Ο θάνατος του Γεώργιου Παναγιωτόπουλου γεμίζει θλίψη τον επιστημονικό κόσμο και την κοινωνία μαζί με όσους είχαμε το προνόμιο να τον γνωρίζουμε προσωπικά. Γιατί υπήρξε υπόδειγμα δικαστικού λειτουργού, συνειδητού ενεργού πολίτη, αλλά και πολύτιμου φίλου.
Υπηρέτησε το Συμβούλιο της Επικρατείας επί τέσσερις δεκαετίες, φτάνοντας μέχρι τη θέση του προέδρου του. Ως διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δικαστών διέπλασσε δεκάδες άξιους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Και από τη θέση του επικεφαλής στο «Ίδρυμα Διοικητικού Δικαίου Μιχαήλ Στασινόπουλου», συνέβαλε όσο λίγοι στην προαγωγή της επιστημονικής έρευνας.
Ο Γεώργιος Παναγιωτόπουλος δεν ήταν μόνο ένας λαμπρός νομικός και ακέραιος δικαστής. Αλλά και ένας ζεστός άνθρωπος που είχα την τύχη να με τιμά με τη φιλία του. Με το βάθος της σκέψης και την ευρυμάθειά του να πρωταγωνιστούν πάντα στις κατά καιρούς συζητήσεις μας.
Στην σύζυγό του Κέλλυ Μπουρδάρα και στους οικείους του απευθύνω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια.
