Όταν η Ελλάδα έπεσε στα βράχια εξ αιτίας του καταστροφικού πρώτου εξαμήνου διακυβέρνησης της Αριστεράς, η σημερινή αντιπολίτευση έβαλε πλάτη.
Όταν ο Τσίπρας, ο Βαρουφάκης, η κυρά Τασία και τα άλλα καλόπαιδα της «πρώτης φοράς Αριστεράς», έκλειναν τις τράπεζες, έκαναν δημοψήφισμα χωρίς πραγματικό ερώτημα και νόμιζαν ότι θα κάνουν την Ευρώπη να φοβηθεί, οδηγώντας τελικά οδήγησαν τη χώρα σε αδιέξοδο, η σημερινή αντιπολίτευση ψήφισε για να πάρουμε ελπίδα.
Αν θυμόσαστε, τότε η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη, αφού έφυγαν οι πρωτοκλασάτοι αντιευρωπαϊστές υπουργοί της, ο Λαφαζάνης κι η ομάδα των δραχμιστών του.
Κι αν δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία, το ΠαΣοΚ και το Ποτάμι για να ψηφίσουν το τρίτο μνημόνιο που έφεραν ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι ΑΝΕΛ, η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε.
Το εθνικό τους χρέος το έκαναν με το παραπάνω.
Μα η κοινωνία δεν το εκτίμησε.
Έκτοτε, η οικονομία κι όλοι οι άλλοι τομείς του κράτους (υγεία, παιδεία, δικαιοσύνη, ασφαλιστικό κλπ) αλλά και η ίδια η δημοκρατία, πήραν την κατιούσα. Το αρνείται κάποιος σοβαρός και νοήμων αυτό;
Ακόμη και το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς έγινε σκόνη και θρύψαλα εξ αρχής με τη συνεργασία της μ’ ένα light ακροδεξιό και εξόχως εθνικιστικό κόμμα, τους ατέλειωτους διορισμούς ολόκληρων των οικογενειών τους, τα αδήλωτα ως «ξεχασμένα» εκατομμύρια στα πόθεν έσχες, τις σπασμένες εργολαβίες δημοσίων έργων στα μέτρα των δικών της, με τους διαγωνισμούς που είχαν εγγύηση… βοσκοτόπια και πολλά άλλα…
Για να μη πούμε για την δήθεν διαπραγμάτευση που έχει δημιουργήσει συνθήκες οικονομικής ασφυξίας στην χώρα κι αναγκάζει υπουργούς της κυβέρνησης να ζητούν… συναίνεση από την αντιπολίτευση για να περάσει το… τέταρτο μνημόνιο που έρχεται…
Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν, διακινείται η πληροφορία ότι οι δανειστές θα ζητήσουν από τη Νέα Δημοκρατία συναίνεση σε όσα συμφωνήσουν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και δέσμευση ότι θα τα τηρήσει.
Για το δεύτερο δεν χρειάζεται απάντηση. Είναι σαφές ότι το κράτος έχει συνέχεια.
Όμως, συναίνεση σε τι; Στην καταστροφή που οδηγεί η κυβέρνηση τη χώρα;
Συναίνεση στα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σημαίνει πολύ απλά συμμετοχή στο έγκλημα που συντελείται. Σημαίνει απόλυτη λείανση των τεράστιων διαφορών της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Σημαίνει την ιδεολογική παράδοση του φιλελευθερισμού στην Αριστερά. Σημαίνει εξακολουθητική στήριξη του καταστροφικού κρατισμού. Σημαίνει ότι ΔΕΝ υπάρχει άλλος δρόμος για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, παρά μόνο το χαρμάνι της υπερφορολόγησης που έχει επιλέξει η κυβέρνηση και διαλύει τη Μεσαία τάξη.
Είναι σαφές ότι οι όλες αυτές οι… συναινετικές μεθοδεύσεις, εκπορεύονται από τον καταρρέοντα ΣΥΡΙΖΑ, με την διακριτική στήριξη του προέδρου της Δημοκρατίας και κάποιων μεγαλοσχημόνων Ευρωπαίων συνοδοιπόρων του στο εξωτερικό.
Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τάσσεται υπέρ της μεγάλης αλλαγής.
Κι όχι μόνο.
Αν η Νέα Δημοκρατία συναινέσει, δεν θα χάσει μόνο τις 200 χιλιάδες ψηφοφόρους της που δεν πήγαν καν να ψηφίσουν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 (σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2015, εξ αιτίας των θολών και… συναινετικών τακτικών του υπηρεσιακού τότε προέδρου της), αλλά άλλους τόσους και περισσότερους…
Η συναίνεση με την Αριστερά και το μόρφωμα που συγκυβερνά, είναι σαν παίζει κάποιος χαρτιά με αντίπαλο που έχει σημαδέψει την τράπουλα…
Κι είναι σαφές ότι το μόνο που μπορεί να προβάλλει η αξιωματική αντιπολίτευση ως απάντηση στα κελεύσματα συναίνεσης, είναι το αίτημά της για εκλογές.
Τότε, μπορούμε να συζητήσουμε οτιδήποτε συναινετικό, επάνω στο πρόγραμμα εκείνου που θα νικήσει…
