυτό το πράγμα; Δηλαδή, να πάει σε δικαστήριο και να πει ότι έχω πρόβλημα να μην μπορώ να γεννήσω παιδί. Προσέξτε, καταλαβαίνω τώρα, μην μπούμε στα άλλα ζητήματα, εγώ λέω να παρουσιαστεί ως ένα «τεχνικό» ζήτημα. Μπορεί;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι γιατί αυτό το ζήτημα κρίνεται για την γυναίκα, το ξαναλέω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είστε νομικός. Κάπου στα περιφερειακά κανάλια άκουσα ότι ένας πρωτοδίκης ενέκρινε μια τέτοια προσφυγή και, αργότερα, την απέρριψε ένας εφέτης.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Συμβαίνει πολλές φορές στα δικαστήρια να έχουμε αποφάσεις που είναι αντίθετες στην επικρατούσα νομολογία, δηλαδή στις περισσότερες αποφάσεις που εκδίδονται από τα δικαστήρια. Για αυτό υπάρχει και ο δεύτερος και ο τρίτος βαθμός. Η νομοθεσία αυτή τη στιγμή επιτρέπει υιοθεσία υπάρχοντος παιδιού, για να το πω μια τελευταία φορά…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άλλη περίπτωση. Τι γράφει σήμερα ο Γιώργος Παπαχρήστος στα ΝΕΑ. Ένας ομοφυλόφιλος παντρεύεται μια γυναίκα, γεννάει το παιδί η γυναίκα, χωρίζουν και το κρατάει και το μεγαλώνει με τον σύντροφό του. Τέτοιες δυνατότητες θα παρέχονται από το σχέδιο νόμου;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό είναι που λέμε τα παιδιά που υπάρχουν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι, όχι. Να δοθεί από εδώ και πέρα, με την εφαρμογή του νόμου.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό σας λέω, αυτό είναι που συζητάμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρέπει να γίνει ένας εικονικός γάμος και να επανέλθει μετά το παιδί στον γάμο που θα κάνουν οι ομόφυλοι μεταξύ τους.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αν θέλουν δύο άντρες να κάνουν έναν πολιτικό γάμο, θα μπορούν να τον κάνουν -όχι θρησκευτικό. Θα σας απαντήσω: Όταν είπε ο Πρωθυπουργός για τα παιδιά που υπάρχουν, εννοούσε, κυρίως, τα παιδιά που έχουν υιοθετηθεί από έναν άντρα ή μία γυναίκα κι αυτός ο άντρας ή γυναίκα έχει συνάψει σύμφωνο ή συζεί και θέλει να κάνει πολιτικό γάμο με έναν άλλο άντρα ή μια γυναίκα, άρα τα μεγαλώνουν τα παιδιά ή για περιπτώσεις ανθρώπων που στην πορεία της ζωής τους χώρισαν με τη γυναίκα τους, με την οποία μπορεί να είχαν αποκτήσει ένα παιδί και στη συνέχεια…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μισό λεπτό. Μου λέτε ο νόμος δεν θα επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια να απευθύνονται σε γυναίκα να τους γεννήσει παιδί, αλλά ας πάρουμε το παράδειγμα: Ψηφίζεται ο νόμος και μπορούν να κάνουν πολιτικό γάμο τα ομόφυλα ζευγάρια. Ένα ζευγάρι ομόφυλων ανθρώπων θέλει να κάνει γάμο και να αποκτήσει παιδί, αλλά σε πρώτη φάση ένας εκ των δύο παντρεύεται μια γυναίκα, γεννάει η γυναίκα παιδί, χωρίζουν και συνεχίζουν τη ζωή τους. Τέτοιες δυνατότητες παρέχονται;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό σας λέω. Θα ρυθμιστούν περιπτώσεις παιδιών που υπάρχουν και στο πλαίσιο του πολιτικού γάμου, όπως ισχύει για τα ετερόφυλα ζευγάρια, θα μπορούν να αναγνωριστούν από το έτερον ήμισυ του ομόφυλου ζευγαριού. Δεν θα αλλάξει ο νόμος για αυτό που λέμε, για να γίνει μια τεχνητή γονιμοποίηση. Δηλαδή, θα ρυθμιστούν περιπτώσεις για παιδιά που υπάρχουν, που έχουν γεννηθεί. Που είναι οι περιπτώσεις, ουσιαστικά, της υιοθεσίας. Γιατί μπορεί να υιοθετήσει ένα παιδί αυτή τη στιγμή και ο δεύτερος ή η δεύτερη σύζυγος ενός ανθρώπου που κάνει ένα δεύτερο γάμο. Αυτό σημαίνει. Υιοθεσία δεν είναι μόνο να πάρεις ένα παιδί, να κάνεις τη διαδικασία της υιοθεσίας και να φύγει από το ίδρυμα και να έρθει σε μια οικογένεια. Μπορεί να υιοθετήσει ο δεύτερος σύζυγος ενός άντρα ή μιας γυναίκας, αναλόγως με τη σχέση που υπάρχει μεταξύ των φύλων, το παιδί το οποίο υπάρχει από τον πρώτο γάμο. Αυτό που συζητάμε γίνεται τώρα. Θα μπορεί να γίνει, λοιπόν, σε περίπτωση που αυτό το παιδί θέλει να πάει, να υιοθετηθεί και από τον δεύτερο/την δεύτερη σύζυγο που είναι του ιδίου φύλου. Αλλά αυτό δεν αλλάζει το καθεστώς της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Δεν θα δίνεται, δηλαδή, η δυνατότητα μέσω παρένθετης μητέρας σε αυτό το ζευγάρι να φέρουν ένα νέο παιδί στη ζωή με αυτό τον τρόπο. Έτσι; Αυτό είναι καθαρό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εκτός αν προηγηθεί ο γάμος.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό που με ρωτήσατε είναι μία περίπτωση σε αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός ότι είναι τα παιδιά που υπάρχουν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σύμφωνοι. Ο κ. Νίκος Γεωργόπουλος, από το κοινό πάλι, άκουσε τον κ. Καραγκούνη σε μια συζήτηση, σε κάποιον τηλεοπτικό δίαυλο, να λέει ότι θα μπορούσε η Πολιτεία να συμπληρώσει διατάξεις στο Σύμφωνο Συμβίωσης και επειδή δεν είναι νομικός ο κ. Γεωργόπουλος, ρωτάει εσάς κ. Μαρινάκη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι. Αυτή τη στιγμή στο Σύμφωνο Συμβίωσης, για αυτό και μιλάμε για ισότητα, ούτε τα ετερόφυλα ζευγάρια μπορούν να υιοθετήσουν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κ. Καραγκούνης είναι βουλευτής και συνάδελφός σας …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι, ναι. Και καλός συνάδελφος, δικηγόρος. Αυτή τη στιγμή ούτε στο πλαίσιο του συμφώνου συμβίωσης ούτε τα ετερόφυλα ζευγάρια μπορούν να υιοθετήσουν ένα παιδί. Εμείς, λοιπόν μιλάμε για ισότητα στον πολιτικό γάμο και κατ’ επέκταση στο σύμφωνο συμβίωσης και στην υιοθεσία υπάρχοντος παιδιού, για να μην έχουμε παρεξήγηση με την τεχνητή γονιμοποίηση. Γιατί; Γιατί ο γάμος θεωρούμε ότι είναι το επιστέγασμα της αγάπης δύο ανθρώπων. Μπορεί δύο άνδρες και δύο γυναίκες, όπως συμβαίνει και μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας, επειδή θέλουν να συνάψουν πολιτικό γάμο, να συνάψουν πολιτικό γάμο και να μην θέλουν να υιοθετήσουν ένα παιδί, στην προκειμένη περίπτωση, γιατί εμείς δεν θα δίνουμε τη δυνατότητα τεχνητής γονιμοποίησης. Ουσιαστικά, λοιπόν, μιλάμε για ισότητα. Συμβαίνει σε 20 χώρες της Ευρώπης. Ο γάμος, ο πολιτικός γάμος είναι η ένωση δύο ανθρώπων, δύο προσώπων σε ένα δημαρχείο. Γι’ αυτό και λέμε ότι, με πολύ σεβασμό ακούμε τις απόψεις της Εκκλησίας, αλλά, προφανώς, όπως είπε ο Πρωθυπουργός στο παράδειγμα της αποτέφρωσης, δεν θα ζητήσουμε από την Εκκλησία με κάτι το οποίο δεν συμφωνεί, να το κάνει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς λέτε ότι δεν ολοκληρώνεται όλη αυτή η αντίληψη, εάν δεν έρθει ο πολιτικός γάμος που θα δώσει την ισότητα σε όλους τους ανθρώπους. Αυτό το ερώτημα, γιατί δεν τα λύνει με συμβολαιογραφικές πράξεις εντός του θεσμού του συμφώνου συμβίωσης το θέτουν πολλοί.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να το πάμε ανάποδα; Αυτό το οποίο συζητάμε, πέραν του ότι ρυθμίζει μία κατάσταση που αυτή τη στιγμή υπάρχει, υπάρχει μέσα στη χώρα μας, υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν με δύο άνδρες ή δύο γυναίκες και κινδυνεύουν να πάνε σε ένα ίδρυμα και είναι παιδιά δεύτερης κατηγορίας και δεν πρέπει να συνεχίσουν να είναι. Υπάρχει και κάτι άλλο, κ. Πορτοσάλτε. Εξυπηρετεί, λύνει ζητήματα κάποιων ανθρώπων και κυρίως παιδιών, τα οποία θα μπορούσαν να βρεθούν στον δρόμο, αλλά, το κυριότερο, δεν στερεί τίποτα από κανέναν άλλο από τους υπόλοιπους από εμάς. Είναι πολύ σημαντικό αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ερώτημα ακροάτριας: Είναι έτοιμο το εκπαιδευτικό σύστημα να δεχθεί παιδιά ομόφυλων ζευγαριών;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τι είναι χειρότερο για ένα παιδί που πηγαίνει σε ένα σχολείο; Να έχει υιοθετηθεί από έναν άνδρα ή από μία γυναίκα και ο άλλος που είναι στο σπίτι να είναι «κρυφός», να είναι ένας άνθρωπος αόρατος που δεν έχει καμία ιδιότητα, ενώ το αγαπάει και να μην μπορεί καν να πάει να ενημερωθεί για αυτό; Να ντρέπεται το παιδί αυτό, να λέει «ναι, με έχει υιοθετήσει ο Α, ο οποίος μένει με έναν άλλον άνθρωπο που δεν μπορώ να τον πω τίποτα» ή αυτή η σχέση να είναι αναγνωρισμένη, να ξέρει αυτό το παιδί ποιοι είναι αυτοί οι δύο άνθρωποι, οι οποίοι, προφανώς, θα έχουν την υποχρέωση, όπως όλοι μας που έχουμε παιδιά, να είμαστε απέναντι σε αυτά τα παιδιά ο καλύτερος μας εαυτός κάθε μέρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εάν, κ. Μαρινάκη, είναι συμπαγής η ομάδα των αντιρρησιών μέσα στη Νέα Δημοκρατία, των αντιρρησιών βουλευτών, οι οποίοι είτε απέχουν είτε καταψηφίσουν, γεννάται πολιτικό θέμα για την Κυβέρνηση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει ζήτημα πολιτικού θέματος, στο πλαίσιο μιας ψηφοφορίας κατά συνείδηση. Εμείς είμαστε αισιόδοξοι ότι θα ψηφιστεί από τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, γιατί βλέπουμε ήδη από τη στιγμή που ξεκίνησε η συζήτηση από τον Πρωθυπουργό και αρχίζουν και παρουσιάζονται και οι πτυχές της νομοθέτησης, του τι ίσχυε και το τι ισχύει αυτή τη στιγμή στη χώρα και το τι δεν θα νομοθετήσουμε, ότι ήδη από την επικοινωνία που έχουμε τους βουλευτές, συζήτηση που έχουμε με τους πολίτες, όλο και περισσότεροι…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένας αριθμός 50 αντιρρησιών …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Πείθεται. Εγώ δεν θέλω να μπω αυτή τη στιγμή στον αριθμό …
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ξέρω. Το καταλαβαίνω, αλλά …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η πολιτική μου αίσθηση, χωρίς ποτέ να είμαι απόλυτος όταν συζητώ για τις αντιλήψεις και τις αποφάσεις άλλων ανθρώπων – βέβαιος μπορείς να είσαι μόνο για τον εαυτό σου και πολλές φορές βεβαιότητές σου τις αλλάζεις όταν περνούν τα χρόνια – η αίσθηση που έχω είναι ότι το νομοσχέδιο αυτό θα περάσει. Ήταν σημαντική και η διατύπωση χθες, παρά τις επιμέρους διατυπώσεις οι οποίες ήταν εκτός πραγματικότητας, αλλά η βασική διατύπωση περί ψήφου από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι καλοδεχούμενη και είναι σημαντική. Γιατί; Γιατί ήταν λίγο παράταιρο αυτό που έλεγαν μέχρι πρότινος οι του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί που δεν ψήφισαν τίποτα από όλα αυτά, να μας κατηγορούσαν εμάς για μισή νομοθέτηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εάν διαπιστώσει ο Πρωθυπουργός ότι είναι συμπαγής αυτή η ομάδα Και ο αριθμός είναι μεγάλος, μπορεί να κάνει πίσω;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Προκειμένου να μην διακυβευτεί η πορεία της Κυβέρνησης;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι. Μα δεν διακυβεύεται η πορεία της Κυβέρνησης. Σίγουρα είναι σημαντικό να ψηφιστεί. Και είναι σημαντικό να ψηφιστεί από τους περισσότερους δυνατό βουλευτές, γιατί εμείς θεωρούμε ότι είναι ένα σημαντικό θέμα. Ξέρετε, ο Πρωθυπουργός, διότι κατηγορήθηκε ως πολιτική, λέγεται, δειλία το ότι δεν βάζει κομματική πειθαρχία. Ο Πρωθυπουργός, δηλαδή αυτός ο οποίος προΐσταται της Εκτελεστικής Εξουσίας, είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας, δεν το έκανε ούτε ο Τσίπρας, ο αριστερός και δήθεν ευαίσθητος και προοδευτικός, ούτε κανένας άλλος προηγούμενος, που ευαγγελιζόταν όλα αυτά τα οποία ευαγγελίζονταν οι της κεντροαριστεράς, έρχεται και φέρνει το ζήτημα της ισότητας στον γάμο και της ρύθμισης των θεμάτων των παιδιών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το κάνει. Και τι έρχεται και κάνει ως ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας; Ζητάει από τους βουλευτές του να το ψηφίσουν. Αυτό είναι πολιτικό θάρρος, κ. Πορτοσάλτε. Και το κάνει …
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αντιρρησίας υπουργός θα συνεχίσει να μένει στην Κυβέρνηση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ήταν σαφής η τοποθέτηση του Πρωθυπουργού, ότι οι υπουργοί συμμετέχουν στο Υπουργικό Συμβούλιο και τα νομοσχέδια εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, έχουν αυξημένη θεσμική υποχρέωση από αυτές τις αποφάσεις. Αυτό νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σε αυτές τις περιπτώσεις ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του κόμματος, του εκάστοτε κόμματος και ειδικότερα της Νέας Δημοκρατίας, «κρατάει μπλοκάκι» στο τέλος, κ. Μαρινάκη;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ο Πρωθυπουργός έχει αποδείξει ότι αξιολογεί καθημερινά και τις ατομικές συμπεριφορές, αυτά που λέμε, τις διατυπώσεις μας, δεν διστάζει να πάρει αποφάσεις με βάση ατομικές συμπεριφορές και κρίνει, βέβαια, και στην πορεία του χρόνου, εξαμήνου, έτους, όποτε πιστεύει εκείνος, συνολικά την απόδοση ενός υπουργού, ενός σχήματος, μιας πολιτικής γιατί χρειάζεται χρόνος για να αποδώσει μία πολιτική.
Εγώ δεν μπορούσα ούτε να είμαι στο μυαλό του Πρωθυπουργού ούτε να υποκαταστήσω αυτά τα οποία αποφασίζει. Εγώ αυτό το οποίο θα πω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα όπως πολλά άλλα, όχι το μοναδικό, για τον Πρωθυπουργό και για την Κυβέρνηση. Δηλαδή, τι θέλω να πω. Είναι το πιο σημαντικό η αντιμετώπιση της ακρίβειας, οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, η ασφάλεια. Όλα είναι σημαντικά, αλλά είναι σημαντικό και για εμάς να μην υπάρχουν παιδιά δύο ταχυτήτων. Και αυτό είναι σημαντικό για τον Πρωθυπουργό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα σας κάνω αναφορά στη χθεσινή δήλωση του Παναγιώτη Δουδωνή στον ΣΚΑΪ 100,3 και θα σας ρωτήσω πότε ο Πρωθυπουργός υποχρέωσε την Αντιπολίτευση να βάλει κομματική πειθαρχία.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν θα μπορούσε ο πρόεδρος ενός κόμματος και ο Πρωθυπουργός της χώρας που λέει ότι εγώ θέλω αυτό να ψηφιστεί και ζητάω να ψηφιστεί, αλλά δεν θέτω κομματική πειθαρχία, να ζητήσει προφανώς κομματική πειθαρχία από τα υπόλοιπα κόμματα. Δεν το έκανε προφανώς και είναι στο μυαλό του κ. Δουδωνή και προφανώς νομίζω ότι σκοπίμως το διαστρεβλώνει. Γιατί; Γιατί, δυστυχώς, ο κ. Ανδρουλάκης, που έχει περάσει και κάποιος χρόνος που είναι πλέον πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μπερδεύτηκε και νομίζει ότι δεν εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ενός κόμματος που θέλει να γίνει Αξιωματική Αντιπολίτευση αρχικά της χώρας, αλλά μιας νεολαίας που ήταν κάποτε πρόεδρος. Και δεν υποτιμώ τις νεολαίες γιατί έχουν παίξει και έναν καλό ρόλο, όπως πολλά χρόνια, έτσι, έχω υπηρετήσει κι εγώ ως πρόεδρος νεολαίας, αλλά τα χρόνια περνάνε, οι εποχές αλλάζουν και πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή τη λογική της μικροπολιτικής αντιπαράθεσης, του όχι για το όχι, εκφράσεων «να δέσουν τα κορδόνια», όλα αυτά τα οποία χρησιμοποιούν τις τελευταίες ημέρες ξανά από το ΠΑΣΟΚ, τις έχουν καταδικάσει οι πολίτες οριζόντια. Θα σας πω κάτι, μόνο μία φράση. Ένα πράγμα χρειαζόταν να κάνει το ΠΑΣΟΚ και δεν το έκανε όλες αυτές τις ημέρες. Να πει εμείς θέλουμε να ψηφιστεί και ζητάμε από τους βουλευτές μας – προφανώς με ελεύθερη συνείδηση, ό,τι πιστεύει ο κάθε πρόεδρος ενός κόμματος – να το ψηφίσουν. Και αφού το πει αυτό, πόσο κάναμε να το πούμε, έκανα 10 δευτερόλεπτα να το πω, ούτε, ας πει μετά ό,τι ήθελε γι’ αυτά τα οποία θεωρεί ότι κάνουμε εμείς λάθος. Δεν το έχει πει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η απάντησή σας στις χθεσινοβραδινές δηλώσεις του κ. Κασσελάκη σε τηλεοπτικό σταθμό;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε 4,5 χρόνια και αυτή τη μισή, όπως λέει, νομοθέτηση που εμείς τη θεωρούμε τη σωστή νομοθέτηση, δεν την έφερε, ούτε την ολόκληρη που θέλει τώρα να έρθει ούτε τη μισή. Δεύτερον, ο Πρωθυπουργός είναι αυτός ο οποίος φέρνει το νομοσχέδιο. Είναι αυτός που φέρνει κάτι που δεν έφεραν οι προκάτοχοί του. Δηλαδή, κατηγορείται αυτός ο οποίος φέρνει το νομοσχέδιο, εισάγει το νομοσχέδιο σε συζήτηση, ζητάει από τη μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική Ομάδα να το ψηφίσει. Κατηγορείται για ποιο πράγμα ακριβώς; Δεν καταλαβαίνω. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή είπε: Θα φέρω, μεταξύ άλλων, και αυτή τη νομοθέτηση και αυτό το νομοσχέδιο και αυτό τον νόμο να ψηφιστεί, να γίνει νόμος του Κράτους και στα ζητήματα δικαιωμάτων παραδοσιακά η Νέα Δημοκρατία δεν θέτει κομματική πειθαρχία. Για να τελειώνουμε με αυτό το παιχνίδι αντιπολίτευσης χωρίς καμία ουσία από τον ΣΥΡΙΖΑ, μιλάει ο πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος μιλάει και μάλιστα και ψέγει μια άλλη Κοινοβουλευτική Ομάδα, έχει χάσει δεν ξέρω κι εγώ πόσο ποσοστό της δυναμικής της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Κρατάμε το θετικό, για να προχωρήσουμε μπροστά, ότι θα ψηφιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και στα υπόλοιπα νομίζω απαντάει η ίδια η πραγματικότητα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Φαντάζομαι ότι θα θεωρούσε τον εαυτό του λάθος ο κ. Πρωθυπουργός αν του θυμίζαμε ότι και στην περίπτωση του Σταύρου Θεοδωράκη τον είχε χαρακτηρίσει «ρεπατζή» του Καμμένου, όταν ψήφιζε ο Θεοδωράκης τα Σκόπια.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι συγκρίνουμε δύο ανόμοια πράγματα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εξίσου σοβαρά, όμως.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Συγκρίνουμε δύο ανόμοια πράγματα. Εδώ δεν μιλάμε και σε αυτή την περίπτωση που λέτε δεν μιλούσαμε για θέματα δικαιωμάτων. Και τότε να θυμίσω, ποια είναι η διαφορά της τότε Αντιπολίτευσης της Νέας Δημοκρατίας με την τωρινή Αντιπολίτευση. Η τότε Αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας, για να μην ανοίξουμε πάλι αυτό το θέμα, εξέφρασε τις αντιρρήσεις της οι οποίες ίσχυαν και ισχύουν όλα όσα είχαμε πει τότε, αλλά υπάρχει και καταγεγραμμένο και στο Twitter από τον Πρωθυπουργό και η δήλωσή του, είχε πει πως ό,τι εν πάση περιπτώσει ψηφιστεί, στη συνέχεια θα αποτελεί νόμο του Κράτους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρέπει το πολιτικό σύστημα να ξεκαθαρίσει ότι είναι συνταγματική επιταγή η συνείδηση. Ο βουλευτής ψηφίζει …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μισό λεπτό. Ένα πράγμα είναι το αδιαμφισβήτητο συνταγματικά κατοχυρωμένο της ψήφου ενός βουλευτή. Ένα άλλο πράγμα είναι, άρα, αυτό για να είναι κάποιος βουλευτής, αυτό δεν θα το αμφισβητήσει κανείς από εμάς, αλίμονο, ένα άλλο πράγμα είναι οι κανόνες που θέτει κάθε Κοινοβουλευτική Ομάδα ως προς την κομματική πειθαρχία. Αυτό έχει να κάνει με την ιδιότητα του βουλευτή ενός κόμματος, όχι συνολικά την ιδιότητα του βουλευτή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακροατής του σταθμού μας ανέφερε ότι βρήκε σε περίπτερο επί της οδού Πειραιώς μία πινακίδα που λέει, ενημερώνει δηλαδή ο περιπτεράς ότι για κάθε αγορά καπνικών με χρήση κάρτας ο πελάτης θα χρεώνεται επιπλέον 40 λεπτά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό είναι ζήτημα των Αρχών να το δουν, προφανώς να επιληφθούν οι Αρχές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άλλος ακροατής σας βρίσκει να έχετε πει ψεματάκι ότι ήταν εισαγόμενος ο πληθωρισμός, ενώ κατά την έρευνα της ICAP οι εταιρείες τροφίμων τη χρονιά του πληθωρισμού είχαν αύξηση κερδών πάνω από 100%.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το ότι είναι εισαγόμενος ο πληθωρισμός και δεν είναι πληθωρισμός Μητσοτάκη, όπως λέει η Αντιπολίτευση, αποδεικνύεται ότι η χώρα μας έχει και αυτή σοβαρό θέμα εισαγόμενου πληθωρισμού, αλλά είναι λίγο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλες οι χώρες της Ευρώπης, περισσότερο ή λιγότερο, εμείς λίγο κάτω από τον μέσο όρο έχουμε το ίδιο πρόβλημα. Όλες οι χώρες συζητάνε – χθες σας άκουσα που συζητήσατε στον ΣΚΑΪ σε μια άλλη εκπομπή για τους Γερμανούς μηχανοδηγούς που ζητάνε από την κυβέρνηση επιπλέον επίδομα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Δεν ξέρω αν είναι σωστό το αίτημά τους ή όχι, αλλά σε όλες τις χώρες συνδικάτα, εργάτες, εργαζόμενοι, ζητάνε στήριξη όπως και στη χώρα μας. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, ένα πρόβλημα που το έχουν και όλες οι άλλες χώρες, άρα δεν είναι πρόβλημα Μητσοτάκη, όπως λέει η Αντιπολίτευση, προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σε κάποια προϊόντα έχουμε υψηλότερες τιμές και γι’ αυτό και κάνουμε στοχευμένες παρεμβάσεις, σε κάποια έχουμε χαμηλότερες τιμές. Το κυριότερο, όμως, είναι τι; Ότι έχουμε αυξήσει το εισόδημα των πολιτών και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Και βέβαια εκεί που ήταν μία ανύπαρκτη Υπηρεσία, η ΔΙ.Μ.Ε.Α., επιτέλους υπάρχει, βάζει πρόστιμα τα οποία είναι πολλαπλάσια από το ποσό της παραβατικής συμπεριφοράς. Δεν θα λυθεί η ακρίβεια με πάτημα κουμπιού. Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, αλλά θα συνεχίσουμε να είμαστε από πάνω για να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ευχαριστούμε, κ. Μαρινάκη.
